Վիքիպեդիա

Փիրս Մորգան

07:34, 30 Հուլիսի 2024 տարբերակ, ՆարեԱդամ (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)

Փիրս Ստեֆան Փյուգ-Մորգան (/pɪərz/; անգլ.՝ Piers Stefan Pughe-Morgan, ծնված՝ Օ'Միրա, մարտի 30, 1965(1965-03-30)[1][2], Գիլֆորդ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[4]), անգլիացի հեռուստահաղորդավար, լրագրող, գրող և մեդիա անձնավորություն։ Նա իր կարիերան սկսել է 1988 թվականին The Sun թաբլոիդում։ 1994 թվականին՝ 29 տարեկան հասակում, Ռուպերտ Մերդոքը նրան նշանակել է News of the World-ի խմբագիր՝ Մորգանին դարձնելով բրիտանական ազգային թերթի ամենաերիտասարդ խմբագիրը ավելի քան կես դարի ընթացքում[5]: 1995 թվականից Մորգանը խմբագրել է Daily Mirror-ը, սակայն 2004 թվականին հեռացվել է աշխատանքից[6]։ 2006-2007 թվականներին եղել է First News-ի գլխավոր խմբագիրը: 2014 թվականին Մորգանը դարձել է MailOnline կայքի առաջին գլխավոր խմբագիրը ԱՄՆ-ում։

Փիրս Մորգան
Դիմանկար
Ծնվել էմարտի 30, 1965(1965-03-30)[1][2] (59 տարեկան)
ԾննդավայրԳիլֆորդ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն
Քաղաքացիություն Միացյալ Թագավորություն
ԿրոնՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի[3]
ԿրթությունChailey School?, Priory School? (1978), Chailey School? (1981) և Harlow College? (1985)
Մասնագիտությունլրագրող, հեռուստահաղորդավար, օրագրի հեղինակ և հաղորդավար
ԱմուսինՍելիա Ուոլդեն
Զբաղեցրած պաշտոններթերթի խմբագրիչ և թերթի խմբագրիչ
Կայքofficialpiersmorgan.com
 Piers Morgan Վիքիպահեստում

Որպես հեռուստահաղորդավար՝ Մորգանը վարել է ITV-ի «Փիրս Մորգանի կյանքի պատմությունները» (անգլ.՝ Piers Morgan's Life Stories) թոք-շոուն (2009-2020), CNN-ի «Փիրս Մորգանը այսօր երեկոյան» (անգլ.՝ Piers Morgan Live) թոք-շոուն (2011-2014) և Սյուզաննա Ռիդի հետ միասին վարել է ITV-ի «Բարի լույս Բրիտանիա» (անգլ.՝ Good Morning Britain) հաղորդումը (2015-2021)։ Նա եղել է «Ամերիկան փնտրում է տաղանդներ» (անգլ.՝ America's Got Talent) (2006-2011) և «Բրիտանիան փնտրում է տաղանդներ» (անգլ.՝ Britain's Got Talent) (2007-2010) հեռուստատեսային տաղանդների շոուների ժյուրիի անդամ[7][8][9]։ 2008 թվականին Մորգանը հաղթել է The Celebrity Apprentice US-ը՝ հայտնվելով ԱՄՆ ապագա նախագահ Դոնալդ Թրամփի կողքին[10][11]։ Նա հաղորդավար էր TalkTV-ում (այժմ հայտնի է որպես Talk), վարում էր «Փիրս Մորգանը՝ առանց գրաքննության» (անգլ.՝ Piers Morgan Uncensored) ծրագիրը 2022-ից 2024 թվականներին՝ նախքան հեռանալը և շոուի ՅուԹյուբ տեղափոխվելը[12]:

Մորգանը Daily Mirror-ի խմբագիրն էր այն ժամանակահատվածում, երբ թերթը ներգրավվել էր հեռախոսային հակերային սկանդալում: 2011 թվականին Մորգանը հերքել է, որ երբևէ հեռախոս է կոտրել և հայտարարել, որ «որքանով տեղյակ է, ինքը չի հրապարակել հեռախոսի կոտրման արդյունքում ստացված որևէ նյութ»: Հաջորդ տարի նրան քննադատության է ենթարկել Բրայան Լևեսոնը, որը ասել է՝ Մորգանի ցուցմունքում արված մեկնաբանությունները հեռախոսի հաքերային հարձակման մասին «բոլորովին անհամոզիչ են» և «նա գիտեր, որ դա տեղի է ունենում, ընդհանուր առմամբ, մամուլում, և բավականաչափ շփոթված չէր հանցավոր պահվածքից և պատրաստ էր կատակել այդ մասին»[13]։ Mirror Group Newspapers-ի դեմ 2023 թվականի դատական գործի դատավորը գտել է իրական ապացույցներ այն մասին, որ Մորգանը մասնավոր հեռախոսի կոտրման մասին տեղեկացվել է լրագրողից, հեռախոսը կոտրելու մեթոդով կիսվել է լրատվամիջոցների հետ, երբ նրան հարցաքննում էին սենսացիոն ռեպորտաժի մասին, և որ Մորգանը լուրերի բաժանմունքում վերարտադրել է ուրիշի անձնական հեռախոսային հաղորդագրությունը, որը նա ստացել էր մեկ այլ թաբլոիդի խմբագրից[14][15]:

Մորգանի անկեղծ հայացքները և հակասական մեկնաբանությունները «Բարի լույս Բրիտանիա»-ում բազմիցս հանգեցրել են Ofcom-ի դատական որոշումների կայացմանը[16]: 2021 թվականի մարտին Մորգանն անմիջապես լքեց ծրագիրը ան բանից հետո, երբ քննադատեց Օփրայի հարցազրույցը Մեգանի և Հարրիի հետ[17][18]։ Ofcom-ը հեռուստադիտողներից ստացել է ավելի քան 57,000 բողոք, այդ թվում՝ Սասեքսի դքսուհի Մեգանից[19] ստացված բողոքը. հետագայում Ofcom-ը չեղյալ է համարել Մորգանի՝ իրավախախտումներ կատարելու բոլոր մեղադրանքները։[20]։

Վաղ կյանք և կրթություն

Մորգանը ծնվել է Սարեյ կոմսության Ռեյգեյթ քաղաքում 1965 թվականի մարտի 30-ին, Օֆալի կոմսությունից իռլանդացի ատամնաբույժ Վինսենթ Էյմոն Օ'Միրայի[21][22] և անգլիացիա Գաբրիել Ջորջինա Սիբիլի (Օլիվեր)[23] ընտանիքում։ Մորգանը մեծացել է կաթոլիկ հավատքի մեջ[23][24]։ Նրա ծնվելուց մի քանի ամիս անց ընտանիքը տեղափոխվել է Նյուիք, Արևելյան Սասիքս[21]։

Մորգանի հայրը մահացավ, երբ ինքը տասնմեկամսական էր. նրա մայրը հետագայում ամուսնացել է Գլին Փյուգ-Մորգանի հետ[25][26]՝ ուելսյան պանդոկի սեփականատեր, որը հետագայում աշխատել է մսի մատակարարման ոլորտում։ Փիրսը վերցրել է իր խորթ հոր ազգանունը[5]։ 7-13 տարեկան հասակում նա հաճախել է Քամնոր Հաուս անկախ նախապատրաստական դպրոցը, այնուհետև Չեյլիի միջնակարգ դպրոցը, Լյուիսի Փրայորի դպրոցը վեցերորդ դասարանցիների համար[27]։ Լոնդոնի Լլոյդսում ինը աշխատելուց հետո Մորգանը սովորել է լրագրություն Հարլոու քոլեջում[5], իսկ 1985 թվականին միացել է «Սարեյ և Հարավային Լոնդոն» լրագրային խմբին[28]։

Անձնական կյանք

Մորգանն ամուսնացել է հիվանդանոցի բաժանմունքի քրոջ՝ Մարիոն Շալոուի հետ 1991 թվականին[5]։ Զույգն ունեցել է երեք որդի։ 2004 թվականին նրանք առանձնացել են, իսկ 2008 թվականին՝ ամուսնալուծվել[29][30]։ 2010 թվականի հունիսին նա ամուսնացել է իր երկրորդ կնոջ՝ լրագրող Սելիա Ուոլդենի՝ Պահպանողական կուսակցության նախկին պատգամավոր Ջորջ Ուոլդենի դստեր հետ, Օքսֆորդշիրի Սուինբրուք քաղաքում[31]։ Նրանք ունեն մեկ դուստր[32]։ Մորգանը բնակվում է Քենսինգթոնում, Լոնդոն և ունի ևս երկու անշարժ գույք Նյուիքում, Արևելյան Սասեքս և Հոլիվուդում, Լոս Անջելես[33]:

Մորգանը Պրեմիեր լիգայի «Արսենալ» ֆուտբոլային ակումբի երկրպագու է[34]: Նա «Արսենալ»-ի նախկին գլխավոր մարզիչ Արսեն Վենգերի մոլի քննադատն էր և վերջինիս պաշտոնանկ անելու բազմաթիվ կոչեր է արել: 2015 թվականին ի պաշտպանություն Վենգերի՝ «Արսենալ»-ի նախկին դարպասապահ Բոբ Ուիլսոնը Մորգանին անվանել է «անհավատալիորեն պերճաշուք անձնավորություն»[35]։ Երբ 2015 թվականի ապրիլի 26-ին «Արսենալ»-ի կիսապաշտպան Աարոն Ռեմսին հանդիպել է Մորգանի հետ, Ռեմսին հրաժարվել է սեղմել նրա ձեռքը 2012/13 մրցաշրջանում Մորգանից ստացած քննադատության պատճառով: Ի պատասխան Մորգանը Ռեմսիին պատասխանել է «ինչպես է նա նրա անունը»[36]:

1994-ին տված հարցազրույցում Մորգանն իրեն անվանել է Պահպանողական կուսակցության կողմնակից, ասելով՝ որ ինքն «դեռևս, ըստ էության, թորի» է, բայց և այնպես իր հիացմունքն է հայտնել Լեյբորիստական կուսակցության՝ վերջերս ընտրված առաջնորդ Թոնի Բլեերի նկատմամբ՝ ասելով, որ «նա ռադիկալ չէ, լավ է խոսում և իմաստ ունի»[5]: Մորգանը քվեարկել է Կենդանիների բարեկեցություն կուսակցության (անգլ.՝ Animal Welfare Party) օգտին 2015 թվականի ընդհանուր ընտրություններում՝ կուսակցության բոլոր հիմնական կուսակցությունների առաջնորդների վերաբերյալ իր ցածր կարծիքի պատճառով[37]: Նա դեմ է քվեարկել Բրեքսիթին 2016 թվականի ԵՄ անդամակցության հանրաքվեում, սակայն քվեարկել Է Քենսինգթոնի պահպանողական թեկնածուի օգտին 2019-ի խորհրդարանական ընտրություններում՝ Բորիս Ջոնսոնի՝ հանրաքվեի արդյունքները հարգելու հանձնառության շնորհիվ[38]: Մորգանը նախկինում քվեարկել էր նաև Լեյբորիստական կուսակցության օգտին[38]։

2021 թվականի հուլիսի 24-ին Մորգանը հայտարարել է, որ իր մոտ COVID-19 է զարգացել Եվրո 2020-ի եզրափակչից հետո՝ չնայած լիովին պատվաստված լինելուն։ Նա ավելացրել է, որ ուժեղ ջերմությունը, հազը, դողը և փռշտոցի նոպաները ուժասպառ են արել նրան և ստիպել նրան վախենալու հետագա զարգացումներից[39]։

Մորգանը կաթոլիկ իռլանդացու արմատներ ունի[40]։ Նա հաճախ է խոսում իր կաթոլիկ հավատքի մասին[41] և հավատում է հանդերձյալ կյանքին, բայց չի «գնում խոստովանության, հավանաբար այն պատճառով, որ դա երկար ժամանակ կպահանջեր[42]»։

Մատենագրություն

  • Morgan, Piers; John Sachs (1991). Secret Lives. Blake. ISBN 0-905846-95-8.
  • Morgan, Piers; John Sachs (1991). Private Lives of the Stars. Angus and Robertson. ISBN 0-207-16941-1.
  • Morgan, Piers (1992). To Dream a Dream: Amazing Life of Phillip Schofield. Blake. ISBN 1-85782-006-1.
  • Morgan, Piers (1993). "Take That": Our Story. Boxtree. ISBN 1-85283-839-6.
  • Morgan, Piers (1994). "Take That": On the Road. Boxtree. ISBN 1-85283-396-3.
  • Morgan, Piers (2004). Va Va Voom!: A Year with Arsenal 2003–04. Methuen. ISBN 0-413-77451-1.
  • Morgan, Piers (2005). The Insider: The Private Diaries of a Scandalous Decade. Ebury Press. ISBN 0-09-190849-3.
  • Morgan, Piers (2007). Don't You Know Who I Am?. Ebury Press.
  • Morgan, Piers (2009). God Bless America: Misadventures of a Big Mouth Brit. Ebury Press. ISBN 978-0-09-191393-9.
  • Morgan, Piers (2013). Shooting Straight: Guns, Gays, God, and George Clooney. Gallery Books. ISBN 978-1-4767-4505-3.
  • Morgan, Piers (2020). Wake Up: Why the World Has Gone Nuts. Harper Collins. ISBN 978-0008392598.

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
  3. ↑ http://website.lineone.net/~hstjw/p29.htm#i1071
  4. ↑ «Piers Morgan | Biography, TV Shows, & Facts | Britannica». 8 June 2023.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Davies, Hunter (13 December 1994). «From City boy to World leader». The Independent. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 16 July 2018-ին.
  6. ↑ Luckhurst, Tim (23 January 2005). «So does Sly regret sacking Piers from the Daily Mirror?». The Independent. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 16 September 2021-ին.
  7. ↑ Nudd, Tim. «Piers Morgan Leaving America's Got Talent». People. Արխիվացված է օրիգինալից 26 January 2013-ին. Վերցված է 15 August 2012-ին.
  8. ↑ «CNN cancels Piers Morgan Live | CBC News». CBC (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 17 November 2020-ին.
  9. ↑ «Piers Morgan is Larry King's CNN replacement - TODAYshow.com». MSNBC. 8 September 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 11 September 2010-ին.
  10. ↑ Johnson, Caitlin (28 March 2008). «Relative unknown wins 'Celebrity Apprentice'». Today. Վերցված է 15 August 2012-ին.
  11. ↑ «Piers Morgan has been replaced on Good Morning Britain». PinkNews. Վերցված է 9 August 2017-ին.
  12. ↑ Morris, Seren (29 April 2022). «TalkTV: How to watch Piers Morgan's new Uncensored show». Evening Standard. Վերցված է 27 May 2022-ին.
  13. ↑ Sweney, Mark (30 November 2012). «Piers Morgan claims over phone hacking branded 'utterly unpersuasive'». The Guardian. Վերցված է 24 December 2012-ին.
  14. ↑ Casciani, Dominic (2023-12-15). «Piers Morgan and hacking: What the Prince Harry case heard». BBC News (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2023-12-18-ին.
  15. ↑ Topping, Alexandra (15 December 2023). «Which Mirror bosses knew about phone hacking, according to Prince Harry ruling?». The Guardian (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023-12-16-ին. Վերցված է 19 January 2024-ին.
  16. ↑ «Piers Morgan escapes censure over Christian homophobe remark». The Guardian (անգլերեն). 11 April 2016. Վերցված է 17 November 2020-ին.
  17. ↑ «Piers Morgan leaves ITV's Good Morning Britain after row over Meghan remarks». BBC News. 9 March 2021. Վերցված է 9 March 2021-ին.
  18. ↑ Ravindran, Manori (9 March 2021). «Piers Morgan Quits 'Good Morning Britain' Following Meghan Markle Comments». Variety. Վերցված է 9 March 2021-ին.
  19. ↑ Foster, Max (10 March 2021). «Meghan formally complained to ITV about Piers Morgan's comments». CTV News. Վերցված է 10 March 2021-ին.
  20. ↑ Weaver, Matthew (1 September 2021). «Ofcom clears Piers Morgan over Meghan comments». The Guardian. Վերցված է 9 October 2023-ին.
  21. ↑ 21,0 21,1 «First Barack, now Piers Morgan: Is Offaly conquering the United States?». Offaly Independent (ամերիկյան անգլերեն). 2011-01-21. Վերցված է 2024-07-30-ին.
  22. ↑ «Notices Under The Trustee Act, 1925». The London Gazette. 13 September 1966. էջ 67. Արխիվացված է օրիգինալից 23 October 2012-ին.
  23. ↑ 23,0 23,1 Wilding, Hugh (2008). «Wildings & Thurleys, Cantophers & McConnells». Արխիվացված է օրիգինալից 15 June 2017-ին. Վերցված է 16 August 2011-ին.
  24. ↑ by Alex Green, PA Senior Entertainment Reporter (2022-04-21). «Piers Morgan's quiet life in Newick away from the cameras». sussexlive (անգլերեն). Վերցված է 2023-05-13-ին.
  25. ↑ Morgan, Piers The Hot Seat: Love, War, and Cable News, Gallery Books, 2014, p. 5
  26. ↑ Greenslade, Roy Press Gang: How Newspapers Make Profits from Propaganda, London: Pan Macmillan, 2004, p. 602
  27. ↑ Naughton, Philippe; Costello, Miles (6 April 2008). «The rhino in riot gear has a way of coaxing out secrets: PROFILE: Piers Morgan». The Sunday Times. Վերցված է 16 July 2018-ին. (subscription required)
  28. ↑ Ortiz, Jen. «Scandalous! 11 Years in the Life of Piers Morgan». Business Insider. Վերցված է 11 November 2011-ին.
  29. ↑ Burrell, Ian (13 February 2010). «Piers Morgan: Hack of the day». The Independent. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 16 July 2018-ին.
  30. ↑ «Rare photo of Piers Morgan and his 3 handsome sons revealed on Loose Women». HELLO!. 27 March 2019. Վերցված է 22 May 2019-ին.
  31. ↑ «Piers Morgan marries Celia Walden». The Daily Telegraph. 25 June 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 28 June 2010-ին. Վերցված է 16 July 2018-ին.
  32. ↑ «First Glimpse Of Piers Morgan's Daughter Elise». Celebrity Baby Scoop. 27 November 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 3 March 2014-ին. Վերցված է 4 May 2024-ին.
  33. ↑ Reporter, Alex Green, PA Senior Entertainment; Fox, Thomas (2022-04-21). «Piers Morgan's quiet life in Newick away from the cameras». sussexlive (անգլերեն). Վերցված է 2023-05-13-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  34. ↑ «'Wenger fails again' – Piers Morgan scathing of Arsenal boss after David Ospina howler». Irish Independent. 14 October 2015.
  35. ↑ Menezes, Jack de (26 February 2015). «Piers Morgan 'hurt' after Arsenal legend Bob Wilson questions his support for the Gunners and labels him a 'pompous individual'». The Independent. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 16 July 2018-ին.
  36. ↑ Rice, Simon (28 April 2015). «Aaron Ramsey 'well within his rights' to refuse handshake with Arsenal fan Piers Morgan, says Ian Wright». The Independent. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 16 September 2021-ին.
  37. ↑ «Piers Morgan declares his political allegiance ahead of the vote and it's... unexpected». The Independent (անգլերեն). 7 May 2015. Արխիվացված օրիգինալից 26 May 2022-ին. Վերցված է 20 April 2020-ին.
  38. ↑ 38,0 38,1 «Piers Morgan reveals how he voted in this year's General Election». LBC (անգլերեն). 25 December 2019. Վերցված է 20 April 2020-ին.
  39. ↑ Sharman, Laura (24 July 2021). «Piers Morgan reveals he developed COVID after Euro 2020 final». Evening Standard. Վերցված է 25 July 2021-ին.
  40. ↑ https://twitter.com/piersmorgan/status/1430700385774313475?lang=en-GB
  41. ↑ Lonergan, Aidan. «Piers Morgan outraged by Met Gala's Catholic theme as he claims 'my religion is being mocked at a fashion show'». The Irish Post.
  42. ↑ Mance, Henry (15 March 2017). «Piers Morgan on Trump, Twitter and the power of prayer». Financial Times. Արխիվացված է օրիգինալից 10 December 2022-ին. Վերցված է 30 July 2018-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Փիրս_Մորգան&oldid=10061080» էջից