Սան Սեբաստիանո
Չիեսա դի Սան Սեբաստիանո (անգլ.՝ Church of Saint Sebastian), 16-րդ դարի կաթոլիկ եկեղեցի, որը գտնվում է Իտալիայի Վենետիկ քաղաքի Դորսոդուրոյի շրջանում։ Եկեղեցում պահվում է նկարիչ Պաոլո Վերոնեզեի նկարների շարքը, ինչպես նաև Տինտորետտոյի և Տիցիանի նկարները։ Եկեղեցին նաև Վենետիկյան եկեղեցիների երգչախմբային ասոցացիայի մաս է կազմում։ Այն գտնվում է Կամպո դի Սան Սեբաստիանոյի վրա՝ Ռիո դի Սան Բազիլիոյի մոտ, շատ մոտ է Գիուդեկա ջրանցքին։ Այն Վենետիկի հինգ քվեարկող եկեղեցիներից մեկն է, որոնցից յուրաքանչյուրը քաղաքի միջոցներով կառուցվել է ժանտախտի համավարակից հետո[1]։ Շինարարությունից հետո եկեղեցին նվիրվել է ժանտախտի դեմ պայքարի գլխավոր սրբին, այս դեպքում Սուրբ Սեբաստիանին։
Սան Սեբաստիանո | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Տեսակ | եկեղեցի |
Երկիր | Իտալիա |
Տեղագրություն | Վենետիկ |
Տարածաշրջան | Դորսոդուրո |
Դավանանք | կաթոլիկություն |
Թեմ | Վենետիկի պատրիարքություն |
Հիմնական ամսաթվերը | 1506 և 16-րդ դար |
Նվիրված | Սուրբ Սեբաստիան |
Անվանված | Սուրբ Սեբաստիան |
Ճարտարապետ | Antonio Abbondi? |
Ճարտարապետական ոճ | վերածննդի ճարտարապետություն |
Հիմնադրված | 1506 և 16-րդ դար |
Շինանյութ | աղյուս |
San Sebastiano (Venice) Վիքիպահեստում |
Պատմություն
խմբագրելՍան Սեբաստիանոն տեղակայված է նախկին հիվանդանոցի տարածքում, որը հիմնադրվել է Գերոլիմին հայրերի կողմից 1393 թվականին։ 1396 թվականին հիվանդանոցին մոտ կառուցվել է աղոթատուն, որը նվիրված էր Սուրբ Մարիամին։ Հետագայում այն ընդլայնվել է, և 1468 թվականին վերածվել եկեղեցու` նվիրված սբ. Սեբաստիան նահատակին, որը Եվրոպայում եղել է ժանտախտի և համաճարակների դեմ պայքարի գլխավոր հովանավոր-սրբերից։ Ուստի եկեղեցին համարվում է Վենետիկի մեծ ժանտախտ-եկեղեցիներից մեկը, որը կառուցվել է աստվածային պատիժը մեղմացնելու համար, ինչպիսին համավարակը դիտվում էր միջնադարում[2]։
1506 թվականից սկսած մի շարք փոփոխություններ, ներառյալ վերակառուցումն ու ընդլայնումը, որոնք վերահսկում էր ճարտարապետ Անտոնիո Աբոնդին (հայտնի է որպես Սկարպանինյո), եկեղեցուն տվել է ներկայիս տեսքը։ Ընդարձակումն ավարտվել է 1548 թվականին, և 1562 թվականին եկեղեցին ի վերջո օծվել է[3]։ Այն ունի միանավ կառուցվածք, որը նախագծված է լատինական խաչի վրա։ Այն ունի գավիթ, որից վեր գտնվում է երգչախումբը, և ապսիդ, որից ցած` գմբեթի տակ, կանգնում է քահանան[4]։ Եկեղեցու ճարտարապետական ոճը Վերածննդի է[2]։ Վերականգնման նախագիծը ձեռնարկվել է 1867 թվականին[5]։
Արտաքին տեսք
խմբագրելՍան Սեբաստիանոն ունի պարզ ճակատ, որը պարունակում է ճակտոն՝ նետից վիրավորված սուրբ Սեբաստիանի պատկերը։ Դռան մոտ են գտնվում եկեղեցու հետ առավել սերտ կապ ունեցող երկու սրբերի՝ սուրբ Սեբաստիանի և սուրբ Ջերոմի փոքր պատկերները[2]։
Ներքին հարդարանք
խմբագրելԵղբայր Բերնարդո Տորլիոնիի հանձնարարականի համաձայն՝ Վերոնայում ծնված նկարիչ Պաոլո Վերոնեզեն 1555-1570 թվականներին անցկացրել է երեք շրջան՝ զարդարելով Սան Սեբաստիանոյի ներսում գտնվող տարբեր հատվածներ։ Այն ներառում էր նկարներ, առաստաղի կտավներ և ֆրեսկոներ` նավի և խորանի պատերին։ Վերոնեզեն նաև զարդարել է սրբարանի և երգչախմբի մասերը, իսկ ավարտելուց հետո` երգեհոնի և խորանի մեծ մասը[3]։
Նավի կտրված առաստաղը պարունակում է երեք նկարներ, որոնք պատկերում են Եսթերի գրքի դրվագները, որոնք Վերոնեզեն ավարտել է 1556 թվականին։ Երգչախմբի ետևում գտնվող նկարներում պատկերված է Սուրբ Սեբաստիանի կյանքը, որին նվիրված է եկեղեցին։ Երգեհոնի դռները և ճակատը պարունակում են երեք մաս. The Presentation of Jesus in the Temple, The Washing of Sacrificial Animals in the Temple և The Nativity[4]: Վերոնեզեն նաև նկարել է Աստվածամոր համբարձումը գմբեթում, սակայն այն ոչնչացվել է 18-րդ դարում[6]։
Բարձր գմբեթի ետևում գտնվող նկարը եղել է Վերոնեզեի եկեղեցում ավարտված վերջին աշխատանքը։ Այն տեսարան է, որը պատկերում է փառքի մեջ գտնվող Մադոննային Սուրբ Սեբաստիանի և այլ սրբերի հետ և ավարտվել է 1570 թվականին։ Նկարն ամրացված է նկարչի սեփական դիզայնով բազմագույն մարմարե շրջանակում, որը պատվիրել է վենետիկցի ազնվականուհի Լիզե Քուերինին 1559 թվականին[6]։ Վերոնեզեի կողմից նկարի գաղափարը և կատարումը կարող էին համընկնել Տրենտի խորհրդի վերջին նստաշրջանների հետ, որը 1564 թվականին հրապարակել է մի շարք հրամանագրեր։ Այս հրամանագրերը դատապարտում էին բողոքական պատկերամարտություններ և նորից շեշտը դնում սրբերի պատկերների ոգեշնչող արժեքի վրա (մասնավորապես՝ նահատակության տեսարանների միջոցով)[6]։
Եկեղեցում նրա տասնամյակների աշխատանքից հետո Վերոնեզեն 1588 թվականին մահից հետո թաղվել է այնտեղ[5]։ Գերեզմանը գտնվում է սրբավայրի ձախ կողմում[3]։
Եկեղեցում հայտնաբերված այլ նշանավոր գործերից են Տիցիանի Սբ. Նիկոլասը (1563) և Փարիզ Բորդոնեի, Յակոպո Սանսովինոյի, Յակոպո Պալմա Կրտսերի և Ալեսանդրո Վիտորիայի ստեղծագործությունները։ Ավանդատան մեջ կան Տինտորետտոյի և Բոնիֆացիո Վերոնեզեի ստեղծագործությունները[4]։
Վերոնեզեի նկարները Սան Սեբաստիանոյում | ||||
---|---|---|---|---|
Կույսը սրբերի հետ | Մորդեցայի հաղթանակը | Վաշտի արտաքսումը | Սբ. Սեբաստիանի նահատակը | Կամար Սբ. Սեբաստիանի համար |
Ավետում (1558) |
Սբ. Լաուրենսի նահատակություն (c. 1565) |
Սբ. Սեբաստիանի նահատակություն (1558) |
Նահատակություն սուրբ Մարկոսի և Մարսելինուսի
|
Սուրբ Սեբաստիան նախատում է Դիոկղետիանոսին
|
Ահասուերուսի կողմից թագադրված Եսթեր | Կույսի թագադրում | Տաճարի ներկայացում (1560) |
Բեթեսդայի կրոնական դրամ (երգեհոնի վահանակ) |
Երգեհոն վահանակի հետ |
Սբ. Մատթեոս | Սբ. Մարկոս | Սբ. Ղուկաս | Սբ. Ջոն | Զարդափոսերով առաստաղ Վերոնեզեի կտավներով |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Avery, Harold (February 1966). «Plague churches, monuments and memorials». Proc. R. Soc. Med. 59 (2): 110–116. PMC 1900794. PMID 5906745.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Allen, Grant (1898). Venice. London: G. Richards. էջեր 116–119. ISBN 0-665-05089-5.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Church of St Sebastiano». VeneziaSi. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Church of San Sebastiano». Chorus Associazione. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ 5,0 5,1 Hutton, Edward (1954). Venice and Venetia (4th ed.). էջ 141. ISBN 1-4446-4992-2.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Humfrey, Peter (2000). «Veronese's High Altarpiece for San Sebastiano». In Martin, John Jeffries; Romano, Dennis (eds.). Venice reconsidered: the history and civilization of an Italian city-state, 1297-1797. Baltimore: Johns Hopkins University Press. էջեր 365–388. ISBN 0-8018-7308-8.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելՎիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Սան Սեբաստիանո կատեգորիայում։ |