Սահակ Բազյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բազիկյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սահակ Միրզոյի Բազյան (Բազիկյան[2], 1914, հունվարի 1 (13), Արևմտյան Հայաստան, Շատախ, Ճընուկ - 1985, հունիսի 26, Երևան), հայ գրականագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1970), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1970), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1939 թվականից։
Սահակ Բազյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 1, 1914 Ճընուկ, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1] |
| Մահացել է | հունիսի 26, 1985 (71 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | գրականագետ և համալսարանի դասախոս |
| Հաստատություն(ներ) | Հայֆիլմ, ՀՀ ԳԱԱ գրականության ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան |
| Պաշտոն(ներ) | դեկան |
| Ալմա մատեր | ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1936)[1] |
| Կոչում | պրոֆեսոր[1] |
| Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր[1] |
| Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
| Պարգևներ | |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Սկզբում ստորագրել է Սարգսյան (պապի եղբոր անունով), ապա վերընդունել է տոհմական Բազիկյան ազգանունը, որից էլ կազմել է Բազյան ազգանունը։
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Շատախի Ճընուկ գյուղում։ 1921 թվականին ներգաղթել է Արևելյան Հայաստան։ Յոթնամյա կրթությունը ստացել է Վերին Արտաշատ գյուղում, ապա ուսումը շարունակել է Երևանի բանֆակում, 1932 թվականին ավարտել է ինդուստրիալ բաժինը։
Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է պատանեկան հասակից։ 1930-1934 թվականներին եղել է Երևանի կոմերտմիության քաղկոմի բաժնի վարիչ, Հայկինոյում՝ քաղլուսբաժնի վարիչ և կինոմեթոդիստ, Անդրկովկասի հեռակա ֆինանսական ինստիտուտի Երևանի կոնսուլբյուրոյի վարիչ և ժամանակավոր տնօրեն։
Ստեղծագործել սկսել է բանաստեղծությամբ, 1931 թվականին գրել է «Ետ տուր արցունքներս» պոեմը։ Հետո անցել է գրականագիտությանը։
1934 թվականին ընդունվել է Երևանի համալսարանի պատմալեզվագրական ֆակուլտետի 3-րդ կուրսը՝ հանձնելով նախորդ կուրսերի քննությունները։ Ավարտել է 1936 թվականին։
1936-1939 թվականներին ուսուցչություն է արել Երևանի մանկավարժական տեխնիկումում։ 1937-1941 թվականներին հայ գրականություն է դասախոսել Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտում, 1945-1948 թվականներին՝ Երևանի բարձրագույն կուսակցական դպրոցում։ 1947-1951 թվականներին ավագ գիտաշխատող է եղել ՀԽՍՀ ԳԱ գրականության ինստիտուտում։
Ավարտել է համալսարանի ասպիրանտուրան 1939 թվականին։1942 թվականին «Ստեփան Ոսկան» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ ԽՄԿԿ անդամ 1943 թվականից։
1939-1985 թվականներին դասախոսել է ԵՊՀ-ում։ 1941-1944 թվականներին գլխավորել է համալսարանի լեկտորիումը և Երևանի լուսքաղկոմի ագիտբրիգադը։ 1945-1951 թվականներին եղել է համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի դեկանի տեղակալը, 1951-1957 թվականներին՝ դեկանը, 1950-1953 թվականներին՝ համալսարանի հայ գրականության ամբիոնի վարիչի տեղակալ։
1968 թվականին «Աբովյանի գրական ժառանգությունը» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել (1969) բանասիրական գիտությունների դոկտորի աստիճան։
Սահակ Բազյանի երկերի մատենագրություն խմբագրել
- Երեք ուրվագիծ (Ն. Զարյան, Հ. Սիրաս, Գ. Սարյան), Երևան, Հայպետհրատ, 1941, 271 էջ։
- Միքայել Նալբանդյան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1955, 154 էջ։
- Աբովյանի գրական ժառանգությունը, Երևան, «Միտք», 1966, 676 էջ։
- Աբովյանի բանաստեղծական աշխարհը, Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 492 էջ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Բախտիար Հովակիմյան, Հայոց ծածկանունների բառարան, Ե., ԵՊՀ հրատ., 2005, էջ 571։
- ↑ Հայկ Խաչատրյան (1986). Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 91.
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սահակ Բազյան» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 219)։ 
|