Մարիո Գասպար
Մարիո Գասպար Պերես Մարտինես (իսպ.՝ Mario Gaspar Pérez Martínez, կամ պարզապես Մարիո Գասպար (իսպ.՝ Mario), նոյեմբերի 24, 1990[1][2][3], Նովելդա, Vinalopó Mitjà, Ալիկանտե, Վալենսիա, Իսպանիա), իսպանացի ֆուտբոլիստ, «Էլչե» ակումբի պաշտպան։
 | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| Քաղաքացիությունը |
 Իսպանիա | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | նոյեմբերի 24, 1990[1][2][3] (33 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Նովելդա, Vinalopó Mitjà, Ալիկանտե, Վալենսիա, Իսպանիա | ||
| Հասակ | 178 սանտիմետր | ||
| Քաշ | 71 կիլոգրամ | ||
| Դիրք | պաշտպան | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Ակումբային կարիերա
խմբագրելՄարիոն «Վիլյառեալի» սան է։ 2011 թվականին լիարժեք պայմանագիր կնքել է հիմնական թիմի հետ և դարձել է հիմնական թիմի անփոխարինելի անդամը։ 2012 թվականի մայիսի 1-ին խփել է իր առաջին պրոֆեսիոնալ գոլը՝ բացելով հաշիվը «Սպորտինգի» դեմ խաղում այն մրցաշրջանի վերջում, երբ «Վիլյառեալը» հեռացել էր Լա Լիգայից[4]։ 2014 թվականի մայիսին չորս տարվա պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ[5]։
2014 թվականի օգոստոսի 21-ին Գասպարը խփել է իր առաջին գոլը եվրոպական մրցաշարերում՝ հարվածելով Ղազախստանի «Աստանայի» դարպասին ՈՒԵՖԱ-ի Եվրոպայի լիգայի փլեյ-օֆֆ փուլի առաջին խաղում[6]։ 2017 թվականի հունվարին նա նոր պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ մինչև 2023 թվականը [7][8]։
2018 թվականի մարտի 18-ին Գասպարն անցկացրել է իր 300-րդ պաշտոնական հանդիպումը «Վիլյառեալի» կազմում «Ատլետիկո Մադրիդի» դեմ խաղում[9]։ Այս ցուցանիշին հասել են միայն Կանին, Մարկոս Սեննան և թիմակից Բրունո Սորիանոն։ Գասպարը թիմի ավագ է նշանակվել Սորիանոյի երկարատև ապաքինում պահանջող վնասվածքների պատճառով[10]։ 2021 թվականի ապրիլի 21-ին նա իր 400-րդ պաշտոնական հանդիպումն անցկացրել է ակումբի կազմում «Ալավեսի» դեմ խաղում[11]։
2022 թվականի հուլիսի 29-ին նա տեղափոխվել է անգլիական «Ուոտֆորդ» ակումբ[12]։
Կարիերան հավաքականում
խմբագրելԻսպանիայի երիտասարդական հավաքականի կազմում Գասպարն անցկացրել է 16 հանդիպում։ Նա առաջին անգամ հրավիրվել է գլխավոր թիմ 2015 թվականի հոկտեմբերին[13]։ Նա իր նորամուտը նշել է հոկտեմբերի 12-ին՝ խփելով միակ գոլը Ուկրաինայի դեմ խաղում. վերջին տուրում թիմն արդեն իր խմբում առաջին տեղն էր գրավել Եվրո 2016-ի որակավորման փուլում[14]։ Նա գոլ խփել է նաև հաջորդ խաղում՝ Ալիկանտեում Անգլիայի դեմ ընկերական խաղում[15], իսկ գոլը նոմինացվել է ՖԻՖԱ-ի Պուշկաշի մրցանակին[16]։
Ձեռքբերումներ
խմբագրել- «Վիլյառեալ»
- ՈՒԵՖԱ-ի Եվրոպայի լիգայի հաղթող․ 2020/21
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
- ↑ 3,0 3,1 As (իսպ.) — Madrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
- ↑ Melero, Delfín (2012-05-01). «El Villarreal se declara inocente y condena al Sporting» [Villarreal plead not guilty and condemn Sporting]. Marca (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022-05-29-ին. Վերցված է 2015-11-14-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ Lizarraga, José Luis (2014-05-19). «El club amarillo blinda a Mario con un contrato hasta el 2019» [The yellow club tie down Mario with a contract until 2019]. El Periódico Mediterráneo (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-15-ին. Վերցված է 2021-01-14-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ «Astana-Villarreal: Eliminatoria sentenciada (0–3)» [Astana-Villarreal: Tie decided (0–3)] (իսպաներեն). Eurosport. 2014-08-21. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-11-17-ին. Վերցված է 2015-11-14-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «El Villarreal renueva a Mario y Jaume Costa» [Villarreal renew Mario and Jaume Costa]. Marca (իսպաներեն). 2017-01-11. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-15-ին. Վերցված է 2021-01-14-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ Mata, Javier (2017-01-11). «Villarreal hand new deals to Mario Gaspar and Jaume Costa». Diario AS. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-06-20-ին. Վերցված է 2021-05-03-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ «Mario es unix als 300 del Villarreal» [Mario joins Villarreal's 300 club]. Super Deporte (կատալաներեն). 2018-03-22. Վերցված է 2020-08-27-ին.
- ↑ «La fuerza moral de Bruno Soriano» [Bruno Soriano's moral strength]. Diario de Burgos (իսպաներեն). 2020-06-24. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-28-ին. Վերցված է 2021-01-14-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ «Mario Gaspar alcanza a Bruno Soriano en el Villarreal» [Mario Gaspar closes in on Bruno Soriano at Villarreal]. Mundo Deportivo (իսպաներեն). 2021-04-22. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-04-ին. Վերցված է 2021-05-03-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ «Mario Gaspar Signs On» (անգլերեն). watfordfc.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-07-29-ին. Վերցված է 2022-07-29-ին.
{{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(օգնություն); Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Farrell, Dom (2015-10-05). «Del Bosque reinforces Spain after injury setbacks». Goal. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-24-ին. Վերցված է 2015-10-11-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Debutant Gaspar earns Spain victory in Ukraine». UEFA. 2015-10-12. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-10-15-ին. Վերցված է 2015-10-12-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ McNulty, Phil (2015-11-14). «Spain 2–0 England». BBC Sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-11-13-ին. Վերցված է 2015-11-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Saúl, Neymar, Mario Gaspar and Messi up for Puskás Award». Diario AS. 2016-11-21. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-17-ին. Վերցված է 2016-12-02-ին.
{{cite news}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն)