Մասնակից:AshYegh/ԱվազարկղԴոշի (ճարտարապետ)
Բալկրիշնա Վիթալդաս Դոշին, ՕԷյէԼ, (ծնվել է 1927 թվականի օգոստոսի 26-ին) հնդիկ ճարտարապետ է[1]: Նա համարվում է հնդկական ճարտարապետության կարևոր գործիչ և նշվում է Հնդկաստանում ճարտարապետական երկխոսության զարգացման գործում ունեցած ներդրման համար [2]: Դոշին աշխատել է Լե Կորբուզյեի և Լուիս Քանի մոտ և հանդիսանում է Հնդկաստանի մոդեռնիստական և բրուտալիստական ճարտարապետության ռահվիրա:
Նրա առավել ուշագրավ նախագծերն են Բանգալորի և Ուդայպուրի Մենեջմենթի հնդկական ինստիտուտները, Նորաձևության տեխնոլոգիաների ազգային ինստիտուտը Նյու Դելիում, Ահմադաբադում Ամդավադ նի Գուֆա պատկերասրահը և Բնապահպանական պլանավորման և տեխնոլոգիաների կենտրոն համալսարանը և Առանյայի ի ցածր գնով բնակարանների ծավալումն Ինդոր քաղաքում, որի համար արժանացել է ճարտարապետության համար Աղա խանի մրցանակին[3]:
Դոշին հնդիկ առաջին ճարտարապետն է, nվ ստացել է 2018 թվականի Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակը, որը ճարտարապետության ամենահեղինակավոր մրցանակներից մեկն է համարվում[4][5]: Նրան շնորհվել են նաև Պադմա Շրի և Պադմա Բհուշան մրցանակները:
Կյանքի վաղ շրջան խմբագրել
Դոշին ծնվել է Պունա քաղաքում[6]: 11 տարեկան հասակում նա վնասվել է հրդեհի ժամանակ և այն ժամանակվանից փոքր-ինչ թույլ է քայլում[7]: 1947-1950 թվականներին նա սովորել է Մումբայի Սըր Ջեյ Ջեյ արվեստի դպրոցում[8]:
Մասնագիտական գործունեություն խմբագրել
Սկզբնական նախագծեր խմբագրել
1950 թվականին նա մեկնել է Եվրոպա, 1951-1954 թվականներին սերտորեն համագործակցել է Լե Կորբուզյեի հետ Փարիզում վերջնական նախագծերի շուրջ: 1954 թվականին նա վերադարձել է Հնդկաստան՝ Ահմեդաբադում գտնվող Կորբուզյեի շենքերը վերահսկելու համար, այդ թվում՝ Վիլլա Սարաբհային, Վիլլա Շոդհանը, Միլլի Սեփականատերերի Ասոցիացիայի շենքը և Սանսկար Քենդրա թանգարանը: Կորբուզիեն մեծ ազդեցություն է թողել Դոշիի հետագա գործունեության վրա:
Նրա շրջակա միջավայրի դիզայնի Վաստու-Շիլպա ստուդիան հիմնադրվել է 1955 թվականին: Դոշին սերտորեն համագործակցել է Լուի Քանի և Անանթ Ռաջե]]յի հետ, երբ Քանը նախագծում էր Հնդկաստանի մենեջմենթի ինստիտուտի կամպուսը Ահմադաբադում: Դոշին 1958 թվականին Շքեղ արվեստների առաջադեմ ուսումնասիրությունների Գրեհեմ հիմնադրամի գործընկերն էր: 1962 թվականին նա նախաձեռնել է Ճարտարապետության Էս Էյ դպրոցը:
Դասավանդում խմբագրել
Իլրումն միջազգային ճանաչմանը որպես ճարտարապետ, դոկտոր Դոշին հավասարապես հայտնի է որպես կրթող և հաստատությունների հիմնադիր: Հանդիսացել է Ահմադաբադի Ճարտարապետության դպրոցի առաջին հիմնադիր տնօրեն 1962–1972 թվականներին, Պլանավորման դպրոցի առաջին հիմնադիր տնօրեն 1972–1979 թվականներին, Շրջակա միջավայրի պլանավորման և տեխնոլոգիաների կենտրոնի առաջին հիմնադիր դեկան 1972–1981 թվականներին, Ահմադաբադում՝ Վիզուալ արվեստների կենտրոնի հիմնադիր անդամ և Կանորիա արվեստի կենտրոնի առաջին հիմնադիր տնօրեն:
Դոկտոր Դոշին կարևոր դեր է խաղացել «Վաստու-Շիլպա» շրջակա միջավայրի դիզայնի ուսումնասիրությունների և հետազոտությունների ազգային և միջազգային ճանաչմամբ գիտահետազոտական ինստիտուտի ստեղծման գործում: Ինստիտուտը ռահվիրայական աշխատանք է կատարել էժան բնակարանաշինության և քաղաքաշինության ոլորտում: Նրա գործունեությունը հատկանշական է ցածր եկամուտ ունեցող բնակարանաշիությամբ գծով ռահվիրայական աշխատանքով: Նրա դիզայնը ներառում է կայունության հասկացությունը նորարարական ուղղություններում[9]:
Ճանաչման ձեռքբերում խմբագրել
Դոշին Բրիտանական ճարտարապետների թագավորական ինստիտուտի գործընկերն է: Նա գտնվել է Պրիցցերի մրցանակի, Ինդիրա Գանդիի ազգային արվեստի կենտրոնի և Աղա խանի ճարտարապետության մրցանակի ընտրական հանձնաժողովների կազմում: Նա նաև Հնդկաստանի ճարտարապետների ինստիտուտի գործընկերն է:
Դոշին գործնականում վերամիավորել է հնդկական և անգլիական ժառանգությունները: Այդ աշխատանքները արժանացել են են 2007 թվականի Շարունակական ճարտարապետության Գլոբալ մրցանակի առաջին շնորհմանը: Մրցանակով ճանաչվել է զարգացման այլընտրանքային մոդելի ուղղությամբ Դոշիի էական ներդրումը[10]:
2018 թվականի մարտին Դոշին ստացել է Ճարտարապետության Պրիցկերի մրցանակը, տվյալ բնագավառում Նոբելյան մրցանակի համարժեքը, դրանով իսկ դարձել այդ պատվին արժանացած առաջին հնդիկը: Պրիցկերի հանձնաժողովը հայտարարել է, որ Դոշին «միշտ ստեղծել է լուրջ ճարտարապետություն, որը երբեք ցուցադրական չէ կամ թրենդներին հետևող», և նշել է նրա «պատասխանատվության խորը զգացումը և բարձրորակ, վավերական ճարտարապետության միջոցով իր երկրին և ժողովրդին աջակցելու ցանկությունը[5]: »
Ոճ խմբագրել
Դոշին պատմում է, որ իրեն ոգեշնչել են հնդկական պատմական հուշարձանները, ինչպես նաև եվրոպական և ամերիկացի ճարտարապետների աշխատանքը[11]:
Մրցանակներ խմբագրել
Իր առանձնահատուկ ներդրման համար, որպես պրոֆեսիոնալ և ակադեմիկոս, դոկտոր Դոշին արժանացել է մի շարք միջազգային և ազգային մրցանակների ու պարգևների:
- Պադմա Բհուշան, Հնդկաստանի կառավարություն, 2020[1]
- Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակ, 2018
- Շարունակական ճարտարապետության համար Գլոբալ մրցանակ, 2007 (first edition)[2]
- Պադմա Շրի, Հնդկաստանի կառավարություն, 1976
- Պատվավոր դոկտորի կոչում, Փենսիլվանիայի համալսարան
- Ֆրանսիայի բարձրագույն պարգևը արվեստի համար «Արվեստի և նամակների շքանշանի ասպետ», 2011[3]
- Ճարտարապետության համար Աղա խանի 6-րդ մրցանակ Արանիա համայնքի բնակարանաշինության համար, 1993-1995
Կառույցները խմբագրել
- 1969-71 ԻՍիԱյԷլ Թաունշիփ, Հայդարաբադ.[4][5]
- 1979-80 Սանգաթ, ԲիՎի Դոշի-ի գրասենյակ, Ահմադաբադ
- 1979-87 Շաքտի Բհավան, ԷմՓի-ի վարչական գրասենյակ: Էլեկտրաէներգիայի խորհուրդ, Ջաբալպուր
- 1972 Շրջակա միջավայրի և պլանավորման տեխնոլոգիայի կենտրոն (ՍիԻՓիԹի), Ահմադաբադ
- 1990 Ամդավադ նի Գուֆա, Ահմադաբադ
- Արանյայի ցածր գնով բնակարանաշինություն
- Այ ԷֆԷֆՍիՕ թաունշիփ, Կալոլ
- Սավաի Գանդարվա, Պունա
- Պրեմաբհաի սրահ, Ահմադաբադ
- Թագորի հուշահամալիր, Ահմադաբադ
- Վիդյադհար Նագար, Ջայպուր
- Ուդայան Կոնդովիլ, Ուդիտա (Էյչ Այ Ջի), Ութսավ (ԷմԱյՋիM) Ութսարգ (Էլ Այ Ջի) 2500 տներ, Կալկաթա
- Ինդոլոգիայի ինստիտուտ, Ահմադաբադ
Զանգվածային մշակույթում խմբագրել
2008 թվականին, Հանդրիդհանդի բեմադրիչ Փրեմջիտ Ռամաչանդրան հարցազրույց վերցնելով Դոշիից թողարկել է փաստագրական ֆիլմ: Դոշին հանդես է եկել ինքն իր դերը խաղալով Մանի Ռաթնամսի Օ Կադհալ Քանմանի և Շաադ Ալիի Օքեյ Ջաանու ֆիլմերում[7]:
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Padma Awards» (PDF).
- ↑ «Global Award for Sustainable Architecture». Cité de l'architecture & du patrimoine (անգլերեն). Վերցված է 2020-06-04-ին.
- ↑ բարձրագույն պարգևը արվեստի համար «Արվեստի և նամակների շքանշանի ասպետ»/articleshow/9928307.cms «B V Doshi conferred France's highest honour for arts | Ahmedabad News - Times of India». The Times of India (անգլերեն). 2011-09-11. Վերցված է 2020-03-05-ին.
{{cite web}}: Check|url=value (օգնություն)CS1 սպաս․ url-status (link) - ↑ Barberini, Elisa (2011-11-12). «Balkrishna Doshi - Towniship: Electronics Corporation of India, Ltd., Hyderabad, 1968-1971». Վերցված է 2018-11-20-ին.
- ↑ «9 iconic buildings designed by BV Doshi». Architectural Digest India (ամերիկյան անգլերեն). 2017-08-26. Վերցված է 2020-03-05-ին.
Հետագա ընթերցանություն խմբագրել
- Curtis, William J. R., Balikrishna Doshi: An Architecture for India, Rizzoli, New York 1988, 0-8478-0937-4
- James Steel, The Complete Architecture of Balikrishna Doshi, Rethinking Modernism for the Developing World, Thames and Hudson, London 1998, 0-500-28082-7
- Bruno Melotto ed., Balkrishna Doshi. Sangath. Indian architecture between tradition and modernity, Maggioli Editore, Santarcangelo di Romagna 2012, 8838761264
- Bruno Melotto ed., Balkrishna Doshi. The Masters in India. Le Corbusier, Louis Kahn and the Indian Context, Maggioli Editore, Santarcangelo di Romagna 2014, 978-88-387-6295-6
Արտաքին հղումներ խմբագրել
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել AshYegh/ԱվազարկղԴոշի (ճարտարապետ) կատեգորիայում։ |
- Vastu Shilpa Consultants and Vastu Shilpa Foundation
- Texts, Interviews and Projects by B. V. Doshi on Architexturez South Asia