Կամա (հինդուիզմ)
Կամա (սանսկրիտ, դևանագարի՝ काम), հնդկական գրականության մեջ նշանակում է «ցանկություն, բուռն ցանկություն, կիրք»[4]։ Ժամանակակից գրականության մեջ կաման հաճախ զուգորդվում է սեռական ցանկության և կրքի հետ, սակայն հասկացությունն ավելի լայն իմաստով վերաբերում է յուրաքանչյուր ցանկության, իղձի, կրքի, բուռն ցանկության, զգացումների հաճույքի, կյանքի գեղագիտական վայելքի, մտերմության կամ սիրո՝ սեռական հարաբերությամբ կամ առանց դրա[5][6]։
Կամա, հինդուիզմում մարդկային կյանքի չորս նպատակներից մեկը[3]։ Պատկերները ներկայացնում են կամայի օրինակներ։ |
Հինդուիստական ավանդույթներում կաման մարդկային կյանքի չորս նպատակներից մեկն է[3]։ Այն համարվում է մարդկային կյանքի էական և առողջ նպատակը՝ առանց մյուս երեք նպատակների զոհաբերության՝ դհարմա (առաքինի, պատշաճ, բարոյական կյանք), արտհա (նյութական բարեկեցություն, եկամտային ապահովություն, կյանքի միջոցներ) և մոկշա (ազատում, ազատագրում, ինքնաիրացում)[7][8][9]։ Միասին կյանքի այս չորս նպատակներն անվանվում են Պուրուշարտհա[10][11][12][13][14]։
Սահմանում և նշանակություն
խմբագրելԿաման նշանակում է «ցանկություն, իղձ կամ բուռն ցանկություն»[4]։ Ժամանակակից գրականության մեջ կաման սովորաբար վերաբերում է սեռական ցանկությանը[3]։ Այնուամենայնիվ, եզրույթը վերաբերում է նաև ցանկացած զգացմունքային վայելքի, էմոցիոնալ ձգողականության և արվեստից, պարից, երաժշտությունից, նկարչությունից, քանդակագործությունից ու բնությունից գեղագիտական հաճույքի[1][2][15]։
«Կամա» եզրույթը կարելի է հանդիպել Վեդաների հայտնի ամենահին հիմներում։ Օրինակ՝ Ռիգվեդայի 10-րդ գիրքը նկարագրում է տիեզերքի արարումը ոչնչից հզոր ջերմության հետևանքով։ 129 հիմնում ասվում է[16] (սանսկրիտ).
कामस्तदग्रे समवर्तताधि मनसो रेतः परथमं यदासीत |
Այդուհետ ծնվեց ցանկությունը, հոգու հիմնական սերմն ու ծիլը, |
Բրհադարանյակա Ուպանիշադը, որը համարվում է հինդուիզմի հնագույն Ուպանիշադներից մեկը, ևս օգտագործում է «կամա» եզրույթը լայն իմաստով, որպես ցանկացած ցանկություն.
Մարդը կազմված է ցանկությունից (կամա). - Բրհադարանյակա Ուպանիշադ, Ք.ա. 7-րդ դար[18]
|
Հնագույն հնդակական գրականությունը, ինչպիսին դյուցազներգություններն են, որոնք հաջորդել են Ուպանիշադներին, կամայի հասկացությունը զարգացրել և բացատրել են արտհայի և դհարմայի հետ միասին։ Օրինակ՝ Մահաբհարաթան տալիս է կամայի ընդգրկուն սահմանումներից մեկը։ Ըստ դյուցազներգության՝ կաման ցանկացած հաճելի և ցանկալի փորձառությունն է (հաճույք), որն ստացվում է հինգ զգայարաններից մեկի կամ մի քանիսի՝ այդ զգայարանին համարժեք որևէ բանից հետ փոխգործակցությունից, երբ միտքը կյանքի մյուս նպատակների (դհարմա, արտհա և մոկշա) հետ զուգահեռաբար ներդաշնակության մեջ է[19]։
Կաման հաճախ հասկացվում է որպես կամանա (ցանկություն, ախորժակ) բառի կարճ ձևը։ Սակայն կաման կամանայից շատ ավելի լայն հասկացություն է։ Կաման փորձառություն է, որը ներառում է առարկայի բացահայտումը, դրա մասին սովորելը, էմոցիոնալ կապը, վայելքի ընթացքը, փորձառությունից առաջ, ընթացքում և հետո որպես արդյունք լավ լինելու զգացողությունը[20]։
Կամասուտրայի հեղինակ Վաթսյայանան կաման բացատրում է որպես երջանկություն, որը մտքի երևույթ է (մանասա վյապարա)։ Ինչպես Մահաբհարաթայում, Կամասուտրայում ևս կաման բացատրվում է որպես աշխարհի անհատական փորձառություններից հաճույք՝ զգայարաններից մեկով կամ մի քանիսով՝ լսողություն, տեսողություն, հոտառություն, համի զգացողություն և շոշափելիք՝ հոգու և մտքի ներդաշնակության պայմաններում[21]։ Կաման ներդաշնակ երաժշտությունը զգալն է, բնության գեղեցկությամբ ոգեշնչվելը, արվետսի գործի գեղագիտական գնահատումը, այլ անձի կողմից ստեղծված որևէ բանով հմայվելը։ Կամասուտրան կամայի վերաբերյալ իր դատողություններում ներկայացնում է արվեստի, պարի, երաժշտության բազմաթիվ ձևեր, նաև սեռական հարաբերությունը՝ բոլորը որպես հաճույքի և վայելքի միջոցներ[19]։
Որոշ հեղինակներ[11] կաման բացատրում են որպես վերաբերմունք և կարողություն։ Փոքրիկ աղջիկը, ով ժպիտով գրկում է իր փափուկ արջուկին, կամա է ապրում ճիշտ այնպես, ինչպես գրկախառնված սիրահարները։ Այս փորձառություններից ընթացքում անձը կապվում է սիրելի երևույթին և ընկալում այն որպես իր մի մասը՝ զգալով իրեն ավելի ամբողջական, կատարված։ Եվ սա հնդկական տեսանկյունից կաման է։
Նշվում է նաև Հնդկաստանի տարբեր տեքստերում կամայի բազմազան նկարագրությունը։ Որոշ տեքստեր, ինչպիսին Ռամայանան է, կաման ներկայացնում են Սիթայի նկատմամբ Ռամի ցանկությամբ՝ ցանկություն, որը վերացնում է ֆիզիկականը և ամուսնականը՝ տանելով սիրո, որը հոգևոր է, Ռամին տալիս է կյանքի, ապրելու իմաստ[22]։ Սիթան և Ռամը հաճախ արտահայտում են իրենց՝ առանց մեկը մյուսի ապրելու դժկամությունը և անկարողությունը[23]։ Ռամայանայում կամայի այս ռոմանտիկ և հոգևոր ներկայացումը տարբերվում է նորմատիվային և չոր նկարագրությունից, որը կարելի է հանդիպել օրենսգրքերում, ինչպիսին Մանուի սմիտրիտին է[24]։
Կաման նկարագրվում է նաև որպես «սեր»՝ առանց դհարմայի (բարոյական պատասխանատվության), արտհայի (նյութական բարեկեցության) և դեպի մոկշա ճանապարհորդության (հոգևոր ազատում) խախտման[25]։
Կաման հինդուիզմում
խմբագրելՀինդուիզմում կաման դհարմայի, արտհայի և մոկշայի հետ միասին հանդիսանում է կյանքի չորս ճիշտ և անհրաժեշտ նպատակներից մեկը (Պուրուշարտհա)[27]։
Կամայի, արտհայի և դհարմայի միջև հարաբերական գերակայություն
խմբագրելՀնագույն հնդկական գրականությունը շեշտում է դհարմայի ավելի բարձր դիրքն ու կարևոր նշանակությունը։ Եթե դհարման արհամարհվում է, արտհան և կաման հանգեցնում են սոցիալական քաոսի[28]։
Վաթսյայանայի Կամասուտրան երեք նպատակների հարաբերական արժեքն ընդունում է հետևյալ կերպ. արտհան գերակայում է կամայի նկատմամբ, մինչդեռ դհարման գերակայում է երկուսի հանդեպ։ Վաթսյայանան Կամասուտրայի երկրորդ գլխում կամայի վերաբերյալ բանավեճերի փիլիսոփայական առարկությունների ցանկ է ներկայացնում, իսկ այնուհետև տալիս են այդ առարկություններին իր սեփական պատասխանները։ Օրինակ՝ կամայի մեկ առարկության հարցում ըստ Վաթսյայանայի մտահոգությունն այն է, որ կաման բարոյական և էթիկական կյանքի, կրոնական հետապնդումների, ծանր աշխատանքի, բարեկեցության և հարստության խոչընդոտ է։ Ըստ առարկողների՝ հաճույքի հետապնդումը խրախուսում է անհատներին կատարել անարդար գործեր, առաջացնել տագնապ, անուշադրություն, թեթևամտություն և հանգեցնել հետագա տառապալից կյանքի[29]։ Այս առարկություններին ի պատասխան Վաթսյայանան հայտարարում է, որ կաման մարդուն անհրաժեշտ է սննդի նման և ամբողջանում է դհարմաի ու արտհայի հետ միասին։
Կամայի անհրաժեշտությունը գոյության համար
խմբագրելԻնչպես լավ սնունդն է անհրաժեշտ մարմնի բարեկեցության համար, այնպես էլ հաճույքն է անհրաժեշտ մարդու առողջ գոյության համար, գտնում է Վաթսյայանան[30]։ Կյանքն առանց հաճույքի՝ սեռական, գեղարվեստական, բնության, դատարկ է։ Ինչպես որ ոչ ոք չպետք է դադարի մշակաբույսեր աճեցնել՝ իմանալով, որ եղնիկներ գոյություն ունեն, որոնք կարող են ուտել աճած մշակաբույսերը, նույն կերպ ըստ Վաթսյայանայի մարդը չպետք է դադարեցնի կամայի հետապնդումը՝ մտածելով վտանգների գոյության մասին։ Կաման պետք է հետապնդվի մտածելով, հոգալով, զգուշավորությամբ և խանդավառությամբ՝ ինչպես կյանքի ցանկացած այլ նպատակ, ձգտում[31]։
Կամասուտրա գիրքը՝ որպես համաշխարհային երևույթ, ենթադրում է ստեղծարար սեռական դիրքների պատկերումներ. իրականում Կամասուտրայի միայն 20%-ն է սեռական դիրքների մասին։ Գրքի հիմնական մասը սիրո փիլիսոփայության և տեսության մասին է, որը գործարկում է ցանկությունը, ամրացնում այն, ներկայացնում այն երբ է լավ, երբ վատ[32]։ Կամասուտրան կաման ներկայացնում է որպես մարդկային գոյության հիմնական և հաճելի ասպեկտ[33]։
Կամայի ամբողջականությունը
խմբագրելԸստ Վաթսյայանայի՝ կաման երբևէ կոնֆլիկտ չի ունենում դհարմայի կամ արտհայի հետ, հակառակը՝ երեքն էլ համագոյակցում են, իսկ կաման հետևում է մյուս երկուսի։
Դհարման, արտհան և կաման կիրառող մարդը երջանկություն է վայելու ներկայում և ապագայում։ Դհարմայի, արտհայի և կամայի միասին, կամ դրանցից երկուսի, կամ մեկի կիրառմանը նպաստող ցանկացած գործողություն պարտադիր պետք է կատարվի։ Բայց այն գործողությունը, որը նպաստում է դրանցից մեկի կիրառմանը՝ մյուսների հաշվին, չպետք է կատարվի։ - Վաթսյայանա, Կամասուտրա, Գլուխ 2[31]
|
Հինդուիստական փիլիսոփայության մեջ հաճույքն ընդհանուր առմամբ, սեռական հաճույքը՝ մասնավորապես, ոչ ամոթալի է, ոչ էլ կեղտոտ։ Այն անհրաժեշտ է մարդկային կյանքի, յուրաքանչյուր անհատի բարեկեցության համար, բարերար է, երբ պատշաճորեն հաշվի են առնվում դհարման և արտհան։ Ի տարբերություն որոշ կրոնների պատվիրանների՝ կաման հինդուիզմում նշվում է իր իսկ արժեքով[34]։ Դհարմայի և արտհայի հետ միասին այն ամբողջական, կատարյալ կյանքի ասպեկտ է[35]։ Բոլոր երեք պուրուշարտհաները հավասարապես և զուգահեռաբար կարևոր են[36]։
Կաման և կյանքի հերթական փուլը
խմբագրելՀնդկական հնագույն գրականության որոշ[37] նմուշներում նկատվում է, որ արտհայի, դհարմայի և կամայի համեմատական գերակայությունը բնականորեն տարբերվում են ըստ տարբեր մարդկանց և տարբեր տարիքային խմբերի։ Նորածնի կամ մանկահասակ երեխայի դեպքում կրթությունը և կաման (գեղարվեստական ցանկությունները) գերակայություն են ստանում, պատանեկության տարիներին գերակայությունը կամայինն ու արտհայինն է, իսկ տարեց հասակում՝ գերակայությունը դհարմայինն է։
Կաման՝ որպես պաշտամունք
խմբագրելԿաման մարմնավորվում է Կամադեվա աստծո և նրա ամուսին Ռաթիի կերպարում։ Կամա աստվածը համեմատելի է հույների Էրոսի հետ՝ նրանք երկուսն էլ խթանում են մարդու սեռական գրավչությունը և ցանկությունը։ Կաման թութակի վրա շրջում՝ ձեռքին նետ ու աղեղ, որպեսզի խոցի սրտերը։ Աղեղը պատրաստված է շաքարեղեգի ցողունից, աղեղնալարն իրենից ներկայացնում է մեղուների շարք, սիկ նետերի ծայրերին 5 ծաղիկներն են, որոնք ներկայացնում են սիրո հինգ վիճակները[38]։ Կամայի աղեղի հինգ ծաղիկներն են՝ լոտոսի ծաղիկը (սիրահարություն), աշոկայի ծաղիկը (այլ անձի մասին մտքերով թունավորում), մանգոյի ծաղիկը (հյուծում և դատարկություն այլ անձի բացակայության դեպքում), հասմիկ ծաղիկը (կարոտ) և կապույտ լոտոսի ծաղիկը (շփոթությամբ և զգացմունքներով կաթված)։ Կաման հայտնի է նաև որպես Անանգա (բառացիորեն՝ «առանց մարմնի»), քանի որ ցանկությունը հարվածում է անձև, զգացմունքների միջոցով, անտեսանելի։ Կամայի պաշտամունքի այլ անվանումներից են Մադանը (նա, ով թունավորում է սիրով), Մանմաթհա (նա, ով հուզում է միտքը), Պրադյումնա (նա, ով նվաճում է ամբողջը) և Կուշումեսու (նա, ում աղեղները ծաղիկներ են)[39]։
Կաման բուդդայականությունում
խմբագրելԲուդդայական Պալի Կանոնում Գաուտամա Բուդդան զարթոնքի իր ճանապարհին հրաժարվեց ցանկասիրությունից[40]։ Որոշ բուդդայական աշխարհիկ գործիչներ ամեն օր արտասանում են 5 սուրբ պատվիրանները՝ «սեռական սխալ վարքից» (կեմսու միկչակարա) ձեռնպահ մնալու հանձնառությամբ[41]։ Պալի Կանոնին բնորոշ դատողությամբ Դհամմիկա Սուտտան (2.14) ներառում է ավելի բացահայտ առնչություն այս պատվիրանի հետ՝ Բուդդան հրահանգում է իր հետևորդին «դիտարկել ամուրիությունը կամ ծայրահեղ դեպքում սեռական հարաբերություն չունենալ ուրիշի կնոջ հետ»[42]։
Թեոսոֆիա․ կամա, կամարուպա, կամալոկա
խմբագրելԵլենա Բլավատսկայայի թեոսոֆիայում կաման յոթնյակի չորրորդ սկզբունքն է, որն ասոցացվում է էմոցիաների և ցանկությունների հետ՝ կապվածություն գոյությանը, կամքին, տարփանքին[43]։
Կամալոկան կիսանյութական հարթություն է՝ սուբյեկտիվ և մարդկանց համար անտեսանելի, որտեղ մարմնից անջատված «անձինք»՝ աստրալ ձևերը, որոնց անվանում են կամարուպա, մնում են մինչև դրանից վերջնական անհետանալը, ինչն առաջանում է մարդկային և կենդանական կրքերի ու ցանկությունների աստրալային կրկնօրինակների կողմից ստեղծած հյուծող հոգեկան ազդակների հետևանքով։ Դա ասոցացվում է հին հույների Հադեսի և եգիպտացիների Դուատի հետ՝ լուռ ստվերների երկիր, որը հանդիսանում է երեք աշխարհներից մեկը։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Kate Morris (2011), The Illustrated Dictionary of History, ISBN 978-8189093372, էջ 124
- ↑ 2,0 2,1 Robert E. Van Voorst, RELG: World, Wadsworth, ISBN 978-1-111-72620-1, էջ 78
- ↑ 3,0 3,1 3,2 James Lochtefeld (2002), The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 1, Rosen Publishing, New York, ISBN 0-8239-2287-1, էջ 340
- ↑ 4,0 4,1 Monier Williams, काम, kāma Monier-Williams Sanskrit English Dictionary, էջ 271, տես 3-րդ սյունակում
- ↑ Macy, Joanna (1975). "The Dialectics of Desire". Numen. BRILL. 22 (2): 145–60. JSTOR 3269765.
- ↑ Lorin Roche. "Love-Kama" Արխիվացված 2017-04-20 Wayback Machine. Retrieved 15 July 2011
- ↑ The Hindu Kama Shastra Society (1925), The Kama Sutra of Vatsyayana, University of Toronto Archives, էջ 8
- ↑ A. Sharma (1982), Puruṣārthas: a study in Hindu axiology, Michigan State University, ISBN 9789993624318, էջ 9-12; տես review by Frank Whaling in Numen, Vol. 31, 1 (Jul., 1984), էջ 140-142
- ↑ A. Sharma (1999), The Puruṣārthas: An Axiological Exploration of Hinduism, The Journal of Religious Ethics, Vol. 27, No. 2 (Summer, 1999), էջ 223-256
- ↑ Gavin Flood (1996), The meaning and context of the Purusarthas, in Julius Lipner (Editor), The Fruits of Our Desiring, ISBN 978-1896209302, էջ 11-21
- ↑ 11,0 11,1 Karl H. Potter (2002), Presuppositions of India's Philosophies, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120807792, էջ 1-29
- ↑ "Artha" in Encyclopædia Britannica, Chicago, 15th edn., 1992, Vol. 1, էջ 601.
- ↑ A. Sharma (1982), The Puruṣārthas: a study in Hindu axiology, Michigan State University, ISBN 978-99936-24-31-8, pp 9–12; See review by Frank Whaling in Numen, Vol. 31, 1 (Jul., 1984), էջ 140–142
- ↑ A. Sharma (1999), The Puruṣārthas: An Axiological Exploration of Hinduism, The Journal of Religious Ethics, Vol. 27, No. 2 (Summer, 1999), էջ 223–256
- ↑ R. Prasad (2008), History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, Volume 12, Part 1, ISBN 978-8180695445, էջ 249-270
- ↑ Rig Veda Book 10 Hymn 129 Verse 4
- ↑ Ralph Griffith (Translator, 1895), The Hymns of the Rig veda, Book X, Hymn CXXIX, Verse 4, էջ 575
- ↑ Klaus Klostermaier, A Survey of Hinduism, 3rd Edition, State University of New York Press, ISBN 978-0-7914-7082-4, էջ 173-174
- ↑ 19,0 19,1 R. Prasad (2008), History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, Volume 12, Part 1, ISBN 978-8180695445, Chapter 10, particularly էջ 252-255
- ↑ R. Prasad (2008), History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, Volume 12, Part 1, ISBN 978-8180695445, pp 249-270
- ↑ The Hindu Kama Shastra Society (1925), The Kama Sutra of Vatsyayana, University of Toronto Archives, էջ 8
- ↑ Roderick Hindery, Hindu Ethics in the Ramayana, The Journal of Religious Ethics, Vol. 4, No. 2 (Fall, 1976), էջ 299
- ↑ The Journal of Religious Ethics, Vol. 4, No. 2 (Fall, 1976), էջ 299-300
- ↑ Benjamin Khan (1965), The concept of Dharma in Valmiki Ramayana, Delhi, ISBN 978-8121501347
- ↑ Gavin Flood (1996), The meaning and context of the Purusarthas, in Julius Lipner (Editor) - The Fruits of Our Desiring, ISBN 978-1896209302, էջ 11-13
- ↑ Thomas Donaldson (2005), Konark, Oxford University Press, ISBN 978-0195675917
- ↑ Brodd Jefferey, World Religions, Saint Mary's Press, 2003, Winona, ISBN 978-0-88489-725-5
- ↑ Gavin Flood (1996), The meaning and context of the Purusarthas, in Julius Lipner (Editor) - The Fruits of Our Desiring, ISBN 978-1896209302, էջ 16-211
- ↑ The Hindu Kama Shastra Society (1925), The Kama Sutra of Vatsyayana, University of Toronto Archives, էջ 9-10
- ↑ The Hindu Kama Shastra Society (1925), The Kama Sutra of Vatsyayana, University of Toronto Archives, Գլուխ 2, էջ 8-11; pp 172
- ↑ 31,0 31,1 The Hindu Kama Shastra Society (1925), The Kama Sutra of Vatsyayana, University of Toronto Archives, Գլուխ 2, էջ 8-11; էջ 172
- ↑ acob Levy (2010), Kama sense marketing, iUniverse, ISBN 978-1440195563, տես ներածությունը
- ↑ Alain Daniélou, The Complete Kama Sutra: The First Unabridged Modern Translation of the Classic Indian Text, ISBN 978-0892815258
- ↑ Bullough and Bullough (1994), Human Sexuality: An Encyclopedia, Routledge, ISBN 978-0824079727, էջ 516
- ↑ Gary Kraftsow, Yoga for Transformation - ancient teachings and practices for healing body, mind and heart, Penguin, ISBN 978-0-14-019629-0, էջ 11-15
- ↑ C. Ramanathan, Ethics in the Ramayana, in History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization (Editor: R. Prasad), Volume 12, Part 1, ISBN 978-8180695445, pp 84-85
- ↑ P.V. Kane (1941), History of Dharmashastra, Volume 2, Part 1, Bhandarkar Oriental Research Institute, էջ 8-9
- ↑ Coulter and Turner, Encyclopedia of Ancient Deities, Francis & Taylor, ISBN 978-1135963903, էջ 258-259
- ↑ William Joseph Wilkins (193), Hindu mythology, Vedic and Puranic, Thacker & Spink, Indiana University Archives, էջ 268
- ↑ Dvedhavitakka Sutta (MN 19) (Thanissaro, 1997a).
- ↑ Khantipalo (1995).Lay Buddhist Practice։ The Five Precepts․
- ↑ Dhammika Sutta: Dhammika․ translated from the Pali by John D. Ireland, 1994․
- ↑ Farthing 1978 էջ 210.
Աղբյուրներ
խմբագրել- Ireland, John D. (trans.) (1983). Dhammika Sutta: Dhammika (excerpt) (Sutta Nipata 2.14). "Access to Insight" at Dhammika Sutta: Dhammika.
- Khantipalo, Bhikkhu (1982, 1995). Lay Buddhist Practice: The Shrine Room, Uposatha Day, Rains Residence (The Wheel No. 206/207). Kandy: Buddhist Publication Society. "Access to Insight" at Lay Buddhist Practice.
- Sri Lanka Buddha Jayanti Tipitaka Series (n.d.) (SLTP). (Anguttara Nikaya 5.1.3.8, in Pali). "MettaNet-Lanka".
- Thanissaro Bhikkhu (trans.) (1997a). Dvedhavitakka Sutta: Two Sorts of Thinking (Majjhima Nikaya 19). Retrieved 3 Jul 2007 from "Access to Insight" at Dvedhavitakka Sutta: Two Sorts of Thinking.
- Thanissaro Bhikkhu (trans.) (1997b). Samadhanga Sutta: The Factors of Concentration (Anguttara Nikaya 5.28). "Access to Insight" at Samadhanga Sutta: The Factors of Concentration.
- H. P. Blavatsky, 1892. The Theosophical Glossary. London: The Theosophical Publishing Society