Թեոսոֆիա (հին հունարեն՝ θεοσοφία — «Աստվածային իմաստնություն»), օկուլտական շարժում[1]։ Բառի լայն իմաստով՝ Միստիկական աստվածաճանաչողություն, Աստծո գործառույթ, ինչի լույսի ներքո բացվում է ամեն ինչի խորհրդավոր իմացությունը[2]։ Թեոսոֆիան` որպես հասկացություն, արմատներով հանգում է Գնոստիցիզմին և Նեոպլատոնիզմին[1]։ Թեոսոֆիան առավել նեղ իմաստով ընկալվում է որպես Ելենա Բլավատսկայայի Թեոսոֆիա։ 1970-ական և 1980-ական թվականներին թեոսոֆիական խմբերի միջև ծագեց «Նոր դարաշրջան» շարժում (անգլ.՝ New Age)[1]:

Թեոսոֆիա
 Theosophy Վիքիպահեստում

Տերմինաբանության պատմություն խմբագրել

 
Յակոբ Բյոմեգերմանացի փիլիսոփա (1730)
 
Պարացելս16-րդ դարի հայտնի բժիշկ և ալքիմիկոս

«Թեոսոֆիա» տերմինը հայտնի է մ.թ. 2-րդ դարից, երբ այն սկսեցին գործածել նեոպլատոնիկներ Ամմոնիուս Սակկասը և նրա աշակերտները, որոնք ստեղծել էին փիլիսոփայական համակարգ, ինչի գլխավոր նպատակն էր հաշտեցնել բոլոր կրոնները՝ միավորելով հավերժական ճշմարտության վրա հիմնված միասնական ունիվերսալ և ընդհանուր էթիկայի համակարգում[3]։

«Արեոպագիտիկներում» «թեոսոֆիա» տերմինն օգտագործվում է որպես «Աստվածաբանություն» տերմինի հոմանիշ։

Ավելի ուշ թեոսոֆիան սկսեցին հակադրել Աստվածաբանությանը՝ հենվելով եկեղեցու հայտնության և Դոգմատների վրա։ Թեոսոֆիան սկսեցին կոչել Աստվածաճանաչողություն միստիկական փորձի միջոցով (Աստվածության հետ անմիջական կապ էքստազի միջոցով)։ Ավելի կոնկրետ՝ թեոսոֆիան մի ուսմունք է աստվածության մասին, որը հենվում է սուբյեկտիվ միստիկ փորձի վրա, բայց, ի տարբերություն մաքուր Միստիկայի, ձգտում է շարադրել այդ փորձը կապակցված համակարգի տեսքով։ Երբ թեոսոֆիան հասկացվում է այդպիսի լայն իմաստով, ապա նրանում ներառվում են Գնոստիցիզմը, նեոպլատոնականությունը, Կաբալան, Հերմետիզմը, Ռոզենկրեյցերիզմը։

Հաճախ թեոսոֆիա անվանում են 16-18-րդ դարերի միստիկ ուսմունքները, որոնք ի հայտ են եկել հիմնականում Բողոքականության միջավայրում։ Այն Ուսուցիչ Էքհարթի, Պարացելսի, Յակոբ Բյոմեի, Էմանուիլ Սվեդենբորգի, Լուի Կլոդ դե Սեն-Մարտենի, Ֆրիդրիխ Քրիստոֆ Էտինգերի, Կոմս Սեն-Ժերմենի ուսմունքն է։ Շատ թեոսոֆներ, օրինակ Պարացելսը, գտնում էին, որ թեոսոֆիան ներառում է ոչ միայն Աստվածության խորհրդի առեղծվածային փորձն, այլ նաև բնության գաղտնիքների բացահայտումն ու հրաշքների իրականացումը։

Ֆրիդրիխ Շելինգի փիլիսոփայությունում «թեոսոֆիա» տերմինը նշանակում էր միստիկական աստվածաճանաչության և ռացիոնալ փիլիսոփայության սինթեզ։ Նա թեոսոֆիային հակադրել է «թեոսոֆիզմը», որը գիտական ճանաչողության հնարավորությունը բացառող միստիցիզմի տեսակ է։

Շելինգից հետո Ֆրանս Կսաֆեր ֆոր Բաադերը և Անտոնիո Ռոզմինի-Սերբատին («Teosofia»), Ֆ.Բ. Տրենտովսկին («Teosofia wszyskich ludów») «թեոսոֆիա» տերմինը կիրառել են որպես իրենց աշխարհայացքի անվանում։

Շելինգի ազդեցությամբ Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)ի համակարգում հայտնվում է «ազատ թեոսոֆիա» տերմինը։ Ազատ թեոսոֆիան համարվում է ամբողջական գիտություն՝ ռացիոնալ և էմպիրիկ գիտելիքների բարձրագույն սինթեզ։ «Ազատ» բնութագիրն ընդգծում է ավանդական թեոսոֆիայի նկատմամբ տարբերությունը. ազատ թեոսոֆիան քննադատական մտքի, փորձի և առեղծվածային բացահայտումների ստեղծագործական արդյունքն է։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 theosophy // Բրիտանիկա հանրագիտարան
  2. Философия: Энциклопедический словарь. — М.: Гардарики. Под редакцией А.А. Ивина. 2004.
  3. Теософия Краткий философский словарь / А. П. Алексеев, Г. Г. Васильев и др.; Под ред. А. П. Алексеева — 2-е изд., перераб. и доп. — М.: ТК Велби, Изд-во Проспект, 2004. С. 34-35. Словарь подготовлен коллективом кафедры философии гуманитарных факультетов Московского государственного университета имени М. В. Ломоносова.

Տես նաև խմբագրել

Գրականություն խմբագրել

Գիտական աշխատություններ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թեոսոֆիա» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 172