Ընդվզող մարդը
«Ընդվզող մարդը», Ալբեր Կամյուի էսսեն, որը վերլուծում է «Ընդվզող մարդը»ության և հեղափոխության մետաֆիզիկական և պատմական զարգացումը հասարակության մեջ, հատկապես Արևմտյան Եվրոպայում։
Ընդվզող մարդը ֆր.՝ L’Homme révolté[1] | |
---|---|
Տեսակ | գրավոր աշխատություն |
Ժանր | էսսե |
Հեղինակ | Ալբեր Քամյու[1] |
Երկիր | Ֆրանսիա |
Բնագիր լեզու | ֆրանսերեն[1] |
Հրատարակվել է | 1951 |
Կամյուն Ընդվզող մարդը սկսել է գրել 1950 թվականի փետրվարին։ Մեկ տարի անց՝ 1951 թվականի մարտին, գրքի հիմնական մասը լրացել է։ Առանձին գլուխներ՝ Նիցշեի և Լոտրեմոնի մասին, տպագրվել են ամսագրերում՝ մինչ գիրքը լույս տեսնելը։ «Ընդվզող մարդը» հրատարակվել է 1951 թվականին՝ Գալիմար հրատարակչությունում։
Ազդեցություն խմբագրել
Քամյուն կապում է գրողների, նկարիչների, քաղաքական գործիչների, հեղափոխականների, ինչպիսիք են՝ Կարլ Մարքսը, Ֆրիդրիխ Նիցշեն, Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգելը, Մարկիզ դը Սադը, Լուի Անտուան Սեն-Ժյուստը, Միխայիլ Բակունին, Արթյուր Ռեմբոն, Վլադիմիր Լենինը, Սերգեյ Նեչաևը, Ժան-Ժակ Ռուսոն, Ադոլֆ Հիտլերը, Մաքս Շտիրները, Իվան Կալյաևը, Անդրե Բրետոնը, Ժոզեֆ դը Մեստրը, Լոտրեամոնը, Տիտուս Լուկրեցիուս Կարուսը, Էպիկուրոսը, Մաքս Շելերը, Ֆեոդոր Դոստոևսկին, Դմիտրի Պիսարևը, փորձելով նկարել «Ընդվզող մարդը» մարդու պատմական և գեղարվեստական դիմանկարը։
Ֆրեդ Ռոզեն ուսումնասիրել է Սիմոնա Վեյի գաղափարների ազդեցությունը «Ընդվզող մարդը»-ում Կամյուի մտածողության վրա։ Նրա կարծիքով, Կամյուն ընդունել է մարքսիզմի քննադատությունը և «Ընդվզող մարդը» որպես արհեստավորի հայեցակարգը[2]։ Գեորգ Սելֆերը վերլուծել է Կամյուի և Ֆրիդրիխ Նիցշեի միջև զուգահեռները փիլիսոփայական գեղագիտության մեջ և հայտնաբերել զգալի նմանություններ և խորը տարբերություններ[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #4137982-2 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ Rosen, Fred (August 1979). «Marxism, Mysticism, and Liberty: The Influence of Simone Weil on Albert Camus». Political Theory. 7 (3): 301–319. doi:10.1177/009059177900700302. JSTOR 190943.
- ↑ Selfer, George F (Spring 1974). «The Existential vs. the Absurd: The Aesthetics of Nietzsche and Camus». The Journal of Aesthetics and Art Criticism. 32 (3): 415–421. JSTOR 428426.