Էմիլ Պիկար (ֆր.՝ Charles Émile Picard, հուլիսի 24, 1856(1856-07-24)[1][2][3][…], Փարիզ[4][5] - դեկտեմբերի 11, 1941(1941-12-11)[4][1][2][…], Փարիզ[4][5]), ֆրանսիացի մաթեմատիկոս, Փարիզի Գիտությունների Ակադեմիա (1889) և ֆրանսիական ակադեմիայի (1924) անդամ։ Ավարտել է Բարձրագույն նորմալ դպրոցը (1877)․ 1881 թվականից՝ նույն դպրոցի, իսկ 1886 թվականից՝ Փարիզի համալսարանի պրոֆեսոր։ Հիմնական աշխատանքները վերաբերում են դիֆերենցիալ հավասարումների տեսությանը, մասնավորաբար դիֆերենցիալ հավասարումների եզակի կետերի, ասիմպտոտական լուծումների ուսումնասիրությանը։ Կոմպլեքս փոփոխականի ֆունկցիաների տեսության մեջ ստացել է մի կարևոր արդյունք, որը հայտնի է «Պիկարի թեորեմ» անունով։

Էմիլ Պիկար
ֆր.՝ Charles Émile Picard
Ծնվել էհուլիսի 24, 1856(1856-07-24)[1][2][3][…]
Փարիզ[4][5]
Մահացել էդեկտեմբերի 11, 1941(1941-12-11)[4][1][2][…] (85 տարեկան)
Փարիզ[4][5]
ԳերեզմանՄոնպարնաս գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[6]
Մասնագիտությունմաթեմատիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Փարիզի գիտությունների ֆակուլտետ, Թուլուզի համալսարան, Բարձրագույն նորմալ դպրոց և Փարիզա Կենտրոնական դպրոց
Գործունեության ոլորտմաթեմատիկական անալիզ և մաթեմատիկա
Պաշտոն(ներ)seat 1 of the Académie française?, president of the Mathematical Society of France?, նախագահ և նախագահ
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Ֆրանսիական ակադեմիա[7], Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Պապական գիտությունների ակադեմիա[8], Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, Գիտության պատմության միջազգային ակադեմիա, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[5]
Ալմա մատերԲարձրագույն նորմալ դպրոց (1877), Անրի IV լիցեյ (1874) և Lycée Michelet, Vanves? (1868)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1][9]
Գիտական ղեկավարԺան Գաստոն Դարբու[10] և Շառլ Հերմիտ
Եղել է գիտական ղեկավարԱնդրե Վեյլ, Սերգեյ Բերնշտեյն, Ստանիսլավ Զարեմբա, Ռեե Լուի Բեր, Gheorghe Călugăreanu?[11], Paul Dubreil?, Ժակ Ադամար, Gaston Julia?, Traian Lalescu?, Philippe Le Corbeiller?, Paul Painlevé?, Միհայլո Պետրովիչ, Simion Stoilow?, Ernest Vessiot?, Henri Villat?, Pádraig de Brún?[11], Կլոդ Շևալիե, Lucien Alphonse Blondel?, Georgios Remoundos?, Theodor Angheluță?, Georges Bouligand?[12], Gheorghe Bratu?[11], Théophile Got?[11], Georges Giraud?[11] և Henri Mineur?[11]
Պարգևներ
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Émile Picard Վիքիպահեստում

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլ Պիկար» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 295