Երկրաշարժ (ֆիլմ, 2016)

ֆիլմ, 2016

«Երկրաշարժ» (ռուս.՝ «Землетрясение»), ռուս-հայկական գեղարվեստական ֆիլմ-աղետ, որը պատմում է 1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Հայաստանում տեղի ունեցած Սպիտակի երկրաշարժի մասին։ Ֆիլմը առաջադրվել է «Օսկար» մրցանակի Հայաստանի կողմից լավագույն օտարալեզու ֆիլմի համար[1]։ Ավելի ուշ կինոակադեմիան չեղարկել է մրցանակի առաջադրված ցանկից, այն բանի համար, որ նրանք չեն արձագանքել ներկայացված պահանջներին[2]։

Picto infobox cinema.png
Երկրաշարժ
Երկրաշարժ
Երկրաշարժ (ֆիլմ, 2016).jpg
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան,
Հայաստան Հայաստան
ԺանրԴրամա
ԹեմաՍպիտակի երկրաշարժ
ՀիմքՍպիտակի երկրաշարժ
Թվական2016
Լեզուռուսերեն, հայերեն
ՌեժիսորՍարիկ Անդրեասյան
ՊրոդյուսերՌուբեն Դիշդիշյան
Արամ Մովսեսյան
Սարիկ Անդրեասյան
Գևոնդ Անդրեասյան
Գալինա Նախիմովսկայա
Սցենարի հեղինակՍերգեյ Յուդակով
Ալեկսեյ Գրավիցկի
Արսեն Դանիելյան
Հրանտ Բարսեղյան
ԴերակատարներԿոնստանտին Լավրոնենկո
Մարիա Միրոնովա
Վիկտոր Ստեփանյան
Տաթև Հովակիմյան
Միքայել Պողոսյան
Հրանտ Թոխատյան
Դանիիլ Իզոտով
Միքայել Ջանիբեկյան
Սոս Ջանիբեկյան
Արմեն Մարգարյան
ՕպերատորՅուրի Կորոբեյնիկով
ԵրաժշտությունՀայկո
ԿինոընկերությունՄարս Մեդիա
Տևողություն105 րոպե
Բյուջե200 000 000 ռուբլի
Շահույթ3 628 615 $
ԿինոՊոիսկID 839961
Պաշտոնական կայքէջ
Թրեյլերhttps://www.youtube.com/watch?v=Ob7_E_yisIE
Commons-logo.svg Earthquake (ship) Վիքիպահեստում

ՍյուժեԽմբագրել

Ֆիլմը պատմում է 1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ի իրադարձությունների մասին, երբ Հայաստանում տեղի ունեցավ երկրաշարժ (6,8 մագնիտուտ ուժգնությամբ), որը տարածվեց գրեթե ողջ հանրապետությունով մեկ։ Ավերվել են Սպիտակ, Գյումրի, Վանաձոր, Ստեփանավան քաղաքները և ևս 300 բնակավայրեր։ Զոհվել է ավելի քան 25 հազար մարդ, 19 հազարը դարձել են հաշմանդամ, իսկ ավելի քան կես միլիոն մարդ մնացել են առանց ապաստարանի։

Բնության աղետի ֆոնի վրա առանձնանում է երկու հերոսների, 45-ամյա Կոնստանտին Բերեժնովի և 20-ամյա Ռոբերտ Մելքոնյանի, պատմությունը։ Ճակատագիրը առաջին անգամ չէ որ նրանց ծանր հարված է հասցնում, շատ տարիներ առաջ Բերեժնովի մեղքով տեղի ունեցած ավտովթարի ժամանակ մահացել են Ռոբերտի ծնողները։ Կոնստանինը մի քանի տարի անցկացրել է բանտում, իսկ փոքրիկ Ռոբերտը ապաստանել էր իր հարազատների մոտ։ Տարօրինակ զուգադիպությունից հետո Բերեժնովը վերադառնում է իր ընտանիք հենց սարսափելի երկրաշարժի օրը. նրան սպասում էին կինը, աղջիկը, որդին և Ռոբերտը, ով այդպես էլ չներեց նրան իր ծնողների մահվան համար։ Ճակատագրի հեգնանքով, հերոսները հայտնվում են նույն փրկարարական ջոկատում, բայց միմյանց միանգամից չեն ճանաչում[3]։

ԴերերումԽմբագրել

Նկարահանող անձնակազմԽմբագրել

  • Ռեժիսոր — Սարիկ Անդրեասյան
  • Օպերատոր — Յուրի Կորոբեյնիկով
  • Գլխավոր պրոդյուսեր — Ռուբեն Դիշդիշյան
  • Պրոդյուսերներ — Արամ Մովսեսյան, Գևոնդ Անդրեասյան, Սարիկ Անդրեասյան
  • Սցենարի հեղինակներ — Սերգեյ Յուդակով, Ալեքսեյ Գրավիցկի, Արսեն Դանիելյան, Հրանտ Բարսեղյան
  • Գործադիր պրոդյուսեր — Գալինա Նախիմոսվսկայա
  • Երկրորդ ռեժիսոր — Ալեքսեյ Սմոլյար
  • Երաժշտությունը — Հայկո
  • Հնչյունային պրոդյուսեր — Վահագն Գևորգյան
  • Հնչյունային ռեժիսոր — Վասիլի Կրաչկովսկի
  • Բեմադրող նկարիչ — Դավիդ Դադունաշվիլի
  • Հագուստի նկարիչ — Գուլնարա Շախմիլովա
  • Գրիմը — Աննա Գոլուբենկո
  • Կաստինգի տնօրեն — Լիկա Լեոնիձե
  • Մոնտաժի ռեժիսոր — Գեորգի Իսահակյան, Ելենա Դենիսևիչ և Օլգա Գրինշպուն

ԱրտադրությունԽմբագրել

Ֆիլմը հիմնված է իրական պատմությունների վրա և պատմում է 1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Հայաստանում տեղի ունեցած երկրաշարժի մասին։ Սցենարի և նկարահանման նախապատրաստական աշխատանքները տեղի են ունեցել ավելի քան երկու տարի։ Ֆիլմի հիմքում ընկած է վավերագրական բնութագրերը և պատմություններ, որոնք նկարագրում են երկրաշարժի ականատեսները. ԿԳՆ-ի աշխատակիցները և բժիշկները; բրիգադների ղեկավարները, բեկորներից փրկվածները և աղետից ողջ մնացած մարդիկ[4]։ Նկարահանումները տեղի են ունեցել Մոսկվա և Գյումրի քաղաքներում, ավելի քան 42 օր։ Ռուսաստանում նկարահանվել են երկրաշարժից առաջ տեղի ունեցող տեսարանները, իսկ Հայաստանում քաղաքացիական կյանքից մինչև աղետի կադրերը։ Նկարահանումները, որոնք անցկացվել են Հայաստանում, մասսայական մասնակցություն են ունեցել հենց Գյումրի քաղաքի բնակիչները, որոնց մեծամասնությունը աղետից հետո ողջ են մնացել և հիշում էին 1988 թվականի դեպքերը։ Մասսայական տեսարաններում մասնակցել են ավելի քան 150 մարդ[5]։

ԾանոթագրություններԽմբագրել