Դիմիտր Մատով

Դիմիտր Մատով (բուլղար․՝ Димитър Христов Матов, մայիսի 15, 1864(1864-05-15), Վելես, Օսմանյան կայսրություն - սեպտեմբերի 15, 1896(1896-09-15), Դրեզդեն, Գերմանական ռայխ), բուլղար բանասեր, լեզվաբան և բանագետ։ Մակեդոնյան կոմիտեի անդամ։

Դիմիտր Մատով
Ծնվել է	մայիսի 15, 1864(1864-05-15)
Ծննդավայր	Վելես, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	սեպտեմբերի 15, 1896(1896-09-15) (32 տարեկան)
Մահվան վայր	Դրեզդեն, Գերմանական ռայխ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Մայրենի լեզու	բուլղարերեն
Կրթություն	Վիեննայի համալսարան
Մասնագիտություն	լեզվաբան
Աշխատավայր	Սոֆիայի համալսարան
Dimitar Matov Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Դիմիտր Մատովը ծնվել է 1864 թվականի մայիսի 15-ին Վելես քաղաքում` վաճառականների ընտանիքում։ Սկզբնական կրթությունը ստացել է հայրենի քաղաքում, որտեղ ավարտել է եռամյա ուսումնարանը։ 1878 թվականին կրթությունը շարունակելու համար տեղափոխվել է Ռուսաստան և ընդունվել Նիկոլայի գիմնազիայի երկրորդ դասարան։

1882 թվականի սեպտեմբերին ընդունվել է Խարկովի առաջին գիմնազիա։ Գիմնազիան ավարտել է 1884 թվականին և ընդունվել Խարկովի համալսարանի պատմա-բանասիրական ֆակուլտետը, որտեղ լսել է Մարին Դրինովի և Ալեքսանդր Պոտեբնյայի դասախոսությունները։

Սերբ-բուլղարական պատերազմի մեկնարկից հետո 1886 թվականին ուղևորվել է Սոֆիա՝ ուսանողական լեգեոն ընդունվելու համար։ 1888 թվականին ավարտել է Խարկովի համալսարանի առաջին կուրսը և ուղևորվել Հյուսիսային Մակեդոնիա։ Այդ տարի դարձել է Սուրբ Կյուրեղի և Մեթոդիոսի գիմնազիայի բուլղարերենի ուսուցիչ։ 1889 թվականին 1889 թվականին ստացել է գիտական թեկնածուական աստիճան։ 1890 թվականին տեղափոխվել է Վիեննա, որտեղ լսել է Ռուդոլֆ Մերինգերի դասախությունները և աշխատել Իգտնատի Յավիչի սլավոնական սեմինարիայում, իսկ հաջորդ տարի եղել է Լայպցիգում։

1892 թվականին վերադարձել է Բուլղարիայի։ Սոֆիայում Մատովը տղամարդկանց գիմնազիայում եղել է բուլղարերենի ուսուցիչ։ 1892 թվականից մինչև 1895 թվականն Իվան Շիշմանովի հետ միասին եղել է «Բանագիտության, գիտության և գրականության հավաքածուի» խմբագիր։

Դիմիտր Մատովը մահացել է 1896 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Դրեզդենում՝ 32 տարեկան հասակում։

Աշխատություններ

Բանասիրական

• За историята на новобългарската граматика (1889)
• Към критическото четене на дакословенските текстове (1891)
• Към българския речник (1892)
• Гръцко-български студии (1893)
• Мизонеизмът в правописната реформа (1894)
• Животопис на св. Климента, български архиепископ. От Теофилакта, Охридски архиепископ. Превел от гръцки с малки съкращения Д. Матов. Пловдив, 1896

Բանագիտական

• Нави (1889)
• Приказката за правината и кривината (1893)
• Бележки върху българската словесност, 1. Песента за слънчовата женитба (1894)
• Невярна Груйовица. Баладен мотив за нашата народна поезия (1894)
• Верзиуоловото коло и навите (1895)
• Епосът ли е най-старият род поезия? (1895)

Մակեդոնական հարց

• Кратка разправия по етнографията на Македония. Периодическо списание на Българското книжовно дружество в Средец, г. 7, кн. 34 (с. 425 - 474) и кн. 35 (с. 675 - 717), 1890.
• Сръбско-българската етнографска препирня пред науката (1893)
• Гр. С. Пърличев. Книжовно биографически чертици. сп. "Български преглед", Год. II, кн. 4-5, София (1895)
• "Стамболовщината в Македония и нейните представители" (рецензия). сп. "Български преглед", Год. II, кн. 4-5, с. 201-205, София (1895)
• Македония според най-новите книжовни вести (1895)
• Пътуването на Вайганда в югозападните балкански области(1896)

Գրականություն

• Арнаудов, Михаил. Научното дело на Димитър Матов, в: Очерци по българския фолклор, том 1, София, 1969.
• Вакарелски, Христо. Етнография на България, София, 1972, стр. 62 - 64.
• Динеков, Петър. Български фолклор, София, 1972, стр. 130 - 131.
• Милетич, Любомир. Димитър Матов, в: Български преглед, №11, 1896.
• Шишманов, Иван. Д. Д. Матов, в: Български преглед, №9, 1896.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դիմիտր Մատով» հոդվածին։