Գրիգոր Հասրաթյան
Գրիգոր Հովհաննեսի Հասրաթյան (նոյեմբերի 24, 1918, Աշոտավան, Զանգեզուրի գավառ, Հայաստանի առաջին հանրապետություն - մայիսի 10, 2001, Երևան, Հայաստան), խորհրդային հայ պետական և հասարակական գործիչ։
| Գրիգոր Հովհաննեսի Հասրաթյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 24, 1918 |
| Ծննդավայր | Աշոտավան, Զանգեզուրի գավառ, Հայաստանի առաջին հանրապետություն |
| Մահացել է | մայիսի 10, 2001 (82 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ, Հայաստան |
| Կրթություն | ՀԱՊՀ |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ և հասարակական գործիչ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Երևանի քաղաքապետ |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Երեխաներ | Ռուբեն Հասրաթյան |
 Gregory Hasratyan Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրել1942 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը, ինժեներ-շինարար, 1960 թվականից՝ Հայաստանի ճարտարապետների միության անդամ։
1942-1945 թվականներին աշխատել է որպես ինժեներ, 1945-1950 թվականներին՝ Լենինյան շրջգործկոմի կոմունալ բաժնի պետ:։
1950-1952 թվականներին՝ Երևան քաղաքի Լենինյան շրջգործկոմի նախագահի տեղակալ, 1952-1956 թվականներին՝ նույն շրջգործկոմի նախագահ։
1956-1958 թվականներին՝ Երևանի փոխքաղաքապետ։
1958-1960 թվականներին՝ «Երևաննախագիծ» ինստիտուտի տնօրեն։
1960-1962 թթ. - Լենինականի քաղաքապետ[1]։
1962- 1975 թթ.- Երևանի քաղաքապետ[2], 1979-1985 թվականներին՝ Մինիստրների խորհրդին կից Պատմության և մշակույթի հուշարձանների պահպանության և օգտագործման վարչության պետ։
1985-1990 թվականներին՝ Հայաստանի ազգագրության թանգարանի և Սարդարապատի համալիրի տնօրեն։ Աշխատանքային Կարմիր դրոշի երկու շքանշանի ասպետ։
1998 թվականին արժանացել է Երևանի պատվավոր քաղաքացի կոչման[3]։
Մահացել է 2001 թ. մայիսի 10-ին Երևանում։
2004 թ. Երևանի Սայաթ-Նովա պողոտայի թիվ 6 շենքի հարևանությամբ տեղադրվել է Գրիգոր Հասրաթյանի հիշատակի հուշաքարը։ Նա Երևան քաղաքի 39-րդ քաղաքապետն էր[4]։
Քաղաքապետ Հասրաթյանը նպատակ էր դրել քաղաքը դարձնել մայրաքաղաք[5] շեշտելով, որ մայրաքաղաք կառուցելն ու ղեկավարելը ակադեմիա է։ Քչերը գիտեն, որ Էրեբունի-Երևան 2750 առաջին տոնակատարությունը կապված է Գրիգոր Հասրաթյանի անվան հետ[6][7]:
Մեջբերումներ Գրիգոր Հասրաթյանից
խմբագրել«Ճարտարապետությունը մարդու դաստիարակության միջոց է, այո՛, դա այդպես է, մարդն, անշուշտ, առաջին գործոնն է շինարարության մեջ։ Ոչ թե՝ ինչ ենք կառուցում, այլ՝ ում համար ենք կառուցում։ Նրա հոգևոր աշխարհը, նրա վաղվա օրը` ահա թե ամենից առաջ ի՛նչ պիտի հոգանք մենք[8]»
|
Գրիգոր Հասրաթյանը նվիրված էր քաղաքին անմնացորդ, սիրում էր Երևանը և ապրում դրանով։ Քաղաքի ամեն մի անկյուն, ամեն մի պուրակ, թուփ, քար նա ճանաչում էր։ - Ջիմ Թորոսյան (Ճարտարապետ, ակադեմիկոս)
|
|
|
|
Ես շատ հպարտ եմ, որ Գրիգոր Հասրաթյանի ժամանակակիցն եմ։ Ամենայն պատասխանատվությամբ կարող եմ ասել, որ Երևանը` որպես մայրաքաղաք, իր արտաքին տեսքով կայացավ հենց այն տարիներին, երբ քաղխորհգործկոմի նախագահը Գրիգոր Հասրաթյանն էր։ - Լավրենտի Բարսեղյան (Պատմական գիտությունների դոկտոր)
|
|
|
|
Անբասիրությունը նրա միակ թուլությունն էր։ - Անդրեյ Բիտով (Ռուս արձակագիր)
|
|
Գրականություն
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Գրիգոր Հասրաթյան կատեգորիայում։ |
- ↑ «Շուրջօրյա երևանցին». 2019 թ․ մարտի 17. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ «Գրիգոր ՀԱՍՐԱԹՅԱՆ. երևանցիները նրան ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ՔԱՂԱՔԱՊԵՏ են ճանաչում». asekose.am. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ «Գրիգոր Հասրաթյան (1919-2001)». DeFacto. Վերցված է http://www.df.am/am/news/785/g-hasratyan_47.html-ին.
{{cite web}}: External link in|accessdate= - ↑ "Երևանյան հեքիաթներ" Գրիգոր Հասրաթյան, 2012 թ․ հունիսի 5
- ↑ ArmeniaTV News (2018 թ․ դեկտեմբերի 17), Մայրաքաղաքի դիմագծում պահպանվել է Գրիգոր Հասրաթյանի ձեռագիրը
- ↑ «Քաղաքի տոնի իրական հիմնադիրը. վերաբացահայտում».
- ↑ «Իրական պատմություն. Էրեբունի-Երևանի 2750-ամյակի հանդիսությունը քաղաքական տոն էր». www.armeniatv.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ ՙՙԵրևան՚՚ ծրագիր Քաղաքապատում Գրիգոր Հասրաթյան
- ↑ Armenian Public TV (2014 թ․ հոկտեմբերի 12), Արվեստակիրներ «Մեր քաղաքապետը» Գրիգոր Հասրաթյան