Ռուբեն Հասրաթյան

Ռուբեն Հասրաթյան;
Ի ծնե	Ռուբեն Գրիգորի Հասրաթյան
Ծնվել է	1943 սեպտեմբերի 24
Ծննդավայր	Երևան
Մահացել է	դեկտեմբերի 5, 2017 (74 տարեկան)
Ազգություն	հայ
Ճյուղ(եր)	ճարտարապետություն
Գործունեություն	ճարտարապետ
Կրթություն	ՀԱՊՀ
Ուշագրավ աշխատանքներ	Վիլյամ Սարոյանի հուշարձան, «Վարք հավերժության» քանդակ և Գրիգոր Հասրաթյանի հուշաքար
Պարգևներ	Հայաստանի վաստակավոր ճարտարապետ

Ռուբեն Գրիգորի Հասրաթյան (սեպտեմբերի 24, 1943(1943-09-24), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 5, 2017(2017-12-05)), հայ ճարտարապետ։ Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր ճարտարապետ (2013)^[1]։

Պետական և հասարակական գործիչ Գրիգոր Հասրաթյանի որդին է։

Կենսագրություն

1967 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ 1967-1972 թվականներին աշխատել է Երևաննախագիծ, 1972-1991 թվականներին և 1997 թվականից՝ Հայպետնախագիծ (1980-1991 թվականներ և 1997 թվականից՝ ճարտարապետության արվեստանոցի ղեկավար) ինստիտուտներում, 1991-1997 թվականներին՝ Երնորոգնախագիծ ինստիտուտի տնօրեն։

Ռուբեն Հասրաթյանի համահեղինակային նախագծերով իրականացվել են Կապանի թիվ 5 և թիվ 6 թաղամասերի կառուցապատումը (1981-1986), Գյումրիի (1982), Երևանի «Էրեբունի» (1983, Սոֆիայի «Բիենալե-87» մրց.) օդանավակայանները, Երևանի թեթևաթլետիկայի ծածկած մանեժը (1977), կազմվել Ստեփանավան քաղաքի վերականգնման գլխավոր հատակագիծը (1989) և Ձորագետի ձախափնյա կառուցապատման նախագիծը (1989-1991)։