Գագիկ Սիրավյան

Գագիկ Սիրավյան
Ի ծնե	Գագիկ Հենրիկի Սիրավյան
Ծնվել է	1970, հոկտեմբերի 16
Ծննդավայր	Երևան, Հայաստան
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջ և Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա
Մասնագիտություն	նկարիչ
Ակտիվ շրջան	նկարիչ
Անդամակցություն	Հայաստանի նկարիչների միություն
Հայր	Հենրիկ Սիրավյան
	Գագիկ Սիրավյան Վիքիքաղվածքում

Գագիկ Հենրիկի Սիրավյան (հոկտեմբերի 16, 1970(1970-10-16), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ նկարիչ։

Հայաստանի վաստակավոր նկարիչ Հենրիկ Սիրավյանի որդին է, նկարիչներ Դավիթ և Նունե Սիրավյանների եղբայրը։

Կենսագրություն

1989 թվականին ավարտել է Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանի գեղանկարի բաժինը, 1995 թվականին՝ Երևանի գեղարվեստի ինստիտուտի գեղանկարի բաժինը։ 2013 թվականին ուսուցողական այցով գտնվել և ստեղծագործել է Բուդապեշտի (Հունգարիա) Ամադեուս հիմնադրամում։

1996 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է^[1]։

Գագիկ Սիրավյանի աշխատանքները գտնվում եմ ԱՄՆ-ի, Ավստրիայի, Նորվեգիայի, Գերմանիայի, Շվեյցարիայի, Իսպանիայի, Իտալիայի և Հայաստանի մասնավոր հավաքածուներում։

Ստեղծագործություններ

Աշխատելով տարբեր նյութերով, այդ թվում՝ մատիտ, ջրաներկ, գուաշ, ակրիլ և յուղաներկ՝ Գագիկ Սիրավյանն իր արվեստով բացահայտում է մարդկային զգացմունքներն ու հույզերը։

Մարդիկ, 1999 թվական, ջրաներկ, 21x30
Իմ ձուկը, 2002 թվական, թուղթ գուաշ, 29x41
Նրանք մեր զգացմունքներն են տանում, 2002 թվական, գուաշ, 30x45
Երազներս հեքիաթ դարձած, 2002 թվական, գուաշ, 42x41 սմ
Սառած հիշողություն, 2002 թվական, գուաշ, 35x42
Սեր և կորուստներ, 2003 թվական, կտավ, յուղաներկ, 50x70 սմ
Սառած հիշողությունը զարթնում է, 2003 թվական, գուաշ, 34x59
Մեղավոր կինը, 2003 թվական, գուաշ, 15x23, 5
Մեղավոր կինը, 2003 թվական, կտավ, յուղաներկ, 50x70
Հեքիաթային ծառը, 2003 թվական, ջրաներկ, 36x48 սմ
Երազներիս միջի հիշողությունը, 2004 թվական, կտավ, յուղաներկ, 56x75 սմ
Հիշողությանս կրակները, 2004 թվական, կտավ, յուղաներկ, 60x80
Զույգերն ու նրանց թաքուն զքացմունքներն ու կրքերը, 2004 թ., գուաշ, 41x41 սմ
Զգացմունքների ծառը, 2005 թվական, գուաշ, 40x41 սմ
Ծառ մարդիկ, 2010 թվական, թուղթ, գուաշ, 41x70 սմ
Ծառ մարդիկ, 2011 թվական, կտավ, ակրիլ, 45x80 սմ
Համր վշտի արձագանքը, 2012 թվական, ակրիլ, 33x33
Ծառ մարդիկ, 2013 թվական, կտավ, յուղաներկ, 45x80 սմ
Խորհրդավոր ծառը, «Իմ ծառերը» շարքից, 2013 թվական, կտավ, ակրիլ, 40x50 սմ
Խորհրդավոր ծառը, 2013 թվական, կտավ, ակրիլ, 40x50 սմ
Շորժայի իմ ծառը, 2014 թվական, կտավ, յուղաներկ, 60x70
Իմաստուն ծառը, 2014 թվական, ակրիլ, 14.5x 22.5 սմ

Ցուցահանդեսներ

1994 թվականից մասնակցել է մի շարք խմբակային ցուցահանդեսների Հայաստանում և արտերկրում։

Անհատական ցուցահանդեսներ

2004 թվական, «Սեր, կորուստներ և նրանց գույները», Գրիմստադ, Նորվեգիա^[2]^[3]
2014 թվական, «Իմ ծառերը», Դալան պատկերասրահ, Երևան, Հայաստան^[4]^[5]^[6]
2015 թվական, «Ծառեր, դեպի ձեզ եմ գալիս», Ռուս-Հայկական համալսարան, Երևան^[7]^[8]

Խմբակային ցուցահանդեսներ

2003 թվական, Հանրապետական երիտասարդական ցուցահանդես, Հայաստանի նկարիչների միություն
2003 թվական, Առաջին Անդրկովկասյան արվեստի փառատոն, Բաթում, Վրաստան
2003 թվական, Առաջին երիտասարդական սիմպոզիում, Դիլիջան, Կոմպոզիտորների տուն
2004 թվական, Երիտասարդ նկարիչների ցուցահանդես-վաճառք, ՄԱԿ-ի Հայաստանյան գրասենյակ, Երևան
2004 թվական, Երիտասարդ նկարիչների կայքի շնորհանդես, Հայաստանի նկարիչների միություն
2004 թվական, «Ջազի գույները» խորագրով ցուցահանդես, Հայաստանի նկարիչների միություն
2005 թվական, Երիտասարդ նկարիչների ցուցահանդես, ՀՀ Ազգային ժողով
2007 թվական, Հանրապետական ցուցահանդես նվիրված Հայաստանի նկարիչների միության 75-ամյակին, Հայաստանի նկարիչների միություն
2010 թվական, Հայաստանի Նկարիչների միության Շորժա ստեղծագործական տան 35-ամյակին նվիրված ցուցահանդես, Հայաստանի նկարիչների միություն
2012 թվական, Հանրապետական ցուցահանդես նվիրված Հայաստանի նկարիչների միության 80-ամյակին, Հայաստանի նկարիչների միություն
2015 թվական, «Այրվող հիշողություն», «Վկայություն»՝ նվիրված Հայոց մեծ եղեռնի 100-ամյա տարելիցին, Հայաստանի ազգային պատկերասրահ^[9]

Գրքերի նկարազարդումներ

Դավիթ Խաչիյանի «Զրադաշտի անտիպներից», պատմվածքների ժողովածու, «Ասողիկ հրատարակչություն», Երևան 2002
Աշոտ Բեգլարյանի «Ղարաբաղյան օրագիր», «Տպարան» հրատարակչություն», Մոսկվա, 2015

Մեջբերումներ Գագիկ Սիրավյանից

Իմ ծառերը մարդիկ են։
Ծառի մեջ ես տեսնում եմ «իմ մարդուն»։
Ծառերի հավերժական կերպարը հիացնում ու կախարդում է ինձ։
Նրանց մեջ այնքա՜ն ուժ, ուրախություն ու տխրություն, այնքա՜ն սեր ու հավատ կա։
Ինչպես մարդը՝ նրանք կարող են ճկվել, գալարվել ցավից, լաց լինել վշտից, կարող են ժպտալ և լուսավորվել, թևավորվել ուրախությունից՝ շարժման միջոցով արտահայտելով իրենց զգացումների, տրամադրության փոփոխություններն ու ելևէջները։

Ծանոթագրություններ

↑ «Գագիկ Սիրավյանի պարող ծառերը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.
↑ ««Սեր, կորուստներ և նրանց գույները»,». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.
↑ «Արժեքներ կան, որոնք նույնիսկ պարտադրաբար պետք է հրամցվեն ժողովրդին»
↑ «Գագիկ Սիրավյանը գիտի՝ ծառն ինչ է զգում». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.
↑ Գագիկ Սիրավյանի զգացմունքային և կախարդող ծառերը
↑ «Արտո Չաքմաքչյանն ասաց՝ դու հիմքն ես նկարում»
↑ «Арт-аквариум, "Судьбоносные" деревья». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
↑ Выставка художника Гагика Сиравяна в РАУ
↑ ««Վկայություն» խորագիրը կրող ցուցահանդեսը ՀԱՊ-ում». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 14-ին.

Արտաքին հղումներ

[1] «Գագիկ Սիրավյանի պարող ծառերը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.

[2] ««Սեր, կորուստներ և նրանց գույները»,». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.

[3] «Արժեքներ կան, որոնք նույնիսկ պարտադրաբար պետք է հրամցվեն ժողովրդին»

[4] «Գագիկ Սիրավյանը գիտի՝ ծառն ինչ է զգում». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 12-ին.

[5] Գագիկ Սիրավյանի զգացմունքային և կախարդող ծառերը

[6] «Արտո Չաքմաքչյանն ասաց՝ դու հիմքն ես նկարում»

[7] «Арт-аквариум, "Судьбоносные" деревья». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.

[8] Выставка художника Гагика Сиравяна в РАУ

[9] ««Վկայություն» խորագիրը կրող ցուցահանդեսը ՀԱՊ-ում». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 14-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]