Անդրեյ Երյոմենկո

Անդրեյ Իվանովիչ Երյոմենկո (ռուս.՝ Андрей Иванович Ерёменко, ուկր.՝ Андрій Іванович Єрьоменко, հոկտեմբերի 14 (նոր տոմարով՝ հոկտեմբերի 2), 1892 – նոյեմբերի 19, 1970), Խորհրդային Միության մարշալ (1955), Խորհրդային Միության հերոս։

Անդրեյ Երյոմենկո ուկր.՝ Андрій Іванович Єрьоменко
Ծնվել է	հոկտեմբերի 2 (14), 1892
Ծննդավայր	Markivka, Starobelsk Uyezd, Խարկովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	նոյեմբերի 19, 1970(1970-11-19) (78 տարեկանում)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Կրեմլի պատի պանթեոն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետություն  Ուկրաինական պետություն Ուկրաինական ԽՍՀ  ԽՍՀՄ  Ռուսական հանրապետություն
Կրթություն	Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա
Մասնագիտություն	սպա և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր և ՈՒԽՍՀ Գերագույն խորհրդի դեպուտատ
Քաղաքական կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և մրցանակներ	Լենինի շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ Կարմիր դրոշի շքանշան «Պատվո լեգեոնի» կոմանդոր Խորհրդային Միության հերոս Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան Կլեմենտ Գոտվալդի շքանշան ՉԽՍՀ հերոս «Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակի 20 տարի» հոբելյանական մեդալ I աստիճանի Սուվորովի շքանշան I աստիճանի Կուտուզովի շքանշան «Մոսկվայի պաշտպանության համար» մեդալ Մեդալ «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» «Խոպան հողերի յուրացման համար» մեդալ «Պատվո լեգեոն» շքանշանի գլխավոր հրամանատար Պատվո լեգիոնի շքանշանակիր մեդալ թշնամու դեմ ցուցաբերած արիության համար «Օդրայի, Նիսի և Բալթիկայի համար» մեդալ «Զենքի ոլորտում բարեկամության ամրապնդման» մեդալ և Գրյունվալդի Խաչի 2-րդ աստիճանի շքանշան
Անդամություն	ԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե
Andrey Yeremenko Վիքիպահեստում

Որպես շարքային մասնակցել է առաջին համաշխարհային պատերազմին։ Ավարտել է Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիան (1935)։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ եղել է ռազմաճակատի հրամանատար, մասնակցել Մոսկվայի ն Ստալինգրադի ճակատամարտերին, Ղրիմի, Չեխոսլովակիայի ազատագրմանը։ Պատերազմից հետո (1945— 1958)՝ Մերձկարպաայան, Արևմտասիբիրյաև և Հյուսիսային Կովկասի ռազմական զորքերի հրամանատար։ Եղել է ՍՄԿԿ ԿԿ-ի անդամ, ՍՍՏՄ գումարումների Գերագույն սովետի դեպուտատ։ Պարգնատրվել է Լենինի, Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Կարմիր դրոշի, Սուվորովի առաջին աստիճանի, Կուտուզովի 1-ին աստիճանի, արտասահմանյան 7 շքանշաններով և մեդալներով։ Գրել է հուշեր՝ «Հատուցման տարիներ» գրքում (1969)։ Թաղված է Կարմիր հրապարակում՝ Կրեմլի պատի մոտ։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 637)։