Անդրեյ Իվանովիչ Երյոմենկո (ռուս.՝ Андрей Иванович Ерёменко, ուկրաիներեն՝ Андрій Іванович Єрьоменко, հոկտեմբերի 2 (14), 1892 կամ հոկտեմբերի 14, 1892(1892-10-14), Markivka, Ստարոբելսկի շրջան, Խարկովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 19, 1970(1970-11-19)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[2]), Խորհրդային Միության մարշալ (1955), Խորհրդային Միության հերոս։

Անդրեյ Երյոմենկո
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 2 (14), 1892 կամ հոկտեմբերի 14, 1892(1892-10-14)
ԾննդավայրMarkivka, Ստարոբելսկի շրջան, Խարկովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էնոյեմբերի 19, 1970(1970-11-19)[1] (78 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ[2]
ԳերեզմանԿրեմլի պատի պանթեոն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետություն,  Ուկրաինական պետություն,  Ուկրաինական ԽՍՀ,  ԽՍՀՄ և  Ռուսական հանրապետություն
ԿրթությունՄ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա
Մասնագիտությունսպա և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր և ՈՒԽՍՀ Գերագույն խորհրդի դեպուտատ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
«Պատվո լեգեոն» շքանշանի գլխավոր հրամանատար «Պատվո լեգեոնի» կոմանդոր Պատվո լեգիոնի շքանշանակիր
Խորհրդային Միության հերոս
Լենինի շքանշան Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան Կարմիր դրոշի շքանշան I աստիճանի Սուվորովի շքանշան I աստիճանի Կուտուզովի շքանշան «Մոսկվայի պաշտպանության համար» մեդալ Մեդալ «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «Խոպան հողերի յուրացման համար» մեդալ «Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակի 20 տարի» հոբելյանական մեդալ Գրյունվալդի Խաչի 2-րդ աստիճանի շքանշան «Օդրայի, Նիսի և Բալթիկայի համար» մեդալ Knight's Cross of the Virtuti Militari ՉԽՍՀ հերոս Կլեմենտ Գոտվալդի շքանշան մեդալ թշնամու դեմ ցուցաբերած արիության համար «Զենքի ոլորտում բարեկամության ամրապնդման» մեդալ և Medal "In Commemoration of the Battle of Dukla Pass"
ԱնդամությունԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե
 Andrey Yeremenko Վիքիպահեստում

Որպես շարքային մասնակցել է առաջին համաշխարհային պատերազմին։ Ավարտել է Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիան (1935)։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ եղել է ռազմաճակատի հրամանատար, մասնակցել Մոսկվայի ն Ստալինգրադի ճակատամարտերին, Ղրիմի, Չեխոսլովակիայի ազատագրմանը։ Պատերազմից հետո (1945— 1958)՝ Մերձկարպաայան, Արևմտասիբիրյաև և Հյուսիսային Կովկասի ռազմական զորքերի հրամանատար։ Եղել է ՍՄԿԿ ԿԿ-ի անդամ, ՍՍՏՄ գումարումների Գերագույն սովետի դեպուտատ։ Պարգնատրվել է Լենինի, Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Կարմիր դրոշի, Սուվորովի առաջին աստիճանի, Կուտուզովի 1-ին աստիճանի, արտասահմանյան 7 շքանշաններով և մեդալներով։ Գրել է հուշեր՝ «Հատուցման տարիներ» գրքում (1969)։ Թաղված է Կարմիր հրապարակում՝ Կրեմլի պատի մոտ։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #123557828 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Երյոմենկո» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 637