Վիքիպեդիա

Քվենտին Բլեյք

Սըր Քվենտին Սաքսբի Բլեյք (անգլ.՝ Quentin Saxby Blake, դեկտեմբերի 16, 1932(1932-12-16)[1][2][3][…], Սիդքափ, Բեքսլի, Մեծ Լոնդոն, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[4][5][6][…]), բրիտանացի ծաղրանկարիչ, նկարազարդող և մանկագիր։ Նա նկարազարդել է ավելի քան 300 գիրք, որոնցից 18-ը գրել է Ռոալդ Դալը։ Որպես մանկական նկարազարդող իր երկարամյա ներդրման համար նա 2002 թվականին արժանացել է Հանս Քրիստիան Անդերսենի միջազգային մրցանակին, որը մանկական գրքեր ստեղծողների համար ամենաբարձր ճանաչումն է։ 1999-2001 թվականներին եղել է բրիտանական առաջին մանկական դափնեկիրը։ Նա նկարազարդողների ասոցիացիայի հովանավորն է[15]։

Քվենտին Բլեյք
Ծնվել էդեկտեմբերի 16, 1932(1932-12-16)[1][2][3][…] (91 տարեկան)
ԾննդավայրՍիդքափ, Բեքսլի, Մեծ Լոնդոն, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[4][5][6][…]
ՔաղաքացիությունԼոնդոն
ԿրթությունԱրվեստի արքայական քոլեջ, Chislehurst and Sidcup Grammar School?, Լոնդոնի համալսարան, Լոնդոնի արվեստի համալսարան, Դաունինգ քոլեջ, Lycee Francais Charles de Gaulle?, Քամբերվելի արվեստի դպրոց և Չելսիի արվեստի և դիզայնի քոլեջ
Մասնագիտություննկարազարդող
Թեմաներդեռահասական գրականություն[7]
Ներշնչվել էՕնորե Դոմիե
Պարգևներ
ԱնդամակցությունԹագավորական գրական ընկերություն և Guild of St George?[14]
Կայքquentinblake.com​(անգլ.)
 Quentin Blake Վիքիպահեստում

Երիտասարդություն

խմբագրել

Բլեյքը ծնվել է 1932 թվականին Քենթ նահանգի Սիդկապ քաղաքում և տարհանվել Է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Նա հաճախել է Լամորբեյի Սուրբ Երրորդություն անգլիկան եկեղեցու տարրական դպրոց և Չիզլհուրստ և Սիդկապ գիմնազիա, որտեղ նրա անգլերենի ուսուցիչ Ջ. Հ․ Ուոլշը ազդել է նրա վրա գրականության մեջ։ Նրա գեղարվեստական զարգացմանը դպրոցական տարիներին նպաստել է նկարիչ և ծաղրանկարիչ Ալֆրեդ Ջեքսոնի՝ լատիներենի ուսուցչուհի Բլեյքի ամուսնու հետ շփմումը, որը խրախուսել է իր առաջին աշխատանքը Punch-ում, ինչը հանգեցրել է նրա առաջին հրատարակմանը 16 տարեկան հասակում։ Վեցերորդ դասարանում արվեստի ուսուցիչ, նկարիչ Սթենլի Սիմոնդսը ծանոթացել է Բլեյքի տաղանդների հետ և աջակցություն ցուցաբերել՝ ծանոթացնելով այլ նկարիչների աշխատանքներին[16]։ Նա 1953-1956 Ֆ. Ռ. Լիվիսի ղեկավարությամբ թվականներին անգլիական գրականություն է ուսումնասիրել Քեմբրիջի Դաունինգ քոլեջում, ավարտել է ասպիրանտուրան Լոնդոնի համալսարանի Կրթության ինստիտուտում, այնուհետև կես դրույքով սովորել է Չելսիի արվեստի դպրոցում, իսկ ավելի ուշ՝ Քամբերվելի արվեստի քոլեջում[17]։ Նա հերքել է, որ Քեմբրիջի համալսարանում սովորելը նպաստել է իր գեղարվեստական կամ ստեղծագործական տաղանդին[18]։

Կարիերա

խմբագրել

1960-ականներին Բլեյքը անգլերեն է դասավանդել Լոնդոնի Ֆրանսիական լիցեյում, ինչը ամրապնդել է նրա վաղեմի կապը Ֆրանսիայի հետ, և ավարտել է Պատվո լեգեոնի շքանշանով։ Նա ավելի քան քսան տարի դասավանդել է արվեստի թագավորական քոլեջում, որտեղ 1978-1986 թվականներին ղեկավարել է նկարազարդման բաժինը։

Առաջին գիրքը, որը նկարազարդել է Բլեյքը, Էվան Հանթերի «Հրաշալի կոճակն» էր, որը լույս է տեսել 1961 թվականին[19]։ Իր հետագա կարիերայում նա համբավ է ձեռք բերել որպես հավատարիմ, հուսալի և հումորային նկարազարդող ավելի քան 300 մանկական գրքերի, այդ թվում՝ Ջոան Այկենի, Էլիզաբեթ Բոուենի, Սիլվիա Փլաթի, Ռոալդ Դալի, Նիլս-Օլոֆ Ֆրանցենի, Ուիլյամ Սթեյգի և դոկտոր Սուսի կողմից։ Նա նկարազարդել է Սուսի առաջին գիրքը՝ «Մեծ օր Ապի համար» (1974)[20]։ 2006 թվականին Բլեյքը նկարազարդել է 323 գիրք, որոնցից նա գրել է 35-ը, իսկ Դալը՝ 18-ը։ Մինչ օրս Բլեյքը նկարազարդել է Դեյվիդ Ուոլյամսի երկու գրքերը և Ֆիլիո ընկերության սահմանափակ հրատարակությունները, ինչպիսիք են «Դոն Կիխոտը», «Քենդիդը» և «Լաֆոնտենի 50 առակները»։

1970-ականներին Բլեյքը ժամանակ առ ժամանակ հանդես էր գալիս որպես Բիբիսի-ի «Ջեկանորի» մանկական ծրագրի հաղորդավար՝ պատմելով պատմություններ և դրանք նկարազարդելով կտավի վրա։ 1993 թվականին նա մշակել է բրիտանական Սուրբ Ծննդյան թողարկման հինգ փոստային նամականիշ՝ Չարլզ Դիքենսի Սուրբ Ծննդյան երգի դրվագներով։

Բլեյքը Չելսիի արվեստի ակումբի անդամ է[21]։ Նա Բլեյքի ընկերության, Դաունինգ քոլեջի արվեստի և հումանիտար գիտությունների հասարակության հովանավորն է։ Նա նաև հովանավորում է «Մեծ խաղարկություն» բարեգործական կազմակերպությունը[22], որի նպատակն է մարդկանց ներգրավել նկարչության և «Նայթինգեյլ» նախագծի մեջ՝ բարեգործական կազմակերպություն, որը արվեստ է ներկայացնում հիվանդանոցներին[23]։ 2006 թվականից նա աշխատել է Լոնդոնի շրջանի մի քանի հիվանդանոցներում և հոգեկան առողջության կենտրոններում, Փարիզի մանկական հիվանդանոցում (hopital Armand Trousseau) և Ֆրանսիայի Անժեի ծննդատանը[24]։ Այս նախագծերը մանրամասն ներկայացված են Բլեյքի 2012 թվականի «Քվենտին Բլեյք․ էջից դուրս» գրքում, որը նկարագրում է, թե ինչպես է իր յոթանասուն տարեկան հասակում նրա աշխատանքը ավելի ու ավելի հաճախ հայտնվում գրքերի էջերից դուրս, հասարակական վայրերում, ինչպիսիք են հիվանդանոցները, թատրոնի ճեմասրահները, պատկերասրահները և թանգարանները[25]։

2007 թվականին նա ստեղծել է որմնանկարի պատկերը հսկայական գործվածքի համար, որը կախված էր խարխուլ շենքի վերևում, որը գտնվում էր Սենտ Պանկրասի երկաթուղային կայարանի մուտքի դիմաց և այդպիսով քողարկում էր այն։ Երևակայական ողջույնի հանձնաժողովի վիզուալիզացիան ողջունում է Eurostar արագընթաց երկաթուղով ժամանող ուղևորներին[26]։

Բլեյքը բնիկ ժողովուրդների իրավունքների պաշտպանության «Գոյատևում» միջազգային հասարակական կազմակերպության աջակիցն ու դեսպանն է։ 2009 թվականին նա ասել է. «Ինձ համար «Գոյատևումը» կարևոր է երկու պատճառով. նախ, ես ճիշտ եմ համարում, որ մենք պետք է օգնություն և աջակցություն ցուցաբերենք այն մարդկանց, ում սպառնում է մեր ստեղծած արդյունաբերական հասարակությունը, և երկրորդ, ընդհանուր առմամբ, դա կարևոր ազդանշան է տալիս այն մասին, թե ինչպես մենք բոլորս պետք է հոգ տանենք աշխարհի մասին։ Նրա ուղերձը ամենահիմնականն է բոլոր բարեգործական կազմակերպություններից, որոնց հետ ես կապված եմ»[27]։

Նա «Նկարազարդման տան» հիմնադիր հոգաբարձուն է․ այն ցուցահանդեսների, կրթական միջոցառումների և նկարազարդման արվեստին առնչվող միջոցառումների համար կենտրոն է, որը գտնվում է Լոնդոնում։ Նա նաև դարձավ այս վայրում առաջին ցուցահանդեսի թեման՝ «Ներքին պատմություններ» վերնագրով, որը բացվեց 2014 թվականի հուլիսին։ 2020 թվականի օգոստոսին հայտարարվել է, որ կենտրոնը կտեղափոխվի 18-րդ դարի մեքենայական բաժանմունք Նյու Ռիվեր Հեդում՝ Լոնդոնի Կլերքենուել շրջանում, և կվերանվանվի Քվենթին Բլեյքի նկարազարդման կենտրոն[28][29]:։

Բացի մանկական գրքերից, Բլեյքը նաև «Բենի թխվածքաբլիթներ» խանութների ցանցի լոգոյի դիզայներն է[30]։ Նա մի քանի նկարազարդումներ է մշակել շոտլանդական «Ճռռոց» հեռուստասերիալի համար։ Բացի այդ, Բլեյքը ստեղծել է նաև «Ուոլդո և Վանդա» կոմիքսը[30]։

Անձնական կյանք

խմբագրել

Բլեյքը երբեք ամուսնացած չի եղել և երեխաներ չունի[31]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Quentin Blake (նիդերլ.)
  2. ↑ 2,0 2,1 Quentin Blake — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  3. ↑ 3,0 3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Quentin Blake
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Profile: Quentin Blake // BBC News Online — 2012.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 jeugdliteratuur.org
  7. ↑ https://www.dbnl.org/onzekinderboeken/jeugdlit_illustrator.php
  8. ↑ The London Gazette of Thursday 30 December 2004 Supplement No. 1 (բրիտ․ անգլ.) — 2004. — Iss. 57509. — P. N13. — ISBN 978-0-11-667509-5
  9. ↑ https://carnegiegreenaway.org.uk/archive/kate-greenaway-medal-winners/
  10. ↑ The London Gazette (բրիտ․ անգլ.) — 2012. — Iss. 60367. — P. N1.
  11. ↑ The London Gazette 60593 (բրիտ․ անգլ.) — Iss. 60593. — P. 15796.
  12. ↑ https://web.archive.org/web/20210109231326/https://www.thersa.org/about/royal-designers-for-industry/current-royal-designers-for-industry
  13. ↑ The London Gazette (բրիտ․ անգլ.) — 2022. — Iss. 63714. — P. B6. — ISBN 978-0-11-692213-7
  14. ↑ https://www.guildofstgeorge.org.uk/companions/companions-directory/sir-quentin-blake
  15. ↑ «The Association of Illustrators». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 12-ին.
  16. ↑ Kenyon, Ghislane (2016). Quentin Blake: In the Theatre of the Imagination: An Artist at Work. London: Bloomsbury. էջ 68. ISBN 978-1441130075.
  17. ↑ The International Who's Who, 1996-97, Gale Group, Europa Publications, p. 162
  18. ↑ «Interview:Quentin Blake». The Cambridge Student. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունիսի 29-ին.
  19. ↑ "The wonderful button" (first edition). Library of Congress Catalog Record. Retrieved 2012-08-27.
  20. ↑ Dr. Seuss (1974). Great Day for Up!. Beginner Books. OCLC 902800.
  21. ↑ «Chelsea Arts Club secretary signs off with 'lunatic' plea». London Evening Standard. 2013 թ․ հունվարի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն)
  22. ↑ The Campaign for Drawing Արխիվացված 2021-06-09 Wayback Machine. thebigdraw.org.uk.
  23. ↑ «The Nightingale Project». The Nightingale Project. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 16-ին.
  24. ↑ «Quentin Blake – Home». Quentin Blake. 2011 թ․ հոկտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ հունիսի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 16-ին.
  25. ↑ Quentin Blake: Beyond the Page, 2012, Tate Publishing Արխիվացված 2021-06-05 Wayback Machine.
  26. ↑ "Cover-up! Quentin Blake drafted in to hide 'unsightly' buildings" Արխիվացված 2007-10-23 Wayback Machine. Richard Osley. The Independent. 21 October 2007.
  27. ↑ "2010 Annual Report" Արխիվացված 2011-08-18 Wayback Machine. Survival International.
  28. ↑ «New home for the House of Illustration». ianVisits. 2020 թ․ օգոստոսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  29. ↑ «The Quentin Blake Centre for Illustration». House of Illustration. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  30. ↑ 30,0 30,1 «Quentin Blake». lambiek.net. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 19-ին.
  31. ↑ Preston, John (2012 թ․ նոյեմբերի 5). «Quentin Blake: "I never wanted children. But I do invent them"». The Daily Telegraph. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 2-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Քվենտին_Բլեյք&oldid=10068816» էջից