Վիքիպեդիա

Ֆրեդ Մալեկ

ամերիկացի գործարար
15:05, 26 Մայիսի 2024 տարբերակ, Դանայուհի (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)

Ֆրեդերիկ Վինսենթ Մալեկ[1] (դեկտեմբերի 22, 1936(1936-12-22)[2], Բերվին, Կուկ շրջան, Իլինոյս, ԱՄՆ - մարտի 24, 2019(2019-03-24), Վիրջինիա, ԱՄՆ), ամերիկացի գործարար, քաղաքական խորհրդատու, բիզնեսում խաբեբա և բարերար։ Նա եղել է Marriott Hotels-ի և Northwest Airlines-ի նախագահը, և Միացյալ Նահանգների նախագահներ Ռիչարդ Նիքսոնի (որի հրեա կառավարության աշխատակիցների մաքրման գործում Մալեկը ակտիվ դեր է կատարել) և Ջորջ Բուշի օգնականը: Ավելի քան հիսուն տարի ակտիվ քաղաքականության մեջ՝ Մալեքը նաև ծառայել է որպես սենատոր Ջոն Մաքքեյնի 2008 թվականի նախագահական արշավի Ազգային ֆինանսների կոմիտեի նախագահ, ինչպես նաև Հանրապետական նահանգապետերի ասոցիացիայի ֆինանսների նախագահ և տարբեր դերեր է կատարել յուրաքանչյուրի քարոզարշավում, բացառությամբ Դոնալդ Թրամփի, վերջին չորս տասնամյակների ընթացքում[3]: Մալեկը նաև ծառայել է որպես Վեսթ Փոյնթի Միացյալ Նահանգների ռազմական ակադեմիայի այցելուների խորհրդի նախագահ և ակտիվորեն մասնակցել է ակադեմիային աջակցելու բարեգործական աշխատանքներին: 2011 թվականին, ի նշան ազատ ձեռնարկատիրության և համայնքային ծառայության իր նվիրվածության, նա ստացել է Հորացիո Ալգեր մրցանակը[4]:

Ֆրեդ Մալեկ
Ամերիկացի գործարար Խմբագրել Wikidata
մարդ Խմբագրել Wikidata
Սեռարական Խմբագրել Wikidata
ՔաղաքացիությունԱմերիկայի Միացյալ Նահանգներ Խմբագրել Wikidata
ԱնձնանունFrederic, Vincent Խմբագրել Wikidata
ԱզգանունMalek Խմբագրել Wikidata
Ծննդյան օր22 Դեկտեմբերի 1936 Խմբագրել Wikidata
ԾննդավայրԲերվին Խմբագրել Wikidata
Մահվան օր24 Մարտի 2019 Խմբագրել Wikidata
Մահվան վայրՎիրջինիա Խմբագրել Wikidata
Number of children2 Խմբագրել Wikidata
Մասնագիտությունձեռնարկատեր Խմբագրել Wikidata
Շրջանավարտն է՝Հարվարդի բիզնես դպրոց, Հարվարդի համալսարան, ԱՄՆ Ռազմական ակադեմիա Խմբագրել Wikidata
ԿուսակցությունԱՄՆ Հանրապետական կուսակցություն Խմբագրել Wikidata

Վաղ կյանք

Մալեկը ծնվել է Բերուինում, Իլինոյս, Մարթա Դորոթիի (Սմիկլաս) և գարեջրի բեռնատար վարորդի՝ Ֆրեդերիկ Ուիլյամ Մալեքի որդին[5][6][7]։ Նա ծագումով եղել է Չեխիայից և Խորվաթիայից[8][9]։ Նա մեծացել է Չիկագոյում և 1959 թվականին ավարտել է Միացյալ Նահանգների ռազմական ակադեմիայի գիտությունների բակալավրի աստիճանը[10]։ Նա ծառայել է Վիետնամի պատերազմում որպես օդադեսանտային ռեյնջեր՝ նշանակվելով հատուկ նշանակության ջոկատում[11]։

Մալեկը բիզնեսի կառավարման մագիստրոս է ստացել Հարվարդի բիզնես դպրոցից 1964 թվականին և աշխատել որպես կառավարման խորհրդատու McKinsey & Co-ում։ Նա և իր երկու համադասարանցիները որոշել են հիմնել վիզնես, որի ժամանակ երկուսը կաշխատեին և կաջակցեին երրորդին, մինչ նա հնարավորություններ էր փնտրում: 1967 թվականին նա լքել է McKinsey-ն և իր գործընկերների հետ գնել է Triangle Corp.-ը, որը դժվար զարգացող բիզնես էր և ձեռքի գործիքների արտադրության ընկերություն, Օրանջբուրգում, Հարավային Կարոլինա[12][13]։

Շան խորովածի միջադեպ

1959 թվականի օգոստոսին Մալեկը և չորս այլ տղամարդիկ ձերբակալվել են Իլինոյս նահանգի Պեորիայի մոտ գտնվող Վիկարիի այգում այն բանից հետո, երբ սպանել են մի շան, դրել շամփուրի վրա և խորովել: Կենդանիների նկատմամբ դաժան վերաբերմունքի մեղադրանքները հետագայում մերժվել են բոլոր տղամարդկանց կողմից, բացառությամբ մեկի՝ Էնդրյու Պ. Օ'Մեարայի, որը ցուցմունք է տվել, որ ինքը միայնակ հարվածել և սպանել է շանը, մորթազերծել և փորձել է այն եփել՝ մյուսներին ինչ-որ բան սովորեցնելու համար՝ ցույց տալ թե ինչպես է կյանքը ընթանում իսկական հողի վրա[14][15]։

Պատմության մասին ևս մեկ անգամ խոսվել է, երբ Մալեքը դարձել է Սառա Փեյլինի խորհրդականն ու դրամահավաքի պատասխանատուն 2008 թվականի նախագահական ընտրություններում[16]։ Մեղադրանքներ են հնչել Մալեկի հասցեին, որ սպանել և խորոված է արել շանը[17], Մալեկն իր բլոգում մեջբերել է բանակի պաշտոնաթող գնդապետ Օ'Մեարային՝ ստանձնելով կատարվածի «ամբողջ պատասխանատվությունը»[18]։

2012 թվականի նախագահական քարոզարշավի ժամանակ միջադեպը ևս մեկ անգամ ի հայտ է եկել, երբ Մալեկի կողմից Էն Ռոմնիի ծննդյան խնջույքի կազմակերպումը բարձրաձայնվել է «Շները Ռոմնիի դեմ» երգիծական խմբի կողմից[19]:

Բիզնես կարիերա

Marriott Corp.

1975 թվականին Մալեկը միացել է Bethesda-ում գործող Marriott Corporation-ին և արագ հաջողություններ է ունեցել՝ ի վերջո դառնալով Marriott Hotels-ի նախագահը: 1978 թվականի մարտին ընտրվել է որպես Մարիոթի գործադիր փոխնախագահ[20]։ 1981-1988 թվականներին հյուրանոցների և հանգստավայրերի ստորաբաժանման Մալեկի հսկողության ներքո եկամուտը աճել է գրեթե չորս անգամ կամ տարեկան 18 տոկոսով, մի ժամանակահատվածում, որը ունեցել է անկում, արդյունաբերության գերկառուցում և մրցակիցների շահույթի անկում[21]:

1989 թվականի սկզբին Մալեկը դարձել է Carlyle Group-ի ավագ խորհրդական: Նա ղեկավարել է մի խումբ ներդրողների, որոնք գնել են Coldwell Banker Commercial Group-ը՝ երկրի խոշորագույն առևտրային անշարժ գույքի ծառայություններ մատուցող ընկերությունը, Sears, Roebuck and Company-ից՝ 300 միլիոն դոլար գնահատված գնով: Նա դարձել է ընկերության համանախագահ՝ 29 տարի աշխատելով տնօրենների խորհրդում՝ օգնելով ընկերության արժեքը հասցնել ավելի քան 15 միլիարդ դոլարի[22]:

Northwest Airlines

Շուտով Մալեկը միացել է Լոս Անջելեսի ներդրող Ալ Չեկչիին և Մարիոթի Գարի Ուիլսոնին՝ 3,65 միլիարդ դոլար արժողությամբ Northwest Airlines-ի բոլոր կանխիկ գնման մեջ: Ներդրողների խմբին միացել են KLM Royal Dutch Airlines-ը և Elders IXL-ը, որոնք իրենց ներդրումն են ունեցել 480 միլիոն դոլարի սեփական կապիտալում: Մալեկը և Չեկչին միացել են ավիաընկերության 10 հոգանոց խորհրդին[23] և Մալեկը դարձել է նախագահ[24]։

1989 թվականի հուլիսին Մալեկը և Carlyle-ի մի խումբ ներդրողներ գնել են Marriott-ի առաջատար ավիաընկերությունների սննդի բաժինը 650 միլիոն դոլար գնահատված գնով[25]: 2002 թվականի հունվարի 1-ից մինչև 2005 թվականի դեկտեմբերի 31-ը Մալեկը եղել է Fannie Mae-ի տնօրենների խորհրդի անդամ[26]:

Thayer Lodging Group

1991 թվականին Մալեքը հիմնել է Thayer Lodging Group-ը, մասնավոր բաժնետոմսերի ընկերություն, որը կոչվել է Սիլվանուս Թայերի անունով[27]։

Թայերն ունի երկար և հաջող փորձ։ 1991 թվականին իր առաջին մասնավոր բաժնետիրական հիմնադրամի ձևավորումից ի վեր, նա ավարտել է 41 հյուրանոցային ներդրումներ, որոնց ձեռքբերման ընդհանուր արժեքը կազմում է մոտ 2,4 միլիարդ դոլար[28]: Ներկայումս Թայերի հիմնադրամներին է պատկանում 14 հյուրանոցներից և 3637 հյուրասենյակներից բաղկացած պորտֆելը[28]: 2013 թվականի հուլիսի 1-ին Թայերը ձեռք է բերել Ritz Carlton-San Francisco-ն՝ ի ուրախություն Մալեկի, որը ասել է․ «մենք հույս ունենք կրկնել մեր Orlando Grand Lakes Ritz Carlton-ի հաջողությունը՝ մեր ամենաբարձր եկամտաբեր ներդրումներից մեկը»[29]:

2014 թվականի մայիսի 21-ին Thayer Lodging Group-ը հայտարարել է Brookfield Asset Management- ի կողմից իր գնման մասին[30]: Թայերը շարունակել է տիրապետել այն հյուրանոցներին, որոնք ձեռք է բերել Բրուքֆիլդի հետ համագործակցությանը նախորդող տարիներին: Մալեկը շարունակել է ակտիվորեն ներգրավված լինել որպես Thayer Lodging-ի նախագահ[31]:

Թայերի հիմնական համակործակիցները/Thayer Hidden Creek/HCI Equity Partners

1993 թվականին Մալեկը նաև հիմնել և դարձել է «Thayer Capital Partners»-ի նախագահը: 2005 թվականին ընկերությունը միավորվել է Hidden Creek Partners-ի հետ և վերանվանվել Thayer Hidden Creek[32]: SEC-ի վարչական գործողություններից և մի շարք այլ անհաջողություններից հետո ընկերությունը վերաբրենդավորվել է որպես HCI Equity Partners[33] անուն, որի ներքո այն գործել է 2016 թվականի դրությամբ[34]:

Խաբեություն

2003 թվականի օգոստոսի 12-ին SEC-ը քաղաքացիական խարդախության հայց է ներկայացրել[35] Կոնեկտիկուտ նահանգի Սենատի դեմոկրատական մեծամասնության նախկին առաջնորդ Ուիլյամ Դիբելլայի դեմ՝ նահանգային կենսաթոշակային ֆոնդից 75 միլիոն դոլարի խարդախության ծրագրին մասնակցելու համար՝ Malek's Thayer Capital Partners ընկերությունում[35][36]։ 2007 թվականի մայիսի 18-ին Թայերը հայտնաբերվել է 1940 թվականի Ներդրումային խորհրդատուների մասին օրենքի անփութության մեջ և, ի վերջո, ստիպված է եղել վճարել 150,000 դոլարի քաղաքացիական տույժ, մինչդեռ Մալեկն անձամբ վճարել է 100,000 դոլար տուգանք գործի մեջ իր դերի համար[37]:

Ենթադրվում է, որ Մալեկը գործել է հարստանալու, ինչպես նաև սեփական քաղաքական և ֆինանսական շահերն առաջ մղելու նպատակով, նաև հաշվի առնելով, որ այդ խարդախությունը կդարձնի Թայերին իր գործընկերը։ Կոնեկտիկուտ նահանգի նախկին սենատոր և ներկայացուցիչ ԴիԲելլան դաշնային դատարանում երդման տակ ցուցմունք է տվել, որ իր հարաբերությունները Մալեկի հետ դուրս են եկել Թայերի պաշտոնական դիրքորոշման շրջանակից, նա վկայել է, որ իր պայմանագիրը պարտավորեցրել է իրեն անձամբ օգնել Մալեկին «շարունակական ներդրողների հետ հարաբերություններում» և, որ Մալեկն անձամբ է նրան ասել «Ինձ դու պետք ես նոր գանձապահի համար»[38][39]։

Բեյսբոլի գլխավոր լիգա

Մալեկը 1989-1998 թվականներին Ջորջ Բուշի և այլ ներդրողների հետ եղել է Տեխասի Ռեյնջերսի գլխավոր բեյսբոլի լիգայի համասեփականատերը[40]։ Թիմում իր մասնաբաժինը վաճառելուց հետո Մալեկը հինգ անգամ ավել ստացել է նոր գումար[41]։

Սկսած 1999 թվականից, Մալեկը ղեկավարել է Մոնրեալ Էքսպո-ի ֆրանշիզայի հավաքագրումը Վաշինգտոնում[42]։ Աշխատելով քաղաքի ղեկավարների հետ միասին՝ Մալեկը ստեղծել է Վաշինգտոնի բեյսբոլի ակումբը, ի վերջո անհաջող ներդրումային խումբ գործընկերների հետ, որոնց թվում եղել են Ջեֆ Զայենցը, Սթիվ Փորթերը, Փոլ Վոլֆը, Ֆրենկ Ռեյնսը, Ջիմ Քիմսին, Քոլին Փաուելը, Վերնոն Ջորդանը և Դեյվիդ Բրեդլին[43]։

Քաղաքական կարիերա

Նիքսոնի վարչակազմ

Մալեկը ծառայել է Նիքսոնի վարչակազմում մի քանի տարբեր պաշտոններում, այդ թվում՝ Առողջապահության, կրթության և բարեկեցության դեպարտամենտի փոխքարտուղարի տեղակալներ Ռոբերտ Ֆինչի և Էլիոթ Ռիչարդսոնի ներքո, ինչպես նաև նախագահի հատուկ օգնականը 1970-1973 թվականներին և փոխտնօրենը[44]։ Մալեկը զբաղեցրել է Նախագահի վերընտրման կոմիտեի ղեկավարի տեղակալը 1972 թվականին[45]։

Որպես Նիքսոնի կառավարման փորձագետ՝ Մալեկը օգնել է վերակազմավորել Սպիտակ տան անձնակազմի գրասենյակը և հավաքագրել կաբինետի և ենթակառավարական պաշտոնյաների[46]։ Իր հուշերում Նիքսոնը Մալեկին նկարագրել է որպես «ուժեղ երիտասարդ գործարար, որի դերը կազմակերպումն ու կառավարումն է»[47]:

Նիքսոնի առաջին վարչակազմում Մալեկը նախագծել և ղեկավարել է «Արձագանքման ծրագիր»-ը, որը պետական ծառայողներին փոխարինելու է Նիքսոնի կողմնակիցներով և ուղղորդելու կառավարության ռեսուրսները՝ Նիքսոնի 1972 թվականին վերընտրվելու համար[48][49][50]։ Ըստ Սենատի Ուոթերգեյթի զեկույցի, Մալեկը գրել է 1972 թվականին Հալդեմանին ուղղված հուշագրում, որ ինչ-որ մեկը պետք է «գլխավոր ստանձնի գերատեսչությունների և գործակալությունների քաղաքականացման ծրագիրը» և «վերահսկի հովանավորչության գործողությունը, ուշադիր հետևի դրամաշնորհային գործունեությանը»[51]։ Պլանը պաշտպանելիս Մալեկը գրել է Գործադիր մասնաճյուղը քաղաքականացնելու «էական ռիսկերի» մասին և մտահոգություն հայտնել, որ ծրագիրը «անկասկած հակառակ արդյունք կունենա», եթե հրապարակվի։ Ուստի նա խորհուրդ է տվել, որ «նախագահի հետ կապերը նվազագույնի հասցնելու համար այս նախագծի վերաբերյալ գրավոր հրահանգներ չպետք է լինեն»[52]։

Որպես նախագահ Նիքսոնի խորհրդական՝ Մալեկը նշանակալի դեր է խաղացել Շրջակա միջավայրի պաշտպանության գործակալության սկզբնական շրջանում՝ վաստակելով Վիլյամ Ռաքելշաուսից՝ գործակալության առաջին ադմինիստրատորից և մյուսներից՝ օգնելով ապահովել, որ EPA-ն իր շարքերում ունենա ականավոր բարձրաստիճան մարդիկ[53]։

Մալեկը 1973 թվականի փետրվարի 2-ին երդվել է որպես Կառավարման և բյուջեի գրասենյակի փոխտնօրեն։ Նա ծառայել է մինչև 1975 թվականը, երբ հրաժարական է տվել՝ նորից մասնավոր հատված մտնելու համար[54]։

Անձնական կյանք

Մալեկը եղել է ամուսնացած Մարլեն Ա. Մալեքի հետ: Նրանք ունեցել են երկու երեխա և ապրել են Վիրջինիա նահանգի Մաքլին քաղաքում[55]:

Մահ

Մալեկը եղել է «ֆիթնեսի երկրաագու» և պահպանել է ֆիզիկապես առողջ սովորություններ: 1980-ականների կեսերին դահուկներով սահելու վթարի պատճառով Մալեկին մնացել է իր արհեստական ազդրի հույսին, դա նրան ստիպել է վազքից անցնել կշիռներ բարձրացնելու, լողի և հեծանիվ վարելու: Նա նաև երկու անգամ փրկվել է քաղցկեղից[56]։

Մալեկը մահացել է 2019 թվականի մարտի 24-ին՝ ազդրի վիրահատությունից հետո առաջացած բարդություններից հետո[57][58]։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Leubsdorf, Carl P. (June 24, 1990). «Return to grace Summit chief sheds stigma of Nixon-era incident». The Dallas Morning News. Արխիվացված օրիգինալից June 9, 2011-ին. Վերցված է June 7, 2010-ին.
  2. ↑ SNAC — 2010.
  3. ↑ Schouten, Fredreka (August 29, 2012). «Fundraiser Fred Malek makes the most of time at convention». USA Today. Արխիվացված է օրիգինալից January 25, 2014-ին. Վերցված է August 20, 2013-ին.
  4. ↑ «Frederic V. Malek Named 2011 Horatio Alger Award Recipient». Horatio Alger Association. Արխիվացված է օրիգինալից August 18, 2011-ին. Վերցված է April 18, 2011-ին.
  5. ↑ Leubsdorf, Carl P. (June 24, 1990). «Return to grace Summit chief sheds stigma of Nixon-era incident». The Dallas Morning News. Արխիվացված օրիգինալից June 9, 2011-ին. Վերցված է June 7, 2010-ին.
  6. ↑ «FamilySearch.org». FamilySearch.
  7. ↑ Who's Who in the Midwest, 1994-1995. Marquis Who's Who. April 1994. ISBN 9780837907246. Արխիվացված օրիգինալից March 27, 2019-ին. Վերցված է March 26, 2019-ին.
  8. ↑ Cannon, Lou (October 17, 1972). «The Hard Hats Are At The Throttle». Sarasota Herald-Tribune. էջ 4. Վերցված է May 1, 2010-ին.
  9. ↑ «National Journal». Government Research Corporation. March 26, 1971. Վերցված է March 26, 2018-ին – via Google Books.
  10. ↑ Zinsmeister, Karl (Spring 2011). «Spartan Donors». Philanthropy. Philanthropy Roundtable. Արխիվացված օրիգինալից May 11, 2012-ին. Վերցված է June 5, 2012-ին.
  11. ↑ Heath, Thomas (October 5, 2014). «Fred Malek's pursuit of success includes stops at West Point, White House, Marriott». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից March 27, 2019-ին. Վերցված է March 25, 2019-ին.
  12. ↑ Zinsmeister, Karl (Spring 2011). «Spartan Donors». Philanthropy. Philanthropy Roundtable. Արխիվացված օրիգինալից May 11, 2012-ին. Վերցված է June 5, 2012-ին.
  13. ↑ Woolley, John T.; Peters, Gerhard. «Nomination of Frederic V. Malek To Be a Governor of the United States Postal Service». The American Presidency Project. University of California. Արխիվացված է օրիգինալից October 9, 2008-ին.
  14. ↑ King, Colbert I. (March 11, 2006). «Fred Malek, a Dog and the SEC». The Washington Post. էջ A19.
  15. ↑ Luciano, Phil (February 13, 2008). «New political probe pales next to long-ago dog barbecue». The Evening Tribune. Hornell, New York. Վերցված է August 11, 2020-ին.
  16. ↑ Dunn, Geoffrey. «Dog Eat Dog: Palin Patron's Checkered Past». HuffPost. Վերցված է August 13, 2020-ին.
  17. ↑ King, Colbert I. (March 11, 2006). «Fred Malek, a Dog and the SEC». The Washington Post. էջ A19.
  18. ↑ Malek, Fred (March 4, 2008). «Setting the Record Straight». Fred Malek Blog. Արխիվացված օրիգինալից April 8, 2008.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)Կաղապար:Self-published source
  19. ↑ Reeve, Elspeth (April 13, 2012). «Why Can't People Forgive Fred Malek for a Little Dog-Roasting?». The Atlantic. Վերցված է August 11, 2020-ին.
  20. ↑ Wright, Chapin (March 13, 1978). «Frederic Malek, Former Nixon Aide, Elected Vice President of Marriott». The Washington Post.
  21. ↑ "Malek Brings Cargo of Controversy to NWA", Minneapolis-St. Paul CityBusiness, Beth Ewen, October 9, 1989
  22. ↑ «P.M. BRIEFING : Employees, Investors Join to Buy Coldwell Banker Commercial Group». Los Angeles Times. April 20, 1989. Արխիվացված օրիգինալից March 26, 2019-ին. Վերցված է March 25, 2019-ին.
  23. ↑ "Checchi's backers will get about 20% of Northwest", Denise Gellene, Los Angeles Times, June 24, 1989.
  24. ↑ "Labor Upbeat About Change in Management at Northwest", AP, September 29, 1989.
  25. ↑ "Marriott will sell catering unit to one of NWA's buyers", Gellene, Los Angeles Times, July 12, 1989.
  26. ↑ «Fannie Mae News Release, November 10, 2005, "Frederic Malek to Retire From Board"». Արխիվացված է օրիգինալից October 17, 2006-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  27. ↑ Seelye, Katharine Q. (March 28, 2019). «Fred Malek, 82, Republican Fund-Raiser and Presidential Adviser, Dies». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից March 28, 2019-ին. Վերցված է March 28, 2019-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 «Hotel Investment Group - Thayer Lodging, Brookfield Hotel Properties - Thayer Corporate Site». www.thayerlodging.com. Արխիվացված օրիգինալից April 3, 2018-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  29. ↑ McBride, Ashley (July 1, 2013). «Ritz-Carlton's sale shows SF hotel business booming». San Francisco Chronicle. SFChronicle.com. Արխիվացված օրիգինալից March 25, 2019-ին. Վերցված է March 25, 2019-ին.
  30. ↑ «Thayer Lodging Group, Inc., Announces its Acquisition by Brookfield Asset Management. In response to the merger of the two companies, Fred Malek said "this transaction brings together two companies that share similar investment objectives, management approaches and a common outlook on the global real estate market"» (Press release). Thayer Lodging Group. Արխիվացված օրիգինալից October 6, 2014-ին. Վերցված է October 1, 2014-ին.
  31. ↑ «Malek Momentum». Արխիվացված օրիգինալից December 25, 2017-ին. Վերցված է May 7, 2015-ին.
  32. ↑ «Company Overview of Hidden Creek Partners, LLC». Bloomberg.com. Bloomberg. Արխիվացված օրիգինալից June 30, 2018-ին. Վերցված է June 30, 2018-ին.
  33. ↑ Toll, David M. (May 11, 2011). «A Reborn HCI Equity Puts Pay-To-Play Past To Rest». pehub.com. PE Hub. Արխիվացված օրիգինալից July 1, 2018-ին. Վերցված է June 30, 2018-ին.
  34. ↑ «Homepage». hciequity.com. HCI Equity. Արխիվացված օրիգինալից June 30, 2018-ին. Վերցված է June 30, 2018-ին.
  35. ↑ 35,0 35,1 «William A. DiBella and North Cove Ventures, LLC : Lit. Rel. No. 18829 / August 12, 2004». www.sec.gov. Արխիվացված օրիգինալից May 31, 2017-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  36. ↑ King, Colbert I. (March 11, 2006). «Fred Malek, a Dog and the SEC». The Washington Post. էջ A19.
  37. ↑ «William A. DiBella, et al: Lit. Rel. No. 20498 / March 14, 2008». www.sec.gov. Արխիվացված օրիգինալից July 10, 2017-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  38. ↑ Mahony, Edmund H. «DiBella A Stingy Witness: Testimony Adds Little In SEC Suit». sip-trunking.tmcnet.com. Hartford Courant. Արխիվացված օրիգինալից June 28, 2018-ին. Վերցված է June 28, 2018-ին.
  39. ↑ Mahony, Edmund H. «Silvester To Spend 28 More Months In Jail». courant.com. Hartford Courant. Արխիվացված է օրիգինալից July 4, 2018-ին. Վերցված է July 6, 2018-ին.
  40. ↑ Jaffe, Harry (April 1, 2005). «How DC Got Baseball Back». Washingtonian. Արխիվացված օրիգինալից September 18, 2015-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  41. ↑ Heath, Thomas (October 5, 2014). «At 77, GOP insider Malek has beaten back cancer and is on the hunt for his next big challenge». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից March 26, 2018-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  42. ↑ Jaffe, Harry (April 1, 2005). «How DC Got Baseball Back». Washingtonian. Արխիվացված օրիգինալից September 18, 2015-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին.
  43. ↑ Malek, Fred (July 28, 2015). «10 Years of Baseball in Washington». Fred Malek Blog. Արխիվացված օրիգինալից March 26, 2018. Վերցված է March 26, 2018-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)Կաղապար:Self-published source
  44. ↑ «Fred Malek». American Friends of the Czech Republic. Արխիվացված է օրիգինալից March 15, 2016-ին. Վերցված է April 8, 2008-ին.
  45. ↑ «Frederic V. Malek (White House Special Files: Staff Member and Office Files)». Richard Nixon Presidential Library and Museum. National Archives and Records Administration. Վերցված է March 29, 2022-ին.
  46. ↑ «Nixon Holds Talks on Reorganization». The New York Times. Associated Press. November 15, 1972. Վերցված է March 30, 2022-ին.
  47. ↑ Nixon, Richard M. (1990). RN: The Memoirs of Richard Nixon. New York: Simon & Schuster. էջ 624. ISBN 9780671707415.
  48. ↑ Anderson, Jack (September 30, 1975). «How To Succeed Without Really Trying». The Sumter Daily Item. United Feature Syndicate – via Google News.
  49. ↑ Cromley, Ray (September 6, 1972). «Political Profit At Taxpayer Expense». The Florence Times—Tri-Cities Daily. Florence, Alabama – via Google News.
  50. ↑ Senate Watergate Report. Carroll & Graf. July 26, 2005. ISBN 9780786717095. Արխիվացված օրիգինալից February 16, 2017-ին. Վերցված է March 26, 2018-ին – via Google Books.
  51. ↑ The Senate Watergate Report, Chapter III, 1974, citing Malek memo to Haldeman.
  52. ↑ The Senate Watergate Report, 1974, Chapter III, citing December 23, 1971, memo from Malek to Haldeman.
  53. ↑ EPA Alumni Association: EPA Administrator William Ruckelshaus and his former assistants recall the role of Fred Malik in helping the new agency personnel staff itself with top people, Video Արխիվացված Հոկտեմբեր 11, 2016 Wayback Machine, Transcript Արխիվացված Հոկտեմբեր 11, 2016 Wayback Machine (see p7).
  54. ↑ Heath, Thomas (October 5, 2014). «Fred Malek's pursuit of success includes stops at West Point, White House, Marriott». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից March 27, 2019-ին. Վերցված է March 25, 2019-ին.
  55. ↑ «Frederic Vincent Malek». The Aspen Times. Swift Communications. March 29, 2019. Վերցված է August 16, 2023-ին.
  56. ↑ "Malek Brings Cargo of Controversy to NWA", Minneapolis-St. Paul CityBusiness, Beth Ewen, October 9, 1989
  57. ↑ Seelye, Katharine Q. (March 28, 2019). «Fred Malek, 82, Republican Fund-Raiser and Presidential Adviser, Dies». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից March 28, 2019-ին. Վերցված է March 28, 2019-ին.
  58. ↑ Morin, Rebecca (March 25, 2019). «Conservative fundraiser Fred Malek dies». Politico. Արխիվացված օրիգինալից March 25, 2019-ին. Վերցված է March 25, 2019-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ֆրեդ_Մալեկ&oldid=9969187» էջից