Ջակոմո Մանցու (իտալ.՝ Giacomo Manzù, դեկտեմբերի 22, 1908(1908-12-22)[1][2][3][…], Բերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիայի թագավորություն - հունվարի 17, 1991(1991-01-17)[4][1][2][…], Ապրիլիա, Լատինա, Լացիո, Իտալիա[5]), իտալացի քանդակագործ։

Ջակոմո Մանցու
Ծնվել էդեկտեմբերի 22, 1908(1908-12-22)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԲերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիայի թագավորություն
Մահացել էհունվարի 17, 1991(1991-01-17)[4][1][2][…] (82 տարեկան)
Վախճանի վայրըԱպրիլիա, Լատինա, Լացիո, Իտալիա[5]
Քաղաքացիություն Իտալիա,  Իտալիայի թագավորություն և  Իտալիա[6]
Ստեղծագործություն(ներ)Q3658470? և Self-Portrait with Model at Bergamo?
Մասնագիտությունքանդակագործ, նկարիչ-փորագրող և գծանկարիչ
ԱշխատավայրԲրերա գեղարվեստի ակադեմիա
Պարգևներ և
մրցանակներ
Ասպետական մեծ խաչի շքանշան. «Իտալիայի Հանրապետության համար ունեցած վաստակի համար», Ավստրիական պատվո նշան «Գիտության և արվեստի համար»,
և Միջազգային Լենինի խաղաղության մրցանակ
ԱնդամությունԳեղարվեստի թագավորական ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Արգենտինայի գեղարվեստի ազգային ակադեմիա
ԵրեխաներPio Manzù?
Կայքgiacomomanzu.it
Ջակոմո Մանցու Վիքիքաղվածքում
 Giacomo Manzù Վիքիպահեստում

Գործունեություն խմբագրել

1930-ական թթ. Միլանում հարել է հակաֆաշիստ-նկարիչների խմբին։ Խաչելություն և խաչից իջեցնելու տեսարաններ պատկերող «նույն թեմայով վարիացիաներ» ռելիեֆների շարքով Մանցուն բողոքել է ֆաշիզմի գազանությունների դեմ («Խաչելություն գեներալի ներկայությամբ», 1942, հեղինակի սեփականություն)։ «Կարդինալներ» արձանաշարում ձգտել է բացահայտել կաթոլիկ եկեղեցու դերը ժամանակակից աշխարհում («Մեծ կարդինալ», 1955, ժամանակակից արվեստի միջազգային պատկերասրահ, Վենետիկ1950-ական թթ. ստեղծել է կնոջ գեղեցկության ընդհանրական կերպարն արտահայտող աշխատանքներ։ Զալցբուրգի տաճարի (1955-58) և Ռոտերդամի Սինտ-Լաուրենսկերկ եկեղեցու (1966-1968) բրոնզյա դռներում, Հռոմի Սբ. Պետրոսի տաճարի «Մահվան դարպասներ»-ում (1947-1964) կրոնական, պատմախորհրդանշական և ժանրային մոտիվների համարձակ զուգորդմամբ արտահայտվել է Մանցուի կենսական և գեղարվեստական նպատակադրումը՝ պայքարը բռնության դեմ մարդու ազատության համար։ 1969-1970 թվականներին Կապրի կղզում ստեղծել է Վլադիմիր Իլյիչ Լենինին նվիրված մարմարյա մոնումենտ։ Մանցուն նաև գեղանկարիչ է, բնանկարիչ և նկարազարդող։ Արժանացել է «Ժողովուրդների միջև խաղաղության ամրապնդման համար» միջազգային լենինյան մրցանակի (1966ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի պատվավոր անդամ է (1967

Պատկերասրահ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 252