Շյոնեբերգ

Շյոնեբերգ
Բնակավայր
	Շյոնեբերգ
	Schöneberg
	Զինանշան
Երկիր	Գերմանիա
Համայնք	Տեմպլսհոֆ Շյոնեբերգ
Մակերես	10,61 կմ²
ԲԾՄ	47 մետր
Բնակչություն	118 368 մարդ (հունիսի 30, 2015)
Ժամային գոտի	UTC+1 և UTC+2
Փոստային դասիչ	10777, 10779, 10781, 10783, 10787, 10789, 10823, 10825, 10827, 10829, 12157, 12159, 12161 և 12169
	Շյոնեբերգ (Գերմանիա)
	Շյոնեբերգ (Գերմանիա)
	Շյոնեբերգ Վիքիպահեստում

Շյոնեբերգ (գերմ.՝ Schöneberg), թաղամաս Բեռլինի յոթերորդ վարչական Տեմպելհոֆ-Շյոնեբերգ շրջանում։ Տեղակայված է շրջանի հյուսիսում։ Մինչև 2001 թվականը Բեռլինն ուներ իրեն պատկանող Շյոնեբերգ շրջանը, որը ներառում էր Ֆրիդենաու և ներկայիս Շյոնեբերգ թաղամասները։

1912 թվականին քաղաքը վերանվանվել է Բեռլին Շյոնեբերգ^[1]։ 1871 թվականից, Գերմանական կայսրության ձևավորումից հետո Շյոնեբերգի բնակչությունն սկսեց աճել։ Եթե 1871 թվականին այնտեղ ապրում էր 4 555 բնակիչ, ապա 1900 թվականին բնակչության թիվը հասավ 95 998-ի, իսկ 1919 թվականին՝ 175 093-ի^[2]։ Այդ էր պատճառը, որ 1898 թվականի ապրիլի 1-ին Շյոնեբերգն ստացավ քաղաքի կարգավիճակ և մեկ տարի անց դուրս եկավ Բրանդենբուրգի շրջանի կազմից՝ դառնալով առանձին քաղաք։

Աշխարհագրական դիրք

Շյոնեբերգը Բեռլին քաղաքի կենտրոնին մոտիկ, խիտ բնակեցված շրջան է։ Հյուսիսում սահմանակից է Տիրգարտենին, արևելքում՝ Կրոյցբերգին և Տեմպելհոֆին, հարավում՝ Շտեգելցին, արևմուտքում՝ Ֆրիդենային և Վիլմերսդորֆին, հյուսիս արևմուտքում՝ Շառլոտենբուրգին։

Պատկերասրահ

Շյոնեբերգն այսօր
Նիստերի դահլիճի շենքը
Գերագույն դատարանի շենքը
Նոլենդորֆպլաց
Զբոսայգի Kleistpark
Առևտրի ցանց KaDeWe
Պատմության թանգարան
Սուրբ Մատֆեի գերեզմանատան եկեղեցին
Gründerzeit
Rote Insel

Տրանսպորտ

2006 թվականին բացվեց Զյուդկրոյց կայարանը և Շյոնեբերգն ստացավ ուղիղ կապի հնարավորություն հեռավոր և տարածաշրջանային քաղաքների հետ։ Բացի այդ, կայարանն սպասարկում է նաև ICE-երկաթգիծը, որն անցնում է Համբուրգ-Բեռլին-Լայպցիգ-Մյունխեն քաղաքներով։ Այստեղ գործում են նաև քաղաքային գնացքներ՝ S-Բանա (S1, S2, S25), այդ թվում՝ Բեռլինի Ռինգբանը (S41, S42, S46 и S47): Կարևորագույն քաղաքային կայարաններ են համարվում «Շյոնեբերգը» և «Զյուդկրոյցը»։ Գործում է նաև մետրո, որի ստորգետնյա կապուղիներն են՝ U1, U2, U3, U4, U7: Շյոնեբերգով անցնում են երկու մայրուղիներ՝ «A 100» և «A 103»: Տարածքի կարևոր մայրուղիներ են համարվում նաև հետևյալ փողոցները՝ Տաունէնտցիենշտրասե (գերմ.՝ Tauentzienstraße), Կլյայստշտրասե (գերմ.՝ Kleiststraße), Բյուլովշտրասե (գերմ.՝ Bülowstraße), Պոտսդամեր-Շտրասե (գերմ.՝ Martin-Luther-Straße) և Հաուպտշտրասե (գերմ.՝ Hauptstraße):

Նշանավոր մարդիկ

Բնիկներ

Վիլհելմ Ֆուրտվենգլեր (1886—1954), դիրիժոր և կոմպոզիտոր
Նելլի Զաքս (1891—1970), բանաստեղծուհի, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր
Մառլեն Դիտրիխ (1901—1992),երգչուհի և դերասանուհի
Ժիզել Ֆրոյնդ (1908—2000), լուսանկարիչ և սոցիոլոգ
Վիլի Շտոֆ (1914—1999),քաղաքական գործիչ
Խելմուտ Նյուտոն (1920—2004), լուսանկարիչ

Շյոնեբերգում ապրողներ

Հուշատախտակ Մառլեն Դիտրիխի շենքի վրա, Leberstraße 65

Հուշատախտակ Նելլի Զակսի տան բակում, Maaßestraße 12

Գրիմ եղբայրների գերեզմանները

Հանս Բալուշեկ, նկարիչ և գրող
Ավգուստ Բեբել, քաղաքական գործիչ
Գոթֆրիդ Բեն, պոետ
Էդուարդ Բերնշտեյն, հրապարակախոս, քաղաքական գործիչ
Դեվիդ Բոուի, երաժիշտ, պրոդյուսեր, կոմպոզիտոր, նկարիչ և դերասան
Ռոզա Լյուքսեմբուրգ, հեղափոխական, եվրոպական կոմունիստական շարժման երևելի դեմքերից մեկը
Վալտեր Շել, քաղաքական գործիչ, 1974-79 թվականներին եղել է Գերմանիայի նախագահ
Կլեր Վալդոֆ, երգչուհի, շանսոնյե
Էռնստ Բայս, գրող և բժիշկ
Բիլլի Ուայլդեր, ռեժիսոր, սցենարիստ
Պաուլ Ցեխ, պոետ
Կարլ Ցուխմայեր, դրամատուրգ
Մաքս Բրուխ,Կոմպոզիտոր ևդիրիժոր
Յակոբ Գրիմ, բանասեր, հեքիաթագիր
Վիլհելմ Գրիմ, բանասեր, հեքիաթագիր
Գուստավ Ռոբերտ Կիրխհոֆ ,ֆիզիկոս
Ռուդոլֆ Վիրխով, բժիշկ, գիտնական

Ծանոթագրություններ

↑ [Rolf Jehke. Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874—1945 (нем.)]
↑ Friedrich Leyden. Gross-Berlin. Geographie der Weltstadt. Hirt, Breslau 1933 (darin: Entwicklung der Bevölkerungszahl in den Vororten von Berlin, S. 207ff.)

Արտաքին հղումներ

История района на официальном сайте Берлина(գերմ.)
Немецкий исторический музей: факты к 1 апреля 1912 г. Արխիվացված 2011-06-27 Wayback Machine(գերմ.)

[1] [Rolf Jehke. Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874—1945 (нем.)]

[2] Friedrich Leyden. Gross-Berlin. Geographie der Weltstadt. Hirt, Breslau 1933 (darin: Entwicklung der Bevölkerungszahl in den Vororten von Berlin, S. 207ff.)

[1]

[2]