Նինա Պավլովնա Կոշից (ուկրաիներեն՝ Кошиць Ніна Павлівна, ռուս.՝ Нина Павловна Кошиц, իսկական անունը՝ Պորայ-Կոշից, դեկտեմբերի 30, 1891(1891-12-30) կամ 1894[1][2], Կիև, Ռուսական կայսրություն[3] - մայիսի 14, 1965(1965-05-14)[1], Սանտա Անա, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ռուս և ուկրաինացի, հետագայում ամերիկացի օպերային և կամերային երգչուհի (սոպրանո) և ուսուցիչ։ Նրան իրենց ստեղծագործություններն են նվիրել Ռախմանինովը, Նիկոլայ Մետները, Սերգեյ Պրոկոֆևը[4]։

Նինա Կոշից
Ծնվել էդեկտեմբերի 30, 1891(1891-12-30) կամ 1894[1][2]
Կիև, Ռուսական կայսրություն[3]
Երկիր Ռուսական կայսրություն և  ԱՄՆ
Մահացել էմայիսի 14, 1965(1965-05-14)[1]
Սանտա Անա, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
ԳերեզմանՖորեսթ Լոուն հուշայգի
Մասնագիտությունօպերային երգչուհի, երաժշտության ուսուցիչ, կինոդերասանուհի և դերասանուհի
Երգչաձայնսոպրանո
Գործիքներվոկալ
ԱմուսինAlexander de Schubert?
 Nina Koshetz Վիքիպահեստում

Պավել Պորայ-Կոշիցի դուստրն է, Ալեքսանդր Կոշիցի զարմուհին[5]։

Կենսագրություն խմբագրել

Նինա Կոշիցը ծնվել է 1892 թվականի հունվարի 17 (29)-ին, երգիչ Պավել Պորայ-Կոշիցի ընտանիքում, 1891-1992 թվականներին ելույթ է ունեցել Ուկրաինայի ազգային օպերայում, 1893-1903 թվականներին եղել է Մոսկվայի Մեծ թատրոնի մենակատար։

1908-1913 թվականներին սովորել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայում (վոկալի դասատու՝ Վ. Մազետի, դաշնամուր՝ Ն. Շիշկին, Կ. Իգումով)։ Ֆ. Լիտվինը կատարելագործվել է Փարիզում։

Կոնսերվատորիան ավարտելուց հետո ծնվել է նրա դուստրը՝ Մարինան (1912-2001), որը հետագայում ԱՄՆ-ում դարձել է հայտնի օպերային երգիչ և հաջողակ կինոդերասան։ 1913-1920 թվականներին Նինա Կոշիցը Մոսկվայում եղել է Ս. Զիմինի օպերայի մենակատար, 1917-1918 թվականներին՝ միաժամանակ հանդես է եկել Պետրոգրադի Մարիինյան թատրոնում։

1920 թվականին Ուկրաինայի Ա. Կոշիցի անվան հանրապետական կապելայի հետ միասին մեկնել է արտասահման, 1921-1924 թվականներին եղել է Չիկագոյի օպերայի (Lyric Opera of Chicago) մենակատար, հաջողությամբ հանդես եկել Նյու Յորքի, Ֆիլադելֆիայի, Բուենոս Այրեսի («Կոլոն» թատրոն, 1924 թվական), Փարիզի («Մեծ օպերա», 1925, 1927 թվականներ), Բրյուսելի, Ամստերդամի, Ռիգայի, Վիլնյուսի, Ստոկհոլմի, Նիսի, Սան-Ռեմոյի և այլ օպերային բեմերում։ 1930-ական թվականներին եղել է Լոս Անջելեսի օպերային թատրոնի մենակատար։ Կյանքի վերջին տարիներին ապրել է Հոլիվուդում, զբաղվել մանկավարժությամբ (1941 թվականից), նկարվել հնչյունային ֆիլմերում։

Մահացել է 1965 թվականի մայիսի 14-ին Կալիֆոռնիայի Սանտա Աննա քաղաքում։

Դերերգ խմբագրել

Ճանաչում խմբագրել

Նինա Կոշիցը 20-րդ դարի մեծագույն կամերային երաժիշտներից է՝ օժտված ուժեղ, հավասարաչափ, նուրբ հնչերանգով, գեղարվեստական ճաշակով, վառ բեմական արտաքինով[6]։

Կոշիցի գործունեությունը բարձր են գնահատել Բորիս Ասաֆևը և Պրոկոֆևը։ Նրան իրենց ստեղծագործություններն են նվիրել Ռախմանինովը, Մետները, Պրոկոֆևը։ Հանդես է եկել Ալեքսանդր Զիլոտտիի և Սերգեյ Կուսևիցկու սիմֆոնիկ նվագախմբերի հետ Պետերբուրգում, Մոսկվայում, Կիևում, ԱՄՆ տարբեր քաղաքներում, Ֆրանսիայում և այլուր[7]։

Ձայնապնակները ձայնագրել է «Էքստրաֆոն» (Կիև, 1914 թ.), «Բեկա» (1914 թ.), «Բրունսվիկ» (1922 թ.), «Վիկտոր» (1920-1930-ական թթ.) և այլ ֆիրմաներում։

Գրականություն խմբագրել

  • Энгель Ю. Вечер песни Нины Кошиц // Русские ведомости. - 16.01.1916
  • Концерты в Петрограде // РМГ. - 1916. - № 46
  • Хессин А. Из моих воспоминаний. - М., 1959. - С. 170-171.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 http://www.fembio.org/biographie.php/frau/frauendatenbank?fem_id=16214
  2. 2,0 2,1 MAK (польск.)
  3. 3,0 3,1 3,2 Carnegie Hall linked open data — 2017.
  4. Кошиц Нина Павловна - Енциклопедія Сучасної України
  5. КО́ШИЦЬ Павло Олексійович - Енциклопедія сучасної України
  6. Кошиц Нина eudusa.org
  7. «Нина Кошиц и Марина Кошиц». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 13-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նինա Կոշից» հոդվածին։