Բորիս Ասաֆև
Բորիս Վլադիմիրովիչ Ասաֆև (ռուս.՝ Борис Владимирович Асафьев, հուլիսի 29, 1884[2][3][4][…], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[5] - հունվարի 27, 1949[5][2][3][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[5]), ռուս խորհրդային երաժշտագետ և կոմպոզիտոր, ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1943)։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1946)։
| Բորիս Ասաֆև | |
|---|---|
 | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Նաև հայտնի է որպես | Игорь Глебов և Igor' Glebov[1] |
| Ծնվել է | հուլիսի 29, 1884[2][3][4][…] Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[5] |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ և  Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | հունվարի 27, 1949[5][2][3][…] (64 տարեկան) Մոսկվա, ԽՍՀՄ[5] |
| Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
| Ժանրեր | դասական երաժշտություն |
| Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր, պարուսույց, երաժշտագետ, դիրիժոր, երաժշտության տեսաբան, երաժշտության ուսուցիչ, դաշնակահար, հրապարակախոս և երաժշտական քննադատ |
| Գործիքներ | դաշնամուր |
| Աշխատավայր | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի պատմա-բանասիրական ֆակուլտետ և Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա և ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա |
| Պարգևներ |         և |
 Boris Asafyev Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է հուլիսի 17(29)-ին, Պետերբուրգում։ Ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետը (1908) և Պետերբուրգի կոնսերվատորիան (1910)։ Եղել է Լենինգրադի (1925-1943) և Մոսկվայի (1943-1948) կոնսերվատորիաների պրոֆեսոր, ԽՍՀՄ ԳԱ Արվեստի պատմության ինստիտուտի երաժշտության պատմության սեկտորի վարիչ (1945-1949), ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միության վարչության նախագահ։ Բ. Վ. Ասաֆև (1948-1949)։ Երաժշտության տեսության ու պատմության մեջ արժեքավոր ներդրում են Ասաֆևի «Երաժշտական ձևը որպես պրոցես» (հ. 1-2, 1930-1947), «Ռուսական երսւժըշտությունը XIX դարի սկզբից» (1930) ուսումնասիրությունները, ռուս ականավոր կոմպոզիտորներին նվիրված աշխատությունները։ ժողովրդականություն են վայելում նրա «Բախչիսարայի շատրվանը» (1934) և «Կովկասի գերին» (1937) բալետները, որոնք բեմադրվել են նաև Երևանում։ Ասաֆևը մեծ հետաքրքրություն է ցուցաբերել հայ մշակույթի նկատմամբ. գրել է «Ակնարկներ Հայաստանի մասին» (1958), որտեղ հոդվածներ կան նվիրված Ալեքսանդր Սպենդիարյանին և Արամ Խաչատրյանին։ Նրա հայ աշակերտներից են կոմպոզիտոր Թ. Հովհաննիսյանը և երաժշտագետ Գ. Տիգրանովը։ Ասաֆևը արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակների (1943, 1948)։ Մահացել է հունվարի 27-ին, Մոսկվայում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Асафьев Борис Владимирович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բորիս Ասաֆև» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 554)։ 
|