Նարինե Գրիգորյան
Նարինե Կառլենի Գրիգորյան (հունիսի 14, 1980, Ստեփանակերտ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի հայ դերասանուհի, ռեժիսոր, ՀՀ վաստակավոր արտիստ (2013)։
 | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 14, 1980 (42 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Հրազդան, Հայաստան |
| Կրթություն | Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | Դերասանուհի |
| Ընտրանի | Եվա |
| Ամուսին(ներ) | Սերգեյ Թովմասյան |
ԿրթությունԽմբագրել
1997-2002 թվականներին սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի դրամատիկ թատրոնի ռեժիսորական բաժնում։ 2002-2003 թվականներին մասնակցել է դասընթացների Երևանի պետական մնջախաղի թատրոնի ստուդիայում, 2004-2005 թվականներին՝ Մոսկվայի Անատոլի Վասիլևի ռեժիսորական լաբորատորիայում, 2007 թվականին՝ Սանկտ Պետերբուրգի Լև Դոդինի ռեժիսորական լաբորատորիայում, 2008 թվականին՝ Բոստոնում և Նյու Յորքում՝ թատրոնի կառավարում[1], 2009 թվականին՝ ATELIER-ի Գրոտովսկու ինստիտուտում (Վրոցլավ, Լեհաստան)։
Աշխատանքային գործունեությունԽմբագրել
2008 թվականից «Ագորա» թատերախմբի անդամ է, 2003 թվականից Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի Ռեժիսուրայի և դերասանի վարպետության դասախոս։ 2003 թվականից աշխատում է Երևանի պետական համազգային թատրոնում[2]։ 2018 թվականին անվանի դերասանուհի, բեմադրիչ Նարինե Գրիգորյանը նշանակվեց Սոս Սարգսյանի անվան Համազգային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար՝ դառնալով թատերական նորարարությունների նախաձեռնող ու նոր չափանիշների հաստատագրող։ Համազգային թատրոնն այս շրջանում դարձավ Հայաստանի առաջատար թատրոններից մեկը՝ միջազգային թատերական փառատոններից բերելով գլխավոր մրցանակներ ու մասնագիտական բարձր գնահատականներ։ Նարինե Գրիգորյանի թե՛ խաղը, թե բեմադրություններն աչքի են ընկնում թեթևությամբ, բազմաշերտությամբ, խորությամբ, պլաստիկայով և գեղարվեստական այլ արժանիքներով։ Հենց նրա նախաձեռնությամբ Համազգային թատրոնն սկսեց հայ և օտարազգի հեղինակների պիեսների «ընթերցանություն-բեմադրություն» ձևաչափը՝ տոմսերով և հանդիսականով։
ԲեմադրություններԽմբագրել
| 2012 | Գաբրիել Մարկես | «Ես միայն զանգահարելու եմ եկել» |
| 2010 | Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն | Անուշ Ասիլբեկյան, «Թռիչք քաղաքի վրայով» |
| 2010 | (Իմպրովիզացիա, հեղինակներ՝ Յուրի Կոստանյան, Նարինե) Երևանի պետական մնջախաղի թատրոն | Վիլյամ Ժեքսպիր, «Սոնետ № 90» |
| 2008 | Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն | Ս. Խաչատրյան, «Օրիորդ գեներալը» |
| 2007 | Ա. Ստրինդբերգ, թատրոն-կաֆե | «Ուժեղը» |
| 2006 | (по повести М.Цветаевой "Повесть о Сонечке") Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն | Шар Голубой |
| 2005 | Կ. Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոն | Поздравляю с будним днем |
| 2004 | (ըստ Գ. Կարապետյանի բանաստեղծությունների) Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն | «Աչքերի որս» |
| 2002 | Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ | «Հրեշտակի և սատանայի միջև» |
Դերերը պետական Համազգային թատրոնումԽմբագրել
| 2011 | Ժենևյև- Կ. Մանյե, «Բլեզ» |
| 2010 | Լյուսի - Բ.Բրեխտ, «Երեք գրոշանոց օպերա» |
| 2009 | Պոպովա, Տատյանա Անդրեևնա -Ա. Չեխով, «Չեխովյան կատակներ» |
| 2007 | Քրիստին - Ա.Կամպանիլե, «Խեղճ Պետրոս» |
| 2006 | Կոնչետտա - Է. դե Ֆիլիպպո, «Ծննդյան տոները սենյոր Կուպելոյի տանը» |
| 2006 | Մարիան - Ա. դը Մյուսսե, «Մարիանի քմայքները» |
| 2005 | Մադմուազել Միրել - Ռ. Լամուրե, «Ախ, կանայք, կանայք» |
| 2005 | Սիլվիա - Ա. Հերնի, «Շան աղջիկ» |
| 2005 | Սպիտակաձյունիկ - Ա. Սիմոնյան, «Սպիտակաձյունիկը և յոթ թզուկները» |
| 2004 | Ա.Հայկազյան, «Այրվող մոմեր» |
| 2004 | Ձյունե թագուհի - Եվ.Շվարց, «Ձյունե թագուհի» |
| 2004 | Ֆլորանս Ստեֆանի - Ռ. Տոմա, «Ծուղակ» |
Դերեր կինոյում և այլուրԽմբագրել
- 2019 Իմ խաչը
- 2018 Էրկեն կիշեր
- 2017 Եվա (ֆիլմ)
- 2017 Կյանք ու կռիվ 2. 25 տարի անց
- 2014 Մայր - Մարինե Զաքարյան «Կիսալուսնի ծովածոցը», (ֆիլմ)
- 2012 Ռոսինանտ - Խաչիկ Չալիկյան «Ռոսինանտ», (Մալյան թատրոն)
- 2012 Իզաբելլա Չարենց - Հ. Թամրազյան «Մահվան տեսիլ», (ֆիլմ)
- 2012 Անահիտ Շահիջանյան - Ա. Մարգարյան «Վերջին ուղևորություն», (ֆիլմ)
- 2011 Առաջին տիկին – Խաչիկ Չալիկյան «Անպոչ ճգնավորը», (ֆիլմ)
- 2011Կին – Դիանա Կարդումյան «Դիալոգներ», (ֆիլմ)
- 2011Մայր - Ֆ. Զեյլեր «Մայր», («Ագորա» թատերախումբ)
- 2010 Անթոնիա - Դ.Ֆո «Ազատ զույգ», («Ագորա» թատերախումբ)
- 2010 Հրեշտակ - Վ. Շեքսպիր «Սոնետ №90» (Երևանի պետական մնջախաղի թատրոն)
- 2010 Կույր աղջիկ - Անուշ Ասլիբեկյան «Թռիչք քաղաքի վրայով», (Տիկնիկային թատրոն)
- 2008 Կին - Յ. Ֆոսս, «Գիտեմ» («Ձմեռ»), (Հայաստանի թատերական գործիչների միություն)
- 2008 Տիկին Թերբուշ - Է. Շմիթ «Ազատաբարոն», («Ագորա» թատերախումբ)
ՄրցանակներԽմբագրել
- 2022 «Լավագույն մոնոներկայացում», «Սպիտակ Վեժա» XXVI միջազգային փառատոն («Գոմեշ» մոնոներկայացում)[3]
- 2018 Ալեքսանդր Գրիգորյանի անվան հատուկ «Արտավազդ» մրցանակ[4] («Իմ ընտանիքն իմ ճամպրուկում է» մոնոներկայացում)
- 2015 «Լավագույն երիտասարդ բեմադրիչ», «Արտավազդ» մրցանակ
- 2014 «Հայակ» մրցանակ, երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի[5]
- 2013 ՀՀ վաստակավոր արտիստ[6]
- 2013 Տարվա լավագույն ONLINE ռեժիսոր (tatron.info)
- 2012 Քիշինև, Երրորդ կարգի մրցանակ, ԱՊՀ, Վրաստան և Մերձբալթյան երկրների երիտասարդ բեմադրիչների թատերական փառատոն
- 2012 Անուշ Ասլիբեկյան «Թռիչք քաղաքի վրայով», Տարվա լավագույն ONLINE դերասանուհի, (tatron.info)
- 2011 Երևան, Մրցանակ «անթրեպրիզի զարգացման և կնոջ լավագույն դերակատարման համար», Դ. Ֆո «Ազատ զույգ», («Ագորա» թատերախումբ), («ԹԱՏՐՈՆ X» փառատոն)
- 2009 Երևան, «Արտավազդ» մեդալ, «Տարվա լավագույն երիտասարդ դերասանուհի» անվանակարգում Ելենա Պոպովայի դերակատարման համար, Ա. Չեխովի, «Չեխովյան կատակներ» ներկայացման մեջ
- 2005 Երևան, «Արտավազդ» մեդալ, «Տարվա լավագույն երիտասարդ դերասանուհի» անվանակարգում Միրելի դերակատարման համար Ռ. Լամուրեի «Ախ, կանայք, կանայք» ներկայացման մեջ
- 2003 Մրցանակ ներկայացման համար ՀԹԳՄ-ի կողմից, Միջազգային թատերական փառատոն «ԱրմՄոնո», «Հրեշտակի և սատանայի միջև»
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Նարինե Գրիգորյանի կենսագրությունը AV Production կայքում
- ↑ «Ինձ համար կատեգորիկ սկզբունք է չնկարահանվել հայկական սերիալներում. Նարինե Գրիգորյան»։ Armtimes.com։ Վերցված է 2017-12-22
- ↑ «Театральное открытие: спектакль Нарине Григорян «Буйвол» признан лучшим на международном фестивале» (ռուսերեն)։ Газета «Республика Армения»։ Վերցված է 2022-11-12
- ↑ «Ալ. Գրիգորյանի անվան հատուկ «Արտավազդ» մրցանակ՝ Նարինե Գրիգորյանին»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-03-ին։ Վերցված է 2018-04-01
- ↑ «Նարինե Գրիգորյան. «Ձախ ձեռքով աջ ականջն են բռնում»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-10-16-ին։ Վերցված է 2014-10-22
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին