Հենրիխ Վիլհելմ Մատեուս Օլբերս (գերմ.՝ Heinrich Wilhelm Matthäus Olbers, հոկտեմբերի 11, 1758(1758-10-11)[1][2][3][…], Հեմելինգեն, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[1][2] - մարտի 2, 1840(1840-03-02)[1][2][4][…], Բրեմեն, Գերմանական միություն[5][1]), գերմանացի աստղագետ, բժիշկ և ֆիզիկոս։

Հենրիխ Օլբերս
Heinrich Olbers
Ծնվել էհոկտեմբերի 11, 1758(1758-10-11)[1][2][3][…]
Հեմելինգեն, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[1][2]
Մահացել էմարտի 2, 1840(1840-03-02)[1][2][4][…] (81 տարեկան)
Բրեմեն, Գերմանական միություն[5][1]
ԳերեզմանԲրեմեն
Քաղաքացիություն Բրեմեն
Մասնագիտությունֆիզիկոս, աստղագետ, բժիշկ և քաղաքական գործիչ
Գործունեության ոլորտաստղագիտություն
Պաշտոն(ներ)Ֆրանսիայի ազգային ժողովի պատգամավոր
ԱնդամակցությունԷրֆուրտի կիրառական գիտությունների ակադեմիա, Լոնդոնի թագավորական ընկերություն, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա[6], Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա, Լեոպոլդինա, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա և Ազգային բժշկական ակադեմիա
Ալմա մատերAthenaeum? և Գյոթինգենի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն
Պարգևներ
Երեխա(ներ)Dorothea Focke? և Georg Heinrich Olbers?
ՀայրJohann Georg Olbers?
 Heinrich Wilhelm Olbers Վիքիպահեստում

Սովորել է բժշկություն Գյոթինգենում։ Համալսարանի ավարտելուց հետո 1780 թվականից սկսել է բժշկական գործունեությունը Բրեմենում։ Իսկ գիշերները նվիրում էր աստղագիտական դիտարկումներին։

1802 թվականին Օլբերսը հայտնաբերեց (և անվանեց) Պալաս աստերոիդը, իսկ 1807-ին Վեստան, որի անունը տվել է Գաուսը Օլբերսի թույլտվությամբ։

1815 թվականի մարտի 6-ին Օլբերսը հայտնաբերեց նաև պարբերական գիսաստղ, որը նրա պատվին անվանվել է 13P/Օլբերսի։

Հենրիխ Օլբերսի պատվին են անվանվել Օլբերսի պարադոքսը։

Իր կողմից մշակված մաթեմատիկական մոդելի հաշվարկման արդյունքներով գտավ, որ Արեգակնային համակարգում պետք է լինի ևս մեկ մոլորակ` Ֆաետոնը։

Հետևյալ երկնային մարմինները անվանվել են նրա պատվին`

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել