Կուլդիգա

Կուլդիգա
Քաղաք
	Կուլդիգա
	լատիշ․՝ Kuldīga կամ գերմ.՝ Goldingen
Դրոշ	Զինանշան
Երկիր	Ռուսաստան
Ենթարկում	Երկրամասային քաղաք
Երկրամաս	Կուրզեմե
Հիմնադրված է	1378 թ.
Առաջին հիշատակում	1242
Տվյալ կարգավիճակում	1378 թվականից
Մակերես	13.2 կմ²
Բնակչություն	12659 մարդ (2011)
Խտություն	959 մարդ/կմ²
Ժամային գոտի	UTC+2, ամառը UTC+3
Հեռախոսային կոդ	(+371) 633
Փոստային ինդեքս	LV-3301
Փոստային ինդեքսներ	LV-3301; LV-3302
Կոդ ATVK	0620201
Պաշտոնական կայք	kuldiga.lv
	Կուլդիգա Վիքիպահեստում

Կուլդիգա (գերմ.՝ Goldingen), քաղաք Լատվիայի արևմուտքում, գտնվում է պատմական Կուրզեմե մարզում, իսկ կենտրոնը՝ Կուլդիգայի շրջանում։

Կուլդիգայի երեք եկեղեցիները

Քաղաքում բնակվում է մոտ 13 հազար բնակիչ։

ԱշխարհագրությունԽմբագրել

Քաղաքը գտնվում է Ռիգայից մոտ 150 կմ դեպի արևմուտք գտնվող Վենտա գետի մոտ։ Կուլդիգա քաղաքի մակերեսը կազմում է 13 կմ²։

ՊատմությունԽմբագրել

Առաջին անգամ Կուլդիգա քաղաքը հիշատակվել է գրավոր աղբյուրներում 1242 թվականին։ 1355 թվականին քաղաքին հանձնվեց Սբ. Քեթրինի պատկերով զինանշանը։ 1378 թվականին Գոլդինգեն ամրոցը օժտված էր քաղաքային իրավունքներով և ատանձնել էր Հանսեսյան լիգան։ 1615 թվականին ջրհեղեղը ոչնչացրեց կամուրջը, մեծ վնաս պատճառելով քաղաքին։ Սակայն, հետո քաղաքում հրդեհ է բռնկվել, որը քանդեց փայտե շենքերի մեծ մասը։ Հերցոգ Յակոբը գյուղացիների համար կառուցեց ձկնաբուծարաններ։ Այդ ձկնաբուծարանների օգնությամբ տարեկան կարելի էր ստանալ 80-100 սաղմոն։ Ձկնորսության այս մեթոդը օգտագործվել է մինչև 1930-ական թվականները։

1750 թվականին ամրոցը քանդել են, իսկ քարերն օգտագործվել են շինարարության մեջ քաղաքային տներ պատրաստելու համար։

XIX դարի վերջում հիմնվում է «Վուլկան» գործարանը։ Ստեղծվում են փոքր արդյունաբերական ձեռնարկություններ, որոնք դառնում են գործարաններ և այստեղ աշխատում են ավելի քան 100 աշխատողներ։ Կուլդիգայում արտադրվում էր տարբեր ապրանքներ` ասեղներ, սիգարներ, օճառ, օղի, լիկյոր և հանքային ջուր։

Տեսարժան վայրերԽմբագրել

Ի տարբերություն շատ այլ լատվիական քաղաքների, Կուլդիգայի կենտրոնը բազմաթիվ պատերազմների և հրդեհների ժամանակ ոչնչացվել է։ Այստեղ պահպանվել է XVI-րդ և XVII-րդ դարերի պատմական փայտե ճարտարապետությունը։

Վենտաս - Ռումբայի ջրվեժԽմբագրել

Վենտաս - Ռումբայի ջրվեժը

Եվրոպայում ամենամեծ ջրվեժը (249 մետր), Վենտաս-Ռումբայի բնական ջրվեժն է, որը կապված է մի շարք լեգենդների և պատմական իրադարձությունների հետ։

Կուլդիգայի աղյուսե կամուրջԽմբագրել

Կուլդիգայի աղյուսե կամուրջը

Եվրոպայում ամենաերկար կամուրջներից մեկը, որը կառուցվել է 1874 թվականին, վերանորոգվել՝ 2008 թվականին։ Այն կառուցվել է ճանապարհային երթևեկության չափանիշներին համապատասխան։ Երկարությունը 500 ոտնաչափ է, լայնությունը 36 ոտնաչափ, այնպես որ կարող են իրար կողքով անցնել հանդիպակաց վագոնները։

Ալեկշուպիտեյի ջրվեժԽմբագրել

Ալեկշուպիտեյի ջրվեժը

Այս պահին Լատվիայում ամենաբարձր (4.5 մետր) ջրվեժն է։ XIX դարից սկսած, ջրվեժի մոտ գործել է ջրատար։

ՍինագոգԽմբագրել

Կուլդիգայում մեծ սինագոգը կառուցվել է 1875 թվականին Ալեքսանդր II-ի օրոք։ Սինագոգի կողքին տեղակայված էր աղոթքի տուն, պահպանվել է նաև կապելլայի երրորդ շենքը։ Սինագոգում համալիրի վերականգնումից հետո տեղակայվել էր գրադարան։ Արվեստի տանը պարբերաբար անցկացվում էր տարբեր արվեստի ցուցահանդեսներ և համերգներ։ Արվեստի տան 3-րդ հարկում կա սրահներ՝ կոնֆերանսների և սեմինարների համար։

Քաղաքային այգիԽմբագրել

Այգին գտնվում է Կուլդիգայի ամենահին մասում` Լիվոնյան շքանշանի նախկին նստավայրի տեղում, որը կառուցվել է Կուրիլյան թագավորների կողմից։ Ամրոցում է ծնվել դուքս Հակոբը։ Համայնքային այգում վերականգնվել է շատրվանով լճակ, տեղադրվել են հետիոտների ուղիներ։ Ամառային սեզոնին զբոսաշրջիկները կարող են հանգստյան օրերին բացօթյա կինոթատրոն այցելել։ Այգում կան Լիբիայի Ռեզեվսիի աշխատանքների քսաներկու քանդակներ։

Դահճի տնակԽմբագրել

Կառուցվել է 1735 թվականին, քանդված կղզու ամրոցից դուրս գտնվող քարերից, Կուլդիգայի ամրոցի պատերի մնացած մնացորդների վրա։ Հին օրերում այստեղ ապրել են Բոֆեհիելի ամրոցի վերջին պահակները։ Պահակների տունը անվանել են դահիճի տուն։