Էդվարդ Դրինկեր Կոպ (անգլ.՝ Edward Drinker Соре, հուլիսի 28, 1840(1840-07-28)[1][2][3], Ֆիլադելֆիա, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ - ապրիլի 12, 1897(1897-04-12)[4][1][2], Ֆիլադելֆիա, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ), հյուսիսամերիկացի նատուրալիստ, հնէաբան և համեմատական անատոմիայի մասնագետ, ԱՄՆ գիտությունների ազգային ակադեմիայի, բազմաթիվ այլ ամերիկյան և եվրոպական ակադեմիաների անդամ։ Նա Լոնդոնի երկրաբանական ընկերությունից ստացել է Բիգսբիի ոսկե մեդալ (1879), քանի որ ներդրում է ունեցել ողնաշարայինների հնէաբանության ուսումնասիրության մեջ։

Էդվարդ Կոպ
անգլ.՝ Edward Drinker Соре
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 28, 1840(1840-07-28)[1][2][3]
ԾննդավայրՖիլադելֆիա, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ
Մահացել էապրիլի 12, 1897(1897-04-12)[4][1][2] (56 տարեկան)
Մահվան վայրՖիլադելֆիա, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրոնՔվակերներ
Մասնագիտություներկրաբան, հնէաբան, կենդանաբան, համալսարանի դասախոս, Ձկնաբան, անատոմ, բուսաբան, ճանապարհորդ հետազոտող, հերպեսաբան և բնագետ
ԱշխատավայրՓենսիլվանիայի համալսարան
ԱմուսինAnnie Pim Cope?
Ծնողներհայր՝ Alfred Cope?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԲավարիական գիտությունների ակադեմիա, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Megatherium Club?[5]
ԵրեխաներJulia Cope Collins?
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Edward Drinker Cope Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Ֆիլադելֆիայում (Փենսիլվանիա նահանգ)[6], քվակերների ընտանիքում։ Պատանի տարիներին բացարձակ կրեացիոնիստ էր, ով բառացիորեն էր ընկալում արարչագործության մասին Ծննդոց գրքի հատվածը։ Նա ողջ կյանքում հավատարիմ է եղել էվոլյուցիայի խելացի նախագծին, որը նա հասկանում էր որպես կյանքի ինքնակառավարման ունակություն[7]։

1864-1867 թվականներին Ֆիլադելֆիայում Հավերֆորդի քոլեջի պրոֆեսոր է եղել[6], ավելի ուշ Փենսիլվանիայի համալսարանում եղել է երկրաբանության և հնէաբանության պրոֆեսոր։ Հետազոտություններ է կատարել Կանզասում, Վայոմինգում, Նյու Մեքսիկոյում, ինչպես նաև մի շարք այլ նահանգներում։ Այս աշխատանքների արդյունքում ստեղծվել է 1000-ից ավելի անհետացած ողնաշարավորների հավաքածու, որոնցից Կոպը գիտությանը ծանոթացրել է առնվազն 600 տեսակների հետ։ Նա հայտնաբերել է դինոզավրերի 56 տեսակ, այդ թվում՝ Camarasaurus supremus (1877), Amphicoelias altus (1878) և Coelophysis bauri (1887): Այս կենդանիներից շատերը նկարագրված են Ֆիլադելֆիայի գիտական ընկերությունների զեկույցներում, ԱՄՆ-ի երկրաբանական ծառայության զեկույցներում և այլ հրատարակություններում։

Էդվարդ Կոպը դարձել է դինոզավրերի ուսումնասիրության առաջատարներից մեկը, իսկ նրա պեղումները Նյու Ջերսիի հարավում և ԱՄՆ-ի արևմտյան նահանգներում ներկայումս համարվում են դինոզավրերի հնէաբանության անկյունաքար[8]։

1869 թվականից սկսած Կոպը մի շարք հոդվածներ է հրատարակել էվոլյուցիայի հարցերի վերաբերյալ։ 1887 թվականին այդ հոդվածները միավորվել են մեկ ընդհանուր վերնագրի ներքո. «The Origin of the Fittest: Essays in Evolution»: Հետևում էր ձեռք բերված հատկանիշների ժառանգության հայեցակարգին և այդպիսով դարձել է ամերիկյան հնէաբանությունում նեոալամարկիզմի հիմնադիրներից մեկը[9][10]։

Էդվարդ Կոպը հայտնաբերել է մի քանի էվոլյուցիոն օրենքներ, որոնք հայտնի են որպես «Կոպի օրենքներ»[6][11]։

1878 թվականին մտցրեց Theromorpha ջոկատը (համապատասխանում է սինապսիդների ժամանակակից դասին)՝ այն բաժանելով Pelycosauria և Anomodontia ենթահրամանների (վերջինները համապատասխանում են թերապսիդների ժամանակակից տաքսոնին, ըստ Կոպի, ներառել են Dicynodontia և Theriodontia խմբերը), միաժամանակ նշելով Theromorpha-ի և կաթնասունների համակարգված մոտությունը[12][13]։ Կոպը նկարագրել է Clepsydrops collettii-ի տեսակները (1875) Իլինոյսում գտնվածների և Dimetrodon limbatus-ի տեսակները (1878) Տեխասում գտնվածների հիման վրա[14]։

Կոպը նաև հրապարակել է աշխարհի տարբեր շրջանների ձկների, ցամաքային, սողունների և կաթնասունների ուսումնասիրություններ և դիտարկումներ է կատարել այդ կենդանիների անատոմիայի վերաբերյալ, որոնք նրա հնէաբանական հետազոտությունների կապակցությամբ նրան բերել են դրանց համակարգման նոր հայացքների։

Էդվարդ Կոպը եղել է «The American Naturalist» ամսագրի ավագ խմբագիրներից մեկը։

Էդվարդ Կոպի մրցակցությունը մեկ այլ հայտնի հնէաբանի՝ Չարլզ Մարշի հետ ամերիկյան հնէաբանական հանրության մեջ հայտնի է որպես «ոսկորների պատերազմ»։ Երկու գիտնականները մրցում էին, թե ով է գտնելու դինոզավրերի և այլ ողնաշարայինների ամենազարմանալի մնացորդները[14]։

Հիշատակ խմբագրել

1994 թվականին Լուի Պսիխոյոսը և Ջոն Քնյոբբերը «Hunting Dinosaurs» գիտահանրամատչելի գրքում պատմել են ամերիկացի հայտնի հնէաբան Ռոբերտ Բեքերի առաջարկի մասին, որով մի տարի առաջ առաջարկվել էր ընդունել Էդվարդ Կոպին որպես Homo sapiens տաքսոնի լեկտոտիպ և բերվել է Կոպի գանգի համապատասխան նկարագրություն։ Այս առաջարկությունը (որը, ի դեպ, Բեքերի հրապարակած գիտական աշխատանքներում չի հանդիպում) չի ընդունվել, քանի որ չի համապատասխանում կենդանական անվանակարգի բոլոր կանոններին[15]։ Homo sapiens-ի տիպային նմուշի դերում առաջարկվել են նաև Բոբ Հոփը, Առնոլդ Շվարցենեգերը և Ռաքել Ուելչը, սակայն առաջնահերթություն ունի 1959 թվականին բրիտանացի բուսաբան Ուիլյամ Սթերնը ներկայացրած առաջարկը. համարել Homo sapiens-ի տեսակների լեկտոտիպը Կառլ Լիննեյին, կենսաբանական դասակարգման ժամանակակից համակարգի ստեղծողին[15][16][17][18]։

2009 թվականի նոյեմբերի 6-ին Ֆիլադելֆիայում հանդիսավոր կերպով բացվեց Էդվարդ Կոպի հուշարձանը[8]։

1999 թվականին Texatrygon copei Cappetta & Case անհետացած ցեղատեսակը անվանակոչվել է Էդվարդ Կոպի անունով։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. 3,0 3,1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.)LZMK, 1999. — 9272 p. — ISBN 978-953-6036-31-8
  4. 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  5. https://siarchives.si.edu/featured-topics/megatherium/introduction
  6. 6,0 6,1 6,2 «Закон Копа». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 22-ին.
  7. «По ту сторону тезиса о конфликте. Эдвард Дринкер Коуп и неоламаркианский «компромисс» в XIX в. | Государство Религия Церковь». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 16-ին.
  8. 8,0 8,1 Levins, Hoag.  «Memoralizing Edward Drinker Cope: Local Pioneer Dinosaur Hunter Honored». // Website HistoricCamdenCounty.com. 2002 թ․ նոյեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2002 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  9. Polly, David.  «Edward Drinker Cope (1840—1897)». // Website of the University of California Museum of Paleontology[en]. 1997 թ․ հունիսի 6. Արխիվացված օրիգինալից 1997 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  10. Alroy, John.  «Edward Drinker Cope (1840—1897)». // Website of the National Center for Ecological Analysis and Synthesis[en] (University of California, Santa Barbara). 1999 թ․ հոկտեմբերի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  11. Гринин, Марков, Коротаев, 2008, էջ 68—72, 117—118, 120—122
  12. Ивахненко, 2008, էջ 101
  13. Zittel K. A.  History of Geology and Palæontology to the End of the Nineteenth Century. — L.: Walter Scott, 1901. — xiii + 561 p. — P. 517.
  14. 14,0 14,1 Baur G., Case E. C.[en]  The History of the Pelycosauria, with a Description of the Genus Dimetrodon, Cope // Transactions of the American Philosophical Society. New Series, 1889, 20 (1). — P. 5—62. — doi:10.2307/1005488.
  15. 15,0 15,1 Д. А. Гапон. «Типичный» человек с позиции зоологической номенклатуры // Человек. — 2012. — №4. — С. 106—108.
  16. Mayer, Greg (March 20, 2009). «Who is the type specimen of Homo sapiens?». // Website «Why Evolution Is True». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  17. Notton, David; Stringer, Chris (2011).  «Who is the type of Homo sapiens?». // Website of the International Commission on Zoological Nomenclature. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  18. Moore, Randy. Dinosaurs by the Decades: A Chronology of the Dinosaur in Science and Popular Culture. — Santa Barbara: ABC-CLIO, 2014. — xxviii + 473 p. — ISBN 978-0-313-39364-8 — P. 235.

Գրականություն խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել