Գրիգոր Գաբրիելյանց

Գրիգոր Արկադիի Գաբրիելյանց (մարտի 12, 1934(1934-03-12) կամ մարտի 2, 1934(1934-03-02), Բաքու, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ երկրաբան, բարեգործ, երկրաբանահանքաբանական գիտությունների դոկտոր (1973), պրոֆեսոր (1979), ՌԴ բնական ԳԱ անդամ (1996), ՀՀ ԳԱԱ պատվավոր դոկտոր (2002)։

Գրիգոր Արկադիի Գաբրիելյանց
.
Ծնվել է	մարտի 2, 1934 (91 տարեկան) Բաքու
Ազգություն	Հայ
Մասնագիտություն	երկրաբանություն
Ալմա մատեր	Արդբեջանի պետական նավթային ակադեմիա
Գիտական աստիճան	Երկրաբանա-հանքաբանական գիտությունների դոկտոր և պրոֆեսոր
Պարգևներ	և

Կենսագրություն

1956 թվականին ավարտել է Ադրբեջանի գազի և նավթի ինստիտուտը։ 1965-1989 թվականներին եղել է Համամիութենական 70 նավթային երկրաբանահետախուզական գիտահետազոտական ինստիտուտի բաժնի վարիչի, «Սոյուզգեոֆիզիկա» և «Նեֆտեգեոֆիզիկա» միավորումների գլխավոր տնօրենի տեղակալի, 1987-1989 թվականներին` ԽՍՀՄ համամիութենական նավթային երկրաբանահետախուզական ինստիտուտի տնօրեն, 1989-1991 թվականներին՝ ԽՍՀՄ երկրաբանության նախարար, 1992 թվականից գլխավորում է «Գեոսերվիս» միջազգային գիտատեխնիկական-խորհրդատվական ընկերությունը։ 2010 թվականից՝ ԱՀ Նախագահի խորհրդական։

Գործունեություն

Աշխատանքները վերաբերում են նավթի և գազի հանքավայրերի երկրաբանական տեսակներին և գործնական հարցերին։ Գաբրիելյանցի առաջին երկրաբանական հետազոտությունները, նվիրված նավթի և գազի կուտակումների որոնման, հետախուզման և հայտնաբերման հարցերին, իրականացվել են սկսած 1950-ական թվականների կեսերից Թուրքմենական ԽՍՀ Երկրաբանական վարչության արշավախմբի, այնուհետև՝ վարչության գլխավոր երկրաբանի պաշտոններում։

Գաբրիելյանցը զբաղվել է նաև մանկավարժական գործունեությամբ Մոսկվայի տարբեր առաջատար բուհերում, ապա լայնածավալ գիտական հետազոտություններով և գիտակազմակերպչական աշխատանքով։

Գաբրիելյանցի սեփական միջոցների հաշվին Մոսկվայի Վագանկովյան գերեզմանոցում տեղակայված է  հուշահամալիր՝ նվիրված Բաքվի հայկական լքված գերեզմաններին (քանդակագործ՝ Ֆրիդ Սողոյան)։ Նրա անմիջական նախաձեռնությամբ և աջակցությամբ Մոսկվայում հրատարակվում է «Առագաստ» հայանպաստ ժողովածուն, Պյատիգորսկում կառուցվել է Սուրբ Սարգիս եկեղեցին և այլն։

Գաբրիելյանցի գործունեության զգալի մի հատված նվիրված է լայնածավալ խորհրդատվական գործունեությանը, կապված տասնյակից ավելի երկրներում՝ Հնդկաստանում, Կուբայում, Մոնղոլիայում, Մոզամբիկում, Լեհաստանում, Եթովպիայում և այլուր, իրականացվող նավթի և գազի որոնողական և հետախուզական աշխատանքների կազմակերպման խնդիրներին։ Նա համարվում է Կարակումի և Աստրախանի գազի խոշոր հանքավայրերի հայտնաբերող։

Հեղինակ է շուրջ 160 գիտական հոդվածների, 8 մենագրությունների ու 2 դասագրքերի, նվիրված նավթի և գազի երկրաբանության գիտական հիմունքների մշակման, պաշարների որոնման և հետախուզման հարցերին։

Գաբրիելյանցի ջանքերով Արցախում ստեղծվել է պատկերասրահ, որտեղ ցուցադրված են հայ, ռուս և եվրոպացի մեծանուն վարպետների նշանավոր գործեր, երկրաբանական թանգարան, որի հիմքում դրված է տարբեր միներալների և ապարների նրա անձնական հարուստ հավաքածուն։

Պարգևներ

• ՀՀ Անանիա Շիրակացու մեդալ
• «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշան՝ շնորհված ԼՂՀ նախագահի կողմից
• «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալ՝ շնորհված ԼՂՀ նախագահի կողմից
• ԽՍՀՄ պետական մրցանակ
• ԽՍՀՄ ԳԱ Գուբկինի անվան մրցանակ
• «Բիրմինգհեմյան ջահ» միջազգային մրցանակ
• «Պատվո նշան» շքանշան
• «Աշխատանքի վետերան» մեդալ
• ԺՏՆՑ ոսկե մեդալ

Երկեր

• Геология и газоносность Центральных Каракумов, М., 1965
• Геология нефтяных и газовых месторождений, М.,1979
• Методика поисков и разведки залежей нефти и газа, М.,1985
• Региональная геология нефтегазоносных территорий СССР, М.,1991
• Геология, поиски и разведка нефтяных и газовых месторождений, М., 2001
• Геология и минеральные ресурсы Нагорно-Карабахской Республики,2011 
• Теоретические основы нефти и газа, 2 тома, М.,2012 
• Человек и Камень, М.,2017.

Արտաքին հղումներ

• Գրիգոր Գաբրիելյանցի մասին «Министры советской эпохы» կայքում

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոր Գաբրիելյանց» հոդվածին։