Գուրգեն Մարտիրոսյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Մարտիրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Գուրգեն Թորգոմի Մարտիրոսյան (հունիսի 14, 1934[1], Վաղարշապատ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] - օգոստոսի 27, 2001, Երևան, Հայաստան[2]), հայ քիմիկոս-օրգանիկ։ Քիմիական գիտությունների դոկտոր (1972), պրոֆեսոր (1976)։
Գուրգեն Մարտիրոսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 14, 1934[1] Վաղարշապատ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Մահացել է | օգոստոսի 27, 2001 (67 տարեկան) Երևան, Հայաստան |
| Գերեզման | Վաղարշապատ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս և դասախոս |
| Հաստատություն(ներ) | Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան[1] և Նաիրիտ[1] |
| Ալմա մատեր | Երևանի պետական համալսարան (1956)[1] |
| Կոչում | պրոֆեսոր[1] |
| Գիտական աստիճան | քիմիական գիտությունների դոկտոր[1] (1972) |
Կենսագրություն խմբագրել
Ավարտել է Երևանի համալսարանի քիմիական ֆակուլտետը (1956)։ Եղել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի դեղագործական, թունաբանական քիմիայի և ֆարմակոգնոզիայի ամբիոնի առաջին վարիչը (1974-1978), 1978-1991 թվականներին՝ «Նաիրիտ» գիտաարտադրական միավորման գլխավոր տնօրենի տեղակալ։ 1993-1999 թվականներին աշխատել է «Պարեն» ԳԱ նախագծային ինստիտուտում։
Եղել է Ա․ Բաբայանի աշակերտը։ Զբաղվել է CH և NH թթուները հիմնային միջավայրում չհագեցած միացություններով և ալկիլ հալոգենիդներով ալկիլելու ռեակցիաների հետազոտությամբ։ Մարտիրոսյանը բացահայտել է ապրոտոն երկբևեռ լուծիչներում (ցածր ջերմաստիճաններում) չհագեցած միացությունների հալոգենացման ռեակցիաների մեխանիզմը, որով հնարավոր դարձավ մշակել բուտադիենի հեղուկաֆազ քլորման եղանակը և կրճատել քլորոպրենի արտադրության ժամանակ առաջացող թափոնները։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 348)։ 
|