Անտոնիո Կանովա
Անտոնիո Կանովա (իտալ.՝ Antonio Canova, նոյեմբերի 1, 1757[6][7][8][…], Պոսանո, Տրևիզո, Վենետո, Իտալիա[6][9][10][…] - հոկտեմբերի 13, 1822[6][7][8][…], Վենետիկ, Ավստրիական կայսրություն[6][9][3][…]), իտալացի նկարիչ և քանդակագործ, նեոկլասիցիզմի ներկայացիչ[11][12]։ Հիմնականում աշխատել է Վենետիկում և Հռոմում։ Վաղ շրջանի գործերում հետևել է բարոկկոյի արվեստի ավանդույթներին։ Հետագայում ընթացել է անտիկ քանդակագործության ձևերը նմանակելու ուղիով, ժամանակակիցների կողմից անվանվել «նոր Ֆիդիաս»։ Ուսումնասիրողներից շատերը նրան համարում են նեոկլասիցիզմի շրջանի մեծագույն քանդակագործը[13]։ Ընդ որում՝ ընդգծում են, որ Կանովային հաջողվել է խուսափել բարոկկոյին բնորոշ մելոդրամատիզմից և նեոկլասիցիզմին հատուկ սառը արհեստականությունից[14]։
Անտոնիո Կանովա իտալ.՝ Antonio Canova | |
---|---|
Ի ծնե | Antonio Canova |
Ծնվել է | նոյեմբերի 1, 1757 |
Ծննդավայր | Պոսանյո, Իտալիա |
Մահացել է | հոկտեմբերի 13, 1822 |
Վախճանի վայրը | Վենետիկ, Իտալիա |
Քաղաքացիություն | Վենետիկի հանրապետություն |
Ազգություն | իտալացի |
Կրթություն | Վենետիկի գեղարվեստի ակադեմիա |
Ուսուցիչ | Giuseppe Bernardi? և Giovanni Ferrari? |
Ստեղծագործություն(ներ) | The Three Graces?, Venus Victrix?, Ամուրը և Փսիխեան, Hercules and Lychas? և George Washington? |
Ոճ | նեոդասականություն[1][2] |
Ժանր | ֆիգուրատիվիզմ[2][3], նյու[2][3], քանդակագործություն, այլաբանություն[3], Ֆիգուր[3], դիցաբանական գեղանկարչություն[3], դիմապատկեր[3], հոգևոր արվեստ[3] և Անիմալիստիկա[3] |
Մասնագիտություն | քանդակագործ, ճարտարապետ, նկարիչ և գծանկարիչ |
Գործունեությունը | քանդակագործ |
ազդվել է | Ֆիդիաս |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և Սուրբ Ղուկասի ակադեմիա[5] |
Antonio Canova Վիքիպահեստում |
Ստեղծել է տպավորիչ տապանաքարեր (Կլեմենտ 8-ի տապանաքարը, 1792, Սբ. Պետրոսի տաճար, Հռոմ), դիցաբանական հերոսների արձաններ («Ամուրը և Փսիքեն», 1973, Լուվր, Փարիզ), իդեալականացված դիմաքանդակներ («Պաոլինա Բորգեզեն՝ Վեներայի տեսքով», 1805-1807, Բորգեզե պատկերասրահ, Հռոմ)։
Կանովայի ստեղծագործությունը հիմք է հանդիսացել 19-րդ դարի եվրոպական ակադեմիական քանդակագործության համար։
Պատկերասրահ
խմբագրել-
Amor und Psyche (1793)
-
Perseus mit dem Haupt der Medusa (1804–1806)
-
Theseus besiegt den Centauren (1805–1819)
-
Պոլինա Բորգեզեն Վեներայի տեսքով
-
Երեք գրացիաներ (Էրմիտաժ)
-
Նապոլեոն Բոնապարտ (''Բրերա'' պատկերասրահ)
-
Ջորջ Վաշինգտոն
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ http://vocab.getty.edu/page/ulan/500115339
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.metmuseum.org/toah/hd/nova/hd_nova.htm
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 https://rkd.nl/explore/artists/15139
- ↑ http://cdn1.regione.veneto.it/alfstreaming-servlet/streamer/resourceId/81c5761a-2aa2-4bca-8575-e8ac8e7366a1/20081103112117_Delibera_di_Consiglio200341.pdf
- ↑ http://www.accademiasanluca.eu/it/accademici/id/557/
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 W. M. R. 1911 Encyclopædia Britannica/Canova, Antonio // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 5. — P. 204—206.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Сомов А. И. Канова, Антонио (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1895. — Т. XIV. — С. 300—301.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Канова Антонио // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 10,0 10,1 https://www.britannica.com/biography/Antonio-Canova-marchese-dIschia
- ↑ Irwin, David, Antonio Canova, marchese d'Ischia | Italian sculptor, Britannica.com, Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 1-ին
- ↑ «Canòva, Antonio nell'Enciclopedia Treccani», Treccani.it, Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 1-ին
- ↑ Turner 1996a .
- ↑ Jean Martineau & Andrew Robinson, The Glory of Venice: Art in the Eighteenth Century. Yale University Press, 1994. Print.
Գրականություն
խմբագրել- Федотова, Е. Д. Канова. Художник и его эпоха. М., Республика, 2002, 528 с.
- «Канова, Антонио». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- http://www.museocanova.it/%7Ctitolo=Pagina(չաշխատող հղում) principale|editore=del sito web del Museo Canova}}
- http://canova.diecigrandimostre.it/ Արխիվացված 2018-08-02 Wayback Machine Sito] della mostra "Canova e la Venere vincitrice" alla Galleria Borghese a Roma.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 141)։ |
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Անտոնիո Կանովա կատեգորիայում։ |