Վիքիպեդիա

Անն Իդալգո

ֆրանսիացի քաղաքական գործիչ

Անն Իդալգո (ֆր.՝ Anne Hidalgo, հունիսի 19, 1959(1959-06-19)[1][2][3][…], Սան Ֆեռնանդո, Կադիս, Անդալուզիա, Իսպանիա), իսպանական ծագմամբ ֆրանսիացի քաղաքական գործիչ։ Փարիզի քաղաքապետ (2014 թվականից)։ Առաջին կինն է, ով զբաղեցնում է այդ պաշտոնը։

Անն Իդալգո
իսպ.՝ Ana María Hidalgo Aleu և ֆր.՝ Anne Hidalgo
 
Կուսակցություն՝ Սոցիալիստական կուսակցություն
Կրթություն՝ Jean Moulin University - Lyon 3? և Փարիզ-Նանթեր համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ և Personnel of direct services to individuals
Ազգություն իսպանացիների ներգաղթը Ֆրանսիա
Ծննդյան օր հունիսի 19, 1959(1959-06-19)[1][2][3][…] (65 տարեկան)
Ծննդավայր Սան Ֆեռնանդո, Կադիս, Անդալուզիա, Իսպանիա
Քաղաքացիություն  Ֆրանսիա,  Իսպանիա,  Իսպանիա,  Իսպանիա և  Ֆրանսիա
Ի ծնե անուն իսպ.՝ Ana María Hidalgo Aleu
Ամուսին Jean-Marc Germain?[4] և Philippe Jantet?
Զավակներ Matthieu Jantet-Hidalgo?, Elsa Jantet-Hidalgo? և AGH?
 
Կայք՝ paris.fr/pages/anne-hidalgo-2252
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ

1994 թվականից անդամակցում է Ֆրանսիայի Սոցիալիստական կուսակցությանը, զբաղեցրել է Մշակույթի և լրատվական միջոցների ազգային քարտուղարի պաշտոնը։ Բերտրան Դելանոեի (մարտ, 2001-մարտ, 2014) ղեկավարման օրոք եղել է Փարիզի առաջին փոխքաղաքապետ[8]։ 2001 թվականին ընտրվել է Փարիզի 15-րդ շրջանի խորհրդի անդամ։

Կենսագրություն

խմբագրել
 
Անն Իդալգո, 2006

Անն Իդալգոն ծնվել է Իսպանիայի Անդալուզիա համայնքի Կադիս քաղաքի Սան Ֆերնանդո մունիցիպալիտետում[9]։ Նրա հայրական պապը իսպանացի սոցիալիստ էր, ով Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմից հետո կնոջ և չորս երեխաների հետ դարձել էր փախստական, սակայն որոշ ժամանակ անց վերադարձել էին Իսպանիա։ Տատը մահացել է վերադարձի ճանապարհին, պապը դատապարտվել է մահապատժի, ապա՝ ցմահ ազատազրկման։

Իդալգոյի հայրը մեծացել է մոր ծնողների մոտ[10]։ Եղել է էլեկտրիկ[9]։ 1950-ական թվականների վերջում ամուսնացել է դերձակուհու հետ[9], ունեցել են երկու դուստր՝ Աննը և Մարիան։ Պայմանավորված Իսպանիայի տնտեսական դժվարություններով՝ Իդալգոյի ծնողները գաղթել են Ֆրանսիա[11], 1961 թվականին հաստատվել Լիոնում։

Անն Իդալգոն մեծացել է Լիոնի 9-րդ շրջանում՝ Վեզում, ծնողների հետ խոսել է իսպաներեն, քրոջ հետ՝ ֆրանսերեն։ Ծնողները վերադարձել են Իսպանիա[11], քույրը՝ Մարին, Լոս Անջելեսում ընկերության տնօրեն է։

14 տարեկան հասակում Իդալգոն դարձել է Ֆրանսիայի քաղաքացի[9], միաժամանակ Իսպանիայի քաղաքացի է[9]։

Իդալգոն մասնագիտացել է սոցիալական աշխատողի և իրավագիտության բնագավառում։ Երեք երեխաների մայր էր, երբ ամուսնալուծվել և կրկին ամուսնացել է։ 1982 թվականին Աշխատանքի գործակալության ազգային մրցույթում զբաղեցրել է 5-րդ տեղը։ 1984 թվականին պաշտոն է զբաղեցրել Փարիզի 15-րդ շրջանը ներկայացնող Աշխատանքի գործակալությունում։ Քաղաքացիական ծառայության պաշտոնից թոշակի է անցել 2011 թվականի հուլիսին՝ 52 տարեկան հասակում[12]։

Մասնագիտական կարիերա

խմբագրել
  • 1984-1993 Աշխատանքի գործակալություն, Ֆրանսիա
  • 1993-1995 Մասնագիտական վերապատրաստման պատվիրակություն, Աշխատանքի վարչություն, Ֆրանսիա
  • 1995-1996 Առաքելություն միջազգային աշխատանքային գրասենյակ, Ժնև
  • 1996-1997 Անձնակազմի կառավարման գրասենյակի պաշտոնյա, Compagnie Générale des Eaux (այն ժամանակ՝ Վիվենդի և Վիվենդի Ունիվերսալ)

Անձնական կյանք

խմբագրել

Փարիզի 15-րդ թաղամասում բնակվում է Խորհրդարանի սոցիալիստ անդամ Ժան Մարկ Ժերմանի և իրենց որդու հետ[9]։ Չնայած ստացել է կաթոլիկ դաստիարակություն՝ Իդալգոն աթեիստ է[13][14][15]։

Պարգևներ

խմբագրել
 
Կաթոլիկ Իզաբելայի շքանշան
  •   Կաթոլիկ Իզաբելայի շքանշան (2010)[16]
  •   Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ (2012)[17]
  •   Բևեռային աստղի շքանշան (2014)[18]
  •   Քաղաքացիական ծառայության շքանշան (2015)
  • «Երևանի քաղաքապետի ոսկե մեդալ», 2016[19]
  • ՀՀ ԱԳՆ պատվո մեդալ[20]

Գրականություն

խմբագրել
  • Une femme dans l'arène, published in June 2006, Le Rocher editions, co-written with Jean-Bernard Senon, preface by Bertrand Delanoë ISBN 2268059618
  • Travail au bord de la crise de nerfs, published in October, 2010, co-written with Jean-Bernard Senon ISBN 2081245221
Նախորդող
Բելտրան Դելանոե 		Փարիզի քաղաքապետ
Անն Իդալգո
2014- 		Հաջորդող
ներկայումս պաշտոնավարում է

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Répertoire national des élus — 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
  3. ↑ 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  4. ↑ https://paris.maville.com/actu/actudet_-Jean-Marc-Germain-homme-de-l-ombre-de-Martine-Aubry-et-epoux-d-Anne-Hidalgo_44484-2173128_actu.Htm
  5. ↑ Real Decreto 213/2015, de 23 de marzo, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden del Mérito Civil a las personas de la República Francesa que se citan (իսպ.) // Boletín Oficial del Estado — Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado, 2015. — Iss. 71. — P. 25482. — ISSN 0212-033X; 2951-7915; 1138-4018; 1138-7432
  6. ↑ http://www.juntadeandalucia.es/boja/2006/45/d6.pdf
  7. ↑ https://www.fr.emb-japan.go.jp/itpr_ja/11_000001_00871.html
  8. ↑ «La nouvelle vie d'Anne Hidalgo» (ֆրանսերեն). Le Parisien. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 23-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Jérôme Bonnet, 'To be Mayor is to work 24 hours a day', FT Weekend Magazine (Financial Times supplement), February 28/March 1, 2015, pp. 18-21
  10. ↑ «- Person Page 55333». Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 8-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Una gaditana en la alcaldía de París» (Spanish). El País. 2001 թ․ ապրիլի 1. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 19-ին. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  12. ↑ Anne Hidalgo, 53 ans, retraitée depuis juillet 2011 Արխիվացված 2018-08-07 Wayback Machine, Atlantico, 9 avril 2013.
  13. ↑ Le Mone: "Anne Hidalgo, première dame" Par Béatrice Gurrey 04.04.2014| "Pour cette athée farouche, fille de républicains espagnols, élevée dans la religion catholique, la Terre sainte est devenue familière"
  14. ↑ Atlantico: "Quand Anne Hidalgo s'essaie à l'anglais pour critiquer Donald Trump, c'est...très gênant" Արխիվացված 2018-11-05 Wayback Machine 13 Mai 2016
  15. ↑ « À Cadix, Hidalgo soigne son image en pensant à 2014 », Le Figaro, mis en ligne le 28 septembre 2012
  16. ↑ «Anne Hidalgo décorée par le roi d'Espagne» (French). Le Parisien. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ օգոստոսի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 4-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  17. ↑ «Légion d'honneur : Simone Veil, Juliette Gréco, Michel Blanc au menu de la promotion 2012». Le Monde.fr. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 8-ին.
  18. ↑ «Ambassadeur de Suède on Twitter». Twitter. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 8-ին.
  19. ↑ «yerevan.am | ՔԱՂԱՔԱՊԵՏԻ ՈՐՈՇՈՒՄՆԵՐ». www.yerevan.am. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
  20. ↑ «Էդ. Նալբանդյանն Անն Իդալգոյին հանձնեց ԱԳՆ պատվո մեդալը (տեսանյութ)». Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անն Իդալգո» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անն_Իդալգո&oldid=9952891» էջից