Վիքիպեդիա

The Eminem Show

The Eminem Show (անգլ. թարգմանաբար՝ «Էմինեմի Շոուն»), ամերիկացի ռեփեր Էմինեմի չորրորդ ստուդիական ալբոմը և նրա առաջին սոլո ալբոմը, որը թողարկվել է սեփական Shady Records լեյբլում 2002 թվականին։

The Eminem Show
-ի
Թողարկվածմայիսի 28, 2002
Ժանրհիփ հոփ
Տևողություն4650 վայրկյան
Լեզուանգլերեն
ԼեյբլAftermath Entertainment, Interscope Records և Shady Records
ՊրոդյուսերDr. Dre

Ստեղծելով այս ալբոմը՝ Էմինեմը փորձեց ազատվել սկանդալներից, որոնք հետապնդում էին նրան իր կարիերայի սկզբում։ Իր երրորդ՝ The Marshall Mathers LP ալբոմի համար ռեփերին մեղադրել են հոմոֆոբիայի մեջ[1], ինչը բազմաթիվ բողոքների ու հանրահավաքների առիթ է դարձել։ The Slim Shady LP-ի երկրորդ ալբոմի համար Էմինեմի մայրը դատի է տվել որդուն զրպարտության համար[2]։

The Eminem Show, 2002 թվականի ամենավաճառվող ալբոմը՝ տարեվերջին վաճառվել է մոտ 7,6 միլիոն օրինակ։ «Գրեմմի 2003» մրցանակաբաշխության ժամանակ ալբոմն առաջադրվել է «Տարվա ալբոմ» անվանակարգում և դարձել է երրորդ անընդմեջ ալբոմը, որը Էմինեմին բերել է «Լավագույն ռեփ ալբոմ» մրցանակը[3]։ Միևնույն ժամանակ American Music Awards մրցանակաբաշխության 30-րդ արարողության ժամանակ ալբոմը հաղթել է երկու նմանատիպ անվանակարգերում՝ «Լավագույն փոփ/ռոք ալբոմ» («Տարվա ալբոմի» անալոգը) և «Լավագույն հիփ-հոփ/R&B ալբոմ»[4]։ 2011 թվականին ալբոմը ստացել է «RIAA» կարգավիճակ։ ԱՄՆ-ում վաճառքի ծավալը կազմում է 10 միլիոն օրինակ։ Ընդհանուր ծավալը կազմել է աշխարհում վաճառված մոտ 30 միլիոն օրինակ[5][6]։

Սկանդալային նախապատմություն խմբագրել

2000 թվականին Էմինեմը թողարկեց իր երրորդ ալբոմը՝ The Marshall Mathers LP, որը դրական արձագանքներ ստացավ երաժշտական քննադատների կողմից[7][8][9][10]։ Ալբոմի թողարկումը ստվերվեց սկանդալներով և վեճերով։ Մասնավորապես, իր երգերի խոսքերի համար Էմինեմին մեղադրել են հոմոֆոբիայի մեջ[1], և նրա անունը հետագայում սկսել է ավելի հաճախ հայտնվել սկանդալներում։ 2001 թվականին, երբ բողոքներն ու մեղադրանքները հասան իրենց գագաթնակետին, Էմինեմը կատարեց «Stan» երգը Էլթոն Ջոնի հետ[Ն 1] 2001 թվականի «Գրեմմի» մրցանակաբաշխության ժամանակ[13]։

Այնուամենայնիվ, հոմոֆոբիայի մեղադրանքներից բացի, Մարշալին նկատել են ևս մեկ սկանդալի մեջ՝ նույն 2000 թվականին նա հարձակվել է անվտանգության աշխատակցի վրա, ով համբուրվում էր իր, այդ ժամանակ, կնոջ՝ Քիմի հետ։ Այս հարձակման համար նրան ձերբակալել են և դատապարտել մեկ տարվա պայմանական ազատազրկման։ Էմինեմը վերստեղծել է այս դեպքը «The Kiss» սքեյթում և «Soldier» և «Say Goodbye Hollywood» երգերում՝ առաջինում և երկրորդում խոսվում է հարձակման, իսկ երրորդում՝ ձերբակալության մասին։ Նաև նույն 2000 թվականին Էմինեմի կինը նրան մեղադրեց զրպարտության մեջ «Kim» երգի պատճառով, որում ռեփերը «սպանում է» իր կնոջը[14]։

Էմինեմի նախորդ՝ The Slim Shady LP ալբոմը, որը թողարկվել է 1999 թվականին, նույնպես սկանդալային էր։ Էմինեմի մայրը՝ Դեբորա Նելսոնը, դատի է տվել իր որդուն «My Name Is» երգում զրպարտության համար, որում ռեփերը շողոքորթորեն խոսում է նրա մասին։ Մայրը նրանից պահանջել է 10 միլիոն դոլար, սակայն 2001 թվականին ստացել է ընդամենը 1600 դոլար՝ որպես ոչ նյութական վնասի փոխհատուցում[15]։ Նույն 2001 թվականին աղբահան Դի ' Անջելո Բեյլին մեկ միլիոն դոլարի դատական հայց է ներկայացրել արտիստի դեմ՝ նրա մասին կեղծ տեղեկություններ ստանալու համար։ Հայցի համար առիթ է հանդիսացել «Brain Damage» երգը, որում Մարշալը կարդում է իր դժվար դպրոցական առօրյայի, ինչպես նաև 1983 թվականին դպրոցական զուգարանում տեղի ունեցած ծեծի մասին։ Բեյլին խոստովանել է, որ դպրոցում ոտնձգություն է կատարել Մարշալի նկատմամբ և հավելել, որ «նրան միայն դաս է տվել»[16]։ 2003 թվականին հայցը մերժվել է[17]։

The Eminem Show-ի ձայնագրությանն ուղեկցել են նաև սկանդալները։ 2001 թվականի հունիսին Էմինեմը կրկին ձերբակալվեց և դատապարտվեց մեկ տարվա փորձաշրջանի՝ ապօրինի զենք պահելու համար, որը հայտնաբերվել էր Psychopathic Records-ի աշխատակիցներից մեկի հետ արտիստի վեճի ժամանակ[18]։ 2002 թվականի մարտի 31-ին՝ The Eminem Show-ի թողարկումից մեկուկես ամիս առաջ, ֆրանսիացի դաշնակահար Ժակ Լուսիեն մեղադրեց Էմինեմին և Dr. Dre-ն գրագողության մեջ և նրանց դատի է տվել 10 միլիոն դոլարով։ Նրա խոսքով՝ The Marshall Mathers LP ալբոմի «Kill You» երգի բիթը պատճենվել է իր «Pulsion» երգից։ Լուսիեն նաև պահանջեց, որ The Marshall Mathers LP-ի վաճառքը դադարեցվի, իսկ մնացած բոլոր օրինակները ոչնչացվեն[19][20]։ Սակայն 2004 թվականին դատարանը չբավարարեց նրա պահանջները[20]։

Արտադրություն խմբագրել

Էմինեմը սկսել է ալբոմ ձայնագրել «8-րդ մղոն» ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ, որտեղ խաղացել է գլխավոր դերերից մեկը։ Այն ժամանակ գրված երգերը օգտագործվել են ֆիլմի սաունդթրեքի համար, ինչպես նաև ընդգրկվել են The Eminem Show-ում։ Ալբոմի պրոդյուսերությամբ մեծամասամբ զբաղվել է նաև Էմինեմը՝ նրա վաղեմի ընկեր Ջեֆ Բասը արտադրել է ընդամենը մի քանի թրեք (հիմնականում երգեր, որոնք դարձել են սինգլներ)։ Բացի նրանցից, գործադիր պրոդյուսեր է եղել Dr. Dre-ն, ով զբաղվել է երեք երգով՝ «Business», «Say What You Say» и «My Dad’s Gone Crazy»[21]: Face Magazine-ին տված հարցազրույցում Էմինեմը հայտարարել է, որ ալբոմին արտադրության տեսանկյունից վերաբերվում է որպես ռոք ձայնագրության՝ օգտագործելով կիթառներ և հիփ-հոփ տարրեր, նա ցանկանում էր գրավել 1970-ականների ռոքի մթնոլորտը, որը հիացնում էր իրեն։ Էմինեմը նաև հայտարարել է, որ այդ ալբոմում ինքը «փորձել է ստանալ լավագույնը երկու աշխարհներից»[22]։

Rolling Stone-ին տված հարցազրույցում Էմինեմն ասել է, որ ալբոմի երաժշտական բաղադրիչն իր համար բարդ է եղել։ Եթե հնչյունները շատ արագ էին գրվում, ապա երաժշտությունն ինքնին որոշակի ժամանակ էր պահանջում։ Էմինեմը հենց այս ալբոմից է բացահայտվել որպես բիթմեյքեր՝ The Eminem Show-ում գերակշռում են մինորի հանդեպ սերն ու լակոնիզմը[23]։

Ալբոմի մասին խմբագրել

Թողարկում և քննադատություն խմբագրել

The Eminem Show-ը պետք է վաճառքի հանվեր 2002 թվականի հունիսին, սակայն համացանցում սկսեցին հայտնվել ալբոմի ծովահեն կրկնօրինակները, ինչը ստիպեց Interscope Records-ին թողարկել ալբոմը մայիսի 28-ին։ Չնայած դրան, ամերիկյան շատ խանութներ ալբոմը սկսել են վաճառել մայիսի 26-ին։ Այնուամենայնիվ, թողարկման ամսաթվի խառնաշփոթը չխանգարեց ալբոմին հասնել բարձր վաճառքների և հիթ-շքերթներում հաջողության՝ առաջին օրը ավելի քան 300 հազար օրինակով և առաջին շաբաթվա ընթացքում 1,3 միլիոն օրինակով, ինչը 2002 թվականի լավագույն արդյունքն էր[24]։ Ալբոմը բարձր գնահատականներ է ստացել քննադատների կողմից։ Ըստ Metacritic ագրեգատոր կայքի՝ միջին գնահատականը 100-ից 75 է, ինչը ցույց է տալիս «ընդհանուր առմամբ բարենպաստ ակնարկներ»[25]։ NME-ի Ալեքս Նիդհեմը այն բնութագրեց որպես «ֆանտաստիկ երրորդ ալբոմ»[26]։ Ըստ Սթիվեն Թոմաս Էրլևինի Allmusic-ի հետ, The Eminem Show-ն ապացուցում է, որ Էմինեմը փոփ երաժշտության ոսկե ստանդարտն է[27]։ Ռոբերտ Քրիստգաուն գրել է՝ «Կարծում եմ, որ այս ալբոմը հստակ, հետևողական և ձևականորեն համապատասխան պատասխան է Էմինեմի դիրքի և դերի փոփոխությանը։ Ես կարծում եմ, որ այս ալբոմն ավելի լավ է, քան երբևէ։ Այստեղ նա ճանաչում է այն արտոնությունները, որոնք առաջանում են հայտնիության գալուստով»[28]։ Entertainment Weekly-ից Դևիդ Բրաունը հայտարարել է, որ ալբոմի առավել ծակող պահերը միևնույն ժամանակ արտացոլում էին կատարողի հակասություններն ու բարդությունները, սակայն միևնույն ժամանակ նշել է, որ «The Eminem Show»-ը Էմինեմի հմտությունների ապացույցն էր՝ գլխապտույտ խիզախության, խուլիգանական և չարաճճի հումորի, անհատականության, ինչի ապացույցն էին ալբոմի հրավիրյալների ելույթները[29]։ Slant Magazine-ը ալբոմին տվել է 5-ից 4 միավոր՝ գրելով, որ The Eminem Show-ը ցուցադրել է իրական Մարշալ Մաթերսի մի մասնիկը[30]։ Բացի «Գրեմմի» մրցանակից «Լավագույն ռեփ ալբոմ» անվանակարգում, Էմինեմը «Without Me» տեսահոլովակի համար ստացել է հետևյալ «MTV Music Video Awards» մրցանակները՝ «Լավագույն տղամարդու տեսահոլովակ», «Տարվա տեսահոլովակ», «Լավագույն ռեժիսուրա» և «Լավագույն ռեփ տեսահոլովակ»։ The Eminem Show-ը Էմինեմի ամենահաջողված ալբոմն էր չարթերում։ Ալբոմի երկու սինգլները՝ «Without Me»-ը և «Cleanin' Out My Closet»-ը, հայտնվել են «լավագույն տասնյակում», իսկ «Sing for the Moment»-ը և «Superman»- ը՝ «քսանյակում», վերջինս հասել է դրան նույնիսկ առանց տեսահոլովակի (որը, այնուամենայնիվ, նկարահանվել է, բայց այն կարելի է գտնել միայն «8-րդ մղոն» ֆիլմի DVD տարբերակում)։ «Business» թողարկվեց որպես ռադիոսինգլ, բայց չկարողացավ հասնել նույն բարձր արդյունքների[28]։

«Business» թողարկվեց որպես ռադիոսինգլ, բայց չկարողացավ հասնել նույն բարձր արդյունքների։ Օրինակ, PopMatters-ի Մարկ Հիլը հայտարարեց, որ ալբոմը զուրկ է նախորդ հավաքածուների ցնցող ուժից և այն անվանեց խոստումնալից երաժշտական փորձերի և առանց ոգեշնչման բառերի հիասթափեցնող խառնուրդ[31]։ Q ամսագիրը ալբոմին 5-ից 3 միավոր է տվել՝ գրելով՝ «Էմինեմը գերազանցում է իր նախկին ալտեր էգոն, արդյունքում Shady Records-ի երգերով անփոխարինելի ֆարսային չարաճճիությունները, կատակներն ու հիմար ելույթները խոչընդոտ են դառնում»[32]։ Uncut-ը նաև ալբոմին տվել է 5-ից 3 միավոր՝ գրելով, որ գովազդն ու գոռոզությունը չեն խանգարել կատարողին բացահայտել իր հոգին, որպեսզի «Էմինեմի շոուն» [The Eminem Show] դառնա անդիմադրելի արտադրություն[33]։ Քննադատ Բրենտ ԲՈԶԵԼ III-ը, ով քննադատում էր ռեփերի նախորդ ալբոմը միսոգինիստական տեքստերի համար, The Eminem Show-ում նշել է անպարկեշտ արտահայտությունների հսկայական քանակություն և Էմինեմին անվանել է «Eminef»՝ ալբոմի «motherfucker» բառի տարածվածության պատճառով[34]։

Երգերի հիմնական թեմաները խմբագրել

Ըստ քննադատների՝ The Eminem Show-ը ցույց է տալիս Էմինեմի ավելի խորը, լուրջ կողմը, ուստի ալբոմն այնքան «ագրեսիվ» և սկանդալային չէ, որքան նրա նախորդ՝ «The Marshall Mathers LP» ալբոմը։ Էմինեմը խոսում է ռասիզմի և այն մասին, թե ինչպես է մաշկի գույնն ազդել իր կարիերայի վրա («White America»), իր մանկության մասին («Cleanin' Out My Closet»), 2000 թվականին գիշերային ակումբի անվտանգության աշխատակցի վրա հարձակման մասին, որը համբուրում էր իր կնոջը ՝ Քիմին, և հետագա ձերբակալության մասին («Soldier», «Say Goodbye Hollywood»), ռեփ և փոփ աստղի իր կարգավիճակի և այն մասին, թե ինչպես է երաժշտությունն ազդում երիտասարդության Քիմի նախկին կինը և նրա դուստրը՝ Հեյլի Ջեյդը («Hailie' s Song»)[27]։

Սակայն ալբոմում կան նաև այլ թեմաներով երգեր։ Օրինակ՝ «Without Me» ալբոմի գլխավոր սինգլում Էմինեմը ծաղրում է Էլվիս Փրեսլիին, Limp Bizkit-ին, Moby-ին և շատ այլ կատարողների։ «Drips» երգը պատմում է այն մասին, թե ինչպես է ռեփերը սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդություն ստացել սեքսի պատճառով։ «My Dad' s Gone Crazy»-ում Էմինեմը պատմում է այն մասին, թե ինչպես է իր վեցամյա դուստրը՝ Հեյլին, տեսել իր հորը թմրանյութեր հոտոտելիս։ Square Dance-ը քննադատում Է Ջորջ Բուշի քաղաքականությունը[Ն 2]։ «Superman»-ում Էմինեմը պատմում է մի աղջկա մասին, ով կարծում է, որ սիրում է իրեն, բայց իրականում Մարշալը հոգնել է նրանից[23]։

Ի տարբերություն The Marshall Mathers LP-ի, The Eminem Show-ը հակասություններ չի առաջացրել ալբոմի բառերի և հոմոֆոբիայի մեղադրանքների վերաբերյալ։ Ալբոմը չի ունեցել այնպիսի ագրեսիվ երգեր, ինչպիսիք են «Kill You»-ը կամ «Kim»-ը կանանց նկատմամբ, բայց, այնուամենայնիվ, կան անպարկեշտ պահեր (օրինակ՝ «Drips»-ը ամբողջությամբ հանվել է ալբոմի մաքուր տարբերակից)։ Այնուամենայնիվ, դրանք ամենուր էին, բայց այդպես էլ արձագանք չստացան, ինչպես «The Marshall Mathers LP»-ի որոշ հետքեր։ Օկուլտիզմի մասին հիշատակումները, որոնք բացակայում էին The Slim Shady LP-ում և The Marshall Mathers LP-ում, ամբողջովին բացակայում էին, բացի «I’ve sold my soul to the Devil» («Ես հոգիս վաճառեցի Սատանային») արտահայտությունից։ «Hailie' s Song»-ում կտրված է «abort her» արտահայտությունը «God, I' m a daddy, I 'm so glad that her mum didn 't abort her» տողից (Աստված, ես հայր եմ և այնքան ուրախ եմ, որ նրա մայրը աբորտ չի արել)։ 2006 թվականի մայիսին Q ամսագրի ռեվյուում ամսագրում ասվում է՝ «Նրա առաջին երկու ալբոմները հանրությանը բերում են «կեղտոտ լվացքը», իսկ հետո աշխարհի ամենահայտնի ռեփերն ուսումնասիրում է կյանքը հայելային սենյակում, որն ինքն է կառուցել իր համար» (անգլ.՝ «His two first albums aired dirty laundry, then the world’s most celebrated rapper examined life in the hall of mirrors he’d built for himself»)[26]։

Գրաքննություն խմբագրել

The Eminem Show-ի «մաքուր տարբերակը» գրաքննության է ենթարկում շատ ավելի շատ հայհոյանքներ և նվաստացուցիչ բառեր, քան նախորդ ալբոմները, որոնք թույլ էին տալիս «goddamn», «prick», «bastard», «piss», «ass» և «shit» բառերը։ Այս ալբոմը թույլ չէր տալիս որևէ հայհոյանք, այն կամ խլացված էր, կամ քողարկված։ Երբեմն երգերից հանվում էին ամբողջ նախադասությունները, որոնք պարունակում էին սեռական ենթատեքստ։ Օրինակ՝ ամբողջ «Drips» երգը կտրվել է թմրանյութերի ենթատեքստի պատճառով։ Այնուամենայնիվ, «մաքուր տարբերակի» որոշ օրինակներ ունեն խմբագրված «Drips»[36]։

«Մաքուր տարբերակի» գրաքննության մեջ կան որոշ անհամապատասխանություններ։ «The Kiss» Skeet-ում «motherfucker» բառը դեռ լսվում է, «Soldier»-ում, որը «The Kiss» Skeet-ի շարունակությունն է, «bitch» բառը օգտագործվել է երեք անգամ և հստակ լսվում է մեկ անգամ։ «White America» երգում «flag» բառը դիմակավորված է «To burn the [flag] and replace it with a parental advisory sticker»։ Խմբագրված «Drips»-ում, Օբի Թրայսի երկտողից հետո, կարելի է լսել «fuck» բառը[36]։

Հրավիրված աստղեր խմբագրել

Ալբոմում կար ընդամենը հինգ հյուր աստղ (բացառությամբ Էմինեմի դստեր՝ Հեյլի Ջեյդ Մաթերսի, ով մասնակցել է «My Dad' s Gone Crazy» երգի ձայնագրմանը)։ Dr. Dre-ն մասնակցել է «Say What You Say» ձայնագրությանը, Nate Dogg-ը երգել է «Till I Collapse» երգչախումբը, Marshall D12 խումբը մասնակցել է «When the Music Stops» երգին, իսկ Օբի Թրայսը երգել է «Drips»-ի առաջին հատվածը։ «Superman»-ը երգում էր Դինա Ռեյը[37]։

Ազդեցություն և ժառանգություն խմբագրել

2003 թվականին ալբոմը զբաղեցրել Է 317-րդ տեղը Rolling Stone ամսագրի բոլոր ժամանակների 500 մեծագույն ալբոմների ցանկում, իսկ ավելի ուշ՝ 84-րդ տեղը նույն ամսագրի տասնամյակի լավագույն ալբոմների ցանկում։ Ալբոմը դրական գնահատական է ստացել երաժշտական քննադատների մեծամասնության կողմից և հաճախ քննարկվում է որպես Էմինեմի ամենաանձնական և լավագույն աշխատանքը։ MTV-ին տված հարցազրույցում, որն արվել է 2002 թվականի մայիսի 25-ին, Էմինեմն ասել է, որ The Eminem Show-ն իր լավագույն ձայնագրությունն է[38]։ Այս ալբոմը կոչվում է դասական և 2000-ականների տասնամյակի ամենամեծ ալբոմներից մեկը։ 2012 թվականին Complex ամսագիրն այն անվանել է «դասական» ալբոմ, որով Էմինեմը «ամրագրել է ռեփի պատմության ամենակարևոր դեմքերից մեկի տեղը»[39]։ Billboard ամսագիրն այս ալբոմը բոլոր ժամանակների 200 լավագույն ալբոմների ցանկում զբաղեցրել է 56-րդ տեղը[40]։

Այս ալբոմի որոշ հետքեր օգտագործվում են սաունդթրեքերում, տեսահոլովակներում, կինոնկարներում, խաղերում և թրեյլերներում։ Օրինակ՝ «Till I Collapse»-ը եղել է «Կենդանի պողպատ» ֆիլմում և Call of Duty՝ Modern Warfare 2-ի թրեյլերում, «Sing for the Moment»-ը՝ «Երգի՛ր» մուլտֆիլմի թրեյլերում, «Without Me»-ը՝ «Ինքնասպանների ջոկատ» ֆիլմում, 50 Cent-ի «In Da Club» տեսահոլովակում և «Անճոռնի ես 2» մուլտֆիլմի թրեյլերում, «Say Goodbye Hollywood»-ը՝ «Ալֆա Դոգ» ֆիլմի վերջում։ Նաև ի սկզբանե «8-րդ մղոն» ֆիլմի գլխավոր թեման պետք է լիներ «Cleanin' Out My Closet»-ը[39]։

Նմանակում խմբագրել

1999 թվականին Էմինեմը թողարկեց The Slim Shady LP-ի երկրորդ ալբոմը, որը դրական արձագանքներ ստացավ քննադատների կողմից[41][42][43][44] և դարձավ Մարշալի կարիերայի շրջադարձային ալբոմը։ Բացի Էմինեմի չար Ալտեր Էգոյից Սլիմ Շեյդի (անգլ.՝ Slim Shady), այդ ալբոմում եղել է նաև Քեն Կանիֆը (անգլ.՝ Ken Kaniff), որը հայտնվել է համանուն սքիթում։ Քեն Կանիֆը գեյ է, ով ծաղրում է Էմինեմի երգերը։ Ի սկզբանե Գենան մարմնավորում էր ռեփեր Արիստոտելը, բայց ռեփերների վեճից հետո Մարշալը վերցրեց կերպարը և, ի վերջո, խաղաց այն իր բոլոր ալբոմներում, բացառությամբ Encore-ի և վերականգնման, վերածննդի և Կամիկաձեի։ Այս ալբոմում Քենը նույնպես ներկա է՝ նա հայտնվում է ալբոմի վերջին սքիթում՝ «Curtains Close»: Այնտեղ Քենը մոտենում է խոսափողին և դատարկ դահլիճում երգում «Without Me» երգի իր տարբերակը[45]։

Վիրավորված Արիստոտելը 2002 թվականին ձայնագրեց ալբոմի յուրօրինակ նմանակում՝ The Ken Kaniff Show[46]: The Ken Kaniff Show-ն ունի 14 թրեք, որոնցից 2-ը սքիթեր են։ Ալբոմի շապիկը գրեթե ամբողջովին նույնական է իր բնօրինակին, միակ բանը, որ առանձնացնում է Արիստոտելի ալբոմի շապիկը, աստիճաններին նստած Էմինեմի բացակայությունն է, այս նկարի փոխարեն գրված է You MAN Enuff? (անգլ. թարգմանաբար՝ «Դուք իսկական տղամարդ եք»)։ Այս ալբոմի պրոդյուսերներն էին Bass Brothers-ը (Ջեֆ Բասս և Մարկ Բասս), նրանք նաև The Eminem Show-ի պրոդյուսերներն էին[47]։

Վերաթողարկումներ և ընդլայնված տարբերակ խմբագրել

2016 թվականին The Slim Shady LP և The Marshall Mathers LP ալբոմները դարձան համապատասխանաբար 17 և 16 տարեկան։ Ի պատիվ այս իրադարձությունների՝ Էմինեմը հայտարարեց այդ ալբոմների վերաթողարկման մասին աուդիո ձայներիզների վրա։ The Slim Shady LP ալբոմի վերաթողարկման մեջ ներառված էր սև շապիկ՝ ալբոմի լոգոտիպով կրծքավանդակի ձախ մասում և հենց ձայներիզը[48]։ Ձայներիզների հիմնական առանձնահատկությունը 3D շապիկն էր[Ն 3]։ Հաջորդ ալբոմը՝ The Marshall Mathers LP-ն, արդեն այլ կոմպլեկտավորմամբ էր՝ ձայներիզների և շապիկի հետ վաճառվում էին Էմինեմի այրված տան աղյուսները, որոնք ցուցադրված էին շապիկին, և փայտից պատրաստված ժետոնները։ Մոտ յոթ հարյուր աղյուս կար, և նրանցից յուրաքանչյուրն ուներ իր համարը և ռեփերի ստորագրությունը[49]։

The Eminem Show-ի 15-ամյակին Էմինեմը հայտարարել է ալբոմի «կապսուլային» վերաթողարկման մասին[50]։ 2017 թվականի հունիսին վերահրատարակումը լույս տեսավ։ Հավաքածուի մեջ ձայներիզի հետ միասին եղել է սպիտակ շապիկ, որի վրա պատկերված է եղել չաշխատող հեռուստացույց՝ THE EMINEM SHOW մակագրությամբ, և ալբոմի համար նախատեսված մեծ բուկլետ։ Բրոշյուրի բոլոր գրությունները Էմինեմն ինքն է գրել[51]։

2022 թվականի մայիսի 26-ին, Ի պատիվ ալբոմի 20-ամյակի, Էմինեմը թողարկեց «ընդլայնված» տարբերակը, որը ներառում էր կենդանի կատարումների ձայնագրություններ, թրեքների գործիքային տարբերակներ, ինչպես նաև որոշ չհրապարակված երգեր[52]։ Նոր տարբերակում ընդգրկված «Jimmy, Brian and Mike» երգը Էմինեմի դուետն է իր հետ տարբեր տարիքի՝ 2002 և 2022 թվականներին[53]։

Ստեղծագործությունների ցանկ խմբագրել

# ԱնվանումՊրոդյուսեր(ներ) Տևողություն
1. «Curtains Up» (սքիթ)Էմինեմ 0:29
2. «White America»  Էմինեմ 5:24
3. «Business»  Dr. Dre 4:11
4. «Cleanin’ Out My Closet»  Էմինեմ, Ջեֆ Բասս 4:58
5. «Square Dance»  Էմինեմ 5:23
6. «The Kiss» (սքիթ)Էմինեմ 1:15
7. «Soldier»  Էմինեմ 3:46
8. «Say Goodbye Hollywood»  Էմինեմ 4:32
9. «Drips» (ուսուցման ժամանակ՝ Օբի Տրայս)Էմինեմ 4:45
10. «Without Me»  Էմինեմ, Ջեֆ Բասս 4:50
11. «Paul Rosenberg» (սքիթ)  0:22
12. «Sing for the Moment»  Էմինեմ 5:39
13. «Superman» (ուսուցման ժամանակ՝ Դինա Ռեյ)Էմինեմ 5:50
14. «Hailie’s Song»  Էմինեմ 5:20
15. «Steve Berman» (սքիթ)  0:33
16. «When the Music Stops» (ուսուցման ժամանակ՝ D12)Էմինեմ 4:29
17. «Say What You Say» (ուսուցման ժամանակ Dr. Dre)Dr. Dre 5:09
18. «’Till I Collapse» (ուսուցման ժամանաֆ Nate Dogg)Էմինեմ 4:57
19. «My Dad’s Gone Crazy» (ուսուցման ժամանակ՝ Հեյլի Ջեյդ)Dr. Dre 4:27
20. «Curtains Close» (սքիթ)Էմինեմ 1:01
Երգերի ցանկ, որոնց նմուշները օգտագործվել են ալբոմի վրա աշխատելու ընթացքում[39]։
  • «Without Me»-ում օգտագործվում են Մալքոլմ Մաքլարենի «Buffalo Gals»  և Օբի Թրայսի «Rap Name» երգերի նմուշներ, և այս երգը պարունակում է նաև Էմինեմի սեփական «The Real Slim Shady» երգի մի քանի հղումներ։
  • «Steve Berman» սքիթում ֆոնի վրա հնչում է D12 խմբի «It Ain’t Nuttin’ But Music» երգը Devil ' s Night ալբոմից։
  • «Sing For The Moment»-ում օգտագործվում է Aerosmith խմբի «Dream On» երգի սեմփլը։
  • «Soldier»-ում և «’Till I Collapse»-ում օգտագործվում է Queen խմբի «We Will Rock You» երգի ներդիրը։

Ձայնագրման մասնակիցներ խմբագրել

Ըստ AllMusic կայքի տեղեկատվության[27]

  • Էմինեմ-հիմնական կատարող, պրոդյուսեր
  • Ջեֆ Բասս-կոմպոզիտոր, գործադիր պրոդյուսեր, կիթառ, ստեղնաշարային գործիքներ, պրոդյուսեր
  • Մարկ բաս-գործադիր պրոդյուսեր
  • Սթիվ Բոուման-ձայնագրման ինժեներ, խառնուրդ
  • Քևին Բել-կոմպոզիտոր
  • Սթիվ Բերման-հրավիրված կատարող
  • D12-հրավիրված կատարող
  • DJ Head-պրոդյուսեր, հարվածային գործիքներ
  • Dr. Dre-պրոդյուսեր, գործադիր պրոդյուսեր, հյուր կատարող, խառնուրդ
  • Nate Dogg-հրավիրված կատարող
  • Mr. Porter-պրոդյուսեր
  • Ջո Փերի-կիթառ (Sing for the Moment-ի համար)
  • Սթիվեն Թայլեր-վոկալ (Sing for the Moment-ի համար)
  • Դինա Ռեյ-բեք վոկալ
  • Լուիս Ռեստո-ստեղնաշարային գործիքներ
  • Օբի Թրայս-հրավիրված կատարող
  • Մարկ Էլիզոնդո-ստեղնաշարային գործիքներ, կիթառ

Հիթ-շքերթների և հավաստագրերի դիրքեր խմբագրել

Հիթ-շքերթ Աղբյուր Բարձրագույն դիրքը Հավաստագրում Վաճառված օրինակներ
U.S. Billboard 200[56] Billboard/RIAA 1 Ադամանդե[57] 10 մլն
U.S. Billboard Top Internet Albums[56] 13
European Albums Chart[58] IFPI 1 Չորս անգամ պլատինե[59] 4 մլն+
Argentinian Albums Chart CAPIF N/A Ոսկե[60] 20 000+
Australian Albums Chart ARIA 1 Ութ անգամ պլատինե[61] 560 000+
Austrian Albums Chart Media Control Europe 1 Կրկնակի պլատինե[62] 60 000+
Brazilian Albums Chart ABPD N/A Ոսկե[63] 50 000+
Canadian Albums Chart[56] Nielsen SoundScan 1 Ադամանդե[64] 1 000 000+
Dutch Albums Chart NVPI/Megacharts 1 Պլատինե[65] 70 000+
Finnish Albums Chart GLF 1 Կրկնակի պլատինե[66] 62 212
French Albums Chart[67] SNEP/IFOP 2 Կրկնակի պլատինե[67] 600 000+[67]
German Albums Chart Media Control 1 Կրկնակի պլատինե[68] 600 000+
Mexican Albums Chart[69] AMPROFON 3 Ոսկե[70] 75 000+
Mexican International Chart Position[71] 1
New Zealand Albums Chart[72] RIANZ 1 Իննը անգամ պլատինե[72] 135 000+
Norwegian Albums Chart VG Nett 1 Պլատինե[73] 30 000+
Swedish Albums Chart GLF 1 Կրկնակի պլատինե[74] 120 000+
Swiss Albums Chart Media Control 1 Երեք անգամ պլատինե[75] 120 000+
UK Albums Chart[76] BPI/The Official UK Charts Company 1 Չորս անգամ պլատինե[77] 1,2 մլն+

Այլ չարթեր խմբագրել

  • Hungary Album Charts-կրկնակի պլատինե (12 000+)
  • Italian Album Charts-պլատինե (170 000)
  • Japanese Album Charts-պլատինե (405 000)[78]
  • Portuguese Album Charts-կրկնակի պլատինե (40 000+)[79]
  • Korean Album Charts-վեց անգամ պլատինե (202 390)
  • South African Albums[80]

Սինգլների դիրքերը չարթերում խմբագրել

Տարի Երգ Բարձրագույն դիրքը
Billboard Hot 100 UK Top 40 Hot Rap Singles Rhythmic Top 40 Top 40 Mainstream Top 40 Tracks
2002 «Without Me» #2 #1 #5 #1 #1 #1
2002 «My Dad’s Gone Crazy» #115 - - - - -
2002 «Cleanin’ Out My Closet» #4 #4 #5 #2 #7 #5
2002 «Hailie’s Song» #113 #9 - - - -
2003 «Business» - #6 - - - -
2003 «Superman» #15 - #10 #5 #10 #9
2003 «Sing for the Moment» #14 #6 #10 #18 #5 #5

Նշումներ խմբագրել

  1. ↑ Ռեփերը ևս մեկ տարվա պայմանական ազատազրկման է դատապարտվել ավտոմագնիտոլ վաճառողի հետ վիճաբանության համար, որի ընթացքում արտիստը հանել է չլիցքավորված ատրճանակը, ինչի համար նրան մեղադրել են ապօրինի զենք պահելու մեջ[11][12].
  2. ↑ 2004 թվականին Էմինեմը կթողարկի encore ալբոմը Encore, որտեղ բոնուսային սկավառակի վրա կլինի «We as Americans» երգը՝ «Fuck money, I don' t rap for dead presidents. I’d rather see the president dead» (Գրողի ծոցը փողը, ես ռեփ չեմ կարդա հանուն մահացած նախագահների, ես ավելի լավ կլիներ նախագահին մահացած տեսնեի)։ Այս տողերում ԱՄՆ Գաղտնի ծառայությունը վտանգ կտեսնի ԱՄՆ նախագահի համար և, ըստ լուրերի, որս կսկսի արտիստի համար[35].
  3. ↑ Переливающаяся 3D-обложка будет позже во всех переизданиях последующих альбомов.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 White, Dave. (2000 թ․ հուլիսի 4). «A Bad Rap?». The Advocate. Here Media. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 2-ին.
  2. ↑ Verrico, Lisa (2001 թ․ հունվարի 28). «INTERVIEW: Who's the real Slim Shady?». Scotland on Sunday. Johnston Press.
  3. ↑ «45th Grammy Awards» (անգլերեն). rockonthenet.com. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  4. ↑ «30th American Music Awards» (անգլերեն). rockonthenet.com. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  5. ↑ Amter, Charlie (2004 թ․ նոյեմբերի 4). «Eminem's Early «Encore»». Yahoo! Music. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ ապրիլի 17-ին.
  6. ↑ «2009 U.S. Music Purchases up 2.1% over 2008; Music Sales Exceed 1.5 Billion for Second Consecutive Year». Business Wire. 2010 թ․ հունվարի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 30-ին.
  7. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «The Marshall Mathers LP — Eminem». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  8. ↑ Larson, Jeremy D. (2018 թ․ ապրիլի 15). «Eminem: The Marshall Mathers LP». Pitchfork. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 15-ին.
  9. ↑ Iai (2005 թ․ հունվարի 16). «Eminem — The Marshall Mathers LP (album review 16)». Sputnikmusic. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 15-ին.
  10. ↑ «Eminem: The Marshall Mathers LP (2000): Reviews». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  11. ↑ Eminem Gets Two Years' Probation In Weapon Case. Արխիվացված 2013-05-13 Wayback Machine MTV.(անգլ.)
  12. ↑ Tour tickets available for a price Արխիվացված 2012-07-03 Wayback Machine The 411 Online.(անգլ.)
  13. ↑ Video posted by theliveloungetv. «Eminem feat. Elton John — Stan (Live)». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 15-ին.
  14. ↑ [marriage.about.com/od/entertainmen1/p/eminem.htm Marshall (Eminem) Mathers and Kimberley Scott Marriage Profile About.com. Retrieved 2008-07-03.] «Источник». Արխիվացված է [marriage.about.com/od/entertainmen1/p/eminem.htm օրիգինալից] 2011 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 13-ին. {{cite web}}: Check |url= value (օգնություն)(անգլ.)
  15. ↑ Bozza, 2003, էջ 69
  16. ↑ Wiederhorn, Jon. (2001 թ․ դեկտեմբերի 10). «Alleged Bully From Eminem's 'Brain Damage' Files $1 Million Suit». MTV News. Viacom. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 16-ին.
  17. ↑ «Eminem safe from bully's lawsuit». BBC News. 2005 թ․ ապրիլի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 17-ին.
  18. ↑ Eminem Gets Probation For Pulling Gun At ICP Run-In Արխիվացված 2013-05-13 Wayback Machine MTV News.(անգլ.)
  19. ↑ «Французский джазмен обвиняет Эминема в плагиате». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  20. ↑ 20,0 20,1 «BBC News — Eminem sued by jazz star». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  21. ↑ «Exclusive: Eminem Talks New Album, Book». Billboard. 2008 թ․ դեկտեմբերի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2009 թ․ մարտի 31-ին.
  22. ↑ Graff, Gary. (2002 թ․ ապրիլի 17). «New Eminem Album Shows Aerosmith, Zeppelin & Hendrix Influences». Eminem News on Yahoo! Music. Yahoo!. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
  23. ↑ 23,0 23,1 «15 лет спустя: чем был хорош альбом «The Eminem Show»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 16-ին.
  24. ↑ Up for Discussion Jump to Forums. «Eminem 'Shows' The Competition Who's Boss». Billboard.com. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 30-ին.
  25. ↑ «Reviews for The Eminem Show by Eminem». Metacritic. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 2-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 Needham, Alex (2002 թ․ հունիսի 1). «Eminem : The Eminem Show». NME: 36. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. «Though it's partially masked (the only censored line on the album), on 'Hailie's Song', an otherwise tender eulogy to his daughter, Eminem clearly raps the line 'I'm so glad her mom didn't abort her'.»
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Erlewine, Stephen Thomas. «The Eminem Show — Eminem». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  28. ↑ 28,0 28,1 Christgau, Robert. «Eminem: The Eminem Show». RobertChristgau.com. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  29. ↑ Browne, David (2002 թ․ հունիսի 7). «The Eminem Show». Entertainment Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  30. ↑ Cinquemani, Sal. (2002 թ․ մայիսի 15). «Eminem: The Eminem Show». Slant Magazine. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  31. ↑ Hill, Marc L. (2002 թ․ հունիսի 13). «Eminem: The Eminem Show». PopMatters. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 16-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  32. ↑ Eminem: The Eminem Show(անգլ.) // 'Q' : magazine. — 2002. — № 192. — P. 109.
  33. ↑ Eminem: The Eminem Show(անգլ.) // Uncut : magazine. — 2002. — № 63. — С. 118.
  34. ↑ Bozzel, L.Brent III. ««Eminem — Tasteless, Incoherent, and Tired»». MediaResearch.org (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2002 թ․ օգոստոսի 3. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  35. ↑ «Secret Service checks Eminem's 'dead president' lyric». CNN. 2003 թ․ դեկտեմբերի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 2-ին.
  36. ↑ 36,0 36,1 «Eminem — Hailie's Song». Genius.com. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  37. ↑ Reid, Shaheem (2008 թ․ դեկտեմբերի 5). «New Eminem Song 'Number One' — Apparently Produced By Dr. Dre — Drops On Mixtape». MTV News. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ դեկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2008 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
  38. ↑ Video posted by souled33. «VH1 Ultimate Albums — Marshall Mathers LP». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 «Eminem, The Eminem Show (2002) — 25 Rap Albums From the Past Decade That Deserve Classic Status». Complex. 2012 թ․ դեկտեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  40. ↑ «Greatest of All Time Billboard 200 Albums». Billboard. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  41. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «The Slim Shady LP — Eminem». AllMusic. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 15-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  42. ↑ Kyles, Kyra (1999 թ․ մարտի 14). «Eminem, 'The Slim Shady LP' (Aftermath/Interscope)». Chicago Sun-Times. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. {{cite news}}: Invalid |url-access=yes (օգնություն)
  43. ↑ Baker, Soren (1999 թ․ փետրվարի 21). «Eminem 'Slim Shady LP' Aftermath / Interscope». Los Angeles Times. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 15-ին.
  44. ↑ Christgau, Robert (1999 թ․ մարտի 16). «Consumer Guide». The Village Voice. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 26-ին.
  45. ↑ «Eminem — Curtains Close». Genius.com. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  46. ↑ «Who is Ken Kaniff? Is he a real person? And why eminem is so upset with him?». Answerbag. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 20-ին.
  47. ↑ «Aristotle (rapper) — The Ken Kaniff Show Lyrics and Tracklist». Genius.com. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  48. ↑ Алёна Меркурьева. «Эминем переиздаст «The Slim Shady LP» на аудиокассете». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
  49. ↑ «Цифра дня: $313. Столько стоит кирпич дома, в котором вырос Eminem». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
  50. ↑ «Eminem анонсировал «капсульное переиздание» альбома «The Eminem Show»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
  51. ↑ Winston Cook-Wilson. «Eminem Releases The Eminem Show 15th «Anniversary Capsule» [UPDATE]». Spin. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
  52. ↑ «Eminem перевыпустил альбом "The Eminem Show"». The-Flow.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  53. ↑ «Eminem – Jimmy, Brian and Mike». Genius. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  54. ↑ «Eminem The Eminem Show UK CD/DVD SET (215984)». Eil.com. 2002 թ․ մայիսի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2012 թ․ ապրիլի 9-ին.
  55. ↑ «Eminem The Eminem Show Japan CD/DVD SET (441384)». Eil.com. 2008 թ․ հուլիսի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 3-ին.
  56. ↑ 56,0 56,1 56,2 «Eminem: Charts & Awards». Billboard magazine. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  57. ↑ Recording Industry Association of America Արխիվացված 2006-09-02 Wayback Machine (չաշխատող հղում — պատմություն, կրկնօրինակ) Recording Industry Association of America.
  58. ↑ «European Albums Chart». Music.AllOfMp3.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ ապրիլի 25-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=unknown-host (օգնություն)
  59. ↑ «European Certification (IFPI)». International Federation of the Phonographic Industry. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  60. ↑ «Argentinian Certification (CAPIF)». Camara Argentina de Productores de Fonogramas y Videogramas. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  61. ↑ «Australian Certification (ARIA)». Australian Recording Industry Association. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  62. ↑ «Austrian Certification (IFPI)». International Federation of the Phonographic Industry. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  63. ↑ «Brazilian Certification (ABPD)». Associacao Brasileira dos Produtores de Discos. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  64. ↑ «Canadian Certification (CRIA)». Canadian Recording Industry Association. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 27-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  65. ↑ «Dutch Certification (IFPI)». IFPI. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  66. ↑ «Finnish Certification (IFPI)». IFPI. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 5-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  67. ↑ 67,0 67,1 67,2 «French Chart, Sales & Certification». FanOfMusic.Free.fr. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  68. ↑ «German Certification (IFPI)». International Federation of the Phonographic Industry. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  69. ↑ «Mexican Top 100 Albums Chart» (PDF). AMPROFON. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ հուլիսի 2-ին. Վերցված է 2002 թ․ հունիսի 10-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=unknown-host (օգնություն)
  70. ↑ Mexican Gold Certification Արխիվացված 2011-08-21 Wayback Machine AMPROFON.
  71. ↑ «Mexican Top 20 International Albums Chart» (PDF). AMPROFON. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ հուլիսի 2-ին. Վերցված է 2002 թ․ հունիսի 10-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=unknown-host (օգնություն)
  72. ↑ 72,0 72,1 «New Zealand Certification (RIANZ)». Recording Industry Association of New Zealand. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  73. ↑ «Norwegian Certification (IFPI)». International Federation of the Phonographic Industry. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  74. ↑ «Swedish Certification (GLF)». GLF. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)(չաշխատող հղում)
  75. ↑ «Swiss Certification (IFPI)». International Federation of the Phonographic Industry. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)(չաշխատող հղում)
  76. ↑ «UK Albums Chart (Search)». Everyhit.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  77. ↑ «UK Certification (BPI)». British Phonographic Industry. Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 19-ին.
  78. ↑ «エミネムのアルバム売上ランキング». Oricon.co.jp. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  79. ↑ Salaverri, Fernando Sólo éxitos: año a año, 1959—2002. — 1st. — Spain: Fundación Autor-SGAE, 2005. — ISBN 84-8048-639-2
  80. ↑ «Eminem heading to South Africa for two shows». The Times. 2013 թ․ նոյեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 26-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 25-ին.

Գրականություն խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Eminem_Show&oldid=9753625» էջից