Օվի Սևումյան

Օվի (Հովհաննես) Մամիկոնի Սևումյան (հունիսի 21, 1878(1878-06-21), Ներքին Ագուլիս - մայիսի 2, 1920(1920-05-02), Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն, թաղված է Թբիլիսիում), հայ ռեժիսոր, Կովկասի հայկական թատրոնների դերասան, թատերական գործիչ։

Օվի Սևումյան
Ծնվել է	հունիսի 21, 1878(1878-06-21)
Ծննդավայր	Ներքին Ագուլիս
Մահացել է	մայիսի 2, 1920(1920-05-02) (41 տարեկան)
Մահվան վայր	Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Կրթություն	Ներսիսյան դպրոց
Մասնագիտություն	դերասան և ռեժիսոր
Ամուսին(ներ)	Լյուսի Սևումյան

Դերասանուհի, երգչուհի Լյուսի Սևումյանի ամուսինն է։

Կենսագրություն

Սովորել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցում։ Բեմական գործունեության առաջին իսկ տարիներից ձգտել է բարեփոխումներ մտցնել ազգային թատրոնում։ Այդ առթիվ մամուլում հրապարակել է բազմաթիվ հոդվածներ։ 1906 թվականին (Լևոն Մանվելյան և Միքայել Մանվելյան եղբայրների հետ) Ալեքսանդրապոլում հիմնել է ՄԳԹ-ի սկզբունքներով գործող «Ռեժիսորական թատրոնը» (գործել է մեկ տարի)։ 1909-1910 թվականներին ղեկավարել է Թիֆլիսի Զուբալովի ժողովրդական տան թատերախումբը։ Կատարելագործվել է ՄԳԹ-ում, ուսումնասիրել Ստանիսլավսկու համակարգը, շփվել Վ. Նեմիրովիչ-Դանչենկոյի, Ա. Յուժին-Սումբատովի, Ե. Բ. Վախտանգովի հետ, հետաքրքրվել Ա. Ա. Թաիրովի, Ա. Անտուանի, Մ. Ռայնհարդի և այլ նշանավոր ռեժիսորների արվեստով՝ ձգտելով գտնել հայ թատրոնի ստեղծագործական զարգացման ինքնուրույն ուղին։ 1913 թվականին Թիֆլիսում ներկայացրել է իր մոտեցումները բեմարվեստի բազմաթիվ հարցերի վերաբերյալ՝ առաջնությունը տալով ռեալիստական թատրոնին։ 1917 թվականին Թիֆլիսում հիմնել է ստուդիա, 1918 թվականին Պյատիգորսկում՝ խորհրդային առաջին հայկական պետական թատրոնը։

Բեմադրություններ

• Շիլլերի «Ավազակներ»
• Լև Տոլստոյի «Կենդանի դիակ»
• Ալեքսանդր Օստրովսկու «Ամպրոպ»
• Ալեքսանդր Շիրվանզադեի «Պատվի համար», 1918
• Ալեքսանդր Շիրվանզադեի «Չար ոգի»,
• Դերենիկ Դեմիրճյանի «Դատաստան»
• Ս. Յուշկևիչի «Թագավորը»
• Լևոն Շանթի «Հին աստվածներ»
• Գաբրիել Սունդուկյանի «Պեպո»

Դերեր

• Էլիզբարով՝ Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
• Բորիս Գոդունով՝ Լև Տոլստոյի «Ֆեոդոր Իոհանովիչ արքան»
• Քաղաքագլուխ՝ Նիկոլայ Գոգոլի «Ռևիզոր»
• Ուրիել՝ Գուցկովի «Ուրիել Ակոստա»

Գրականություն

• Գրիգորյան Ա., Ջահակիր արտիստը., Ե., 1984։