Վիքիպեդիա

Քրիստին Սինքլեր

Քրիստին Մարգարետ Սինքլեր (անգլ.՝ Christine Margaret Sinclair[6]; հունիսի 12, 1983(1983-06-12)[1][2][3], Բերնաբի, Կանադա), կանադացի ֆուտբոլիստուհի։ 2000 թվականից Կանադայի ազգային հավաքականի խաղացող, 2012 թվականից հավաքականի ավագն է, հավաքականի կազմում եղել է օլիմպիական խաղերի (2012 և 2016 թվականներ) կրկնակի բրոնզե մեդալակիր, 2010 թվականի ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի և 2011 թվականի Պանամերիկյան խաղերի չեմպիոն, «ՖԻՖԱ»-ի բացարձակ ռեկորդակիր (տղամարդկանց և կանանց շրջանում)՝ հավաքականի կազմում խփած գոլերի քանակով։ Աղջիկների 2002 թվականի աշխարհի առաջնության (մինչև 19 տարեկան) արծաթե մեդալակիր։

Քրիստին Սինքլեր
Քաղաքացիությունը  Կանադա
Ծննդյան ամսաթիվ հունիսի 12, 1983(1983-06-12)[1][2][3] (40 տարեկան)
Ծննդավայր Բերնաբի, Կանադա
Հասակ 175 սանտիմետր
Քաշ 75 կիլոգրամ[4]
Դիրք հարձակվող

Ազգային հավաքականի կազմում նվաճումներից և պարգևներից բացի, Սինքլերը «NCAA»-ի կրկնակի չեմպիոն և ռեկորդակիր է։ Կանադայի շքանշանի սպա, Լու Մարշի անվան մրցանակի դափնեկիր, Բոբի Ռոզենֆելդի մրցանակակիր և Կանադայի Փառքի ծառուղում գտնվող աստղ։

Անձնական կյանք խմբագրել

Քրիստին Սինքլերը ծնվել է 1983 թվականին Բերնաբիում (Բրիտանական Կոլումբիա) ֆուտբոլային ընտանիքում։ Նրա հայրը՝ Բիլը և քեռին՝ Բրայանը, 1972 թվականի Կանադայի չեմպիոններ էին երկրպագուների շրջանում («Նյու Վեսթմինսթեր բլյուզ» թիմի հետ), իսկ ծնվելուց ընդամենը 4 ամիս անց Քրիստին Բիլը հաղթել է այդ մրցաշարում որպես մարզիչ («Վանկուվեր Ֆայրֆայտերզ» ակումբի հետ)[6]։ Նրա երկու հորեղբայրները խաղացել են Կանադայի հավաքականում, իսկ Սանդրայի մայրը մարզել է մանկական ֆուտբոլային թիմեր[7]։

Սանդրան ինքը եղել է՝ թեթև ատլետուհի և ֆուտբոլիստուհի, բայց 1980-ական թվականների սկզբին, երբ նա հղի էր, նրա մոտ ցրված սկլերոզ էր ախտորոշվել։ Նա աստիճանաբար կորցրել է շարժվելու կարողությունը և, ի վերջո, գամվել է հաշմանդամի սայլակին[8]։ Քրիստինի հայրը երկար հիվանդությունից հետո մահացել է 2016 թվականի ապրիլին՝ 69 տարեկանում։ Սինքլերը, որն այդ ժամանակ խաղում էր Պորտլենդի ֆուտբոլային ակումբում, Պորտլենդից ուղևորվել է Բեռնաբի և վերադարձել, որպեսզի նրա հետ ավելի շատ ժամանակ անցկացնի նրա կյանքի վերջին օրերին[9]։

Սինքլերին բնորոշ են համեստությունն ու շրջապատի հետ իր անձնական կյանքի զգացմունքներն ու մանրամասները կիսելու դժկամությունը[10][11]։ Արդյունքում աշխարհիկ տարեգրության մեջ տեղեկություն չի հայտնվել նրա ռոմանտիկ կապերի մասին, և ենթադրվում է, որ նա ոչ մեկի հետ չի հանդիպում[12]։

Խաղային կարիերա խմբագրել

Սպորտային կարիերայի սկիզբ խմբագրել

Չորս տարեկանում Քրիստինին գրանցել են մանկական ֆուտբոլային թիմերից մեկում, որը մարզել է նրա մայրը (մինչև 7 տարեկան տարիքային խմբում)։ Սկզբում ֆուտբոլը Կրիստինն ավելի շատ չի գրավել, քան մյուս մարզաձևերը։ Նա խաղացել է նաև վոլեյբոլ, բասկետբոլ, լակրոս, գոլֆ և հատկապես զբաղվել է բեյսբոլով։ Վերջին դեպքում նա հանդես է եկել տղաների թիմում՝ առաջին անգամ հագնելով 12 համարի մարզաշապիկը (ի պատիվ իր կուռքի՝ «Տորոնտո բլյու Ջեյսի» խաղացող Ռոբերտո Ալոմարի)[7]։ Ինչպես ֆուտբոլում, այնպես էլ բեյսբոլում նա սովորաբար խաղացել է եղբոր՝ Մայքի հետ նույն թիմում, որը երեք տարով մեծ է նրանից[10]։ Միայն 11 տարեկանում ֆուտբոլը դարձավ Սինքլերի համար առաջնային, երբ նա հայտնվել էր իր նահանգի հավաքականի կազմում մինչև 14 տարեկան տարիքային խմբում[7]։ Հարավային Բերնաբիի միջնակարգ դպրոցի թիմի կազմում նա դարձել է նաև տեղական լիգայի եռակի չեմպիոն[13]։

15 տարեկանում Սինքլերին ուշադրություն է դարձրել Կանադայի ազգային հավաքականի այն ժամանակվա մարզիչ Էվեն Պելերուդը, որը հայտարարել է, որ կցանկանար նրան տեսնել հավաքականի կազմում։ Ըստ կանոնների, սակայն, նա դեռ շատ երիտասարդ էր[7]։ 1999 թվականին՝ 16 տարեկանում, Սինքլերն ընդգրկվել է երիտասարդ տաղանդների զարգացման կանադական ծրագրում, որտեղ նրա հետ աշխատել է մարզիչ Թոմ Մաքմանուսը[6]։ Հաջորդ տարվա հունվարին 16-ամյա հարձակվողին արդեն հրավիրել էին ազգային հավաքականի մարզումային ճամբար[7]։

2000-2006 խմբագրել

Սինքլերի պաշտոնական նորամուտը հավաքականի կազմում տեղի է ունեցել 2000 թվականի մարտին Պորտուգալիայում կայացած Ալգարվեի Գավաթում։ Սա նաև Պելերուդի պաշտոնական նորամուտն է եղել, որպես կանադական թիմի մարզիչ, և ևս չորս ազգային հավաքականի խաղացողների։ Այդ հանդիպմանը Չինաստանի հավաքականին պարտվել են 4:0 հաշվով, սակայն արդեն հաջորդ խաղում՝ մարտի 14-ին, Սինքլերն իր առաջին գնդակն է խփել հավաքականի կազմում դառնալով թիմի պատմության ամենաերիտասարդ գոլի հեղինակը[6]։ Այդ գնդակը նա խփել է նորվեգացի Բենտե Նորդբյուի դարպասը, որն այդ պահին համարվում էր կանանց ֆուտբոլի աշխարհի լավագույն դարպասապահը։ Սինքլերը շուտով դարձել է ազգային հավաքականի հիմնական ուժը հարձակման մեջ[7] և 2000 թվականի մրցաշրջանում հասցրել է այդ կազմում խփել 15 գոլ, որը Կանադայի նոր ռեկորդ էր[6]։

2000 թվականի մարտի 12-ից մինչև 2002 թվականի մարտի 7-ը Սինքլերը Կանադայի հավաքականում անցկացրել է 34 անընդմեջ հանդիպում։ 2001-2002 թվականներին նա իր ժամանակը կիսել է մեծահասակների հավաքականի և աղջիկների թիմի (մինչև 19 տարեկան) միջև, որի ընթացքում անցկացրել է 19 խաղ և խփել 27 գնդակ։ Այդ գոլերից 10-ը խփվել են Կանադայում կայացած աղջիկների աշխարհի առաջնությունում։ Մրցաշարի արդյունքում Սինքլերը Կանադայի հավաքականի հետ նվաճել է արծաթե մեդալներ[6], ստացել «Ոսկե խաղակոշիկը» որպես լավագույն ռմբարկու և ճանաչվել առաջնության ամենաարժեքավոր խաղացող[14]։

2001 թվականին Սինքլերն անցկացրել է 10 հանդիպում «Վանկուվեր Բրեյկեզ» կանանց ակումբում, որը խաղացել է «USL W-League»-ի կրտսեր պրոֆեսիոնալ լիգայում։ Այդ թիմի կազմում նա խփել է 9 գնդակ և դարձել լիգայի առաջնության եզրափակչի մասնակից՝ եզրափակչում զիջելով «Բոստոն Ռենեգեյդզին»[13]։ Նույն տարվանից (2003/2004 ուսումնական տարվա ընդմիջումով[15]) Սինքլերը սովորել է Պորտլենդի համալսարանում, որը հայտնի է իր ֆուտբոլային ծրագրով։ Արդեն առաջին տարում «Պորտլենդ Փայլոտսի» կազմում կանադացի հարձակվողը խփել է 23 գոլ և կատարել 8 արդյունավետ փոխանցում, իսկ չորս մրցաշրջաններում մրցակիցների դարպասը գրավել է 110 անգամ։ Նա երկու անգամ (2002/2003 և 2005/2006 թվականներին) համալսարանի հավաքականի հետ դարձել է «NCAA» չեմպիոն, երկու անգամ անընդմեջ (2004 և 2005 թվականներին) նվաճել է «Հերման Տրոֆին»՝ մրցանակ, որը շնորհվում է ուսանողական սեզոնի լավագույն խաղացողներին տղամարդկանց և կանանց շրջանում, և սահմանել է Պորտլենդի համալսարանի ռեկորդ՝ ըստ «NCAA»-ի խփած գնդակների և ռեկորդների թվի, որոնք խփվել են փլեյ-օֆֆում[15] (25) և Կանադացի հարձակվողը դարձել է պատմության մեջ միայն երրորդ ֆուտբոլիստուհին Միա Հեմից և Սինդի Պարլոուից հետո, որը երկու անգամ անընդմեջ նվաճել է «Հերման Տրոֆին», և պատմության մեջ առաջինը, ով «NCAA»-ի առաջին խորհրդանշական հավաքականում ընդգրկվել է չորս տարի[16]։ Եվս մեկ մրցանակ, որը նվաճել է Սինքլերը մրցաշրջանի արդյունքներով, «Հոնդայի» գավաթն է, որն ԱՄՆ-ում Լավագույն ուսանող-մարզիկի մրցանակն է[17]։ Իր վերջին մրցաշրջանում համալսարանի հավաքականում կանադացի հարձակվողը ոչ միայն գերազանցել է «NCAA»-ի ռեկորդը՝ խփելով 39 գնդակ (նախորդ ռեկորդը՝ 37, սահմանել է Լայզա Քոուլը 1987 թվականին), այլև երկրորդ արդյունքը ցույց է տվել «գոլ+փոխանցում» համակարգով մրցումների պատմության մեջ (88 միավոր, 2-ական գոլի և 1-ական արդյունավետ փոխանցման համար)[15]։ Սինքլերն 2006 թվականին ավարտել է Պորտլենդի համալսարանը կենսաբանական գիտությունների ակադեմիական աստիճանով[6]։

2002 և 2006 թվականներին Սինքլերը Կանադայի հավաքականի հետ դարձել է ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի առաջնության արծաթե մեդալակիր, որը միաժամանակ հանդիսանում է աշխարհի առաջնության հյուսիսամերիկյան ընտրությունը (այդ թվում 2002 թվականին չորս գնդակ խփելով Հաիթիի հավաքականի դարպասը)[6]։ ԱՄՆ-ում անցկացված 2003 թվականի աշխարհի առաջնությունում (որին մասնակցելու համար նա ստիպված է եղել մեկ տարվա ընդմիջում անել ուսման մեջ[15]) նա խփել է երեք գնդակ և օգնել իր թիմին զբաղեցնել չորրորդ հորիզոնականը[14]։ Պորտլենդում ուսումն ավարտելուց հետո Սինքլերը միացել է կանանց «Վանկուվեր Ուայթքեփս» ֆուտբոլային ակումբին, որը հանդես էր գալիս «USL W-League»-ում, և 2006 թվականին նրա հետ նվաճել է չեմպիոնական կոչում[16]։ «Օտտավա Ֆյուրիի» դեմ եզրափակիչ խաղում, որն ավարտվել է 3:0 հաշվով՝ հօգուտ Վանկուվերի ակումբի, նա խփել է առաջին գոլը և դարձել արդյունավետ փոխանցման հեղինակ[18]։

2007-2010 խմբագրել

2007 թվականին Սինքլերն իր 72-րդ գնդակն է խփել Կանադայի հավաքականի կազմում՝ սահմանելով թիմի նոր ռեկորդ կարիերայի ընթացքում խփած գոլերով[14]։ Նույն տարում նա մեկ մրցաշրջանում խփած գոլերով Կանադայի հավաքականի նոր ռեկորդ է սահմանել՝ 16 անգամ գրավելով մրցակիցների դարպասը, այդ թվում 3-ը Չինաստանում կայացած աշխարհի առաջնությունում[6], որտեղ հանդես է եկել որպես թիմի ավագ[19], և 8-ը, որոնցից երկուսը հեթ-տրիկ են, Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած Պանամերիկյան խաղերում, որտեղ կանադացիները նվաճել են բրոնզե մեդալներ։ Այս մրցաշրջանում հավաքականի կազմում անցկացրած խաղերի քանակը գերազանցել է 100-ը[14]։ Հաջորդ տարի Սինքլերն ու Կանադայի հավաքականը նվաճել են Կիպրոսի առաջին գավաթը և դարձել Պեկինի Օլիմպիական խաղերի քառորդ եզրափակիչի մասնակից[6]։ Օլիմպիադայում իր երկու գոլերից մեկը Սինքլերը խփել է ԱՄՆ-ի հավաքականի դարպասը քառորդ եզրափակչում, որը լրացուցիչ ժամանակում 2:1 հաշվով հաղթել է ամերիկուհիներին[16]։

 
Սինքլերը 2010 թվականի «WPC»-ի առաջնության եզրափակիչ խաղում

2009 թվականին Կանադայի հավաքականի գլխավոր մարզիչի պաշտոնը զբաղեցրել է իտալացի մասնագետ Կարոլինա Մորաչեն։ Մորաչեի թիմի հետ աշխատանքի առաջին ամիսներին պրակտիկայում խաղացողների ֆիզիկական պատրաստվածության կանոնավոր ստուգում է մտցվել։ Առաջին նման ստուգման ժամանակ Սինքլերը ցույց է տվել շարքային արդյունքներ, սակայն արդեն երկու ամիս անց նա հասել է թիմի լավագույն ցուցանիշներին յուրաքանչյուր թեստի համար և չի զիջել առաջատարի դիրքը մինչև Մորաչեի աշխատանքի ավարտը։ Այն պահին, երբ Կանադայի հավաքականը բաժանվել է Էվեն Պելերուդի հետ, Սինքլերն արդեն 95 գոլ էր խփել նրա կազմում[7], իսկ իր 100-րդ գնդակն ազգային թիմում նա խփել է 2010 թվականի փետրվարի 20-ին՝ դառնալով կանանց ֆուտբոլի պատմության մեջ տասներորդ խաղացողը (և առաջինը Կանադայից), որը հաղթահարել է այդ նշաձողը[6]։

2009 թվականին կանադուհին ընտրվել է կանանց «Գոլդ փրայդ» ֆուտբոլային ակումբի կողմից «Women' s Professional Soccer» (WPS) պրոֆեսիոնալ լիգայի առաջին խաղարկության 8-րդ ընդհանուր համարով և 2010 թվականի մրցաշրջանում նոր թիմի հետ նվաճել է ոսկե մեդալներ[16]։ «Ֆիլադելֆիա Ինդեպենդենս»-ի դեմ չեմպիոնական կոչման համար խաղում, որը «Գոլդ փրայդ»-ը հաղթել է 4:0 հաշվով, Սինքլերը խփել է իր թիմի առաջին և երրորդ գնդակները[20]։ Նույն թվականին Կանադայի հավաքականը Սինքլերի մասնակցությամբ հաղթել է սկզբում Կիպրոսի Գավաթում, իսկ հետո նաև ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի առաջնությունում[6]։ Այս առաջնությունում հարձակվողը վեց գնդակ է խփել, այդ թվում՝ հաղթական գոլը (11 մետրանոցից) Մեքսիկայի հավաքականի դեմ եզրափակիչ խաղում[16]։

2011-2012 խմբագրել

2011 թվականի սկզբին Կանադայի հավաքականը Սինքլերի հետ երրորդ անգամ է նվաճել Կիպրոսի գավաթը[6]։ Գերմանիայում ընթացող աշխարհի առաջնությունում Կանադայի հավաքականն առաջին իսկ խաղում մրցել է տանտերերի թիմի հետ, որը համաշխարհային դասակարգման առաջին տեղում էր։ Խաղի ընթացքում Սինքլերն անկյունով հարված է հասցրել գերմանացի պաշտպանուհու դեմքին և կոտրել նրա քիթը։ Հարձակվողը հրաժարվել է լքել խաղադաշտը և կարողացել է գոլ խփել գերմանուհիների դարպասը, սակայն Կանադան պարտվել է 2:1 հաշվով։ Առաջնության հաջորդ խաղերում Սինքլերը հանդես է եկել օրթոպեդիկ դիմակով, որի պատճառով նրան համեմատել են Զորոյի և Չակ Նորիսի հետ։ Այդ պայմաններում նա, սակայն, չի կարողացել ամբողջ ուժով խաղալ, և նրա հավաքականը մնացյալ երկու հանդիպումներում զիջել է վարկանիշում ավելի ցածր տեղ ունեցող թիմերին։ Աշխարհի առաջնությունից հետո Սինքլերը երկար տարիների ընթացքում առաջին անգամ բաց է թողել երկու խաղերը և Մորաչեին սկսել են հարցեր տալ, ինչպես է նա պատրաստվում կառուցել թիմի խաղն առանց իր գլխավոր խաղացողների։ Մարզիչը պատասխանել է, որ առանց Սինքլերի հավաքականի խաղը պլանավորելն անիմաստ է, ինչպես առանց Լիոնել Մեսիի[7]։

Սինքերը վերականգնվել է վնասվածքից բավականաչափ արագ, ազգային հավաքականի հետ Մեքսիկայի Պանամերիկյան խաղերին մասնակցելու համար, որտեղ նա բացման արարողության ժամանակ Կանադայի պատվիրակության դրոշակակակիր էր։ Կանադայի ֆուտբոլի հավաքականն այս մրցաշարում վերականգնվել է Գերմանիայի անհաջողությունը՝ նվաճելով չեմպիոնական տիտղոսը՝ առաջինը Կանադական ֆուտբոլի պատմության մեջ նման մակարդակի մրցումներում[14]։ Բրազիլիայի հավաքականի հետ եզրափակիչ խաղում Սինքլերը խաղի 87-րդ րոպեին հավասարեցրել է հաշիվը, որի արդյունքը վճռվեցի է 11 մետրանոցներով, որոնք կանադացիները հաղթել են 4:3 հաշվով[6]։ Այս մրցաշրջանում Սինքլերը ճանաչվել է նաև «WPS»-ի եզրափակչի ամենաօգտակար խաղացողը, որտեղ խաղացել է «Վեստերն Նյու Յորք ֆլեշ» ակումբի կազմում։ Կանադան բացել է հաշիվը եզրափակիչ խաղում,որում իր թիմն արդյունքում նվաճել է չեմպիոնական կոչումը 11 մետրանոցների շնորհիվ[16]։ Բացի այդ, Սինքլերը կանոնավոր առաջնության վերջին խաղում միայն առաջնության լավագույն ռմբարկուի կոչումը զիջել է իր թիմակից բրազիլուհի Մարտային, որին այդ խաղում գոլային փոխանցում է կատարել։ Առաջնության ամենաօգտակար խաղացողի կոչման համար պայքարում նա նույնպես մնացել է երկրորդը՝ առաջ անցնելով Վերոնիկա Բոկետեից՝ «Ֆիլադելֆիայից»[13]։

Հաջորդ տարի Լոնդոնի Օլիմպիական խաղերին Սինքլերը մեկնել է հավաքականի ավագի կարգավիճակում։ Մրցաշարի համար նա խփել է վեց գնդակ[14], այդ թվում հեթ-տրիկի հեղինակ դառնալով ԱՄՆ-ի հավաքականի դեմ կիսաեզրափակիչ խաղում։ Նրա երրորդ գոլից հետո Կանադայի հավաքականը հաղթում էր 3:2 հաշվով, սակայն հանդիպման մրցավարը նրանց դարպասին 11 մետրանոց է նշանակել, որն իրացրել է Էբբի Ուոմբակը՝ ամերիկյան թիմի լավագույն ռմբարկուն։ ԱՄՆ-ի հավաքականը լրացուցիչ ժամանակում կարողացել է հաղթական գնդակը խփել։ Նշանակված 11 մետրանոցը միանշանակ սխալ է եղել[7], և Սինքլերը խաղից հետո իրեն թույլ է տվել արտահայտություններ, որոնց համար «ՖԻՖԱ»-ն հետագայում որակազրկել է նրան չորս խաղով։ Այդ պահին, սակայն, կանադներն անցկացրել և հաղթել են բրոնզե մեդալների համար (Ֆրանսիայի թիմի դեմ[7])։ Սա Կանադայի առաջին օլիմպիական մեդալն էր ավանդական ամառային թիմային մարզաձևերում 1936 թվականից ի վեր։ Վեց գոլով Սինկլերը գրանցել է օլիմպիական ռեկորդ և դա նրան բերել է օլիմպիական մրցաշարի լավագույն ռմբարկուի «Ոսկե խաղակոշիկին»[14]։ Օլիմպիադայի փակման արարողության ժամանակ նրան վստահվել է կանադական պատվիրակության դրոշակակակրի դերը[6]։ Մրցաշրջանի արդյունքներով նա դարձել է առաջին ֆուտբոլիստը, որն արժանացել է Լու Մարշի անվան մրցանակին՝ Կանադայում տարվա լավագույն մարզիկի մրցանակին՝ անկախ սեռից[14], և ստացել է նաև Բոբի Ռոզենֆելդի մրցանակը, որիը պարգևատրվում է լավագույն կին մարզուհին[21]։

2013-2016 խմբագրել

2013 թվականի մրցաշրջանում Սինքլերը, որը հանդես էր գալիս կանանց նոր ազգային լիգայի (NWSL) «Պորտլենդ Թորնս» ակումբում, ճանաչվել է նրա լավագույն ֆուտբոլիստ և ընդգրկվել լիգայի երկրորդ խորհրդանշական հավաքականում։ Մրցաշրջանում նա խփել է ութ գոլ (Երկրորդ արդյունքը թիմում), այդ թվում՝ ակումբի պատմության մեջ առաջին գոլը, ինչպես նաև չորս գոլ՝ կանոնավոր սեզոնի վերջին վեց խաղերում։ Բացի այդ, նա գրավել է մրցակիցների դարպասը փլեյ-օֆֆի եզրափակիչ խաղում, որտեղ «Պորտլենդը» հաղթել է նրա նախորդ «Վեսթերն Նյու Յորք ֆլեշ» թիմին՝ ընդհանուր 2:0 հաշվով[16]։ Հոկտեմբերին բացվել է Կանադայի Փառքի ծառուղում գտնվող Սինքլերի աստղը[22]։ Նույն ամսին ֆուտբոլիստուհին արժանացել է Սայմոն Ֆրեյզերի համալսարանի պատվավոր դոկտորի կոչման, իսկ դեկտեմբերի 12-ին անցկացրել է իր 200-րդ հանդիպումը հավաքականի կազմում[6]։

 
Գերմանիայի հավաքականի դարպասը խփած գոլի տոնումը, 2016 թվականի օլիմպիական մրցաշարի խմբային փուլ

Հաջորդ տարի Սինքլերը «Տորնսի» պատմության մեջ առաջին հեթ-տրիկն է կատարել՝ Բոստոնի մրցակիցների հետ մեկ խաղում «գոլ+փոխանցում» համակարգով հավաքելով 6 միավոր։ 2015 թվականին Կանադայում կայացել է աշխարհի առաջնությունը, որտեղ նա հավաքականի հետ դուրս է եկել քառորդ եզրափակիչ՝ հինգ խաղում խփելով երկու գնդակ (այդ թվում՝ խմբային փուլում չինացի կանանց դեմ հաղթական 11 մետրանոցը)[16]։ Այս մրցաշարի մեկնարկին Սինքլերը խփել է Կանադայի հավաքականի գոլերի ընդհանուր թվի 35%-ը իր նորամուտից ի վեր (153 գնդակ)[7]։ Աշնանը նրան շնորհվել է ևս մեկ պատվավոր դոկտորական կոչում՝ Այս անգամ Կուանտլենի պոլիտեխնիկական համալսարանի կողմից[6]։

2013-2016 թվականներին Սինքլերն ազգային հավաքականում անցկացրել է 43 հանդիպում անընդմեջ՝ կրկնելով 2001 թվականին Էմի Ուոլշի սահմանած ռեկորդը[6]։ Հավաքականն առաջնությունների ցանկում առաջին տեղն է գրավել՝ «Տորնսում» անցկացնելով ընդամենը 9 խաղ 2015 թվականի մրցաշրջանում և 12 խաղ 2016-ի մրցաշրջանում[23]։ 2016 թվականի փետրվարի 14-ին, ազգային թիմի կազմում խփելով իր 159-րդ գնդակը, Նա «ՖԻՖԱ»-ի լավագույն ռմբարկուների ցուցակում շրջանցել է Միա Հեմին՝ դուրս գալով մաքուր երկրորդ տեղ և զիջելով միայն Էբբի Ուոմբակին (տղամարդկանց մեջ ռեկորդ, որը պատկանում էր իրանցի Ալի Դաեիին, կազմում է 109 գոլ[24])։ Դրանից հետո Սինքլերը Կանադայի հավաքականի հետ նվաճել է Ալգարվեի գավաթը՝ հաղթելով բրազիլուհիներին վճռորոշ խաղում[25]։ 2016 թվականի օգոստոսին Ռիո դե Ժանեյրոյում ընթացող օլիմպիական մրցաշարի ընթացքում նա 250-րդ հանդիպումն է անցկացրել ազգային թիմի կազմում։ Այս մրցաշարի ընթացքում նա երեք գնդակ է խփել, այդ թվում՝ երրորդ տեղի համար հաղթական գոլը (մրցաշարի տերերի դեմ[26])՝ Կանադային բերելով Օլիմպիական խաղերի երկրորդ անընդմեջ բրոնզե մեդալները[16]։

2017-2020 խմբագրել

2017 թվականի մրցաշրջանում, ի տարբերություն նախորդ երկու խաղերի, Սինքլերը «Պորտլենդ Տորնսի» մեկնարկային կազմում է եղել՝ «NWSL»-ի կանոնավոր սեզոնի բոլոր 24 հանդիպումներում է անցկացրել փլեյ-օֆֆի երկու խաղերում։ Կանոնավոր մրցաշրջանի արդյունքներով նա դարձել է թիմի լավագույն ռմբարկուն՝ 8 գոլով, որոնցից վերջինը՝ սեպտեմբերի 10-ին «Բոստոնի» դեմ։ Փլեյ-օֆֆում նա իր երրորդ գնդակն է խփել «Պորտլենդի» կազմում հանդես գալու ընթացքում[16]։ Նրա ակումբը երկրորդ անգամ նվաճել է չեմպիոնական կոչումը՝ եզրափակիչում 1:0 հաշվով հաղթելով «Նորթ Կարոլայնից» մրցակիցներին[27]։ Պարգևատրման ներկայացման ժամանակ նա անվանվել է «մեծագույն խաղացող, որը երբևէ կրել է Կանադայի ֆուտբոլի հավաքականի համազգեստը», նշվել է նրա դերը որպես երիտասարդ մարզիկների առաջատար և օրինակ[28]։

 
Սինքլերը «Պորտլենդ Թորնս» համազգեստով, 2018

2018 թվականի մրցաշրջանում Սինքլերը ոչ միայն խաղացել է «Պորտլենդի» կանոնավոր սեզոնի 24 խաղերից յուրաքանչյուրը, այլև խաղացել է մինչև վերջին րոպեն։ Մրցաշրջանում նա խփել է 9 գոլ և կատարել 6 արդյունավետ փոխանցում (երկուսն էլ՝ լիգայի լավագույն հնգյակում)՝ 40 գոլով դառնալով «NWSL»-ի երրորդ խաղացողը։ Մրցաշրջանի ընթացքում նա նաև «Տորնսի» ռեկորդակիր է դարձել «գոլ+փոխանցում» համակարգով հավաքած միավորների քանակով, իսկ դրա արդյունքում ընդգրկվել է լիգայի երկրորդ խորհրդանշական հավաքականում։ Բացի այդ, 9 գոլ (լիգայի երրորդ արդյունքը) Սինքլերը «Տորնսի» կազմում խփել է հաջորդ մրցաշրջանում, որտեղ անցկացրել է 17 խաղ[16]։ 2019 թվականի աշխարհի առաջնությանը կանադացի հարձակվողը հասել է հավաքականի կազմում խփած 181 գոլի՝ երեքով պակաս, քան Էբբի Ուոմբակը։ Ենթադրվում էր, որ առաջնության ընթացքում Սինքլերը կարող է դառնալ «ՖԻՖԱ»-ի բացարձակ ռեկորդակիր հավաքականի կազմում գոլերի քանակով, սակայն Կանադայի թիմին բնորոշ պաշտպանությունից խաղի ժամանակ դա տեղի չի ունեցել[23]։ Այնուամենայնիվ, Սինքլերը գոլ է խփել իր հինգերորդ անընդմեջ աշխարհի առաջնությունում ՝ դառնալով երկրորդ ֆուտբոլիստուհին, ում դա հաջողվել է, բրազիլուհի Մարթայից հետո (որը նույնպես խփել է 2003-ից մինչև 2019 թվականը)[6]։ Հավաքականի կազմում իր 182-րդ գնդակն անցկացրել է հունիսի 20-ին Նիդեռլանդների դեմ խաղում, իսկ Ուոմբակին ընդհուպ մոտեցել է նոյեմբերին՝ գրավելով Նորզելանդական թիմի դարպասը[16]։ Տարվա վերջում Սինքլերը Կանադայում ճանաչվել է տասնամյակի ֆուտբոլիստ[6]։

Ուոմբակի ռեկորդը գերազանցել և Սինքլերի հավաքականի կազմում գոլերի քանակով «ՖԻՖԱ»-ի նոր առաջատար դառնալ հաջողվել է 2020 թվականի սկզբին՝ Սենթ-Քիթսի և Նևիսի հավաքականի դեմ Օլիմպիական խաղերի ընտրական մրցաշարի խաղում։ Այդ խաղում հարձակվողն աչքի է ընկել երկու անգամ՝ իրացնելով 11 մետրանոցը հանդիպման 7-րդ րոպեին և այնուհետև 3:0 հաշվի ժամանակ խփելով Կանադայի օգտին։ Մեքսիկայի հավաքականի հետ ընտրական խաղում, հավաքականի կազմում 291-րդ խաղի ժամանակ Սինքլերը խփել 186-րդ գոլը[23]։ Այն բանից հետո, երբ Կանադայի թիմը դուրս է եկել Տոկիոյի Օլիմպիադայից, Սինքլերը հարցազրույցում հայտնել է, որ, հնարավոր է, ելույթները շարունակի նաև Օլիմպիական խաղերից հետո[26]։ Ավելի ուշ, սակայն, «COVID-19»-ի պանդեմիայի պատճառով Օլիմպիադան հետաձգվել էր մեկ տարով, իսկ «NWSL»-ի հերթական մրցաշրջանը չեղյալ է հայտարարվել։ Այնուամենայնիվ, «NWSL» ակումբները անցկացրել են ամառային գավաթը[29], իսկ ավելի ուշ աշնանային խաղերի շարքը։ Առաջին մրցաշարում Սինքլերի ակումբը դուրս է մնացել պայքարից կիսաեզրափակիչում[30], աշնանային շարքի չորս խաղերում նա գրավել է մրցակիցների դարպասը վեց անգամ՝ դառնալով լիգայի լավագույն ռմբարկուն և ապահովելով «Պորտլենդին» առաջին տեղը շարքի երեք հաղթանակներով և մեկ ոչ ոքի[31]։

Խաղաոճ խմբագրել

 
Սինքլերը մարզման ժամանակ, 2017 թվական

Քրիստին Սինքլերը ԶԼՄ-ներում բազմիցս անվանվել է Կանադայի մեծագույն ֆուտբոլիստուհի[7][32] (կամ նույնիսկ երկրի մեծագույն ֆուտբոլիստ՝ անկախ սեռից[33])։ Սինքլերի խաղաոճը տարբերվում է շարժումների տնտեսելով և ֆիզիկական բախման ժամանակ հավասարակշռությունը պահպանելու ունակությամբ։ Նա ունի արագ ընթացք՝ հասնելով շարժման առավելագույն արագությանը գրեթե ակնթարթորեն, և հարձակվում է գնդակով մրցակիցների վրա լրիվ արագությամբ[7]։ Սինքլերի հավաքականի գործընկեր Դանիել Ֆոքսհովենը նշում է նրա բարձր ֆիզիկական տվյալների մասին՝ բարձր աճ, ամուր կազմվածք, արագություն, բայց միևնույն ժամանակ առանձնացնում է նրա մտածողությունը և ավելի արագ որոշում կայացնելը, քան որևէ մեկը[6]։ Արագ մտածողությունը մատնանշում էր նաև մասնագետ-հոգեբան Ալեքս Հոջինսը, ով աշխատել է Կանադայի հավաքականի հետ, ով ընդգծել է Սինքլերի՝ առաջադրված խնդրի վրա կենտրոնանալու ունակությունը՝ անկախ որևէ խոչընդոտից[7]։ Մեկ այլ սոկոմանդուհի՝ Կարինա Լեբլանը, ասել է, որ Սինքլերը, չնայած համեստությանը, կարող է խաղի մեջ կատարել ցանկացած խնդիր[6]։ Որպես համեստության օրինակ՝ Սինքլերը դրվագ է ներկայացրել 2019 թվականի աշխարհի առաջնությունում Շվեդիայի հավաքականի հետ անցումային խաղում, Երբ Կանադական թիմի ավագը, որն արդեն պայքարում էր գոլերի նոր համաշխարհային ռեկորդ սահմանելու համար, զիջել է Ջանին Բեքիի 11 մետրանոցը իրացնելու իրավունքը։ Այդ անձնազոհությունը, սակայն, անօգուտ էր։ Բեքին չի կարողացել իրացնել 11 մետրանոց հարվածը, և Շվեդիան 1:0 հաշվով դուրս է եկել քառորդ եզրափակիչ[34]։

Միջազգային խոշոր մրցումների տեխնիկական հետազոտական խմբերը նշել են Սինքլերի այնպիսի որակները, ինչպիսիք են սակընկնման ժամանակ խելացի խաղալու և գնդակը մարմնով պաշտպանելու ունակությունը (2008 թվականի Օլիմպիական ֆուտբոլային մրցաշար), վտանգավոր անկյունագծային փոխանցումները (2002 թվականի աղջիկների աշխարհի առաջնություն), կիսապաշտպանների հետ փոխգործակցությունը (2011 թվականի աշխարհի առաջնություն, 2012 թվականի Օլիմպիական մրցաշար), խարիզմատիկությունը (2012) և դարպասին ուղղվածությունը (2002, 2012)[6]։ Տարիքով և փորձով Սինքլերի դերը Կանադայի ազգային թիմում փոխվել է։ Եթե առաջին տարիներին նա հավաքականի հիմնական հարձակվողն էր, ապա հետագայում դարձել է փլեյմեյքեր, չնայած նույնիսկ 2018-2019 թվականներին շարունակում էր մնալ թիմի լավագույն հինգ ռմբարկուներից մեկը[34]։

Խաղերի վիճակագրություն խմբագրել

Անումբային վիճակագրություն խմբագրել

Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Զանգի գավաթ Ընդամենը
խաղեր րոպեներ Գոլեր խաղեր րոպեներ Գոլեր խաղեր րոպեներ Գոլեր
FC Gold Pride 2009 17 1412 6 — 17 1412 6
2010 24 2147 12 — 24 2147 12
Ընդամենը 41 3559 18 0 0 0 41 3559 18
Western New York Flash 2011 16 1310 11 — 16 1310 11
Ընդամենը 16 1310 11 0 0 0 16 1310 11
Պորտլենդ Տորնս 2013 22 1993 9 — 22 1993 9
2014 24 2065 7 — 24 2065 7
2015 9 735 2 — 9 735 2
2016 12 947 7 — 12 947 7
2017 26 2323 9 — 26 2323 9
2018 26 2340 9 — 26 2340 9
2019 18 1620 9 — 18 1620 9
2020 4 360 6 6 502 0 10 862 6
Ընդամենը 137 12 203 52 6 502 0 143 12 705 52
Ընդամենը կարիերայի ընթացքում 198 17 252 87 6 502 0 200 17 754 87

Հավաքականի խաղեր խմբագրել

Մրցաշրջան Օլիմպիական խաղեր Աշխարհի առաջնությունի ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի առաջնություն/
Պանամերիկյան խաղեր 		Այլ մրցաշարեր Ընդհանուր
խաղեր Գոլեր խաղեր Գոլեր խաղեր Գոլեր խաղեր Գոլեր խաղեր Գոլեր
2000 — — — 4 3 18 15
2001 — — — 4 4 12 6
2002 — — 5 7 4 4 10 11
2003 — 6 3 — 4 3 17 11
2004 — — — 4 5 9 6
2005 — — — — 7 4
2006 — — 2 2 — 17 13
2007 — 3 3 5 8 — 13 16
2008 4 2 — — 6 4 22 13
2009 — — — 4 4 7 4
2010 — — 5 6 4 1 16 13
2011 — 3 1 5 2 4 1 20 8
2012 6 6 — — 9 11 22 23
2013 — — — 3 2 13 4
2014 — — — 4 0 11 1
2015 — 5 2 — 4 2 18 10
2016 5 3 — — 8 3 18 7
2017 — — — 4 2 12 4
2018 — — 5 4 4 3 12 8
2019 — 4 1 — 3 1 15 6
2020 — — — 6 3 7 3
Ընդամենը 15 11 21 10 27 29 83 56 302 196

Պարգևներ և ձեռքբերումներ խմբագրել

Խմբային խմբագրել

Կանադային հավաքական
  • 2010 թվականի ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի չեմպիոն[6]
  • 2011 թվականի Պանամերիկյան խաղերի չեմպիոն[14]
  • Օլիմպիական խաղերի կրկնակի բրոնզե մեդալակիր (2012[14], 2016[26])
  • 2007 թվականի Պանամերիկյան խաղերի բրոնզե մեդալակիր[14]
  • 2002 թվականի աղջիկների աշխարհի առաջնության արծաթե մրցանակակիր (մինչև 19 տարեկան)[6]
  • Կիպրոսի եռակի գավաթակիր (2008, 2010, 2011)
  • Ալգարվեի Գավաթակիր (2016)[25]
Համալսարանական և ակումբային թիմեր
  • «NCAA» կրկնակի չեմպիոն (2002/3, 2005/2006)[15]
  • «USL W-League» չեմպիոն (2006)[16]
  • «Women's Professional Soccer» լիգայի կրկնակի չեմպիոն (2010, 2011)[16]
  • Կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգայի կրկնակի չեմպիոն (2013, 2017)[6]

Անհատական խմբագրել

  • Ամենաարժեքավոր խաղացողը և «Ոսկե խաղակոշիկի» մրցանակակիր աշխարհի մինչև 19 տարեկանների առաջնությունում (2002)[14]
  • Կրկնակի Հերման տրոֆի մրցանակակիր [(2004, 2005)[35]
  • «Հոնդայի » գավաթակիր (NCAA 2005/2006 մրցաշրջանի արդյունքներով)[17]
  • «Ոսկե խաղակոշիկի» մրցանակաիր 2012 թվականի Օլիմպիական խաղերում[36]
  • Լու Մարշի անվան մրցանակ (2012)[14]
  • Բոբի Ռոզենֆելդ մրցանակ (2012)[21]
  • Աստղ Կանադայի փառքի ծառուղում (2013)[22]
  • Բրիտանական Կոլումբիայի սպորտային փառքի սրահի անդամ (2015, որպես 2012 թվականի Օլիմպիական ֆուտբոլային հավաքականի խաղացող, որը ներկայացնում էր Բրիտանական Կոլումբիան)[37]
  • Կանադայի շքանշանի սպա (2017)[6]
  • 14 անգամ ընտրվել է Կանադայում տարվա ֆուտբոլիստուհի (2000, 2004-2014, 2016, 2018)[38]; Կանադայի տասնամյակի ֆուտբոլիստուհի (2019)[6]
  • 2 անգամ ընտրվել է կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգայի երկրորդ խորհրդանշական հավաքականում[16]
  • 7 անվանակարգ «ՖԻՖԱ»-ի տարվա ֆուտբոլիստուհու կոչման համար[36]
  • «ՖԻՖԱ»-ի ռեկորդակիրը հավաքականի կազմում գոլերի քանակով[19][24]
  • Սայմոն Ֆրեյզերի համալսարանի (2013) և Կուանտլենի պոլիտեխնիկական համալսարանի պատվավոր դոկտոր (2015)[6]

Հասարակական գործունեություն և գովազդ խմբագրել

Սինքլերը հանդես է եկել մի շարք բրենդների և հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչների բարի կամքի դեսպան։ Ի թիվս այլ ամենի, նա մասնակցել է ցրված սկլերոզի դեմ պայքարի կանադական ընկերության և «A&W» խորտկարանների ցանցի «համբուրգերները ցրված սկլերոզի դեմ» քարոզարշավին[8], «ՖԻՖԱ»-ի կանանց ֆուտբոլի զարգացման աջակցության «Live your goals» ծրագրին, «Canadian Tire» ցանցի «Ջամպսթարտ» բարեգործական արշավին[6]։ Երբ «COVID-19» պանդեմիան կանադուհուն վարակել է Ֆլորիդայում, նա Կանադայի սպորտի և փոփ մշակույթի այլ աստղերի հետ ակտիվ մասնակցություն է ունեցել առցանց քարոզարշավին, որոնք պետք է նվազեցնեին հիվանդացածների թվի աճը։ Կանադայի օլիմպիական կոմիտեն Սինքլերին անվանել է «իդեալական ներկայացուցիչ» նման արշավի համար[39]։

Կանադացի ֆուտբոլիստուհին նաև ներկայացնում է տարբեր բրենդների, ոնոցից են՝ «Նայք»[6], «SportChek Procter & Gamble[40]» («Tide» ապրանքանիշ)[41], «Mission» տեքստիլ արտադրող ընկերությունը («Athlete Care» սպորտային հովացնող Սրբիչներ)[42]։ Նրա մասնակցությամբ գովազդ է թողարկել «Կոկա-Կոլա» ընկերությունը[43]։ Սինքլերի դիմանկարը տեղադրվել է «Electronic Arts» ընկերության «FIFA 16» համակարգչային խաղի Կանադական հրատարակության շապիկին՝ Լիոնել Մեսիի դիմանկարի կողքին[6]։ 2013-ի տվյալներով՝ ֆուտբոլիստուհին մեկ տարվա ընթացքում վաստակել է մոտ 300 հազար դոլար, որից միայն տասներորդ մասն էր կազմում «Պորտլենդ Թորնս» ակումբից ստացած աշխատավարձը, իսկ հիմնական մասը բաժին է ընկնում «նայք»-ի, «Կոկա-կոլա»-ի, «Tide»-ի և «Sport Check»-ի պայմանագրերին[40]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Soccerdonna (գերմ.) — 2010.
  2. ↑ 2,0 2,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 FBref.com(բազմ․)
  4. ↑ Olympedia — 2006.
  5. ↑ https://www.collegiatewomensportsawards.com/archives/soccer
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 6,21 6,22 6,23 6,24 6,25 6,26 6,27 6,28 6,29 6,30 6,31 «Christine Sinclair». Canada Soccer (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 Kristina Rutherford (2015 թ․ հունիսի 6). «The evolution of Christine Sinclair». SportsNet (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 21-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 John Meagher (2017 թ․ օգոստոսի 31). «Christine Sinclair's mother at heart of her newest challenge». Montreal Gazette (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  9. ↑ «Christine Sinclair still carries the torch as the queen of Canadian soccer». Yahoo! Sports (անգլերեն). 2016 թ․ օգոստոսի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Daphne Bramham (2015 թ․ հունվարի 6). «Christine Sinclair: Shy, humble and the 'nicest person'». Vancouver Sun (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  11. ↑ «Player's Own Voice podcast: Christine Sinclair steps away from World Cup penalty shot». CBC (անգլերեն). 2020 թ․ մայիսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 6-ին.
  12. ↑ «Christine Sinclair Age, Bio, Wiki, Height, Family, Career, Facts». Celebsline (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Raheem Bashir (2020 թ․ հունիսի 28). «Christine Sinclair and her Rise to Portland Thorns FC». Last Word on Soccer (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 29-ին.
  14. ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 14,10 14,11 14,12 Cheryl Williams (2015 թ․ հունիսի 5). «Christine Sinclair». The Canadian Encyclopedia (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 21-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 «Women's Soccer: Christine Sinclair». University of Portland (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 8-ին.
  16. ↑ 16,00 16,01 16,02 16,03 16,04 16,05 16,06 16,07 16,08 16,09 16,10 16,11 16,12 16,13 16,14 «Christine Sinclair». Portland Timbers FC (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 «Osterman finalist for Honda-Broderick Cup as Collegiate Woman Athlete of the Year». The Uiversity of Texas in Austin (անգլերեն). 2006 թ․ հունիսի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  18. ↑ «Sinclair to rejoin Vancouver Whitecaps for one game - Vancouver Sun». Vancouver Whitecaps FC. 2008 թ․ հունիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  19. ↑ 19,0 19,1 «The world hails record-setting Sinclair» (անգլերեն). FIFA. 2020 թ․ հունվարի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 3-ին.
  20. ↑ «Sinclair scores twice to lead FC Gold Pride past Philadelphia in WPS title game». Fox News (անգլերեն). 2014 թ․ նոյեմբերի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  21. ↑ 21,0 21,1 «Christine Sinclair wins Rosenfeld award as Canada's top female athlete» (անգլերեն). CBC. 2012 թ․ դեկտեմբերի 27. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
  22. ↑ 22,0 22,1 Bill Beacon (2013 թ․ սեպտեմբերի 28). «Christine Sinclair to be honoured with star on Canada's Walk of Fame» (անգլերեն). CTV. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 28-ին.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Suzanne Wrack (2020 թ․ փետրվարի 7). «Christine Sinclair, the canny hunter, scores her way into history books». The Guardian (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 13-ին.
  24. ↑ 24,0 24,1 Tom Beckerlegge (2020 թ․ հունվարի 30). «Christine Sinclair becomes highest international goal scorer in history after 185th goal». Guinness World Records (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  25. ↑ 25,0 25,1 Asif Hossain (2016 թ․ մարտի 9). «Canada beats Brazil, wins Algarve Cup in Portugal». Team Canada (անգլերեն). The Canadian Olympic Committee. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 24-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 «Sinclair thinking about playing soccer beyond 2020 Olympics». TSN (անգլերեն). 2020 թ․ փետրվարի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 5-ին.
  27. ↑ «The Thorns are 2017 NWSL Champions» (անգլերեն). NBC. 2017 թ․ հոկտեմբերի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 22-ին.
  28. ↑ «Ms. Christine Margaret Sinclair — Order of Canada». Official Web Site of the Governor General of Canada (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  29. ↑ Jamie Spencer (2020 թ․ հունիսի 26). «2020 NWSL Challenge Cup: What Is it? Who Is Playing? How Can I Watch it?». 90min.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  30. ↑ Caitlin Murray (2020 թ․ հուլիսի 22). «Portland Thorns knocked out of NWSL Challenge Cup semifinals with loss to Houston Dash». The Oregonian (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.
  31. ↑ Caitlin Murray (2020 թ․ հոկտեմբերի 11). «Portland Thorns win NWSL Fall Series by toppling rival OL Reign». The Oregonian (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  32. ↑ «Christine Sinclair». Team Canada (անգլերեն). The Canadian Olympic Committee. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  33. ↑ Meaghen Johnson (2019 թ․ հունիսի 3). «Canadian player profile: Christine Sinclair». TSN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
    Sima Shakeri (2020 թ․ մայիսի 24). «Internet Reminds TSN That Christine Sinclair Is Canada's Greatest Soccer Player». Huffington Post (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  34. ↑ 34,0 34,1 J.J. Adams (2020 թ․ մարտի 6). «Christine Sinclair: A reluctant hero, who was always destined for greatness». Vancouver Sun. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  35. ↑ «Christine Sinclair — 2004 and 2005 MAC Hermann Trophy Winner». MAC Hermann Trophy (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 7-ին.
  36. ↑ 36,0 36,1 «Canada FW Christine Sinclair sets international goal record» (անգլերեն). CONCACAF. 2020 թ․ հունվարի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  37. ↑ «Five alumni to be inducted to BC Sports Hall of Fame». BC Games (անգլերեն). 2014 թ․ դեկտեմբերի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  38. ↑ John Molinaro (2018 թ․ դեկտեմբերի 11). «Christine Sinclair named Canadian women's player of the year». SportsNet (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 2-ին.
  39. ↑ Neil Davidson (2020 թ․ ապրիլի 24). «Christine Sinclair finds herself in Florida during pandemic, but still repping Canada». The Globe and Mail (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  40. ↑ 40,0 40,1 Jonathon Gatehouse (2013 թ․ օգոստոսի 22). «How much do top athletes earn?». Maclean's (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  41. ↑ «P&G steps up to boost podium success». Team Canada (անգլերեն). The Canadian Olympic Committee. 2012 թ․ մարտի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  42. ↑ Morgan Campbell (2015 թ․ մայիսի 13). «Mission Athlete Care signs John Tavares, Christine Sinclair, as owners». Toronto Star (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  43. ↑ Michelle DiPardo (2015 թ․ մայիսի 7). «Coke looks for a Goaaalll with Women's World Cup soccer». Canadian Grocer (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քրիստին Սինքլեր» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Քրիստին_Սինքլեր&oldid=9596902» էջից