Վիքիպեդիա

Վիկտոր Ցիգանկով

Վիկտոր Վիտալիևիչ Ցիգանկով (ուկրաիներեն՝ Віктор Віталійович Циганков,նոյեմբերի 15, 1997(1997-11-15)[1][2], Նագարիա, Acre Subdistrict, Հյուսիսային մարզ, Իսրայել), ուկրաինացի ֆուտբոլիստ, իսպանական «Ժիրոնա» ակումբի և Ուկրաինայի հավաքականի կիսապաշտպան։ Եվրոպայի երկու առաջնությունների մասնակից (2020 և 2024):

Վիկտոր Ցիգանկով
Քաղաքացիությունը  Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ նոյեմբերի 15, 1997(1997-11-15)[1][2] (26 տարեկան)
Ծննդավայր Նագարիա, Acre Subdistrict, Հյուսիսային մարզ, Իսրայել
Հասակ 177 սանտիմետր
Քաշ 69 կիլոգրամ
Դիրք կիսապաշտպան

Ակումբային կարիերա

խմբագրել

Վաղ տարիներ

խմբագրել

Ծնվել է 1997 թվականի նոյեմբերի 15-ին Իսրայելի Նագարիա քաղաքում ֆուտբոլային դարպասապահ Վիտալի Ցիգանկովի ընտանիքում, որը այդ ժամանակ հանդես էր գալիս այդ երկրի առաջնությունում[3]։ Հոր կարիերան ավարտելուց հետո Ցիգանկովի ընտանիքը վերադարձել է իր հայրենի Վիննիցա, որտեղ սկսել է զբաղվել ֆուտբոլով, տեղի միջնակարգ դպրոցում: Նա հայտնվել է Նիկոլայ Զագորույկոյի խմբում, որին ժամանակին Ցիգանկով ավագը փաստորեն փոխարինել է «Նիվայի» դարպասում։ Ֆուտբոլիստի հոր խոսքով՝ Զագորույկոյի և երկրորդ մարզիչ Ալեքսանդր Դուսանյուկի շնորհիվ իր որդին ստացել է «քարտ բլանշ կրեատիվների համար», այսինքն՝ մարզիչները նրան չեն սահմանափակել, այլ փորձել են զարգացնել նրա ուժեղ կողմերը: Վիկտորը ձախլիկ էր: Զագորույկոն անընդհատ ստիպում էր նրան աշխատել աջով, և ֆուտբոլիստը ժամանակի ընթացքում սովորել է աշխատել աջով գրեթե նույնքան վստահ, որքան ձախով[4]։

2010 թվականի նոյեմբերին Իվան Տերլեցկին Ցիգանկովին հրավիրել է Կիևի «Դինամոյի» ակադեմիա, զուգահեռաբար խաղացողով հետաքրքրվում էր Դոնեցկի «Շախտյորը», բայց Վիկտորը որոշել է մեկնել մայրաքաղաք[4]։ Դինամոյի ակադեմիայում կարողացել է խաղալ Պավել Կիկոտիի, Անդրեյ Բիբայի, Յուրի Եսկինի և Ալեքսեյ Դրոցենկոյի ղեկավարությամբ։ Տեղափոխվելով «սպիտակ-կապույտ» ճամբար՝ «հարձակվողների տակ» դիրքից տեղափոխվել է հարձակման աջ եզր։ 2012/13 մրցաշրջանում Ցիգանկովի դուբլը երրորդ տեղի համար պայքարում դինամոյականներին բերել է Ուկրաինայի մանկապատանեկան ֆուտբոլային լիգայի 17 տարեկանների առաջնության բրոնզե մեդալ: 2013 թվականին Մոսկվայում կայացած «Սպարտակի» գավաթի Մ-17 մրցաշարում «Դինամոյի» ֆուտբոլիստները խաղացել են «Բարսելոնայի», «Տոտենհեմի», «Սելտիկի», «Բենֆիկայի» և «Սպարտակի» դպրոցների հասակակիցների դեմ: Չնայած կիևցիների ձախողմանը և վերջին տեղին, մրցաշարի լավագույն կիսապաշտպանի մրցանակը բաժին է հասել Ցիգանկովին[5]։ Երբ սկսել է առանձնանալ իր հասակակիցների ֆոնին, ակադեմիայի տնօրեն Ալեքսանդր Իշչենկոյի առաջարկությամբ որոշվել է նրան մեկ տարով մեծ խումբ տեղափոխել[4]։ Ցիգանկովը հնարավորություն է ստացել հասնել ավելի ուժեղ տղաների, առաջադիմել։ Այսպիսով, Ցիգանկովն ավարտել է 1996 թվականին ծնված երեխաներով, չնայած ինքն ծնվել էր 1997 թվականին։ Ավարտելով Դինամոյի ակադեմիան՝ կրկին առաջ է ընկել իր թիմակիցներից՝ ընդգրկվելով ոչ թե մինչև 19 տարեկանների թիմում, այլ անմիջապես Վալենտին Բելկևիչի «սպիտակ-կապույտների» երիտասարդական կազմում[3]։

2014 թվականի ամռանը 16 տարեկանում հիմնական թիմի հետ մեկնել է Ավստրիա՝ առաջին ուսումնամարզական հավաքին: Այնտեղ նորամուտն է նշել ակումբի գլխավոր թիմում՝ անցկացնելով ավստրիական «Շվաց» ակումբի դեմ խաղի երկրորդ խաղակեսը[6], իսկ «Սկենդերբեուի» դեմ հերթական ստուգողական խաղում աչքի է ընկել խփած գոլով[7]։ Նույն 2014 թվականին ֆուտբոլային «footclub.com.ua» ինտերնետ պորտալ ընդգրկել է «մինչև 20 տարեկան ուկրաինացի ֆուտբոլիստների թոփ-10-ում»։ Այս պորտալի սյունակագիր Նիկիտա Շմելևը նշել է, որ «1990-ականների կեսերին Սերգեյ Ռեբրովից ինչ-որ բան կա Ցիգանկովի ոճով»[8]։

2015/16 մրցաշրջանում Մ-19 թիմի կազմում հանդես է եկել «դինամոյականների» համար ՈՒԵՖԱ-ի պատանեկան առաջին լիգայում: Օգնել է առաջին խաղում հաղթել խմբի հիմնական մրցակցին՝ «Պորտուին», ինչպես նաև տնային գոլ է խփել Թել Ավիվի «Մաքքաբիի» հետ վերջին խաղում, որը հաղթանակ է բերել կիևցիներին և դուրս եկել փլեյ-օֆֆ:

«Դինամո» Կիև

խմբագրել
 
Վիկտոր Ցիգանկովը «Դինամոյի» կազմում (Կիև) 2016 թվականին

2016 թվականի օգոստոսի 14-ին 18 տարեկանում նորամուտն է նշել «Դինամոյի» առաջին թիմում՝ Կամենսկի «Ստալի» դեմ Պրեմիեր լիգայի խաղում։ Խաղադաշտ է դուրս եկել 77-րդ րոպեին Արտյոմ Գրոմովի փոխարեն՝ «ստալևարների» օգտին 1:0 հաշվի ժամանակ և օգնել թիմին կամային հաղթանակ տոնել՝ 2:1 հաշվով[9]։ Խաղից հետո «Դինամոյի» գլխավոր մարզիչ Սերգեյ Ռեբրովն ասել է, որ Ցիգանկովն ուժեղացրել է խաղը[10]։ Ֆուտբոլիստը նորամուտն է նշել Չեմպիոնների լիգայում նույն թվականի սեպտեմբերի 13-ին՝ «Նապոլիի» հետ խաղում։ Խաղից հետո տված հարցազրույցում Սերգեյ Ռեբրովը նշել է երիտասարդ ֆուտբոլիստի հասուն խաղը, ինչպես նաև նրա անմիջական մասնակցությունը նեապոլցիների դարպասը խփած գոլին[11]։ Այս մրցաշարում արդեն հաջորդ խաղում թուրքական «Բեշիքթաշի» դեմ խփել է առաջին գոլը եվրոգավաթներում՝ այդպիսով օգնելով «Դինամոյին» ոչ-ոքի խաղալ: Պրեմիեր լիգայում առաջին գոլն է խփել Դոնեցկի «Օլիմպիկը»՝ դառնալով 6-րդը «Դինամոյի» պատանի ռմբարկուների ցուցակում Ուկրաինայի առաջնություններում[12]։ «Դինամոյի» պատմության ամենաերիտասարդ հեթ-տրիկի հեղինակն է։ 19 տարեկանում երեք գնդակ է խփել Լվովի «Կարպատների» դարպասը[13]։

2018/19 մրցաշրջանում անցկացրել է 31 հանդիպում՝ իր հաշվին գրանցելով 18 գոլ և 11 գոլային փոխանցում:

2021 թվականի սեպտեմբերի 18-ին «Ալեքսանդրիայի» հետ խաղում ակումբային մակարդակով խփել է իր հոբելյանական՝ 80-րդ գոլը բոլոր մրցաշարերում՝ բարձրանալով Ուկրաինայի անկախությունից ի վեր «Դինամոյի» լավագույն ռմբարկուների ցուցակում 7-րդ հորիզոնական՝ այդ ցուցանիշով շրջանցելով Վիկտոր Լեոնենկային (79 գոլ)[14]։ 2021 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Չեմպիոնների լիգայի խմբային փուլի 2-րդ տուրի «Բավարիայի» դեմ խաղը «Դինամոյի» կազմում 200-րդն էր բոլոր մրցաշարերում, այդ թվում՝ 50-րդը եվրագավաթներում[15][16]։

«Ժիրոնա»

խմբագրել

2023 թվականի հունվարին տեղափոխվել է իսպանական «Ժիրոնա»՝ պայմանագիր կնքելով մինչև 2027 թվականի հունիսի վերջը[17]։ Տրանսֆերի գումարը կազմել է մոտ 5 միլիոն եվրո, ընդ որում Կիևյան ակումբը պահպանել է ֆուտբոլիստի իրավունքների 50 տոկոսը նրա հետագա վաճառքից[18]։

2023 թվականի փետրվարի 5-ին «Վալենսիայի» դեմ խաղում նորամուտն է նշել Լա Լիգայում (1:0)[19]։ Փետրվարի 17-ին «Ալմերիայի» դեմ խաղում կատարել է գոլային փոխանցում և աչքի ընկել Լա Լիգայում մեկնարկային գոլով (6:2)[20]։ Փետրվարի 26-ին «Աթլետիկ Բիլբաոյի» դեմ խաղում խաղադաշտ է դուրս եկել հիմնական կազմում և գոլային փոխանցում է կատարել Ալյոշա Գարսիային, ինչով օգնել է թիմին բացել հաղթական խաղի հաշիվը (1:3)[21]։ Մարտի 18-ին դուբլի հեղինակ է դարձել «Ռայո Վալեկանոյի» հետ խաղում (2:2) և դարձել առաջին ուկրաինացի ֆուտբոլիստը, որին հաջողվել է երկու գոլ խփել Իսպանիայի առաջնության բարձրագույն դիվիզիոնի խաղում[22]։ 2022/23 մրցաշրջանում «Սպիտակ-կարմիրների» կազմում մասնակցել է 19 հանդիպման, որոնցում դարձել է 3 գոլի և 6 գոլային փոխանցման հեղինակ[23]։

2023/24 մրցաշրջանում առաջին գնդակը խփել է 2023 թվականի սեպտեմբերի 18-ին՝ «Գրանադայի» դեմ 5-րդ տուրի խաղում (2:4)՝ աչքի ընկնելով հանդիպման 22-րդ րոպեին[24]։ 2023 թվականի նոյեմբերի 4-ին «Օսասունայի» հետ խաղում (2:4) գոլով աչքի է ընկել Ուկրաինայի հավաքականի խաղընկեր Արտյոմ Դովբիկի փոխանցումից հետո[25]։ 2023/24 մրցաշրջանում 30 խաղում ավարտել է 8 գոլ և 7 գոլային փոխանցում ցուցանիշով, իսկ «Ժիրոնան» Լա լիգայում գրավել է սենսացիոն 3-րդ հորիզոնականը:

Կարիերա հավաքականում

խմբագրել

2012 թվականից հանդես է եկել Ուկրաինայի պատանեկան հավաքականներում։ 2012 թվականին Բաննիկովի 16-ամյա ուկրաինացիների համար հաղթական հուշամրցաշարում տարիքով ամենաերիտասարդն էր, իսկ ըստ խաղի, ըստ «Ֆուտբոլային ակումբ» պորտալի՝ ամենահասունը[8]։ Մ-17 հավաքականի կազմում գոլի հեղինակ է դարձել Գերմանիայի իր հասակակիցների նկատմամբ Եվրո-2013-ի ընտրական փուլի էլիտ ռաունդում, երբ «դեղին-կապույտները», խաղալով տասը հոգով, կարողացել են նվաճել Եվրոպայի ուղեգիր: Բուն մրցաշարում ուկրաինացիները Ցիգանկովի հետ չեն կարողացել դուրս գալ խմբից։ Երկու տարի անց Ուկրաինայի մինչև 19 տարեկանների հավաքականի կազմում Ցիգանկովը դուրս է եկել Եվրոպայի 2015 թվականի առաջնության եզրափակիչ փուլ, որտեղ անցկացրել է 3 հանդիպում, իսկ ուկրաինացիները կրկին զբաղեցրել են վերջին տեղը խմբում և դուրս չեն եկել փլեյ-օֆֆ[3]։ 2016 թվականի ամռանը 18 տարեկանում նորամուտն է նշել Ուկրաինայի երիտասարդական հավաքականում[26]։

2016 թվականի հոկտեմբերին Ուկրաինայի ազգային հավաքականի մարզիչ Անդրեյ Շևչենկոն հրավիրել էր մասնակցելու 2018 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի Թուրքիայի և Կոսովոյի հետ խաղերին[27], սակայն հավաքականի ճամբար ժամանելուց հետո հայտացուցակում վնասվածքով փոխարինվել է Ալեքսանդր Կարավաևով[28]։ Հավաքականի կազմում նորամուտն է նշել 2016 թվականի նոյեմբերի 12-ին Ֆինլանդիայի հավաքականի դեմ նրա հաջորդ խաղում, որն անցկացվել է Օդեսայում։

2019 թվականի մարտի 25-ին Լյուքսեմբուրգի հավաքականի դեմ Եվրոպայի 2020 թվականի առաջնության ընտրական փուլի խաղում խփել է մեկնարկային գոլ։ 2019 թվականի հունիսի 7-ին դուբլ է ձևակերպել Սերբիայի հավաքականի դարպասը։

2021 թվականի հունիսի 1-ին Ուկրաինայի հավաքականի պաշտոնական հայտացուցակում ընդգրկվել է գլխավոր մարզիչ Անդրեյ Շևչենկոն՝ 2020 թվականի Եվրոպայի առաջնության խաղերին մասնակցելու համար[29]։ Մրցաշարում մասնակցել է Ուկրաինայի հավաքականի 4 հանդիպման, որը հասել է մինչև քառորդ եզրափակիչ:

Եվրոպայի 2024 թվականի առաջնության ընտրական փուլի շրջանակներում աչքի է ընկել 3 գոլով՝ դառնալով թիմի լավագույն ռմբարկուն։

Խաղերի վիճակագրություն

խմբագրել

Ակումբային վիճակագրություն

խմբագրել

Միջազգային վիճակագրություն

խմբագրել
Հավաքական Մրցաշրջան Ընկերական Պաշտոնական Ընդամենը
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
  Ուկրաինա
2016 1 0 1 0 2 0
2017 1 0 0 0 1 0
2018 4 0 4 0 8 0
2019 2 0 7 3 9 3
2020 2 1 3 1 5 2
2021 2 1 9 0 11 0
2022 0 0 7 1 7 1
Ընդամենը կարիերայի ընթացքում 12 2 31 5 43 7

Հանդիպումներ հավաքականում

խմբագրել

Ընդհանուր՝ 43 խաղ/7 գոլ /4 փոխանցում, 22 հաղթանակ, 10 ոչ-ոքի, 10 պարտություն:

Ձեռքբերումներ

խմբագրել

Թիմային

խմբագրել
«Դինամո» (Կիև)
  • Ուկրաինայի չեմպիոն՝ 2020/21
  • Ուկրաինայի առաջնության արծաթե մեդալակիր (4)՝ 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20
  • Ուկրաինայի գավաթի գավաթակիր (2)՝ 2019/20, 2020/21
  • Ուկրաինայի սուպերգավաթակիր (3)՝ 2018, 2019, 2020

Անձնական

խմբագրել
  • Ուկրաինայի տարվա ֆուտբոլիստ՝ 2018
  • Ուկրաինայի «Ոսկե տաղանդ» մրցանակի դափնեկիր (3)՝ 2016, 2017, 2018
  • Ուկրաինայի առաջնության տարվա ֆուտբոլիստ՝ 2020[30]
  • Ուկրաինայի Պրեմիեր լիգայի ամսվա խաղացող (4)՝ դեկտեմբեր 2017[31], մարտ 2018[32], դեկտեմբեր 2018[33], ապրիլ 2019[34]
  • Սերգեյ Ռեբրովի ռմբարկուական ակումբի անդամ՝ 77 գոլ
  • Օլեգ Բլոխինի ռմբարկուական ակումբի անդամ՝ 115 գոլ

Անձնական կյանք

խմբագրել

Կինը Ռոման Պրոկոպովիչն է, որի հետ ֆուտբոլիստն ամուսնացել է 2022 թվականի հունիսի 26-ին։ 2023 թվականի մարտի 23-ին ծնվել է որդին[35]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 As (իսպ.) — Madrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Информация об игроке» (ռուսերեն). Официальный сайт ФК «Динамо» Киев. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Карт-бланш на креатив и миф, который хотелось бы развеять» (ռուսերեն). footclub.com.ua. 2016-09-27. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  5. ↑ «Виктор Цыганков: обойдя Ренату Санчеша». Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-03-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  6. ↑ «Контрольный матч. "Динамо" - СК "Швац" (Австрия) 2:0» (ռուսերեն). Официальный сайт ФК "Динамо" (Киев). 2014-06-26. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  7. ↑ Տեսանյութը ՅուԹյուբում
  8. ↑ 8,0 8,1 «ТОП-10 украинских футболистов моложе 20 лет» (ռուսերեն). footclub.com.ua. 2014.02.08. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  9. ↑ «Ліга Парі-Матч. 4 тур. Матч № 20 14.08.2016» (ուկրաիներեն). Офіційний сайті Української Прем'єр-ліги. 2016-08-14. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-03-14-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  10. ↑ «Ребров: "В первом тайме были проблемы, как преодолеть оборону"» (ռուսերեն). football.ua. 2014-08-15. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  11. ↑ «Ребров: «Цыганков свой шанс использовал»» (ռուսերեն). footclub.com.ua. 2016-09-13. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  12. ↑ «Цыганков — 6-й в списке юных бомбардиров Динамо в ЧУ» (ռուսերեն). goldtalant.com.ua. 2016-09-25. Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-02-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  13. ↑ «Цыганков побил рекорд «Динамо», который держался 50 лет - Футбол - Tribuna.com». Tribuna.com (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017-07-30-ին. Վերցված է 2017-07-30-ին.
  14. ↑ «Восьмий десяток динамівських голів Віктора Циганкова» (ուկրաիներեն). Официальный сайт УПЛ. 2021-09-19. Արխիվացված օրիգինալից 2022-01-26-ին. Վերցված է 2021-09-23-ին.
  15. ↑ «200-й матч Виктора Цыганкова» (ռուսերեն). Официальный сайт «Динамо» (Киев). 2021-09-30. Արխիվացված օրիգինալից 2021-10-04-ին. Վերցված է 2021-10-04-ին.
  16. ↑ ««Бавария» - «Динамо»: числа и факты» (ռուսերեն). Официальный сайт «Динамо» (Киев). 2021-09-30. Արխիվացված օրիգինալից 2021-10-04-ին. Վերցված է 2021-10-04-ին.
  17. ↑ «Viktor Tsygankov, nou jugador del Girona». gironafc.cat (իսպաներեն). 2023-01-17. Արխիվացված օրիգինալից 2023-01-20-ին. Վերցված է 2023-01-17-ին.
  18. ↑ «ОФІЦІЙНО. Циганков пішов із Динамо до Жирони». sport.ua (ուկրաիներեն). 2023-01-17. Արխիվացված օրիգինալից 2023-01-17-ին. Վերցված է 2023-01-17-ին.
  19. ↑ Дебют Цыганкова
  20. ↑ Дебютные гол и ассист украинца за Жирону
  21. ↑ «Цыганков сделал ассист во втором подряд матче». Արխիվացված օրիգինալից 2023-02-28-ին. Վերցված է 2023-02-28-ին.
  22. ↑ «Цыганков стал первым украинцем, сделавшим дубль в Ла Лиге». Արխիվացված օրիգինալից 2023-03-18-ին. Վերցված է 2023-03-18-ին.
  23. ↑ «Жирона не збирається відпускати Циганкова влітку». Արխիվացված օրիգինալից 2023-10-29-ին. Վերցված է 2023-06-13-ին.
  24. ↑ «Цыганков забил блестящий гол». Արխիվացված օրիգինալից 2023-11-17-ին. Վերցված է 2023-11-17-ին.
  25. ↑ «Циганков та Довбик оформили два голи та асист». Արխիվացված օրիգինալից 2023-11-17-ին. Վերցված է 2023-11-17-ին.
  26. ↑ «Головко: «В сборную нужно ехать немного с другим настроением»». Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-01-ին. Վերցված է 2016-10-02-ին.
  27. ↑ «Сборная Украины: А.Шевченко и Цыганков получили дебютные вызовы». Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-09-ին. Վերցված է 2016-10-07-ին.
  28. ↑ «Вместо Цыганкова в сборную Украины вызван Караваев». Արխիվացված օրիգինալից 2016-10-06-ին. Վերցված է 2016-10-07-ին.
  29. ↑ «ОФІЦІЙНО. АНДРІЙ ШЕВЧЕНКО ОГОЛОСИВ ЗАЯВКУ ЗБІРНОЇ УКРАЇНИ НА ЄВРО-2020». uaf.ua (ուկրաիներեն). Украинская ассоциация футбола. 2021-06-01. Արխիվացված օրիգինալից 2021-06-03-ին. Վերցված է 2021-06-03-ին.
  30. ↑ «Виктор Цыганков — лучший футболист Премьер-лиги в 2020 году!». Команда №1 (ռուսերեն). 2020-12-29. Վերցված է 2024-04-21-ին.
  31. ↑ «Хто стане топ-футболістом листопада?». Արխիվացված է օրիգինալից 29 листопада 2018-ին. Վերցված է 29 листопада 2018-ին.
  32. ↑ «Архівована копія». Արխիվացված է օրիգինալից 15 квітня 2018-ին. Վերցված է 20 серпня 2018-ին.
  33. ↑ «Віктор Циганков — найкращий гравець Чемпіонату УПЛ у грудні!». upl.ua. Արխիվացված է օրիգինալից 19 грудня 2018-ին. Վերցված է 19 грудня 2018-ին.
  34. ↑ «Віктор Циганков — найкращий гравець квітня в Чемпіонаті УПЛ!». upl.ua. Արխիվացված է օրիգինալից 11 травня 2019-ին. Վերցված է 28 травня 2019-ին.
  35. ↑ «У Циганкова народився син». ua.tribuna.com (ուկրաիներեն). 2023-03-24. Արխիվացված օրիգինալից 2023-05-21-ին. Վերցված է 2023-05-21-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիկտոր Ցիգանկով» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վիկտոր_Ցիգանկով&oldid=10053841» էջից