Վիքիպեդիա

Սիմվոլիզմ

Սիմվոլիզմն[1] արվեստում (գրականության, երաժշտության և կերպարվեստի մեջ) ամենամեծ ուղղություններից է։ Առաջացել է Ֆրանսիայում 1870-80-ականներին և բուռն զարգացում ապրել 19-րդ դարավերջին և 20-րդ դարասկզբին՝ նախևառաջ Ֆրանսիայում, Բելգիայում և Ռուսաստանում։ Սիմվոլիզմ տերմինը մտցրել է ֆրանսիացի բանաստեղծ Ժան Մորեասը իր համանուն մանիֆեստում՝ տպագրված 1886-ի սեպտեմբերին «Ֆիգարոյում»[2]։ Ըստ այդ մանիֆեստի՝ սիմվոլիստական պոեզիան հռետորության, սուտ զգացմունքայնության և օբյեկտիվ նկարագրությունների թշնամին է, ձևն ինքնանպատակ չէ, այն արտահայտում է Գաղափարը՝ դուրս չգալով դրա սահմաններից[3]։

Ֆերնանդ Կնոպֆ. «Ո՞վ կփրկի ինձ»
Գագաթնաժողովը, իտալական սիմվոլիզմի բացահայտ սիմվոլիստական ​​աշխատանք ՝ նկարիչ Չեզարե Սակագջիի կողմից Տորտոնայից:
Գագաթնաժողովը, իտալական սիմվոլիզմի բացահայտ սիմվոլիստական ​​աշխատանք ՝ նկարիչ Չեզարե Սակագջիի կողմից Տորտոնայից:

Գրականության մեջ սիմվոլիզմի հետևորդներից հայտնի են՝ Ֆրանսիայում՝ Ստեֆան Մալարմե, Արթյուր Ռեմբո, Պոլ Վեռլեն, Պոլ Վալերի, Բելգիայում՝ Մորիս Մետերլինկ, Էմիլ Վերհարն, Ավստրիայում և Գերմանիայում՝ Ռայներ Մարիա Ռիլկե, Նորվեգիայում՝ Հենրիկ Իբսեն, Ռուսաստանում՝ Վալերի Բրյուսով, Ալեքսանդր Բլոկ, Ֆյոդոր Սոլոգուբ, Կոնստանտին Բալմոնտ Սիմվոլիզմ՝ բացատրություն 19-20 դարերին արվեստի ու գրականության մեջ տեղ գտած հակառեալիստական ուղղություն, որը իր գեղարվեստական մեթոդն Է համարում սիմվոլների խորհրդանշանների միջոցով առարկաների ու երևույթների անճանաչելի Էության պատկերումը[4]։ Սիմվոլիզմը արտահայտվել է նաև կերպարվեստում և թատրոնում[5]։ Սիմվոլիսները համակենտրոնացած են մարդկանց ներաշխարհի վրա, նրանք ձգտում են բացահայտել նրանց հոգեկան վիճակը, կարողանում են արտահայտել նուրբ զգացմունքները բառերով։ Նրանց հաջողվել էր բանաստեղծություները լրացնել պայծառ ու արտահայտիչ կերպարներով[6]։

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. ↑ «Э.В. Георгиевский Символизм древнерусского уголовного права»։ Право и политика 2 (2): 238–248։ 2013-02։ ISSN 1811-9018։ doi:10.7256/1811-9018.2013.02.12 
  2. ↑ «Михайлов Н.Э. «Аполлон» и «Тюхе»: порядок и случайность как фундаментальные формообразующие начала в дизайне»։ Философия и культура 2 (2): 69–80։ 2018-02։ ISSN 2454-0757։ doi:10.7256/2454-0757.2018.2.24322 
  3. ↑ Gonzalez John A., Volobuev Oleg V. (2018)։ «N.A. ROZHKOV IN SIBERIAN EXILE AND THE NEWSPAPER "IRKUTSKOE SLOVO" (MAY 1910 - JANUARY 1912)»։ Bulletin of the Moscow State Regional University (History and Political Science) (2): 6–24։ ISSN 2310-676X։ doi:10.18384/2310-676x-2018-2-6-24 
  4. ↑ Gonzalez John A., Volobuev Oleg V. (2018)։ «N.A. ROZHKOV IN SIBERIAN EXILE AND THE NEWSPAPER "IRKUTSKOE SLOVO" (MAY 1910 - JANUARY 1912)»։ Bulletin of the Moscow State Regional University (History and Political Science) (2): 6–24։ ISSN 2310-676X։ doi:10.18384/2310-676x-2018-2-6-24 
  5. ↑ Zavarikhin, S. P. (Svi︠a︡tozar Pavlovich) (1999)։ Kapital i arkhitektura : istorii︠a︡ arkhitektury i stroitelʹstva bankovskikh zdaniĭ v Rossii։ Faltinskiĭ, R. A. (Rudolʹf Antonovich)։ Sankt-Peterburg: Stroĭizdat SPb։ ISBN 5-87897-055-4։ OCLC 45501853 
  6. ↑ Материалы Международной научно-практической конференции «Биологизация земледелия: перспективы и реальные возможности»։ Chechen State University 

ԱղբյուրներԽմբագրել

  • А. А. Горнфельд. Символисты // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  • Обломиевский Д. Д. Французский символизм / Биогр. очерк Ф. С. Наркирьера; АН СССР. Институт мировой литературы им. А. М. Горького. — М.: Наука, 1973. — 304 с. — 10 000 экз.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սիմվոլիզմ&oldid=8574177» էջից