Պողոս Ղարադաղցի

Պողոս Ղարադաղցի (ինչպես նաև՝ Ներսիսյան Պողոս Ղարադաղցի, Ղարաբաղցի Պողոս, Պողոս Սևակիր Արևելցի, Պողոս Վարդապետ (մոտ 1790 թ., գ․ Մուժումբար (Թավրիզի մոտ) - մոտ 1850 - 1860), հայ մանկավարժ։

Կենսագրություն

Նախնական կրթությունն ստացել է Ղարաբաղի Գանձասար վանքում՝ Հովսեփ Տեր-Ավագյան Արցախեցու մոտ, ապա սովորել է Տաթևի վանքում։

• 1810-1817 թվականներին սովորել է Կ․ Պոլսում
• 1818-1819 թվականներին դասավանդել է Էջմիածնի վանքի դպրոցում
• 1821-1822 թվականներին մասնավոր դասեր է տվել Շուշի քաղաքում
• 1822 թվականի սեպտեմբերին Ներսես Աշտարակեցու խորհրդով փոխադրվել է Թիֆլիս և ուսուցչություն արել սկզբում՝ Տափիթաղի վանքի խցերում, իսկ 1824 - 1827 թվականներին՝ Ներսիսյան դպրոցում։

Հաջորդ 5 տարիներն անց է կացրել Շուշիում, որտեղ դասավանդել է Բազելյան քարոզիչների դպրոցում։

• 1829 թվականին Շուշիում լույս է տեսել նրա «Համառօտութիւն հայկական քերականութեան» ձեռնարկը։ Այնուհետև Ղարադաղցին ուսուցչություն է արել Թավրիզում, Ագուլիսում։ Եղել է առաջադեմ ու ճանաչված մանկավարժ։ Դասավանդել է հայոց լեզու, ճարտասանություն, տրամաբանություն։ Նրա աշակերտներից են Մեսրոպ Թաղիադյանը, Խաչատուր Աբովյանը, Ստեփանոս Նազարյանցը, Առաքել Արարատյանը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։