Ուիլյամ Բաումոլ
Ուիլյամ Ջեկ Բաումոլ, (անգլ.՝ William Jack Baumol, փետրվարի 26, 1922[1][2][3], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] - մայիսի 4, 2017[1][3], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), ամերիկացի տնտեսագետ, Բաումոլի «Ծախսերի հիվանդություն» մոդելի հեղինակ։
Ուիլյամ Բաումոլ անգլ.՝ William Jack Baumol | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 26, 1922[1][2][3] Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] |
Մահացել է | մայիսի 4, 2017[1][3] (95 տարեկան) Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Մասնագիտություն | տնտեսագետ և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Նյու Յորքի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | տնտեսագիտություն և Աշխատաշուկա[5] |
Անդամակցություն | Լինչեի ազգային ակադեմիա, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Ամերիկական փիլիսոփայական ընկերություն և Տնտեսաչափական ընկերություն[6] |
Ալմա մատեր | Լոնդոնի տնտեսության և քաղաքական գիտությունների դպրոց |
Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[7][8] և ռուսերեն[5] |
Գիտական ղեկավար | Լայոնել Ռոբինս, Բարոն Ռոբինս[9] |
Եղել է գիտական ղեկավար | Բարթոն Մալքիել, Փիթեր Ս. Ալբին, Լայոնել Վ. ՄակՔենզի, Հարոլդ Շապիրո, Ուիլյամ Ջ. Բոուեն[9], Խոսե Էնկարնասիոն կրտսեր[9] և Thijs ten Raa? |
Պարգևներ | |
Ստորագրություն |
Կենսագրություն
խմբագրելՈւիլյամը ծնվել է 1922 թվականի փետրվարի 26-ին Ռուսաստանից գաղթած հրեա Սողոմոն Բաումոլի և Լիլիան Իցկովիչի ընտանիքում[15]։
1942 թվականին ավարտել է Նյու Յորքի քաղաքային քոլեջը՝ ստանալով բակալավրի աստիճան[16]։ Քոլեջն ավարտելուց հետո ծառայել է ԱՄՆ բանակում, 1942-1943 և 1946 թվականին թվականներին ԱՄՆ գյուղատնտեսության նախարարությունում[17]։ 1949 թվականին Լոնդոնի տնտեսագիտության դպրոցում արժանացել է Փիլիսոփայության դոկտորական աստիճանի՝ պաշտպանելով իր «Բարեկեցության տնտեսությունը և պետության տեսությունը» թեմայով ատենախոսությունը[16]։
1949 թվականից եղել է Փրինսթոնի համալսարանի պրոֆեսոր։ 1971 թվականից՝ Նյու Յորքի համալսարանի պրոֆեսոր։
1981 թվականին եղել է Ամերիկյան տնտեսական ասոցիացիայի նախագահ, 1985-1986 թվականներին Միջազգային ատլանտյան տնտեսական ընկերության նախագահ, 1987 թվականից ԱՄՆ գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ[18]։
Գիտական ներդրում
խմբագրելԳործարար աշխարհում խորհրդատուի աշխատանքի արդյունքում Բաումոլը հայտնաբերել է, որ ընկերությունները չեն արձագանքել իրավիճակի փոփոխությանը այնպես, ինչպես պետք է վարվեն այն ընկերությունները, որոնք առավելագույնի են հասցնում շահույթը՝ ըստ օրթոդոքսալ տեսության։ Իրականում, նրանց նպատակն էր առավելագույնի հասցնել վաճառքից ստացված հասույթը գրեթե անկախ այն ծախսերից, որոնք նրանք իրականացրել են։ Քանի որ ծախսերը մեծ նշանակություն ունեն, Բաումոլը առաջ է քաշել վարկածը, ըստ որի ընկերությունները ձգտում են առավելագույնի հասցնել վաճառքի ծավալը, եթե նվազագույն հաշվարկային շահույթը արդեն ստացվել է։
Մրցանակներ
խմբագրելԻր ձեռքբերումների համար բազմիցս պարգևատրվել է՝
- 1977 թվական - Ջոն Ռոջերս Կոմոնսի մրցանակ,
- 1987 թվական - Ֆրենկ Սեյդմանի մրցանակ։
Գրություններ
խմբագրել- Баумоль У. Экономическая теория и исследование операций / Пер. с англ. — М.: Прогресс, 1965. — 496 с. (Economic theory and operations analysis, 1961);
- Баумоль У. Дж., Квандт Р. Э. Эмпирические методы и оптимально несовершенные решения // Вехи экономической мысли. Том 2. Теория фирмы/Под ред. В. М. Гальперина — СПб.: Экономическая школа, 2000. — с.448—476 — 534с. — ISBN 5-900428-49-4 (англ. Rules of thumb and optimally imperfect decisions, 1964);
- Баумоль У. Детерминанты отраслевой структуры и теория состязательных рынков//Панорама экономической мысли конца XX столетия/ под ред. Д. Гринэуэя, М. Блини, И. Стюарта — СПб.: Экономическая школа — ГУ—ВШЭ, 2002. Т.1 — С.618—637 — 670 c. — ISBN 5-900428-66-4
- Баумоль У. Дж. Состязательные рынки: мятеж в теории структуры отрасли // Вехи экономической мысли. Том 5. Теория отраслевых рынков /Пер. с англ. под общ. ред. А. Г. Слуцкого — СПб.: Экономическая школа, 2003. — с.110—140 — 669с. — ISBN 5-900428-76-1 (англ. Contestable Markets:An Uprising in the Theory of Industry Structure, 1982);
- Баумоль У. Чего не знал Альфред Маршалл: вклад XX столетия в экономическую теорию // Вопросы экономики — 2001. — № 2. — с. 73—107.
- Баумоль У. Исполнительские искусства /Под ред. Дж. Итуэлла, М. Милгейта, П. Ньюмена //Экономическая теория — М.: Инфра-М, 2004 — С.665—670 — 931с. — ISBN 5-16-001750-X.
- Баумоль У. Микротеория инновационного предпринимательства / Пер. с англ. – М.: Изд-во Института Гайдара, 2013. – 432с. — ISBN 978-5-93255-376-3 (The Microtheory of Innovative Entrepreneurship, 2010);
- [https://web.archive.org/web/20210726065758/https://strana-oz.ru/2005/4/anatomiya-deficita Արխիվացված 2021-07-26 Wayback Machine Анатомия дефицита]//Отечественные записки, 2005, № 4. (седьмая глава книги)
- Сорок лет спустя (интервью с Уильямом Баумолем)//Прагматика культуры.
Գրականություն
խմբագրել- Блауг М. Уильям Дж. Баумоль // 100 великих экономистов после Кейнса = Great Economists since Keynes: An introduction to the lives & works of one hundred great economists of the past. — СПб.: Экономикус, 2009. — С. 25—28. — 384 с. — (Библиотека «Экономической школы», вып. 42). — 1500 экз. — ISBN 978-5-903816-03-3
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Սոլոմոն Գուգենհայմի թանգարան — 1937.
- ↑ 2,0 2,1 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.) — LZMK, 1999. — 9272 p.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119076209 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 5,0 5,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ 6,0 6,1 https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/memoriam
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ CONOR.Sl
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Mathematics Genealogy Project — 1997.
- ↑ Guggenheim Fellows-ի տվյալների բազա
- ↑ https://clarivate.com/citation-laureates
- ↑ https://www.e-award.org/award-winners/2003-william-j-baumol/
- ↑ Journal officiel de la République française, Journal officiel de la République française. Document administratif (ֆր.) — 1868. — ISSN 0242-6773
- ↑ Journal officiel de la République française, Journal officiel de la République française. Document administratif (ֆր.) — 1868. — ISSN 0242-6773
- ↑ An Encyclopedia of Keynesian Economics
- ↑ 16,0 16,1 Блауг М. 100 великих экономистов после Кейнса. — СПб.: Экономикус, 2009. — С. 25—28. — 384 с. — ISBN 978-5-903816-03-3
- ↑ Баумол Уильям Джэк / Сарычев В. Г. // Бари — Браслет. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 3).
- ↑ William J. Baumol (անգլ.)