Վիքիպեդիա

Շտեֆան Ռոյտեր

գերմանացի ֆուտբոլիստ

Շտեֆան Ռոյտեր (գերմ.՝ Stefan Reuter, հոկտեմբերի 16, 1966(1966-10-16)[1][2], Դինկելսբյուլ, Անսբախ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), գերմանացի ֆուտբոլային ղեկավար և նախկին խաղացող, որը հանդես է եկել որպես պաշտպան կամ կիսապաշտպան։ 2012 թվականից Բունդեսլիգայի «Աուգսբուրգ» ակումբի մարզիչն է։

Շտեֆան Ռոյտեր
գերմ.՝ Stefan Reuter
Քաղաքացիությունը  Գերմանիա
Ծննդյան ամսաթիվ հոկտեմբերի 16, 1966(1966-10-16)[1][2] (57 տարեկան)
Ծննդավայր Դինկելսբյուլ, Անսբախ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
Հասակ 181 սանտիմետր
Քաշ 75 կիլոգրամ
Դիրք եզրային պաշտպան

Իր խաղային կարիերայի ընթացքում նա ընդգրկվել է Արևմտյան Գերմանիայի ազգային հավաքականի կազմում, որը նվաճել է 1990 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի գավաթը և ընդգրկվել է նաև Գերմանիայի հավաքականում, որը հաղթել է Եվրո 1996-ում։ Նա նաև 1996/97 թվականներին հաղթել է ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգան «Բորուսիա Դորտմունդ» ակումբի կազմում։

Ակումբային կարիերա

խմբագրել

Դինկելսբյուլում ծնված Ռոյտերն իր կարիերան սկսել է տեղի «TSV 1860 Dinkelsbühl» ակումբի կազմում։ 1982 թվականին խաղացել է Նյուրնբերգ ակումբում, սկզբում՝ Երկրորդ Բունդեսլիգայում, իսկ 1985 թվականից՝ Բունդեսլիգայում։ Ուղիղ 100 խաղում նա խփել է տասը գոլ։ Երբեմն նա օգտագործվում էր որպես աջ կիսապաշտպան։

1988 թվականին նա տեղափոխվել է Մյունխենի «Բավարիա» ֆուտբոլային ակումբ։ Նա 95 հանդիպում է անցկացրել Բունդեսլիգայում և չորս գոլ խփել «Բավարիայի» կազմում։ «Բավարիայի» հետ Բունդեսլիգայի չեմպիոնի տիտղոսը նվաճել է 1988/89 և 1989/90 մրցաշրջաններում։

Արևմտյան Գերմանիայում կայացած աշխարհի առաջնությունում հաղթական ելույթից հետո «Լիվերպուլ» տեղափոխվելու առաջարկը մերժվել է վերջին րոպեին, և Ռոյտերը հետևել է Իտալիա մեկնած իր հայրենակիցներից շատերի օրինակին։ 1991-1992 թվականներին հանդես է եկել «Յուվենտուսում», սակայն շուտով վերադարձել է Գերմանիա՝ միանալով «Բորուսիա Դորտմունդ» ակումբին։ «Բորուսիայի» հետ Ռոյտերը հաղթել է Բունդեսլիգայում 1994/95, 1995/96 և 2001/02 մրցաշրջաններում, ինչպես նաև ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգայում 1996/97 մրցաշրջաններում։ Թիմը ՈՒԵՖԱ Գավաթի եզրափակիչ է դուրս եկել նաև 1993 և 2002 թվականներին։ Ընդհանուր առմամբ, նա «Դորտմունդում» անցկացրել է 307 հանդիպում և 11 գոլ է խփել Բունդեսլիգայում՝ նախքան 2004 թվականին կարիերան ավարտելը[3]։

Միջազգային կարիերա

խմբագրել

1984 թվականին Ռոյտերը հաղթել է մինչև 16 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությունը, որն անցկացվել է Գերմանիայում 1984 թվականի մայիսի 3-5-ը, այն բանից հետո, երբ թիմը հաղթել է որակավորման Բ խմբում և դուրս է եկել քառորդ եզրափակիչ Նիդեռլանդների դեմ։ Հայլբրոն քաղաքում կայացած կիսաեզրափակիչն ավարտվել է Հարավսլավիայի հաղթանակով՝ 5:1 հաշվով, իսկ մայիսի 5-ին Ուլմում կայացած եզրափակչում նա (փոխարինման դուրս գալով) թիմի հետ նվաճել է Եվրոպայի մինչև 16 տարեկանների չեմպիոնի տիտղոսը՝ 2:0 հաշվով հաղթելով Խորհրդային Միությանը[4]։

Նա նաև հանդես է եկել մինչև 18 տարեկանների հավաքականում, ինչպես նաև մինչև 21 տարեկանների հավաքականում, որի կազմում իր նորամուտը նշել է 1985 թվականի սեպտեմբերի 24-ին Էսկիլսթունայում՝ Շվեդիայի հավաքականի դեմ խաղի ժամանակ։ 1987 թվականին նա նաև Բունդեսվերի ազգային հավաքականի կազմում մասնակցել է Իտալիայում կայացած զինվորականների աշխարհի առաջնությանը և զբաղեցրել երկրորդ տեղը[5]։ 1987 թվականի ապրիլի 18-ին Ռոյտերն առաջին անգամ խաղացել է ավագ ազգային հավաքականում։ Քյոլնում 0:0 հաշվով ոչ-ոքի ավարտված Իտալիայի դեմ խաղում նրա 69 հանդիպումներից առաջինը սկսվել է 63-րդ րոպեին Վոլֆգանգ Ռոլֆի փոխարինմամբ։ Ազգային հավաքականի կազմում իր երկու գոլերից առաջինը խփել է 1987 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Բրազիլիայում կայացած Բրազիլիայի հավաքականի դեմ խաղում 90-րդ րոպեին, որից հետո խաղն ավարտվել է ոչ-ոքի՝ 1։1 հաշվով[6]։

Ավելի ուշ նա նվաճել է 1990 թվականի Աշխարհի Գավաթը, ինչպես նաև Եվրո 1996-ը։ Եվրո 1996-ում նա իրացրել է կիսաեզրափակչի 11 մետրանոցներից մեկը Անգլիայի հավաքականի դեմ խաղում, սակայն որակազրկվել է եզրափակիչ խաղի համար[7]։

1992 թվականին Ռոյտերը Գերմանիա-Շոտլանդիա հանդիպման ժամանակ փոխարինել է Կարլ-Հայնց Ռիդլեին, սակայն ընդամենը 7 րոպե անց վնասվածքի պատճառով ստիպված է եղել լքել խաղադաշտը և փոխարինվել է Միխայել Շուլցով[8]։

Նրա վերջին խաղը 1998 թվականի հունիսի 15-ին Փարիզում կայացած ԱՄՆ-ի դեմ խաղն էր, որը նա հաղթել է 2:0 հաշվով[9]։ 1990 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության ժամանակ հավաքականի կազմում ստացել է արծաթե «Դափնու տերև» մրցանակը[10]։

Կառավարման կարիերա

խմբագրել

2004 թվականի հուլիսի 1-ից մինչև 2005 թվականի հունվարի 3-ը Ռոյտերն աշխատել է Դորտմունդի «Բորուսիայում» որպես մենեջերի օգնական՝ հովանավորության հարցերով։ Ռոյտերը 2006 թվականի հունվարից մինչև 2009 թվականի փետրվարի 2-ը Մյունխենում զբաղեցրել է «Մյունխեն 1860» թիմի մենեջերի պաշտոնը, որից հետո ազատվել է աշխատանքից։

Ակումբային վիճակագրություն

խմբագրել
Ելույթները և գոլերը ըստ ակումբների, մրցաշրջանների և մրցումների[11]
Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Ազգային Գավաթ Առաջնության Գավաթ Մայրցամաքային Այլ Ընդհանուր
Դիվիզիա Հանդիպումներ Գոլեր Հանդիպումներ Գոլեր Հանդիպումներ Գոլեր Հանդիպումներ Գոլեր Հանդիպումներ Գոլեր Հանդիպումներ Գոլեր
Նյուրնբերգ 1984–85 Երկրորդ Բունդեսլիգա 25 3 1 0 — — — 26 3
1985–86 Բունդեսլիգա 33 2 2 2 — — — 35 4
1986–87 Բունդեսլիգա 33 6 2 1 — — — 35 7
1987–88 Բունդեսլիգա 34 2 4 0 — — — 38 2
Ընդհանուր 125 13 9 3 — — — 134 16
Բավարիա 1988–99 Բունդեսլիգա 32 0 3 0 — 10 1 — 45 1
1989–90 Բունդեսլիգա 33 0 3 0 — 8 0 1[12] 0 45 0
1990–91 Բունդեսլիգա 30 4 1 0 — 8 3 1[12] 1 40 8
Ընդհանուր 95 4 7 0 — 26 4 2 1 130 9
Յուվենտուս 1991–92 Սերիա A 28 0 8 0 — — — 36 0
Բորուսիա Դորտմունդ 1992–93 Բունդեսլիգա 26 0 4 0 — 10 0 — 40 0
1993–94 Բունդեսլիգա 21 0 2 1 — 5 0 — 28 1
1994–95 Բունդեսլիգա 33 4 2 0 — 9 1 — 44 5
1995–96 Բունդեսլիգա 26 6 2 0 — 5 0 1[12] 0 34 6
1996–97 Բունդեսլիգա 27 1 1 1 — 9 1 1[12] 0 38 3
1997–98 Բունդեսլիգա 28 0 2 0 1 0 8 0 1[13] 0 40 0
1998–99 Բունդեսլիգա 25 0 0 0 — — — 25 0
1999–2000 Բունդեսլիգա 26 0 1 0 2 0 8 0 — 37 0
2000–01 Բունդեսլիգա 5 0 0 0 — — — 5 0
2001–02 Բունդեսլիգա 28 0 0 0 2 0 15 0 — 45 0
2002–03 Բունդեսլիգա 31 0 2 0 0 0 10 0 — 43 0
2003–04 Բունդեսլիգա 31 0 2 0 3 0 6 0 — 42 0
Ընդհանուր 307 11 18 2 8 0 85 2 3 0 421 15
Ընդհանուր կարիերա 555 28 42 5 8 0 111 6 5 1 721 40

Մրցանակներ

խմբագրել

Բորուսիա Դորտմունդ[14][15]

խմբագրել

Բավարիա[16][17]

խմբագրել

Յուվենտուս[18]

խմբագրել

Արևմտյան Գերմանիա, Գերմանիա[19][20]

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  3. ↑ «Reuter beendet seine Karriere» (German). FAZ. 2004 թ․ մարտի 21. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 25-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  4. ↑ «Welt- und Europameister: "Dauerläufer" Stefan Reuter wird 50» (German). DFB. 2016 թ․ հոկտեմբերի 16. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 25-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  5. ↑ «Ellwanger Kicker testen die Nationalelf» (German). Schawäbische Post. 2014 թ․ հոկտեմբերի 5. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 25-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  6. ↑ «Freundschaft, 1987/1988, Saison» (German). DFB. 1987 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 25-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  7. ↑ «Euro 96 Semi-finals». Independent. 1996 թ․ հունիսի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 25-ին.
  8. ↑ «Germany end Tartan dreams». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ ապրիլի 3-ին.
  9. ↑ «Stefan Reuter » WM 1998 in Frankreich» (German). fussball.de. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  10. ↑ «Weltmeister erhalten Silbernes Lorbeerblatt vom Bundespräsidenten» (German). DFB. 2014 թ․ նոյեմբերի 10. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  11. ↑ «Stefan Reuter » Club matches». World Football. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 5-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Ելույթներ Գերմանիայի Սուպերգավաթում
  13. ↑ Ելույթ Միջմայրցամաքային Գավաթում
  14. ↑ «Reuter wird neuer Geschäftsführer». Faz.net (գերմաներեն). Frankfurter Allgemeine. 2012 թ․ դեկտեմբերի 27. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  15. ↑ «FD21 - Stefan Reuter» (գերմաներեն). FD21. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  16. ↑ «Reuter wird neuer Geschäftsführer». Faz.net (գերմաներեն). Frankfurter Allgemeine. 2012 թ․ դեկտեմբերի 27. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  17. ↑ «FD21 - Stefan Reuter» (գերմաներեն). FD21. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  18. ↑ «FD21 - Stefan Reuter» (գերմաներեն). FD21. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  19. ↑ «Reuter wird neuer Geschäftsführer». Faz.net (գերմաներեն). Frankfurter Allgemeine. 2012 թ․ դեկտեմբերի 27. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
  20. ↑ «FD21 - Stefan Reuter» (գերմաներեն). FD21. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 3-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շտեֆան Ռոյտեր» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Շտեֆան_Ռոյտեր&oldid=10033552» էջից