Յոհաննես Սեմպեր
Յոհաննես Սեմպեր (էստ․՝ Johannes Semper, մարտի 22, 1892[1][2], Տառվաստու, Վիլյանդիմաա, Էստոնիայի Հանրապետություն - փետրվարի 21, 1970[1][2], Տալլին, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3]), էստոնացի սովետական գրող։ 1940 ՍՄԿԿ անդամ։ 1930-1940` «Լոոմինգ» ամսագրի խմբագիր։ 1940 եղել է լուսավորության նախագահ։ Սեմպերը իր վեպերում դրսևորել է իրեն որպես հոգեբանական ռեալիզմի վարպետ։ «Կարմիր մեխակներ» վեպում արտացոլված է մտավորականության շերտավորումը 1939-1940 հեղափոխական իրադարձությունների շեմին։
Յոհաննես Սեմպեր էստ․՝ Johannes Semper | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | մարտի 22, 1892[1][2] |
Ծննդավայր | Տառվաստու, Վիլյանդիմաա, Էստոնիայի Հանրապետություն |
Վախճանվել է | փետրվարի 21, 1970[1][2] (77 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Տալլին, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3] |
Գերեզման | Անտառային գերեզմանատուն |
Մասնագիտություն | լեզվաբան, բանաստեղծ, թարգմանիչ և գրող |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() ![]() |
Կրթություն | Տարտուի համալսարան |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Աշխատավայր | Տարտուի համալսարան |
Պարգևներ | Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան և Սպիտակ աստղի 5-րդ աստիճանի շքանշան |
Johannes Semper Վիքիպահեստում |
Հեղինակ է պիեսների «Ճանապարհորդություն դեպի անցյալը» հուշագրության, Էստոնիայի ԽՍՀ հիմնի, էսսեների գրքերի։
Թարգմանել է Դանթե Ալիգիերիի, Ջովանի Բոկաչչոյի, Ալեքսանդր Բլոկի, Պաբլո Ներուդայի և ուրիշների գործեր։
Էստոնիայի ՍՍՀ ԳՄ վարչության նախագահ 1946-1950։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։
Բանաստեղծությունների ժողովածուներԽմբագրել
- 1917 «Պյերո»
- 1926 «Հինգ զգայարան»
- 1936 «Քամիների անիվը»
- 1943 «Չեմ կարող լռել»
- 1958 «Ինչպե՞ս կկարողանայի ապրել»
- 1972 «Էջեր ինչպես քամուն տրված տերևներ»
ՎեպերԽմբագրել
- 1934 «Խանդ»
- 1939 «Քարը քարի վրա»
- 1955 «Կարմիր մեխակներ»
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Eesti biograafiline andmebaas ISIK (эст.)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library, Austrian National Library Record #119065088 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.