Յարոսլավ Կաչինսկի
Յարոսլավ Կաչինսկի (լեհ.՝ Jarosław Aleksander Kaczyński, հունիսի 18, 1949[1][2][3][4], Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն[1]), լեհ քաղաքական գործիչ, իշխող «Իրավունք և արդարություն» պահպանողական կուսակցության հիմնադիր և նախագահ: 2006 թվականի հուլիսի 14-ից մինչև 2007 թվականի նոյեմբերի 9-ը եղել է Լեհաստանի վարչապետ։ Սմոլենսկում տեղի ունեցած ավիավթարում զոհված Լեհաստանի նախագահ Լեխ Կաչինսկու երկվորյակ եղբայրը։
| Յարոսլավ Կաչինսկի լեհ.՝ Jarosław Kaczyński | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Օրենք և արդարություն |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Վարշավայի համալսարանի իրավունքի և վարչության ֆակուլտետ, Copernicus Bilingual High School in Warsaw? և Q9383081? |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, դերասան, փաստաբան և արհմիութենական գործիչ |
| Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Ծննդյան օր | հունիսի 18, 1949[1][2][3][4] (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն[1] |
| Քաղաքացիություն |  Լեհաստան
|
| Ի ծնե անուն | լեհ.՝ Jarosław Aleksander Kaczyński |
| Հայր | Ռայմունդ Կաչինսկի |
| Մայր | Յադվիգա Կաչինսկա |
| Ինքնագիր | 
|
| Պարգևներ | |
Թեև նա վարչապետ կամ նախագահ չէ, բայց ֆորմալ առումով նա միայն Սեյմի անդամ է, քանի որ 2015 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում, որոնք հաղթել են օրենքով և արդարությամբ, նա համարվում է Լեհաստանի ամենաազդեցիկ մարդկանցից մեկը:
ԿենսագրությունԽմբագրել
Յարոսլավ Կաչինսկին ծնվել է Վարշավայում Ժոլիբոժ շրջանում 1949 թվականի հունիսի 18-ին ինժեներ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի վետերան, Կրայովայի բանակի սպա, Ռայմունդ և բանասեր Յադվիգի Կաչինսկիի, 1944 թվականի Վարշավայի ապստամբության ակտիվ մասնակիցների ընտանիքում:
1962 թվականին տասներեք տարեկանում նրանք երկվորյակ եղբոր՝ Լեխի հետ գլխավոր դերեր են խաղացել Լեհաստանում հայտնի մանկական «Լուսինը գողացողների մասին» հեքիաթ-ֆիլմում (լեհ.՝ O dwóch takich, co ukradli księżyc)։
Սովորել է Վարշավայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում, 1971 թվականին Վարշավայի համալսարանի իրավունքի և վարչակազմի բաժնում ստացել է մագիստրոսի աստիճան: 1976 թվականին դոկտորական ատենախոսություն է պաշտպանել այդ ֆակուլտետում:
Ինչպես Լեհաստանի շատ այլ պահպանողական քաղաքական գործիչների մոտ, նրա կարիերան սկսվել է 1970-ականներին ընդդիմադիր «աշխատավորների պաշտպանության կոմիտեում», իսկ 1980-ական թվականներին շարունակել է «Համերաշխություն» արհմիությունում:
Կաչինսկին «Իրավունք և արդարություն» կուսակցության նախագահն է, որը 2005 թվականի սեպտեմբերին կայացած խորհրդարանական ընտրություններում ամենաշատ ձայներ է ստացել և հանդես է եկել Պահպանողական-հայրենասիրական կարգախոսներով: Նույն թվականի հոկտեմբերի 9-ին կայացած նախագահական ընտրություններում իր եղբոր՝ Լեհիի շանսերը չվատթարացնելու համար Կաչինսկին հրաժարվել է վարչապետի պաշտոնից և այդ պաշտոնում առաջադրել կուսակից Կազիմեժ Մարցինկևիչին: Երբ Մարցինկևիչը 2006 թվականի հուլիսի 7-ին հրաժարական տվեց կուսակցության քաղաքական կոմիտեն խորհուրդ տվեց Յարոսլավ Կաչինսկուն որպես նոր վարչապետ։ Հուլիսի 10-ին եղբայրը նրան վարչապետ է նշանակել, իսկ հուլիսի 14-ին Յարոսլավը պաշտոնապես ստանձնել է պաշտոնը։ Ինչպես և եղբայր Լեխը, Յարոսլավը պահպանում է պահպանողական, կաթոլիկ և ազգայնական աշխարհայացքը և թերահավատորեն է վերաբերվում Ռուսաստանին և Գերմանիային:
.JPG)
2007 թվականի հոկտեմբերին տեղի ունեցած արտահերթ ընտրությունները, իշխող կոալիցիայի փլուզումից հետո, հանգեցրին քաղաքացիական հարթակից ՇՀԿ-ի պարտությանը։ Կաչինսկին հրաժարական է տվել, իսկ նախարարների կաբինետը գլխավորել է ՊՊ առաջնորդ Դոնալդ Տուսկը[5]։
2010 թվականի ապրիլի 26-ին Յարոսլավ Կաչինսկին պաշտոնապես դարձավ պետության ղեկավարի թեկնածու։
2010 թվականի հունիսի 20-ին Լեհաստանի նախագահական ընտրությունների առաջին փուլի արդյունքներով 36,46 %-ով զբաղեցրել է երկրորդ տեղը և երկրորդ փուլ է դուրս եկել Լեհաստանի նախագահի պաշտոնակատար Բրոնիսլավ Կոմորովսկու հետ, որը 41,54 %-ով զբաղեցրել է առաջին տեղը:
Լեհաստանի նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլը տեղի է ունեցել 2010 թվականի հուլիսի 4-ին։ Երկրորդ փուլում հաղթանակ է տարել Բրոնիսլավ Կոմորովսկին (53,01 %), իսկ Կաչինսկին հավաքել է 46,99 % ձայն[6]։
2011 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում նրա գլխավորած կուսակցությունը երկրորդ տեղն Է զբաղեցրել ընտրողների ձայների 29,88 %-ով և Սեյմում ստացել է 158 տեղ[7]։
2015 թվականին Լեհաստանի նախագահի ընտրություններում պաշտպանել է իր կուսակցության անդամ Անջեյ Դուդային, որն առաջին տեղն Է զբաղեցրել 53 % արդյունքով:
2015 թվականի հունիսի 20-ին կուսակցական խորհրդաժողովում Յարոսլավ Կաչինսկին Լեհաստանի վարչապետի պաշտոնում առաջադրել է Բեատա Շիդլոյի թեկնածությունը։
2015 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում նրա գլխավորած կուսակցությունն առաջին տեղն Է զբաղեցրել ընտրողների ձայների 37,6 %-ով և Սեյմում ստացել 235 տեղ:
ՊարգևներԽմբագրել
- 2004: Լեհական Թերթի Պարգև
- 2005: Wprost շաբաթաթերթի տարվա մարդ
- 2006: Srebrne Usta-ի II տեղ
- 2007: Սամուելի անվան մեդալ
- 2008: Նոր Տարգի 660-ամյակի մեդալ
- 2012: Եժի Պոպելուշկոյի անվան մեդալ
- 2013: Սուրբ Գեորգիի անվան հաղթանակի շքանշան (Վրաստան)[8]
ԳրություններԽմբագրել
Յարոսլավ Կաչինսկի. Պոստկոմունիզմի Դիմանկար
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119108798 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ 2,0 2,1 Person Profile // Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 3,0 3,1 Munzinger-Archiv — 1913.
- ↑ 4,0 4,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան
- ↑ Интервью с Ярославом Качиньским
- ↑ Бронислав Коморовский объявлен победителем выборов в Польше Lenta.ru
- ↑ Сайт польского новостного телеканала TVN24(լեհ.)
- ↑ «Jarosław Kaczyński Człowiekiem Roku w Krynicy»։ Informacje, publicystyka, wiadomości, opinie | niezalezna.pl։ Վերցված է 2015-09-18