Մասնակից:Gevorg Ghazaryan/Կարոլինա Փեթերս
| Gevorg Ghazaryan/Կարոլինա Փեթերս |
|---|
Կարոլինա Փեթերս, ամբողջական անունը՝ Կարոլինա Թերեզա Աքսինիա Փեթերս (գերմ.՝ Caroline Therese Aksinia Peters, ), գերմանացի դերասանուհի, Վիեննայի Բուրգթատրոնի անսամբլի մասնակից, կինոդերասանուհի, որը նկարահանվել է նաև հեռուստասերիալներում: Որպես թատրեկան և կինոյի դերասան՝ բազմիցս արժանացել է տարբեր մրցանակների: Երկու անգամ ճանաչվել է տարվա դերասանուհի, 2016 թվականին Հենրիկ Իբսենի պիեսներում դերի համար, իսկ 2018 թվականին՝ «Թատրոնն այսօր» (գերմ.՝ Theater heute) ամսագրի հարցումներով:
Կենսագրություն
խմբագրելԿարոլինա Փեթերսը ծնվել է 1971 թվականի սեպտեմբերի 7-ին, Մայնցում: Կառոլինայի հայրը՝ Ուվե Հենրիկ Փեթերսը, հոգեբույժ և նյարդաբան է, 1969 թվականից Մինսկի համալսարանի պրոֆեսոր էր, նաև եղել է Քյոլնի համալսարանի հոգեբուժական հիվանդանոցի տնօրեն[1]: Սուրբ Ծնունդին նա իր երեխաներին բերում էր Մայնցի հիվանդանոց, երբ հիվանդասենյակներում մնում էին միայն ամենածանր հիվանդները: Հիվանդների համար հաճելի էր, որ գլխավոր բժիշկը այցելում էր նրանց անձամբ իր երեխաների հետ: Կառոլինան, սակայն, վախենալով էր դա հիշում և արդեն այդ ժամանակ հասկացել է, որ երբեք չի կարողանա աշխատել հիվանդանոցում, թեև հայրական գծով 17-րդ դարից բոլորի մասնագիտությունը բժիշկ, դեղագործ և այլ բժշկական աշխատող են եղել[2]: Հոր, որպես գիտնականի մասին, Կառոլինան պատմել է հիացմունքով՝ նշելով իր արտաքին նմանությունը նրա հետ մինչև ծաղրանկարչություն (գերմ.՝ bis hin zum Karikaturhaften)[3]:
Կառոլինայի մայրը՝ Յոհաննա Փեթերսը (գերմ.՝ Johanne Peters), գրականագետ, սլավոնագետ և գերմանագետ էր, Ալեքսանդր Բլոկի ստեղծագործության մասին գրքերի հեղինակ[4][5], երեխաների մոտ ներշնչել է ընթերցանության հանդեպ հաստատուն սեր և լուրջ ուշադրություն է դարձրել նրանց ստեղծագործական զարգացմանը։ Կառոլինան հիշում է, որ երբ ծնողներն իրեն բերել էին Մոսկվայից եկախ «Եռաշերտ օպերայի» բեմադրությանը, նա հասկանում էր բովանդակությունը՝ չիմանալով ռուսերենը, քանի որ տանը դերերով խաղացել էին Բեռթոլթ Բրեխտի այդ պիեսը։ Ընտանեկան ժամանակագրությունը ներառում է 4 կամ 5 տարեկան աղջկա ասածը, որ նա երբեք չպետք է սովորի։
Ութ տարեկան հասակում Մայնցից Քյոլն տեղափոխվելուց հետո[6] Կառոլինան սկզբում ավարտել է դպրոցը՝ ստանալով սկզբնական կրթություն, որից հետո ուսանել է Սաարբրյուկենում Սաար հողի երաժշտության բարձրագույն դպրոցում (գերմ.՝ Hochschule für Musik Saar), որտեղ 1994 թվականին անգլիացի դրամատուրգ Էդվարդ Բոնդի «Փրկվածը» պիեսի բեմադրության ժաամանակ հայտնվել է թատրոնի բեմում (գերմ.՝ Alte Feuerwache Saarbrücken):
Փեթերսը առաջին անգաժեմենտի ստացել է 1995 թվականին Կուրֆյուրստենդամի Բեռլինի թատրոնից (գերմ.՝ Schaubühne am Lehniner Platz), որտեղ իռլանդացի դրամատուրգ Ջոն Միլինգթոն Սինգի «Հեծյալները դեպի ծով» պիեսում խաղացել է Նորայի՝ գլխավոր հերոսուհու դստեր դերը: 1999 թվականից հաջորդաբար խաղացել է Բեռլինի, Համբուրգի, Ցյուրիխի, Վիեննայի, Քյոլնի, Դյուսելդորֆի, Ֆրանկֆուրտի առաջատար թատրոններում։
2004 թվականին նրան ներառել են Վիեննայի Բուրգտթատրոնի անսամբլի կազմում և երկու տարի անց առաջադրել ավստրիական թատերական մրցանակի (գերմ.՝ Nestroy-Theaterpreis): Այս թատրոնում դերասանուհին խաղացել է բազմաթիվ տարբեր ներկայացումներում՝ Էսհիլի «Օրեստեա» / «Օթելլո», Ուիլյամ Շեքսպիրի «Լիր արքա», Ուիլյամ Շեքսպիրի «Տասներկուերորդ գիշեր» / Յոհան Վոլֆգանգ Գյոթեի «Կլավիգո» / «Իդեալական ամուսին», Օսկար Ուայլդի «Սալոմեյա» / Ֆրիդրիխ Շիլլերի «Մարիա Ստյուարտ» / Անտոն Պավլովիչ Չեխովի «Քեռի Վանյա» / «Յուն Գաբրիել Բորկման», Հենրիկ Հեդդա Հաբլերի «Իբսենա» / «Ագահություն» և այլ բեմադրություններում[7]:
հեռուստասերիալի նկարահանումների ժամանակ
, ոստիկանության կոմիսար Սոֆի Հաաս
Բացի թատերական ներկայացումներից, Փեթերսը ակտիվորեն նկարահանվում է ֆիլմերում և հեռուստասերիալներում, մասնակցում է մեծ հեռուստատեսության փառատոնին (գերմ.՝ Festival Großes Fernsehen): Հանդիսականների շրջանում առավել մեծ ճանաչում է ձեռք բերել «Ինքնսպանության տեսարանով» հեռուստասերիալում դերասանուհու դերակատար ոստիկանության կոմիսար Սոֆի Հաասը ((գերմ.՝ Sophie Haas), և 2015 թվականի համանուն ֆիլմում[8][9][10]:
Կարմիր կաբրիոլետում Սոֆի Հաասը մագնիսի պես գրավել է Այֆել տեղանքում Հանգաշ ավանի բնակիչների ուշադրությունը (գերմ.՝ Hengasch), որտեղ նրան Քյոլնից տեղափոխել են ոստիկանության կոմիսարի ազատված վայր[11][12]։
YouTube-ի կայքում կան հարցերով մի քանի հարցազրույցներ, որոնք Կարոլինա Փեթերսը տալիս է իր կերպարին՝ Սոֆի Հաասին: Դրանցից մեկում պարզվում է, որ կարմիր գույնի էլեգանտ մեքենան գնվել է ռուս մաֆիոզի սիրուհուց[13]։
Կարոլինա Փեթերսի կատարմամբ Սոֆի Հաասը ձեռք է բերել «Գերմանիայի ամենայուրօրինակ հեռուստատեսային կոմիսարի» (գերմ.՝ die originellste TV-Kommissarin Deutschlands) հեղինակությունը[14]:
Կարոլինա Փեթերսի մասնակցությամբ ֆիլմերի և ներկայացումների մասին հոդվածների հեղինակները նշում են նրա բնական տաղանդը և օրգանիզմը, ինչպես նաև արտասովոր արտահայտիչ դիմախաղը, որը թույլ է տալիս փոխանցել զգացմունքների տարբեր երանգներ առանց բառեր ասելու[15]:
Դերերը թատերական ներկայացումներում
խմբագրել1994: Pam in Gerettet von Edward Bond, Alte Feuerwache Saarbrücken (Regie: Detlef Jacobsen)
1995: Nora in Reiter zum Meer von John Millington Synge, Schaubühne Berlin (Regie: Peter Wittenberg)
1996: Blinde Frau in Stadt der Krieger von Tim Staffel, Schaubühne Berlin (Regie: Christoph Roos und Katka Schroth)
1997: Pepa in Schlaflos — Goya-Projekt von Michael Simon, Schaubühne Berlin (Regie: der Autor)
1998: Frau in Kleine Zweifel von Theresia Walser, Schaubühne Berlin (Regie: Bettina Scheuritzel und Caroline Peters)
1998: Agnes in Familie Schroffenstein von Heinrich von Kleist, Schaubühne Berlin (Regie: Andrea Breth)
1999: Deutsch Für Ausländer von Soeren Voima, Ensemble Arbeit am TAT Frankfurt am Main (Regie: Robert Schuster und Tom Kühnel)
1999: Es ist nicht wie Du denkst von Bettina Scheuritzel, Caroline Peters und Jochen Roller als Peters am Podewil Berlin, Festival Hope & Glory, Festival Reich und Berühmt! sowie Theaterhaus Gessnerallee in Zürich (Regie: Bettina Scheuritzel, Caroline Peters und Jochen Roller)
1999: Tochter in Samstag, Sonntag, Montag von Eduardo de Filippo, Schaubühne Berlin (Regie: Felix Prader)
1999: Bibi Anderson in Szenen einer Ehe von Ingmar Bergman, Schaubühne Berlin (Regie: Dieter Giesing)
2000—2001: Soldatin in Das Kontingent von Soeren Voima, Schaubühne Berlin und TAT Frankfurt (Regie: Robert Schuster und Tom Kühnel)
2000: Sanguiniker in Die Weltbühne von Albert Ostermaier und Roland Schimmelpfennig, Schaubühne Berlin und TAT Frankfurt (Regie: Robert Schuster und Tom Kühnel)
2000: Frau in Gier von Sarah Kane, Schauspielhaus Hamburg (Regie: Ute Rauwald)
2000: Ostern Weihnachten in World Wide Web-Slums 1 — 7 von René Pollesch, Schauspielhaus Hamburg (Regie: der Autor)
2001: Fatima Mansur in Arabische Nacht von Roland Schimmelpfennig, Schauspielhaus Hamburg (Regie: Ute Rauwald)
2001: Marie in Clavigo von Johann Wolfgang von Goethe, Schauspielhaus Hamburg (Regie: Jan Bosse)
2001—2002: Elisabeth in Maria Stuart von Friedrich Schiller, Schauspielhaus Hamburg (Regie: Ute Rauwald)
2001: Carol in Sex nach Mae West von René Pollesch, Prater der Volksbühne (Regie: der Autor)
2002—2003: Carol in Der Kandidat 1989 von René Pollesch, Schauspielhaus Hamburg (Regie: der Autor)
2002—2003: Titelrolle in Die Gedankensenderin von Till Müller-Klug, Cinema Hamburg und Podewil Berlin (Regie: der Autor)
2002: Frau Elvsted in Hedda Gabler von Henrik Ibsen, Schauspielhaus Hamburg (Regie: Sandra Strunz)
2002: Ostern Weihnachten in World Wide Web-Slums 7/8/9 von René Pollesch, Schauspielhaus Hamburg (Regie: der Autor)
2003: Soldatin in Für eine bessere Welt von Roland Schimmelpfennig, Schauspielhaus Zürich (Regie: Falk Richter)
2003—2005: Carol in Splatterboulevard von René Pollesch, Schauspielhaus Hamburg (Regie: der Autor)
2004—2005: Helene Krause in Vor Sonnenaufgang von Gerhart Hauptmann, Burgtheater Wien (Regie: Nicolas Stemann)
2004—2007: Fritz Eckhardt in Hallo Hotel….! von René Pollesch, Burgtheater Wien (Regie: der Autor)
2004—2006: Titelrolle in Salomé von Oscar Wilde, Akademietheater Wien (Regie: Dimiter Gotscheff)
2004—2006: Pablo in Telefavela von René Pollesch, Volksbühne Berlin (Regie: der Autor)
2005—2009: Carol in Cappuccetto Rosso von René Pollesch, Salzburger Festspiele und Volksbühne Berlin (Regie: der Autor)
2005: Carol in Der okkulte Charme der Bourgeoisie von René Pollesch, Schauspielhaus Hamburg (Regie: der Autor)
2006—2008: Carol in Das purpurne Muttermal von René Pollesch, Akademietheater Wien (Regie: der Autor)
2006—2010: Rosalie in Höllenangst von Johann Nestroy, Burgtheater Wien und Salzburger Festspiele (Regie: Martin Kušej)
2006—2008: Carol in Láffair Martin…. von René Pollesch, Volksbühne Berlin (Regie: der Autor)
2006: Eleonore von Este in Torquato Tasso von Johann Wolfgang von Goethe, Burgtheater Wien (Regie: Stephan Kimmig)
2007—2009: Regan in König Lear von William Shakespeare, Burgtheater Wien (Regie: Luc Bondy)
2008—2012: Claire in Die Zofen von Jean Genet, Festwochen Wien und Volksbühne Berlin (Regie: Luc Bondy)
2009—2010: Eleonore von England in Die Jüdin von Toledo von Franz Grillparzer, Burgtheater Wien (Regie: Stephan Kimmig)
2009: Homunkulus, Mephisto und Schöne Helena in Faust II. von Goethe, Burgtheater Wien (Regie: Matthias Hartmann)
2009—2012: Carol in Peggy Pickit sieht das Gesicht Gottes von Roland Schimmelpfennig, Akademietheater Wien (Regie: der Autor)
2010—2013: Heidi in Das Werk/Der Bus/Der Sturz von Elfriede Jelinek, Schauspielhaus Köln (Regie: Karin Beier)
2010—2012: Emilia in Othello von Shakespeare, Akademietheater Wien (Regie: Jan Bosse)
2010: Olivia in Was ihr wollt von Shakespeare, Schauspielhaus Zürich (Regie: Barbara Frey)
2011—2016: Mrs. Cheveley in Der ideale Mann von Elfriede Jelinek nach Oscar Wilde, Akademietheater Wien, ab 2012 Burgtheater Wien (Regie: Barbara Frey)
2011—2016: Professor Cyprian in Professor Bernhardi von Arthur Schnitzler, Burgtheater Wien (Regie: Dieter Giesing)
2012: Jelena Andrejewna in Onkel Wanja von Anton Pawlowitsch Tschechow, Akademietheater Wien (Regie: Matthias Hartmann)
2014: Clara Trueba in Das Geisterhaus von Isabel Allende, Akademietheater Wien (Regie: Antú Romero Nunes)
2015: Isabel, Ginsterkatze und Pfeffermühle in Das Reich der Tiere von Roland Schimmelpfennig, Akademietheater Wien (Regie: der Autor)
2015: Ella Rentheim in einer aktualisierten Version von John Gabriel Borkman von Henrik Ibsen, Akademietheater Wien (Regie: Simon Stone)
2016: Andrea in Bella Figura von Yasmina Reza, Akademietheater Wien (Österreichische Erstaufführung 3. April 2016; Regie: Dieter Giesing)
2016: Georgie Burns in Heisenberg, Düsseldorfer Schauspielhaus (Deutsche Erstaufführung 21. Oktober 2016; Regie: Lore Stefanek)
2017: Klytaimnestra in Die Orestie von Aischylos, Burgtheater Wien (Regie: Antú Romero Nunes)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Andreas Marneros. — ISBN 3931906140«Юбилейный сборник в 80-летию Уве Хенрика Петерса» (531 Seiten) (գերմաներեն). ANA Publishers. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Joachim Schmitz. «Frau mit Aussicht: Caroline Peters über Kindheit, Karriere und Internet» (գերմաներեն). «Neue Osnabrücker Zeitung». Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Meike Grewe. «Mein Vater «Das Leben lässt uns nicht unversehrt«» (գերմաներեն). Focus. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Johanne Peters: Farbe und Licht. Symbolik bei Aleksandr Blok (= Slawistische Beiträge; 144). Sagner, München 1981, ISBN 3-87690-193-6
- ↑ Johanne Peters. «Symbole der sinnlichen Wahrnehmung im lyrischen Werk A.A. Bloks unter besonderer Berücksichtigung der Farbund Lichtsymbole» (297 Seiten) (գերմաներեն). books.google.de. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Uwe Ebbinghaus. «Sie ist der Chef» (գերմաներեն). Frankfurter Allgemeine Zeitung. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ «Caroline Peters» (գերմաներեն). burgtheater.at. Վերցված է 2019-11-01-ին.
- ↑ «Caroline Peters als Sophie Haas» (գերմաներեն). daserste.de. Վերցված է 2019-5-29-ին.
- ↑ «"Seltsam und selten"» (գերմաներեն). daserste.de. Վերցված է 2019-5-29-ին.
- ↑ «Caroline Peters wünscht sich "Mord mit Aussicht"-Specials» (գերմաներեն). augsburger-allgemeine.de. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Cite has empty unknown parameter:|datepublished=(օգնություն) - ↑ Ronald Larmann. «„Kommissarin Sophie Haas" Plötzlich ist ein Feinkostladen im Ort» (գերմաներեն). rundschau-online.de. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Uwe Ebbinghaus. «Verfolgungsjagden mit Schafherde» (գերմաներեն). Frankfurter Allgemeine Zeitung. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ «Caroline Peters interviewt Sophie Haas: Wo kommt der rote BMW her???» (գերմաներեն). YouTube. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ «Caroline Peters — Schauspielerin» («Կաղապար:Нп3»). Radio Bremen (գերմաներեն). YouTube. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն) - ↑ Elmar Krekeler. «Mann und Frau? Ein Selbstmordattentat in Zeitlupe» (գերմաներեն). Die Welt. Վերցված է 2019-5-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|datepublished=ignored (օգնություն)
Արտաքին հղումներ
խմբագրելCaroline Peters bei ihrer Künstleragentur(գերմ.)
«Mord mit Aussicht» — Caroline Peters Interview westart 2013(գերմ.)
Caroline Peters interviewt Sophie Haas(գերմ.)
Caroline Peters interviewt Sophie Haas: «Hast du Angst um deinen guten Ruf?»(գերմ.)
Caroline Peters interviewt Sophie Haas: «Kannst Du zwischen Beruf und Privat trennen?»(գերմ.)