Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ15
 |
|---|
«Նապոլեոնը» (ֆր.՝ Napoléon) — Աբել Գանսի 1927 թ-ի ֆրանսիական պատմական համր կինոէպոպեա է: Համր կինոյի դարաշրջանի ամենաթանկարժեք և նորարարական նախագծերից մեկը , որը սակայն չունի կոմերցիոն հաջողություններ:[1]
Սյուժեն խմբագրել
Հանսի կողմից գրված սցենարը այնքան քիչ էր համապատասխանում պատմական փաստերին, որ նա, կանխատեսելով պատմաբանների կողմից հանդիմանանքները, ներածական վերնագրերում գրառում արեց — «Նապոլեոնը`ինչպես նրան Հանսն էր տեսել»:
Դերերում խմբագրել
- Ալբեր Դյոդոննե — Նապոլեոն Բոնապարտ
- Վլադիմիր Ռուդենկո — Նապոլեոն Բոնապարտ (երեխա)
- Էդմոն Վան Դեյոլ — Մաքսիմիլիեն Ռոբեսպիեռ
- Ալեքսանդր Կուբիցկի — Ժորժ Ժակ Դանտոն
- Անտոնեն Արտո — Ժան Պոլ Մարատ
- Աբել Գանս — Լուի Անտուան Սեն-Ժյուստ
- Ջինա Մանես — Ժոզեֆին դը Բոհարնե
- Ժաննա Պեն — Գորտենզիա Բոհարնե
- Գեորգ Էնին — Էժեն դե Բոհարնե
- Լուի Սանս — Լուի XVI արքա
- Սյուզաննա Բյանչետտի — Մարի Անտուանետ,
- Մարգարիտա Հանսե — Շարլոտա Կորդե
- Իվետտա Դյոդոննե — Էլիզա Բոնապարտ
- Գեորգ լամպին — Ժոզեֆ Բոնապարտ
- Ռոժեր Շանտալ — Ժերոմ Բոնապարտ
- Ժան դը Իդ — Լյաբուսսյեր
- Մակս մակսուդիան — Պոլ Բարրաս
- Ռոջեր Բլյում — դերասան Տալմա
- Պիեռ դե Կանոլլի — Օգյուստ Մարմոն կապիտանը
- Ֆավիեր— Ժոզեֆ Ֆուշե
- Գենիկա Միսսիրիո — կապիտան Յոախիմ Մյուրատ
- Անրի Ստանդարդ — Թերեզա Թալյեն
- Սյուզի Վերնոն — մադամ Ռեկամյե
- Պոլ Ամիո — Ֆուկյե-Տենվիլ
- Անրի Բիլյո — Պիեռ Բոմարշե
- Բենեդիկտոս— Օլիվեր Կրոմվել
- Կամիլ Բեվե — դոկտոր Գիլյոտեն, Ժոզեֆ Իգնաս
- Բոդրո— Լաֆայետ
- Լիզ Կարվալյո — մադմուազել Մարիա Լենորման
- Ալբերտի— Ժան-Ժակ Ռուսո
Գեղարվեստական առանձնահատկությունները խմբագրել
Ֆիլմը աշխարհում առաջինն էր, որը նկարահանվել է պանորամային կինո տեխնոլոգիայով, միաժամանակ երեք կինոժապավենների համար:[2] Նկարահանումների ժամանակ կիրառվել են կրծքային շտատիվներ, ֆուտբոլի գնդակին կցված թռչող տեսախցիկ, կազմակերպվել են զանգվածային տեսարաններ, կառուցվել են հիանալի դեկորացիաներ, կիրառվել եռակի էկրան, որի վրա ցուցադրվում էին ֆիլմի եզրափակիչ դրվագները`նապոլեոնյան զորքերի մուտքը Լոմբարդիա:[3]
Ստեղծման պատմությունը խմբագրել
«Նապոլեոնի» նկարահանումներին նախապատրաստվելիս Աբել Հանսը ավելի քան երեք հարյուր գիրք` Բոնապարտի հիշողությունները, Լուի-Ադոլֆ Տիերի, Ժյուլ Միշլեի, Ֆրեդերիկ Մասսոնի, Ստենդալի, Էլի Ֆրեդերիկ Ֆորեի գրքերը:[4] 1923 թվականին "Вести" կոնցեռնի հիմնադիր, ռուսական ծագման ձեռնարկատեր Վենգերովը , Աբել Հասանին առաջարկեց ֆիլմ նկարահանել Բեռլինում: Հանսը պատասխանեց. «Ես „Նապոլեոնը“ նկարահանելու եմ միայն Ֆրանսիայում»: Այդ ժամանակ Վենգերովը ստեղծեց "միջազգային սինդիկատ", որի մեջ մտավ «Պատե» ընկերությունը:[4]
1924 թ. ավարտին ավարտվեց սցենարը, այն բաղկացած էր ութ սերիաներից`յուրաքանչյուրը 3000- ական մետր:[4]
- Բոնապարտի երիտասարդությունը
- Բոնապարտն ու ահաբեկչությունը
- Իտալական ընկերությունը
- Եգիպտական ընկերությունը և 18 բրումերները
- Աուստերլիցի արևը
- Նահանջը Ռուսաստանից
- Վաթեռլո
- Սուրբ Ելենա
Նկարահանվել էին առաջին երկու մասերը[4]:
Ավելի ուշ, 1935 թվականին Ա.Հանսը թողարկել է ֆիլմի նոր, ձայնային տարբերակը` «Napoléon Bonaparte»:
նապոլեոնի դերի համար ռեժիսորը դիտարկում էր հետևյալ թեկնածությունները` դրամատուրգ Ռենե ֆոշուա, շանսոնիե Ժան Բաստիա, գրող Պիեռ Բոնարդի, դերասան վան Դաել (խաղացել է Ռոբեսպիեր), Իվան Մոզժիխինը (նա հրաժարվել է, քանի որ կարծում էր, որ Բոնապարտի կերպարը կարող է ստեղծել միայն ֆրանսիացին): Ֆիլմում մասնակցություն են ունեցել մոտ 40 հայտնի դերասաններ:[4] «Նապոլեոնը» նկարահանվել է Բրիանսոնում, Տուլոնում, Կորսիկայում, Սեն Կլու (քաղաք)ում, Բրիեննայում, Մամեզոնայում և Փարիզում[4]:
Լրացուցիչ փաստեր խմբագրել
- Նկարահանումներ. 1925թ հունվարի 17-ից մինչև 1926 թվականի սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսները (1925թ նոյեմբերից մինչև 1926թ մայիսը ընդմիջում)
Ֆիլմում ներգրավված են եղել[4]:
- Տեխնիկական անձնակազմ - տարբեր մասնագիտություններ ունեցող 200 մարդ
- 8000 կոստյում
- 6000 ստատիստներ
- 4000 հրացան
- 60 թնդանոթ
- 150 դեկորացիաներ, կառուցվել է 19-րդ դարասկզբի Փարիզի մի ամբողջ շրջան
- էկրանի կողմերի հարաբերակցությունը`` 4:1
Նկարահանող խումբ (ընտրողաբար) խմբագրել
- Աբել Հանս — ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ;
- Ժյուլ Կրյուգեր, Լեոնս-Անրի Բյուրել, Ժոզեֆ-Լուի Մունդվիլեր, Նիկոլայ Տոպորկով — օպերատորներ;
- Ալեքսանդր Բենուա — նկարիչ;
- Ալեքսանդր Վոլկով — ռեժիսորի օգնական;
- Վիկտոր Տուրժանսկի — ռեժիսորի օգնական;
- Հենրի Անդրեանի — ռեժիսորի օգնական;
- Անատոլ Լիտվակ — ռեժիսորի օգնական:
Նշումներ խմբագրել
- ↑ Румановы: отец и сын. Интервью с Даниилом Румановым
- ↑ Фотокинотехника, 1981, էջ 231
- ↑ Сергей Комаров Немое кино // История зарубежного кино. — Москва: Искусство, 1965. — Т. 1.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 И. А. Мусский 100 великих зарубежных фильмов. — Москва: Вече, 2008. — 480 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-9533-2750-3
Գրականության ցանկ խմբագրել
- Е. А. Иофис Фотокинотехника / И. Ю. Шебалин. — М.,: «Советская энциклопедия», 1981. — С. 231. — 447 с.