Վիքիպեդիա

Հոսեյն Համադանի

Հոսեյն Համադանի (պարս.՝ حسین همدانی, հունվարի 1, 1955(1955-01-01) կամ դեկտեմբերի 15, 1950(1950-12-15), Համադան, Իրան - հոկտեմբերի 7, 2015(2015-10-07)[1], Հալեպ), իրանցի ռազմական գործիչ, Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի բրիգադի գեներալ։

Հոսեյն Համադանի
 
Մասնագիտություն՝ ռազմական գործիչ
Դավանանք շիա իսլամ
Ծննդյան օր հունվարի 1, 1955(1955-01-01) կամ դեկտեմբերի 15, 1950(1950-12-15)
Ծննդավայր Համադան, Իրան
Վախճանի օր հոկտեմբերի 7, 2015(2015-10-07)[1]
Վախճանի վայր Հալեպ
Քաղաքացիություն  Իրան

Կենսագրություն խմբագրել

Երիտասարդ տարիներ խմբագրել

Ծնվել է Համադանում՝ Աբադանի նավթավերամշակման գործարանում տեխնիկ աշխատած նավթային ընկերության աշխատակցի ընտանիքում։ Հոսեյնն ուներ երկու ավագ քույր և կրտսեր եղբայր։ Նրա հայրը՝ Ալին, մահացել է, թողնելով ընտանիքը առանց կերակրողի, երբ Հոսեյնն ընդամենը երեք տարեկան էր։ Որպես ավագ որդի՝ Համադանին ստիպված է եղել աշխատել մթերային խանութում՝ գիշերները կատարելով դպրոցական տնային աշխատանք։ Գտնվելով 1979 թվականի Իսլամական հեղափոխության սկիզբը տված գաղափարների ազդեցության տակ՝ Հոսեյնը եղել Է այաթոլլա Մադանիի՝ այաթոլլա Խոմեյնիի ներկայացուցիչ այաթոլլա Խոմեյնիի ուսանողը Համադանում, որը հետագայում սպանվել է ժողովրդական մոջահեդների կողմից, և ընկերների հետ մասնակցել է հակաշահական բողոքներին[2][3]։

Զինվորական ծառայություն խմբագրել

1979 թվականին՝ Համադանում, սկսել է ռազմական կարիերա՝ մտնելով Հեղափոխական գվարդիայի մեջ[2]։ Նա կարևոր դեր է խաղացել Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի ստեղծման գործում՝ առաջին անգամ դրսևորելով իրեն 1979 թվականի քրդական ապստամբության և 1980-88 թվականների իրանա-իրաքյան պատերազմի ժամանակ, որոնց շրջանակներում մասնակցել է տարբեր գործողությունների հրամանատարությանը, որոնք նպատակ ունեին ճնշել անջատողական ելույթները Իրանական Քուրդիստանում[4][5][6]։ Այդ ժամանակ նա 32-րդ բանակի Անսարալխսին կորպուսի հրամանատարն էր և 27-րդ բանակի Մարգարե Մուհամմեդ կորպուսի հրամանատարը, ինչպես նաև 16-րդ բանակի Երուսաղեմ կորպուսի հրամանատարի տեղակալն էր[7][8], մասնակցել է Կերբելա-4 և Կերբելա-5[9]։ 1982 թվականին Լիբանանի վրա Իսրայելի հարձակումից հետո Համադանին, լինելով Ռասուլահ կորպուսի ղեկավարներից մեկը, ուղարկվել է Սիրիա, ապա Լիբանան[10]։ Իրանա-իրաքյան պատերազմի ավարտից հետո նա նշանակվել է Անսար ալ Հուսեյն կորպուսի հրամանատար Համադանի աճյունում[11]։ Հետագայում Համադանին թողարկել է «Խայենի լուսնային լույսը» երկու պաշտոնական կենսագրությունները (պարս.՝ مهتاب خين) և «Դա պարտականություն է, եղբայր» (պարս.՝ تکلیف است برادر), որտեղ նա պատմել Է Իրաքի հետ պատերազմի արևմտյան ճակատում ծառայության տարիների մասին[11][12]։

1990-ականներին եղել է ցամաքային զորքերի շտաբի պետ և Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի ավագ խորհրդական[10][12]։ Մոհամադ Խաթամիի նախագահության ընթացքում Համադանին իր կոշտ քննադատներից մեկն էր[11]։ 1999 թվականին Թեհրանի համալսարանի հանրակացարաններում ուսանողական հուզումների ճնշումից հետո նա ԻՀՊԿ-ի 24 սպաներից մեկն էր, որոնք նամակ էին գրել Խաթամիին, որում դժգոհություն էր հայտնվում տեղի ունեցող անկարգություններից և այն բանից, որ ելույթները ցրելու համար բանակ էր ներգրավվել[9][13][14]։

2005 թվականին Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի հրամանատար Մոհամադ Ալի Ջաֆարին Համադանիին իր տեղակալն ու փոխնախագահն է նշանակել ԻՀՊԿ-ի նորաստեղծ Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի կողմից, որից հետո նրանք միասին մշակել են Իրանում թավշյա հեղափոխությունների իրականացման ցանկացած փորձի դեմ պայքարի վարժանք[4][8]։

2009 թվականին Համադանին նշանակվել է Բասիջ միլիցիայի հրամանատար Հոսեյն Տաեբայի օգնական[11], որից հետո մասնակցել է 2009 թվականի ընտրություններից հետո իր ուժերի կողմից միլիոնավոր բողոքների ճնշմանը, որոնք նշանավորվեցին նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադի հաղթանակով[15]։ Ավելի ուշ նա նշել էր, որ 2009 թվականի կրամատորյան իրադարձություններում, երբ թշնամին բոլոր միջոցներն օգտագործեց մեր դեմ, մեր ուժերը Բասիջին մարդկանց ճիշտ ուղու վրա դրեցին[15], և չնայած այն բանին, որ 45 հազար բասիջներից ոչ մեկին գնդակ չի հարվածել, Համադանին ասել է, որ Միր-Հոսեյն Մուսավիի և Մեհդի Քարուբիի բողոքների կազմակերպիչների համար ամենափոքր պատիժը մահապատիժն Է[16]։ Միևնույն ժամանակ, Համադանիի ելույթներից մեկում ասվում է, որ զինված ուժերը Իսլամական Հանրապետության տարածաշրջանում ազատագրման գործիք են՝ չհիշատակելով, սակայն, թե ում է Իրանը զենք մատակարարում, որից հետո այդ խոսքերն այնքան են տարածվել ԶԼՄ-ներում, որ նա ստիպված է եղել ժխտել իր իսկ հայտարարությունները[8][17]։

2009-2014 թվականներին Համադանին եղել է Ռասուլահ կորպուսի հրամանատար Մեծ Թեհրանի տարածքում[15]։ 2011 թվականին նրա նկատմամբ պատժամիջոցներ են սահմանվել, որոնք ներառում են ֆինանսական ակտիվների կալանք և Մեծ Բրիտանիայի[18], Կանադայի[19], Եվրամիության[20] տարածք մուտքի արգելք, մարդու իրավունքների խախտումների համար, որոնք կատարվել են Թեհրանում բողոքի ցույցերի ճնշման ժամանակ[15][21]։ Հետագայում Համադանին քննադատել է նախագահ Հասան Ռոհանիին Արևմուտքի հետ բանակցությունների համար՝ նրանց համար բոլոր պատասխանատուներին սպառնալով դատով և  Ամերիկան անվանելով Իրանի թշնամի[22]։

 
Հոսեյն Համադանի

Սիրիայում քաղաքացիական պատերազմի սկսվելուց հետո 2012 թվականին Համադանին շիա կամավորների 50-հազարանոց զորակազմի կազմում, որը կոչվում է Ջիշ Շաաբի, վերահսկվում է ԻՀՊԿ-ի կողմից, Սիրիայի տարածք է ուղարկվել այդ երկրի կառավարության պաշտոնական պահանջով[15][23]։ Չնայած Համադանին ուներ միայն միջին կազմավորում և համեստ ծագում[24], նա ճանաչվել էր հեղինակություն և ստրատեգ քաղաքային պայմաններում անջատողական շարժումների և պարտիզանական պատերազմի դեմ պայքարում՝ գլխավոր դեր խաղալով Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադի վերահսկողության տակ գտնվող Շաբիհա միլիցիայի ջոկատների ձևավորման և զինված ընդդիմության դիմադրությանը քրդական և ադրբեջանական ապստամբությունների դեմ պայքարի իրանական մեթոդիկայով վարժեցված[15][25]։ Իրաքի և Լևանտի իսլամական պետության դեմ պայքարի ընթացքում Համադանին պատասխանատու էր սիրիական զինված ուժերի և կամավորական ջոկատների միջև համակարգման համար[26], այդ թվում են լիբանանյան Հեզբոլլահը, իրաքյան Ասաիբ Ահլ ալ-Հաքը և Կատաիբ Հեզբոլլահը, աֆղանական Ֆաթիմիյունը[10], զուգահեռաբար վերահսկողություն իրականացնելով Սիրիայի տարածքում Ղոդս կորպուսի գործողությունների իրականացման նկատմամբ[4], ինչի կապակցությամբ դարձել է տվյալ ստորաբաժանման հրամանատար Քասեմ Սուլեյմանիի ամենամոտ օգնականը[27]։ Մոտ 80 գործողություն անցկացնելով[28] և կարևոր դեր խաղալով Դամասկոսի անկումը կանխելու գործում[16]՝ Համադանին վերադարձել է Իրան և մի քանի օր անց՝ մահվանից կես տարի առաջ, կրկին մեկնել է Սիրիա՝ ռազմական ոլորտում նրա գիտելիքների պահանջվածության պատճառով[9][26]։ Այնտեղ նա հայտնի էր Աբու Վահաբ[29] կեղծանունով, որը վերցրել էր ավագ որդու անունով[24]։

Մահ, ռեակցիա, հուղարկավորություն խմբագրել

2015 թվականի հոկտեմբերի 7-ի լույս 8-ի գիշերը Համադանին զոհվել է Խանասիր տանող ճանապարհին իր ավտոմեքենայի տապալման հետևանքով, միլիցիայի ուժերի հետ խորհրդատվական առաքելության անցկացման ժամանակ, որը գրոհվել էր ԻԼԻՊ-ի անդամների կողմից Հալեպի հյուսիսային ծայրամասում մի քանի գյուղերի գրավումից հետո, չնայած ռուսական ավիահարվածներին, որոնց նշումն սկսվել էր սեպտեմբերի 30-ին[5][6][29][30][31][32][33][34]։

Ինչպես նշել է ԿՀՎ-ի նախկին աշխատակից Ռուել Գերեհտը, Համադանին վերահսկում էր Սիրիայի ներսում իրանական գործողությունները։ Նա ներգրավված էր A-ից Z-ի մեջ, այնպես որ կարճաժամկետ հեռանկարում, հավանաբար, դա բավականին զգալի կորուստ է և կասկած չկա, որ դա հոգեբանական հարված Է Սիրիայում իշխանամետ ուժերի համար[35]։ Նա դարձել է Իրանի ամենատարեց սպան, որը մահացել է արտասահմանում 1979 թվականի իսլամական հեղափոխությունից ի վեր 36 տարվա ընթացքում[36], ինչպես նաև Սիրիայում այս տարի զոհված ԻՀՊԿ երկրորդ հրամանատարը՝ բրիգադի գեներալ Մոհամմադ Ալի Ալլահդադիից հետո, որը սպանվել էր հունվարի 18-ին իսրայելական ավիահարվածի հետևանքով[37][38][39]։ Միաժամանակ, Իրանում Սիրիա մեկնած զինվորականների հուղարկավորությունների թիվը սկսել է աճել[36], իսկ 4-ամյա քաղաքացիական պատերազմի զոհերի ընդհանուր թիվը կազմել է ավելի քան 300 հազար[40]։ Մի քանի օր անց՝ հոկտեմբերի 12-ին, Սիրիայում սպանվել են ԻՀՊԿ երկու սպաներ՝ գեներալ-մայոր Ֆարշադ Հասունիզադեն և բրիգադի գեներալ Համիդ Մոհթարբանդը[41][42]։

Սիրիայի տեղեկատվության նախարար Օմրան ալ-Զուբին ցավակցություն է հայտնել Համադանիի ընտանիքին, Իրանի ժողովրդին ու կառավարությանը՝ շնորհավորելով բոլորին նրա մեծ նահատակության կապակցությամբ, իսկ Իրանում Սիրիայի դեսպան Ադնան Մահմուդը նշել է, որ Համադանիի նահատակությունը միայն կամրապնդի ահաբեկչությանը դիմադրելու ճակատը[43]։

Իրանի բարձրագույն ղեկավար Ալի Խամենեին Համադանիին Սարդար կոչմանն է արժանացրել՝ նշելով, որ «այդ նախկին, անկեղծ զինվորը, ձգտումներով լի, պատվի ու փառքի ճակատներում անցկացրել է իր մաքուր ու բարեպաշտ երիտասարդությունը՝ պաշտպանելով Իսլամական հայրենիքն ու իսլամական Հանրապետական կարգը և այդ մարտադաշտում փառքով ու խիզախությամբ է իրագործվել նրա երազանքը՝ կյանքը տալ հանուն Ալլահի ջիհադի ճանապարհին[44][45], իսկ Իրանի նախագահ Հասան Ռոհանին իր ցավակցությունն է հայտնել բոլոր իրանցիներին Համադանիի մահվան կապակցությամբ, «մեծ կորուստ է և խոր վիշտ է առաջացրել»[46]։

Իսլամական խորհրդատվական խորհրդի նախագահ Ալի Լարիջանին նշել է, որ գեներալ Համադանին կատարել է իր առաքելությունը հեղափոխական գվարդիայում իսլամական կրոնի, Իսլամական հեղափոխության արժեքների և նպատակների պաշտպանության դժվարին և բարդ քայլերի միջոցով, Իրանի արտաքին գործերի նախարար Մոհամադ Ջավադ Զարիֆն ընդգծել է, որ նահատակ Համադանին կարևոր դեր է խաղացել ահաբեկչության և ծայրահեղականության դեմ պայքարի իր խորհրդատվական առաքելության մեջ և նրա մահը մեծ կորուստ է համարվում[47][48][49], իսկ ներքին գործերի նախարար Աբդոլռեզա Ռահմանի Ֆազլին ասել է, որ Համադանին ևս մեկ անգամ ամբողջ աշխարհին ցույց է տվել Իսլամական հեղափոխության կայուն և անվնաս դիմադրությունը ահաբեկչությանն ու ծայրահեղականությանը՝ վստահեցնելով, որ «Ալլահի օգնությամբ մոտ ժամանակներս մնացած ահաբեկիչները կոչնչացվեն»[50]։ Իրանի պաշտպանության նախարար Հոսեյն Դեհգանը նշել է, որ գեներալ Համադանիի ընկերներն ու զինակիցները կշարունակեն նրա ուղին և ամբողջությամբ կկործանեն ԻԼԻՊ-ի քրեաօլիգարխիկ ահաբեկչական խմբավորումը, նրանք ԻՊ-ին վրեժ կլուծեն դիմադրության ճակատի բոլոր նահատակների, ինչպես նաև կանանց, երեխաների և տղամարդկանց համար, որոնք սպանվել են ամբարտավան տերությունների վարձկանների կողմից, իսկ Իրանի բանակի ցամաքային զորքերի հրամանատար Ահմադ-Ռեզա Պուրդաստանը հայտարարել է, որ բրիգադի գեներալ Համադանիի նահատակությունը խթան կհանդիսանա վրեժխնդիր լինել ահաբեկիչներից և նրանց կողմնակիցներից[51][52]։ Նպատակահարմարության խորհրդի նախագահ Ալի Աքբար Հաշեմի Ռաֆսանջանին հայտարարել է, որ Համադանիի մահը սարսափելի պարտություն է պատճառել դիմադրության ուժերին, իրանական հեղափոխական գվարդիային, այդ ականավոր նահատակի մարդկանց, ընկերներին[53], իսկ խորհրդի քարտուղար Մոհսեն Ռեզային նշել է, որ Համադանին լավ հրամանատար էր, խիզախ, համբերատար, նվիրված և անկեղծ, որը Տիրոջ գործում գրեթե 40 տարվա պայքարից, զոհողությունից և անձնվիրությունից հետո հեռացավ Ալլահի մոտ[54]։ Միևնույն ժամանակ, Թեհրանի քաղաքային խորհրդի փողոցների անվանափոխությունների կոմիտեի ղեկավար Մոջթադ Շաքերին հայտարարել է, որ Համադանի անունով կոչվելու է Թեհրանի փողոցներից մեկը[55]։

   
Համադանիի դագաղը բազմության ձեռքին Թեհրանի հրապարակում՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 11։ Թեհրանի փողոցում Համադանիի դիմանկարներով իրանցիները՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 11։

Հոկտեմբերի 9-ի երեկոյան Համադանիի դին վերադարձվել է Իրան և տեղափոխվել Թեհրանի Մեհրաբադ օդանավակայան։ Հոկտեմբերի 11-ի առավոտյան մայրաքաղաքում տեղի է ունեցել հանդիսավոր երթ՝ բարձրաստիճան պաշտոնյաների, զորահրամանատարների և հասարակության բոլոր շերտերի ներկայացուցիչների մասնակցությամբ, որի ժամանակ հազարավոր գվարդիական ձեռքեր ամբոխի միջով Իրանի դրոշով փաթաթված Համադանիի դագաղն են տարել, որից հետո տեղի է ունեցել հուղարկավորության խորհրդանշական արարողություն, որը հեռարձակվել է պետական հեռուստատեսությամբ, ելույթով հանդես է եկել Մոհսեն Ռեզային։ Հոկտեմբերի 12-ին Համադանի մայր հրապարակի հրաժեշտի արարողությունից հետո Համադանիի մարմինը հողին հանձնվեց քաղաքի արևմտյան մասում գտնվող տեղի գերեզմանատանը[2][24][56][57][58]։

Անձնական կյանք խմբագրել

Համադանին ամուսնացած է եղել մի կնոջ հետ, ում հետ միասին մեծացել է մանկության տարիներին[59]։ Նրանք չորս երեխա ունեին[60]։ Ավագ որդին անվանվել է Աբդուլահ իբն Ումեյր Աբու Վահաբ Ալ Կալբիի պատվին, որը քրիստոնյա է, իսլամ է ընդունել և սպանվել Իմամ Հուսեյնի հետ 7-րդ դարում Քերբելի ճակատամարտի ժամանակ[24]։

Համադանին իր կյանքը բաժանել է երկու մասի ՝ պաշտպանելով ընտանիքը ռազմական գործերից՝ տան պայմաններում լինելով բարի և կարեկցող մարդ[3]։ Նա դավանում էր իսլամ և հավատում էր 1979 թվականի իսլամական հեղափոխության իդեալներին[27]։

Մրցանակներ խմբագրել

  • Հաղթանակի մեդալ (երկու անգամ) Բարձրագույն ղեկավարից «սուրբ պատերազմում հաջող հրամանատարության համար»[2][61][62]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.spiegel.de/politik/ausland/syrien-iranischer-general-stirbt-bei-kaempfen-nahe-aleppo-a-1057032.html
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Thousands gather to mourn Iranian general Hamedani». Middle East Eye[en]. 11 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 «بر بلندای ایثار». Hamshahrionline.ir. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «What Is Iran Doing in Syria?». Foreign Policy. 21 сентября 2012. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Berater im Kampf gegen IS: Iranischer General in Syrien getötet». Spiegel. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Rouhani extends condolences over IRGC commander killing in Syria». Press TV. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  7. ↑ «فرماندهی که ۲ نشان «فتح» از دست رهبر داشت». Mashregh News[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «فرمانده سپاه تهران بزرگ کیست؟». Rahesabz.net. 22 октября 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «سرتیپ همدانی؛ ارشدترین نظامی کشته شده ایران در عملیات برون مرزی». Euronews. 9 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Background to Iran IRGC Gen. Hossein Hamedani killed in Syria». Национальный совет сопротивления Ирана[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «اللواء"حسين همداني" قائد حرس محافظة طهران السابق». Iran Briefing. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 «Iranian general killed in Syria came back for special operation». Al-Monitor. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  13. ↑ «Letter from the Revolutionary Guards commanders». Iranian.com[en]. 27 июля 1999. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  14. ↑ «فرمانده کل سپاه: وضع تهران از نظر فرهنگی و سیاسی خوب نیست». BBC. 24 марта 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 «Top Iranian Official Acknowledges Syria Role». The Wall Street Journal. 16 сентября 2012. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 «آخرین گفتگوی سردار شهید حسین همدانی». Tabnak.ir. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  17. ↑ «مقام بلندپايه نيروی مقاومت بسيج ارسال اسلحه به ارتش های آزادی بخش منطقه را تائيد کرد». Голос Америки. 27 октября 2008. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  18. ↑ «Consolidated list of financial sanctions targets in the UK» (PDF). Правительство Великобритании. 14 апреля 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  19. ↑ «Special Economic Measures (Iran) Regulations». Правительство Канады. 21 ноября 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  20. ↑ «Council Regulation (EU) No 359/2011» (PDF). Официальный журнал Европейского союза. 12 апреля 2011. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  21. ↑ «EU Finalizes Sanctions for 32 Individuals in Iranian Government Who Violated Human Rights». Международная кампания за права человека в Иране[en]. 15 апреля 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  22. ↑ «یک فرمانده سپاه ظریف را تهدید به محاکمه کرد». Аль-Арабия. 23 февраля 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  23. ↑ «В Сирии погиб военный советник из Ирана генерал Хамедани». Вести.ру. 10 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «Iran's Revolutionary Guard mourns a general killed in Syria». Los Angeles Times. 13 октября 2014. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  25. ↑ «Битва за «золотое звено». На какие жертвы готов Иран ради сохранения власти Башара Асада в Сирии». Lenta.ru. 10 ноября 2016. Վերցված է 11 ноября 2016-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 «ISIL kills top Iranian commander in Syria». Аль-Джазира. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  27. ↑ 27,0 27,1 «Senior Iranian Revolutionary Guards general killed in Syria -IRGC». Daily Mail. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  28. ↑ «Iran Guards say two commanders killed in Syria». Agence France-Presse. 14 октября 2015. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  29. ↑ 29,0 29,1 «عکس/محل دقیق شهادت سردار همدانی». Fars News Agency. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  30. ↑ «Un général iranien tué près d'Alep, en Syrie». Le Monde. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  31. ↑ «Iranian commander Brigadier General Hossein Hamedani killed by Isis while advising Syrian regime». The Independent. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  32. ↑ «Open secret: Iran fighters in Syria get Russia 'tsunami' support to prop up Assad but not against Islamic State». The Japan Times. 15 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  33. ↑ «Иранский генерал убит джихадистами под Алеппо». BBC Russian. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  34. ↑ «Под Алеппо погиб помогавший войскам Асада иранский генерал». Lenta.ru. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  35. ↑ «U.S. official: 'Psychological blow' in ISIS killing of Iranian general in Syria». CNN. 10 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  36. ↑ 36,0 36,1 «Senior Iranian commander killed in Syria». The Guardian. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  37. ↑ «Iran holds funeral for senior commander killed in Syria». The Washington Post. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  38. ↑ «Gen. Hamedani is Tehran's highest-profile casualty in military efforts to prop up Assad». Times of Israel. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  39. ↑ «В Иране похоронен убитый в Сирии генерал Стражей революции». BBC Russian. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  40. ↑ «ISIS kills Iranian military commander in Syria, Iran says». CNN. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  41. ↑ «Two more Iranian commanders killed in Syria». Аль-Джазира. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  42. ↑ «В Сирии погибли два иранских генерала». Lenta.ru. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  43. ↑ «Information Minister: Martyr Hamedani killed in line of advisory mission in Syria». Сирийское арабское информационное агентство. 11 октября 2015. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  44. ↑ «سردار سرافراز شهید همدانی در کنار رهبر انقلاب». Khamenei.ir. 7 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  45. ↑ «Лидер Исламской революции выразил соболезнование в связи с мученической гибелью военачальника Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  46. ↑ «پیام تسلیت رئیس جمهور به مناسبت شهادت سردار همدانی». Mehr News Agency[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  47. ↑ «Le général Hossein Hamadani tombe en martyr, en Syrie». Аль-Манар. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  48. ↑ «Зариф издал заявление с соболезнованием по поводу кончины бригадного генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  49. ↑ «Соболезнование президента и спикера меджлиса Ирана по случаю муч. гибели генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  50. ↑ «Министр внутренних дел Ирана выразил соболезнования в связи с кончиной командира КСИР». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  51. ↑ «DM Promises Tough Revenge on ISIL for Death of Iranian General in Syria». Fars News Agency[en]. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  52. ↑ «Министр обороны Ирана выразил соболезнования в связи с мученической гибелью бригадного генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  53. ↑ «تسلیت آیت الله هاشمی رفسنجانی در پی شهادت سردار همدانی». Iranian Labour News Agency[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  54. ↑ «همداني از سابقون بود و اجر مجاهداتش جز با شهادت تكميل نميشد». Tabnak.ir. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  55. ↑ «Tehran street to be named after martyred General Hamedani». The Iran Project. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  56. ↑ «В столичный аэропорт "Мехрабад" привезли тело военачальника Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  57. ↑ «Funeral procession of General Hamedani held in Tehran». Голос Исламской Республики Иран. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  58. ↑ «Iran holds funeral for IRGC commander killed in Syria». Press TV. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.(չաշխատող հղում)
  59. ↑ «همسرانه‌هاي بانو پروانه چراغ نوروزي همسر شهيد همداني: گريه‌هاي نيمه شب حسين براي شهادت بود». dsrc.ir. 14 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  60. ↑ «وصیت‌نامه سرلشکر شهید حسین همدانی». Fars News Agency. 14 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  61. ↑ «مروری بر سوابق درخشان سردار شهید حسین همدانی». Fars News Agency. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  62. ↑ «تصاویر پاسدار شهید حسین همدانی». Press TV. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Հոսեյն_Համադանի&oldid=9436229» էջից