Անրի Լեոն Լեբեգ (ֆր.՝ Henri-Léon Lebesgue, հունիսի 28, 1875(1875-06-28)[1][2][3][…], Բովե - հուլիսի 26, 1941(1941-07-26)[1][2][3][…], Փարիզ), ֆրանսիացի մաթեմատիկոս, Փարիզի ԳԱ անդամ (1922), Լոնդոնի թագավորական ընկերության արտասահմանյան անդամ (1930)։ 1910–21-ին Փարիզի համալսարանի, իսկ 1921-ից Քոլեժ դը Ֆրանսի պրոֆեսոր։ Իրական փոփոխականի ֆունկցիաների արդի տեսության հիմնադիրներից է։

Անրի Լեբեգ
ֆր.՝ Henri-Léon Lebesgue
Ծնվել էհունիսի 28, 1875(1875-06-28)[1][2][3][…]
Բովե
Մահացել էհուլիսի 26, 1941(1941-07-26)[1][2][3][…] (66 տարեկան)
Փարիզ
ԳերեզմանQ73663612?[4]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունմաթեմատիկոս և պրոֆեսոր
Հաստատություն(ներ)Պուատիեի համալսարան[5], Կոլեժ դե Ֆրանս[6], Փարիզի համալսարան[5] և Ռենի համալսարան[5]
Գործունեության ոլորտմաթեմատիկական անալիզ, ֆունկցիոնալ վերլուծություն և մաթեմատիկական անալիզ
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա և Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատերԲարձրագույն նորմալ դպրոց, Լյուդովիկոս Մեծի լիցեյ և Սենտ-Լուիսի լիցեյ
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1][7]
Գիտական ղեկավարԷմիլ Բորել[8]
Եղել է գիտական ղեկավարՊոլ Մոնտել[9], Zygmunt Janiszewski?[10], Georges de Rham?[11], André Marchaud?[12] և Florin Vasilesco?[12]
Հայտնի աշակերտներԱռնո Դանժուա և Louis Antoine?[13]
Պարգևներ
 Henri-Léon Lebesgue Վիքիպահեստում

Հիմնական վաստակը չափելի ֆունկցիա հասկացության, չափի տեսության և ինտեգրալի նոր գաղափարի ստեղծումն է (տես Լեբեգի ինտեգրալ), որը հիմնված է չափի տեսության վրա և հնարավորություն է ընձեռում ինտեգրել ֆունկցիաների անհամեմատ ավելի լայն դաս։ Ֆունկցիաների անալիտիկ ներկայացման վերաբերյալ հետազոտություններով նպաստել է ֆունկցիաների նկարագրական տեսության ստեղծմանը։

Կենսագրություն խմբագրել

Անրի Լեոն Լեբեգը ծնվել է 1875 թվականին հյուսիսային Ֆրանսիայի Բովե քաղաքում։ Մանուկ հասակում զրկվել է տպագրատան աշխատակից հորից։ Քաղաքային կրթաթոշակը, որը մայրը կարողացել էր ստանալ որդու համար, օժտված տղային հնարավորություն է ընձեռել ավարտելու քաղաքային քոլեջը, այնուհետև՝ Փարիզի Լյուդովիկոս Մեծի լիցեյը[16][17]։

1894 թվականին պատանի Լեբեգը հաջողությամբ հանձնելով քննությունները՝ ընդունվել է Ֆրանսիայի մանկավարժական գլխավոր ինստիտուտը՝ Փարիզի հեղինակավոր Բարձրագույն նորմալ դպրոցը։ 1897 թվականին ուսումն ավարտելուց հետո նա ստացել է մաթեմատիկայի մանկավարժի դիպլոմ և երկու տարի զբաղվել է ինքնակրթությամբ՝ միաժամանակ աշխատելով որպես գրադարանավարի օգնական։ 1898 թվականին հրապարակվել է նրա մաթեմատիկական առաջին հոդվածը։ Այնուհետև Լեբեգը երեք տարի (1899-1902) մաթեմատիկա է դասավանդել Նանսի քաղաքի կենտրոնական լիցեյում և նախապատրաստել է «Ինտեգրալ, երկարություն, մակերես» (ֆր.՝ Intégrale, longueur, aire) անվանումով թեզը, որը նվիրված էր չափի և ինտեգրալի իր ամփոփմանը, որը պաշտպանել է 1902 թվականին[16]։

1903 թվականին Լեբեգն ամուսնացել է իր համակուրսեցիներից մեկի քրոջ՝ Լուիզ Մարգերիտ Վալլեի (ֆր.՝ Louise-Marguerite Vallet) հետ։ Նրանք ունեցել են երկու երեխա՝ Ժակն ու Սյուզանը։ 1916 թվականին ամուսինները բաժանվել են[18][19]։

Հիմնական աշխատություններ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 510