Կոնսերվատորիա

Կոնսերվատորիա
Մասն է	tertiary education?

Կոնսերվատորիա (իտալ.՝ conservatorio, սկզբնական նշանակությամբ՝ ապաստարան, լատ. conservo - պահպանել ), երաժշտական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն, ուր կրթվում են մասնագետ կատարողներ՝ նվագողներ, երգիչներ, դիրիժորներ նաև կոմպոզիտորներ, երաժշտագետներ^[1]։

Պատմություն

16-րդ դարում կոնսերվատորիա էին կոչվում որբանոցները, ուր երեխաներին արհեստներ էին սովորեցնում (առաջինը՝ Նեապոլում, 1537 թվականին)։ 17-րդ դարից որբանոցներում սկսեցին ուսուցանել երաժշտություն, որը կամաց-կամաց դարձավ գերիշխող, 18-րդ դարում իտալական կոնսերվատորիաները մեծ դեր էին խաղում երաժիշտների և կոմպոզիտորների կրթության գործում։ Պրոֆեսիոնալ երաժիշտների պահանջարկից ծնվեց երաժշտական բուհեր ստեղծելու անհրաժեշտությունը։ Նման տիպի առաջին հաստատությունը Փարիզի Ազգային երաժշտական ինստիտուտն էր (1793), որի հիման վրա 1795 թվականին կազմափոխվեց Երաժշտության և դեկլամացիայի կոնսերվատորիա^[2]։

Տարբեր երկրներում

19-ից 20-րդ դարերում կոնսերվատորիաներ բացվեցին Եվրոպական համարյա բոլոր մեծ քաղաքներում։

Բացվեցին նաև 1847 թվականին Ռիո դե Ժանեյրոյում, ԱՄՆ-ում առաջին կոնսերվատորիան 1853 թվականին Բոստոնում, 1927 թվականին Շանհայում։

Հայաստանում

1921 թվականին Ռոմանոս Մելիքյանի նախաձեռնությամբ ստեղծվեց Երևանի երաժշտական ստուդիան, որը 1923 թվականին վերակազմվեց կոնսերվատորիայի։ 1946 թվականից Երևանի կոնսերվատորիան կրում է Կոմիտասի անունը^[3]։

Ծանոթագրություններ

↑ Հայկական Սովետական Հանրագիտարան
↑ Энциклопедический музыкальный словарь, Москва 1966
↑ Մ. Բերկո, Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիա, Երևան 1973

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կոնսերվատորիա» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 574)։

[1] Հայկական Սովետական Հանրագիտարան

[2] Энциклопедический музыкальный словарь, Москва 1966

[3] Մ. Բերկո, Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիա, Երևան 1973

[1]

[2]

[3]