Կոնսերվատորիա
Կոնսերվատորիա (իտալ.՝ conservatorio, սկզբնական նշանակությամբ՝ ապաստարան, լատ. conservo - պահպանել ), երաժշտական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն, ուր կրթվում են մասնագետ կատարողներ՝ նվագողներ, երգիչներ, դիրիժորներ նաև կոմպոզիտորներ, երաժշտագետներ[1]։
Մասն է | tertiary education? |
---|
Պատմություն
խմբագրել16-րդ դարում կոնսերվատորիա էին կոչվում որբանոցները, ուր երեխաներին արհեստներ էին սովորեցնում (առաջինը՝ Նեապոլում, 1537 թվականին)։ 17-րդ դարից որբանոցներում սկսեցին ուսուցանել երաժշտություն, որը կամաց-կամաց դարձավ գերիշխող, 18-րդ դարում իտալական կոնսերվատորիաները մեծ դեր էին խաղում երաժիշտների և կոմպոզիտորների կրթության գործում։ Պրոֆեսիոնալ երաժիշտների պահանջարկից ծնվեց երաժշտական բուհեր ստեղծելու անհրաժեշտությունը։ Նման տիպի առաջին հաստատությունը Փարիզի Ազգային երաժշտական ինստիտուտն էր (1793), որի հիման վրա 1795 թվականին կազմափոխվեց Երաժշտության և դեկլամացիայի կոնսերվատորիա[2]։
Տարբեր երկրներում
խմբագրել19-ից 20-րդ դարերում կոնսերվատորիաներ բացվեցին Եվրոպական համարյա բոլոր մեծ քաղաքներում։
- 1795 - Փարիզում,
- 1808 - Պրահայում,
- 1821 - Վարշավայում,
- 1821 - Վիենայում,
- 1822 - Լոնդոնում,
- 1830 - Մադրիդում,
- 1832 - Բրյուսելում,
- 1840 - Պեշտում (այժմ Բուդապեշտ),
- 1843 - Լայպցիգում,
- 1850 - Բեռլինում,
- 1850 - Քյոլնում,
- 1862 - Սանկտ Պետերբուրգում,
- 1864 - Բուխարեստում,
- 1866 - Մոսկվայում,
- 1921 - Սոֆիայում։
Բացվեցին նաև 1847 թվականին Ռիո դե Ժանեյրոյում, ԱՄՆ-ում առաջին կոնսերվատորիան 1853 թվականին Բոստոնում, 1927 թվականին Շանհայում։
Հայաստանում
խմբագրել1921 թվականին Ռոմանոս Մելիքյանի նախաձեռնությամբ ստեղծվեց Երևանի երաժշտական ստուդիան, որը 1923 թվականին վերակազմվեց կոնսերվատորիայի։ 1946 թվականից Երևանի կոնսերվատորիան կրում է Կոմիտասի անունը[3]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կոնսերվատորիա» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 574)։ |