Կամենկա (քաղաք, Ուկրաինա)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կամենկա
Կամենկա (ուկրաիներեն՝ Камянка), քաղաք Ուկրաինայի Չերկասիի մարզի Կամենկայի շրջանում, շրջկենտրոն։
| Քաղաք | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Կամենկա | |||||
| ուկրաիներեն՝ Камянка | |||||
| |||||
 | |||||
| Երկիր |  Ուկրաինա | ||||
| Ենթարկում | շրջկենտրոն | ||||
| Մարզ | Չերկասիի մարզ | ||||
| Շրջան | Կամենկայի շրջան (Չերկասիի մարզ) | ||||
| Համայնք | Cherkasy Raion? | ||||
| Մակերես | 152,3 կմ² | ||||
| ԲԾՄ | 127 մետր | ||||
| Խոսվող լեզուներ | Ուկրաիներեն | ||||
| Բնակչություն | 14 190[1] մարդ (2007) | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+2, ամառը UTC+3 | ||||
| Հեռախոսային կոդ | 4732 | ||||
| Փոստային դասիչ | 20800 | ||||
| Ավտոմոբիլային կոդ | CA / 24 | ||||
| ՈՒՎՏԿՕԴ | 7121810100 | ||||
| Պաշտոնական կայք | kammiskrada.gov.ua(ուկր.) | ||||
| |||||
Տարբեր թվականներին Կամենկա կալվածքը պատկանել է լեհական մագնատ Լյուբոմիրսկուն, Ուկրաինայի հետման Խմելնիցկուն և ռուս գեներալ-ֆելդմարշալ Գ. Ա. Պոտյոմկին Տավրիչեսկուն։ Նրա տիրությունների բաժանման ժամանակ դրանց մի մասն անցել է նրա զարմուհի Եկատերինա Դավիդովային։
Կամենկա բնակավայրի հետագա պատմությունը կապված է 1812 թվականի Հայրենական մեծ պատերազմի հերոսներ Ն. Ն. Ռաևսկու և Ա.Պ. Երմոլովի, բանաստեղծ-պարտիզան Դենիս Դավիդովի, Հարավային հասարակության դեկաբրիստների ակտիվ գործունեության (Վ. Լ. Դավիդով, Ս. Գ. Վոլկոնսկի, Մ. Ֆ. Օրլով, Ի. Դ. Յակուշկին և այլք) անունների հետ։ Քաղաքը դարձել է դեկաբրիստական շարժման կենտրոններից մեկը։ Այստեղ էին իջևանում Ա. Ս. Պուշկինը (մի քանի անգամ 1820-ական թվականներին) և Պ. Ի. Չայկովսկին (պարբերաբար, սկսած 1863 թվականից)։
Հարավային աքսորի ժամանակ Պուշկինը Կամենկայում գրել է մի քանի հայտնի բանաստեղծություններ, ավարտել է «Կովկասյան գերին» պոեմը։ Քաղաքը հիշատակվում է «Եվգենի Օնեգին» ստեղծագործության 10-րդ գլխում։
Տեսարժան վայրեր
խմբագրել
Այսօր քաղաքի գլխավոր տեսարժան վայրն է համարվում Պետական պատմա-մշակութային արգելոցը, որն ներառում է մի քանի գործող թանգարանային էկսպոզիցիաները, հուշային տուն-կալվածքը, այլ պատմական կառույցներ, ճարտարապետական հուշարձաններ, արձաններ, 18-րդ դարի զբոսայգի, ինչպես նաև արխիվային և գրադարանային ֆոնդերը։
Տնտեսություն
խմբագրել1820 թվականին Կամենկայում հայտնաբերվել է ստորգետնյա ջրերի հանքավայր։ Ակնաղբյուրը, որը յուրահատուկ բնական հատկություններ ունի, հետագայում խթան է հանդիսացել լյուկորի-օղու արտադրության և սպիրտի գործարանի կառուցման համար, որը տարածաշրջանում առաջիններից մեկն էր։ Կամենկայի օղու համար օգտագործվում է 220 մ խորության վրա գտնվող հորատանցքից ջուրը, որը հետագայում բազմակի անգամ մաքրվում է[2]։
1936 թվականին քաղաքում բացվել է Կամենկայի մեքենաշինական գործարանը։
Բնակչություն
խմբագրել2007 թվականի տվյալներով Կամենկա քաղաքում բնակվում էր 14 190 մարդ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «""Чисельність наявного населення України на 1 січня 2012 року"" ժողովածու, պատրաստված է Ուկրաինայի վիճակագրության պետական կոմիտեի կողմից». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 3-ին. (ուկր.)
- ↑ «АТ - Алкогольные Традиции - О компании - Развитие». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 8-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելԳրականություն
խմբագրել- М. М. Карый."И память Каменки…". — Днепропетровск, 1987. — 93 с.
- В. В. Бабенко, Г. М. Таран и др., Каменский литературно-мемориальный музей А. С. Пушкина и П. И. Чайковского. — Днепропетровск, 1987. — 62 с.
- Д. Г. Драгилёв. На тайном побережье (топология Тясмина) // Ру. Башка Արխիվացված 2009-02-25 Wayback Machine. — 2008. — № 12.
- Д. Г. Драгилёв. Каменские тексты // Дети Ра. — 2006. — № 12.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կամենկա (քաղաք, Ուկրաինա)» հոդվածին։ |