Իզաբելլա Հաբսբուրգ

Իզաբելլա Հաբսբուրգ (Իզաբելլա Ավստրիացի) (գերմ.՝ Isabella von Österreich, դան․՝ Isabella af Østrig) — Ավստրիայի դքսուհի, Իսպանիայի Ինֆանտա և Բուրգունդիայի թագուհի, Դանիայի, նորվեգիայի և Շվեդիայի թագուհի։

Իզաբելլա Հաբսբուրգ
գերմ.՝ Isabella von Österreich
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 18, 1501
ԾննդավայրԲրյուսել, Բելգիա
Մահացել էհունվարի 19, 1526(1526-01-19)[1][2][3] (24 տարեկան)
Մահվան վայրԳենտ, Ֆլանդրիայի դքսություն, Ֆրանսիայի թագավորություն
ԳերեզմանԱստվածամոր և Սուրբ Պետրոսի եկեղեցի (Գենտ) և St. Canute's Cathedral[4]
ՔաղաքացիությունBanner of the Holy Roman Emperor with haloes (1400-1806).svg Սրբազան Հռոմեական կայսրություն
Մասնագիտությունթագավորական կոնսորտ
ԱմուսինՔրիստիան II
Ծնողներհայր՝ Ֆիլիպ I, մայր՝ Ժուաննա (Կաստիլիայի թագուհի)
Զբաղեցրած պաշտոններԴանիայի կոնսորտ թագուհի
ԵրեխաներPrince John of Denmark?[1], Dorothea of Denmark, Electress Palatine?, Քրիստինա Դանիացի, stillborn son Oldenburg?[1], Maximilian of Denmark?[1] և Prince Philip Ferdinand of Denmark?[1]
Commons-logo.svg Isabella of Austria Վիքիպահեստում

ԿենսագրությունԽմբագրել

Սրբազան Հռոմեական կայսրության կայսր Կառլոս V-ի քրոջ Խուանա I-ի և Ֆիլիպ I-ի դուստրը։ Հայտնի է նաև որպես Իզաբելլա Բուրգունդացի, Իզաբելլա Ավստրիացի և Իզաբելլա Կաստիլիացի։

1514 թվականի հուլիսի 11-ին հաստատվեց ամուսնություն՝ վստահված անձանց մասնակցությամբ։ Փեսացուի՝ Կրիստիան II Դանիացու փոխարեն ներկայացավ Իզաբելլայի պապը՝ կայսր Մաքսիմիլիան I-ը։ Մեկ տարի անց ժամանեց Նորվեգիայի արքեպիսկոպոսը և նրան ուղեկցեց Կոպենհագեն, որտեղ 1515 թվականի օգոստոսին տեղի ունեցավ նրանց ամուսնության պաշտոնական արարողակարգը։

Իզաբելլային թագադրեցին և նա ստացավ Ելիզավետա անունը (դան․՝ Elisabet)։ Ամուսնության առաջին տարիներին Իզաբելլայի ընտանիքի անդամների և թագավորի միջև սառն էին։ Թագավորը սիրուհի ուներ Դիվիկե անունով ( լեհ բուրժուայի դուստր դան․՝ Dyveke Sigbritsdatter), որին չէր պատրաստվում լքել անչափահաս կնոջ պատճառով։

Զայրացած կայսրը սկսեց դիվանագիտական պայքար մղել Կրիստիան II-ի դեմ, բայցը հարցը լուծվեց անսպասելի, երբ 1517 թվականին մահացավ Դիվիկեն (կասկածներ եղան, որ նրան թունավորել էին)։ Դրան հաջորդող տարիներին Իզաբելլայի և նրա ամուսնու հարաբերությունները կարգավորվեցին։

Իզաբելլայի միջնորդությամբ Դիլինգյան բանտից ազատ է արձակվում Յոհան-Կասպեր Ակվիլան, ով Մարտին Լյութերի մոտ դաշնակիցն էր[5]։ 1523 թվականին, երբ ժողովուրդը ոտքի կանգնեց Կրիստիան II-ի դեմ, իշխանությունն անցավ նրա հորեղբորը՝ Դանիայի թագավոր Ֆրեդերիկ I-ին, ով ցանկացավ լավ հարաբերություններ հաստատել Իզաբելլայի ընտանիքի հետ։ Նա նամակ ուղարկեց Գերմանիա, որպես այրի թագուհի նրան առաջարկելով նպաստ և թույլ տվեց մնալ Դանիայում՝ իր պաշտպանության ներքո։ Այդ ժամանակ Կրիստիան II-ը ապաստան էր գտել Նիդերլանդներում։

Իզաբելլան նրան պատասխան նամակ ուղարկեց, որը սկսվում էր հետևյալ բառերով․«ubi rex meus, ibi regna mea» (լատ․ «որտեղ իմ թագավորը՝ այնտեղ և իմ թագավորությունը»)։ Նա ամուսնու և երեխաների հետ լքեց Դանիան։ Իզաբելլան մահացել է 24 տարեկան հասակում։ Հուղարկավորվել է Օդենսե քաղաքի եկեղեցու բակում, որտեղ և գտնվում էր նրա ամուսինը։ XIX դարում նրանց աճյունները վերահուղարկավորվել են Սուրբ Կնուդի տաճարում։

ԵրեխաներԽմբագրել

Իզաբելլան ունեցել է վեց երեխա[6]


ԾանոթագրություններԽմբագրել