Բորիս Պուգո

Բորիս Կարլովիչ Պուգո (ռուսերեն` Бори́с Ка́рлович Пу́го, լատիշերեն` Boriss Pugo, 1937, փետրվարի 19, ք. Կալինին (ՌԽՖՍՀ) - 1991, օգոստոսի 22, Մոսկվա), ԽՍՀՄ կուսակցական, պետական գործիչ։ Խորհրդային բանակի գեներալ-գնդապետ (1991)։ ԽՄԿԿ անդամ 1963-ից։

Բորիս Պուգո լատիշ․՝ Boriss Pugo
Ծնվել է	փետրվարի 19, 1937(1937-02-19)
Ծննդավայր	Տվեր, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	օգոստոսի 22, 1991(1991-08-22) (54 տարեկանում)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Ազգություն	Լատիշներ
Կրոն	աթեիզմ
Կրթություն	Ռիգայի տեխնիկական համալսարան
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	interior minister?
Քաղաքական կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և մրցանակներ	Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան և «Պատվո նշան» շքանշան
Անդամություն	ԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե և Արտակարգ դրության պետական կոմիտե

Ավարտել է Ռիգայի ճարտարագիտական ինստիտուտը (1960)։ 1977-80-ին աշխատել է պետական անվտանգության մարմիններում. Լատվիական ԽՍՀ ՊԱԿ-ի նախագահի առաջին տեղակալ, 1980-84-ին՝ նախագահ։ 1984-88-ին՝ Լատվիայի Կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղար, 1988-90-ին՝ ԽՄԿԿ կենտկոմին առընթեր կուսակցական վերահսկողության կոմիտեի նախագահ, 1990-91-ին՝ ԽՍՀՄ Ներքին գործերի նախարար։ Արտակարգ դրության պետական կոմիտեի (ԳԿՉՊ) անդամ. մասնակցել է 1991-ի օգոստոսի 19-21-ի պետական հեղաշրջման փորձերին, որի ձախողումից հետո ինքնասպան է եղել։

Պուգոյի թույլտվությամբ կամ անմիջական ցուցումով ԽՍՀՄ ՆԳՆ ներքին զորքերի ստորաբաժանումները և Ադրբեջանի ՄՀՆՋ-ականները գործադրել են բռնություններ, իրականացրել պատժիչ գործողություններ, մարդկանց անհարկի ձերբակալություններ, բնակարանների խուզարկություններ ու ահաբեկչություններ, ինչպես նաև իրականացվել է Գետաշենի, Մարտունաշենի, Հադրութի և Շուշիի շրջանների հայկական բնակավայրերի բնակչության բռնի տեղահանումը, կողոպուտն ու սպանությունները։