Վասաձե Ակակի Ալեքսիի (վրաց.՝ აკაკი ვასაძე, հուլիսի 25 (օգոստոսի 6), 1899, Քութայիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - ապրիլի 3, 1978(1978-04-03), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի խորհրդային դերասան և ռեժիսոր, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1936)։ ԽՄԿԿ անդամ 1939 թվականից։

Ակակի Վասաձե
վրաց.՝ აკაკი ალექსის ძე ვასაძე
Ծնվել էհուլիսի 7, 1899
ԾննդավայրՔութայիս
Մահացել էԹբիլիսի
Մահվան վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ՄասնագիտությունԴերասան, Ռեժիսոր,
Պարգևներ և մրցանակներ

Կենսագրություն

խմբագրել

1918-1920 թվականներին սովորել է Թբիլիսիի Ջաբադարիի դրամատիկ ստուդիայում։ 1920 թվականից աշխատել է Ռուսթավելու անվան վրացական թատրոնում (Թբիլիսի), 1935-1955 թվականներին՝ նույն թատրոնի, 1958 թվականից՝ Մեսխիշվիլու անվան թատրոնի (Քութայիս) գլխավոր ռեժիսոր, 1969 թվականից՝ Ռուսթավիի վրացական թատրոնի դերասան։ Վասաձեն ստեղծագործական լայն ընդգրկումների դերասան էր, ստեղծել է և՝ ողբերգական, և՝ կատակերգական կերպարներ։ Նրա արվեստն առանձնացել է սոցիալական տիպականացման վարպետությամբ, բազմազան ու հարուստ բեմական գույներով և արտահայտչամիջոցներով։

Բեմական կյանքը

խմբագրել

Լավագույն դերերից են՝ Մենգո (Լոպե դե Վեգայի «Ոչխարի աղբյուր»), Ֆրանց Մոոր (Շիլլերի «Ավազակներ»), Կիկվիձե (Դարասելիի «Կիկվիձե»), Անանիա (Ցուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն»), Յագո (Շեքսպիրի «Օթելլո), Շույսկի (Աոլովյովի «Մեծ աիրակալը»)։ Բեմադրություններից են՝ Շանշիաշվիլու «Արսեն», Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ», Յուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն», Կոռնեյչուկի «Բոգդան Խմելնիցկի»։ Վասաձեն մեծ ավանդ ունի հայ-վրացական կապերի ամրապնդման գործում։ Սունդուկյանի «Պեպո»-ում մարմնավորել է Պեպոյի և Զիմզիմովի կերպարները։ 1923 թվականից նկարահանվել է կինոյում։ 1924 թվականից զբաղվել է մանկավարժությամբ։ Թբիլիսիի Ռուսթավելու անվան թատերական ինստիտուտի պրոֆեսոր (1947 թվականից)։ ՍՍՀՄ (1942, 1946, 1951), Վրաց ՍՍՀ Ռուսթավելու անվան (1974) պետական մրցանակներ։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 և 2 այլ շքանշաններով։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Васадзе Акакий Алексеевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 290