Ֆլումինենսե

Ֆլումինենսե (պորտ.՝ Fluminense Football Club), բրազիլական ֆուտբոլային ակումբ Ռիո դե Ժանեյրոյում: Ակումբն իր նահանգի չորս ավանդական գրանդներից մեկն է «Ֆլամենգոյի» (Ֆլու Ֆլա կլասիկո՝ ամենահայտնիներից մեկը ֆուտբոլում), «Բոտաֆոգոյի» («Կլասիկո Վովո»՝ ամենահինը Բրազիլիայում, 1905 թվականից) և «Վասկո դա Գամայի» հետ միասին, ինչպես նաև Բրազիլիայի ուժեղագույն ակումբներից մեկը, Տասներեքի ակումբի հիմնադիրը, որ Բրազիլիայի ամենաժողովրդական ու տիտղոսակիր ակումբների կազմակերպությունն է: Հետազոտական ինստիտուտների (Ibope и Datafolha) ուսումնասիրությունների տվյալներով, որոնց հրատարակել են իրենց հետազոտության արդյունքները 2004 և 2006 թվականներին համապատասխանաբար, «Ֆլումինենսեին» երկրպագում է 2 միլիոն 200 հազար մարդ (12-րդը Բրազիլիայում, ամենաքիչը Ռիոյի չորս գրանդների շարքում․ երրորդ տեղն զբաղեցրած «Բատաֆոգոյի» երկրպագուների թիվը 2,7 միլիոն է): Սակայն ողջ Բրազիլիայում և այլ երկրներում (օրինակ՝ Ուրուգվայում) «Ֆլումինենսեի» երկրպագուների թիվը հասնում է մոտ 9 միլիոնի:

Ֆլումինենսե
Մականուն(ներ)	Ռիոյի եռագույններ (պորտ.՝ Tricolor Carioca) Մեծ Ֆլու (պորտ.՝ Fluzão) Ռազմիկների թիմ (պորտ.՝ Time de Guerreiros)
Հիմնադրում	1902
Երկիր	Բրազիլիա
Քաղաք	Ռիո դե Ժանեյրո
Մարզադաշտ	Մարականա, Ռիո դե Ժանեյրո
Տարողունակություն	78 838
Նախագահ	Պետեր Սիմսեն
Մարզիչ	Աբել Բրագա
Լիգա	ԿՈՆՄԵԲՈԼ՝ 26 ԲՖՖ՝ 10
Տան դաշտ Մրցակցի դաշտ

Պատմություն

«Ֆլումինենսեն» հիմնադրվել է 1902 թվականի հոկտեմբերի 17-ին անգլիացի Արթուր Կոքսի կողմից: Ակումբն իր հիմնադրման օրվանից իրեն ներկայացնում է որպես արիստոկրատական:

1932 թվականին «Ֆլուն» եղել է առաջին բրազիլիական ակումբը, որ դարձել է պրոֆեսիոնալ:

1963 թվականի դեկտեմբերի 15-ին կայացած «Ֆլումինենսե» և «Ֆլամինգո» ակումբների խաղի (Ֆլու Ֆլա) ժամանակ հավաքվել է 194 603 հանդիսատես, ինչը համարվում է աշխարհի ռեկորդ ակումբների խաղերի հաճախելիության թվով։ Եվս երեք անգամ (1969, 1976 և 1984 թվականներին) ավելի քան 150000 հանդիսատես է հավաքվել դիտելու Ֆլու-Ֆլան:

1960-ականների վերջին և 1970-ական թվականների սկզբին թիմում խաղում էր Կարլոս Ալբերտո Տորեսը, 70-ականների կեսերին՝ Ռիվելինոն: Ռիվելինոյի ժամանակ թիվն ստացավ «Maquina» մականունը (պորտուգալերենից թարգմանաբար՝ «մեքենա»)՝ արտացոլելով այն ոճը, որով նա երկու անգամ անընդմեջ հաղթել է Ռիոյի առաջնությունում: 1984 թվականին չեմպիոնական թիմի գլխավոր աստղը եղել է պարագվայցի Խուլիո Սեսար Ռոմերոն, որին երկրպագուները կոչել են Ռոմերիտո: 1970 թվականին «Ֆլումինենսեն» հաղթել է Ռոբերտան գավաթի խաղարկությունում, որը հետագայում ճանաչվել է Բրազիլիայի առաջնության նմանօրինակ: 1985 թվականի Ռոմերիտոն ճանաչվել է Հարավային Ամերիկայի լավագույն ֆուտբոլիստ:

1990-ական թվականների սկզբին թիմը զգալի ճգնաժամի մեջ էր․ ակումբն անցել էր Սերիա C, սակայն 1990-ական թվականների վերջին ու 2000-ականների սկզբին ակումբը բարելավեց իր դիրքերը և վերադարձավ Սերիա Ա:

Համարվում է, որ մինչև վերջերս թիմի «արիստոկրատիկ» երկրպագուները թիմից պահանջում էին չեմպիոնական տիտղոսներ նվաճել միայն իրենց նահանգի ներսում, իսկ Բրազիլիայի առաջնությանը թիմը վերաբերվում էր արհամարհանքով: Ներկայում «Ֆլուն» Կարիոկի լիգայի համառեկորդակիր է չեմպիոնական տիտղոսների թվով (30 տիտղոս), քանի որ 2008 թվականին այս ցուցանիշին է հասել նաև թիմի հավերժական մրցակից «Ֆլամենգոն»:

2008 թվականի հունիսի 4-ին «Ֆլումինենսեն», իր դաշտում 3:1 հաշվով հաղթելով արգենտինական «Բոկա Խունիորս» ակումբին (առաջին հանդիպումն ավարտվել է 2:2 հաշվով), իր պատմության մեջ առաջին անգամ նա դուրս է եկել Լիբերտադորեսի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ: Էկվադորի ԼԴՈՒ Կիտո ակումբի դեմ խաղում թիմը զիջել է հաղթանակը: 2009 թվականի դեկտեմբերին «Ֆլումինենսեն» Հարավամերիկյան գավաթի խաղարկության եզրափակչում զիջել է նույն հակառակորդին։ Գրեթե ամբողջ մրցաշրջանում թիմը պայքարում էր Սերիա Ա-ում իր տեղը պահելու համար, ինչն ի վերջո հաջողվել է միայն առաջնության վերջում:

2010 թվականին «Ֆլու»-ն իր պատմության մեջ երկրորդ անգամ դարձել է Բրազիլիայի չեմպիոն: Սակայն 2010 թվականի վերջին Բրազիլիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիան որոշել է չեմպիոնական տիտղոսներին հավասարեցնել Բրազիլիայի հին գավաթը (1959-1968) և Ռոբերտան գավաթը (1967-1970): Այդ պատճառով էլ, հաշվի առնելով «Ֆլուի» հաղթանակը 1970 թվականին Ռոբերտան գավաթի խաղարկությունում, եռագույնները պաշտոնապես Բրզիլիայի եռակի չեմպիոններ են: Հաջորդ մրցաշրջանում ակումբը երրորդ տեղն է զբաղեցրել լիգայում: 2002 թվականին «Ֆլուն» կրկին դառնում է ուժեղագույնը: Սակայն 2013 թվականի մրցաշրջանում թիմը սպորտային արդյունքներով անցել է Սերիա Բ՝ զբաղեցնելով ընդամենը 17-րդ տեղը․ նմանատիպ արդյունք խստ հազվադեպ է ազգային առաջնություններում (հաշվի չառնելով որակազրկումները): Իր տեղը պահպանել թիմի հաջողվել է միայն այն բանից հետո, երբ միավորներ են հանվել նրա մրցակիցներից (առաջին հերթին «Պորտուգեզայից»):

Բրազիլիայի չեմպիոններ 1970 (Ռոբերտան)

1970 թվականին «Ֆլումինենսեն» մասնակցել է Ռոբերտան գավաթի խաղարկության 19 հանդիպման, որոնցից 10-ում հաղթել է, 4 անգամ խաղն ավարտել ոչ-ոքի և հինգ անգամ պարտվել: Թիմը խփել է 29 և բաց թողել 16 գոլ: Աղյուսակում ներկայացված են թիմի բոլոր մասնակիցները, որ հանդես են եկել այդ մրցաշարում և դարձել Բրազիլիայի չեմպիոն․

№	Խաղացող	Ամբողջական անուն	Դիրք	Խաղ	Գոլ
1	Ֆելիկս	Ֆելիքս Միելի	Դարպասապահ	15	-12
2	Ժորժ Վիտորի	Ժորժե Վիտորիո Կուսիելո	Դարպասապահ	3	-3
3	Ժայրո	Ժայրո դո Նասիմենտո	դարպասապահ	1	-1
4	Օլիվեյրա	Ռեյմունդո Էվանդրո դա Սիլվա Օլիվեյրա	աջ պաշտպան	19
5	Գալյարդա	Ժուան Ժոզե Գալյարդո	պաշտպան	18
6	Ասսիս	Ֆրանցիսկո դե Ասսիս Լիս Սիլվա	պաշտպան	17
7	Մարկո Անտոնիո	Մարկո Անտոնիո Փելիսիանո	ձախ պաշտպան	17	3
8	Սիլվեյրա	Սիլդես դե Սոյուզ Պովոաս	պաշտպան	11
9	Ալբերիկո	Ալբերիկո Դիաս դոս Սանտոս	պաշտպան	3
10	Տանինյու Բայինո	Անտոնիո Դիաս դոս Սանտոս	պաշտպան	3
11	Լումումբա	Պաուլո Նասիմենտո Ռիբեյրո	պաշտպան	2
12	Դիդի	Ադիր Սիդ Ռոդրիգես	կիսապաշտպան	19	1
13	Սամարոն	Վիլսոն Գոմես	կիսապաշտպան	18	2
14	Դենիլսոն	Դենիլսոն Կուստոդիո Մաշադո	կիսապաշտպան	16
15	Կլաուդիո Գարսիյա	Կլաուդիո Գալբո Գարսիյա	կիսապաշտպան	9
16	Վիլտոն	Վիլտոն Սեզար Խավեր	կիսապաշտպան	8
17	Ժայիր	Ժաիր դե Ժազուս Պերեյրա	կիսապաշտպան	2
18	Կաֆուրինգա	Պոասիր Ֆերնանդես	աջ հարձակվող	19	1
19	Լուլա	Լյուս Ռիբեյրո Պինտո Նետո	հարձակվող	19	5
20	Ֆլավիո	Ֆլավիո Ալմեյդա դա Ֆոնսեկա	հարձակվող	14	11
21	Միկի	Ադալբերտո Քրինցեր	հարձակվող	9	5
	Պաուլո Ամարալ	Պաուլո Լիմա Ամարալ	մարզիչ
	Ֆրանսիսկո Լապորտ		նախագահ

Ընթացիկ անդամակցություն

2017 թվականի օգոստոսի 4-ի դրությամբ

№ Դիրք Անուն Ծննդյան ամսաթիվ 1 ԴՊ Մարկոս Ֆելիպե 1996 12 ԴՊ Դիեգո Կավալերի 1982 22 ԴՊ Ժուլեո Սեզար 1986 34 ԴՊ Մատեուս Ֆիլիպ 1995 2 ՊՇ Լուկաս 1988 3 ՊՇ Գում 1986 4 ՊՇ Ռենատո Շավիս 1990 6 ՊՇ Մարլոն 1997 13 ՊՇ Վեսլի Ֆրազան 1996 15 ՊՇ Լեո 1996 16 ՊՇ Ռենատո 1990 33 ՊՇ Էնրիկե Բուս 1986 38 ՊՇ Մատեուս Մասկարենյաս 1998 40 ՊՇ Ռեժինալդո 1992 41 ՊՇ Ռոժեր Իբաբես 1998 44 ՊՇ Իգոև Նոգեյրա 1995 5 ԿՊ Լուկաս Պերե 1982 7 ԿՊ Մարկինո 1986 8 ԿՊ Դուգլաս 1997

№ Դիրք Անուն Ծննդյան ամսաթիվ 10 ԿՊ Գուստավ Սկարպա 1994 18 ԿՊ Ջեֆերսոն Օրեխուելա 1993 20 ԿՊ Խունիոր Սորնոսա 1994 21 ԿՊ Ռոբերտ 1996 23 ԿՊ Մարլոն Ֆրեյտաս 1995 26 ԿՊ Մատեուս Նորտոն 1996 29 ԿՊ Լուկինյաս 1994 37 ԿՊ Վենդել 1997 39 ԿՊ Լուիս Ֆեռնանդո 1994 9 ՀՐ Էնրիկե Դորադո 1989 11 ՀՐ Վելինգտոն Սիլվա 1993 27 ՀՐ Պեու 1993 28 ՀՐ Մատեուս Ալեսանդրո 1996 30 ՀՐ Մարկինոս Կալազանս 1996 31 ՀՐ Պատրիկ Լուան 1998 32 ՀՐ Պեդրո 1997 35 ՀՐ Մարկոս Ժունիոր 1993 39 ՀՐ Ֆելիպե 1997 70 ՀՐ Ռիշարլիսոն դե Անդրադ 1997

• Գլխավոր մարզիչ՝ Աբել Բրագա (1952)

Խորհրդանիշներ

Մարզադաշտ

Maracanã — Fluminense

Թիմը հանդես է գալիս երկու մարզադաշտերում՝ Բրազիլիայի ազգային հավաքականի նախկին՝ «Դաս Լարանժեյրաս» մարզադաշտում, որը 1919 թվականին հյուրընկալել է Ամերիկայի գավաթի խաղարկությունը և 103 հազար հանդիսատես տեղավորող «Մարական» մարզադաշտը:

Համազգեստ

• Թիմի հիմնական համազգեստը՝ ուղղահայաց կարմիր-սպիտակ-կանաչ շերտերով շապիկներ, ընդ որում՝ հիմնական գույները կարմիրն ու կանաչն են, իսկ սպիտակը բաժանում է դրանք, ինչպես նաև սպիտակ շորտեր և գուլպաներ
• Պահեստային ձևը՝ սպիտակ շապիկներ, կարմիր շորտեր և կանաչ (կամ կարմիր) գուլպաներ:

Ձեռքբերումներ

• Բրազիլիայի չեմպիոն (4) – 1970, 1984, 2010, 2012
• Բրազիլիայի առաջնության 3-րդ տեղը (4) – 1975, 1988, 2001, 2011
• Բրազիլիայի գավաթի չեմպիոն (1) – 2007
• Բրազիլիայի գավաթի եզրափակիչ խաղ (2) – 1992, 2005
• Ռիո դե Ժանրեյո նահանգի չեմպիոն]] (31) – 1906, 1907, 1908, 1909, 1911, 1917, 1918, 1919, 1924, 1936 (АФРЖ), 1937, 1938, 1940, 1941, 1946, 1951, 1959, 1964, 1969, 1971, 1973, 1975, 1976, 1980, 1983, 1984, 1985, 1995, 2002, 2005, 2012
• Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշարի հաղթողը (2) – 1957, 1960
• Լիբերտադորեսի գավաթի խաղարկության եզրափակչի մասնակից (1) – 2008
• Հարավամերիկյան գավաթի խաղարկության եզրափակչի մասնակից (1) – 2009

Հայտնի մարդիկ

Խաղացողներ

• Ադեմիր — ԱԱ լավագույն ռմբարկու -1950
• Ալտաիր — աշխարհի չեմպիոն 1962
• Ֆաուստինո Ասպրիլյա
• Բռանկո — աշխարհի չեմպիոն 1994
• Վալդո Մաշադո — 314 գոլ (ակումբի ռեկորդ)
• Վաշինգտոն
• Վաշինգտոն Սեզար Սանտոս
• Դիդի — աշխարհի չեմպիոն 1958 և 1962
• Ժաիր Մարինո
• Ժերսոն — աշխարհի չեմպիոն 1970
• Ժելտուլիո
• Կարլոս Ալբերտո Տորես — աշխարհի չեմպիոն 1970
• Դարիո Կանկո
• Լյուս Ալբերտո
• Լուլա
• Մարկո Անտոնիո — 1970 թվականի աշխարհի չեմպիոն
• Մարկոս Կարնեյրո դե Մենդոնսա
• Մարսելո
• Օռլանդո Պինգո դե Օուռո (186 գոլ)
• Պաուլո Սեզար Կաժու
• Կարլոս Ժազե Կաստիլո — աշխարհի չեմպիոն 1958 և 1962
• Դեյան Պետկովիչ
• Պինեյրո
• Պեդրո Ամարիմ (188 գոլ)
• Կլուդիո Պինտբուլ
• Ռենատո Գաուշո
• Ռոբերտ Ռիվելին — աշխարհի չեմպիոն 1970
• Ռոդոլֆո
• Ռոդրիգես Նետու
• Ռոժեր
• Ռոմարի — աշխարհի չեմպիոն 1994
• Ռոնի
• Ռոմերիտ
• Ռուսո (154 գոլ)
• Տելե (162 գոլ)
• Թիմ
• Տյագո Նևես
• Հենրի Ուելֆաիր (166 նպագոլտակները)
• Էդին
• Էրկուլես (164 գոլ 176 հանդիպումներում, 1935-42)
• Ֆելիկս Միելի — ԱԱ 1970
• Դեկու
• Ֆրեդ

Մարզիչ

Չարլի Ուիլյամս (1911-1912, 1924-1926) Լուիս Վինյաես (1929-1933) Օնդինո Վիերա (1938-1941, 1948-1949) - 302 խաղ Տիմ (1951, 1964-1967) Զեզե Մորեյրա (1951-1954, 1958-1962, 1963, 1973) - 467 խաղ Սիլվիո Պիրիլո (1956-1958) Մանուել Ֆլեյտաս Սոլիչ (1963) Տելե Սանտանա (1967-1970, 1989) Էվարիստո դե Մասեդո (1968-1969, 1990) Պաուլ Ամարալ (1970, 1972) Մարիո Զագալո (1971-1972, 1979-1980) Ժուան Կարլոս Պինոյրո (1972, 1977, 1994) Կարլոս Ալբերտո Պարեյրա (1974, 1984, 1999-2000, 2009) Ժաիր (1975) Դիդի (1975, 1976) Դինո Սանի (1981-1982) Պաուլո դե Ալմեյդա (1982) Կարլոս Ալբերտո Տորես (1984-1985, 1994)

Խոսե Օմար Պաստորիսա (1985) Անտոնիո Լոպես (1986-1987, 2006) Պրոկոպիո Կարդոզ (1989) Էդինո (1991, 1993, 1998) Ալտաիր (1992 պաշտոնակատար, 1996 պաշտոնակատար, 1998 պաշտոնակատար) Ժոել Սանտանա (1995, 2003, 2007) Ժաիր Պերեյրա (1996) Ռենատո Գաուշո (1996 պաշտոնակատար, 2002-2003, 2003, 2007-2008, 2009, 2014) Վալդիր Էսպինոսա (1997, 2000-2001, 2004) Ուգո դե Լեոն (1997) Օսվալդո դե Օլիվեյրո (2001-2002, 2006) Ռիկարդո Գոմերս (2004) Աբել Բրագա (2005, 2011-2013, 2017-) Իվո Վորտմանն (2006) Մուրիսի Ռամալիո (2010-2011) Վանդերլեյ Լուշեմբուրգո (2013) Դորիվալ Ժունիոր (2013) Լևվեր Կուլպի (2016)