Սիլվիո Պիրիլո
Սիլվիո Պիրիլո Սեսարինո (պորտ.՝ Sylvio Pirillo Cesarino, հուլիսի 27, 1916 կամ հուլիսի 26, 1916, Պորտու Ալեգրի, Բրազիլիա - ապրիլի 22, 1991, Պորտու Ալեգրի, Բրազիլիա), բրազիլացի ֆուտբոլիստ և մարզիչ։ Հանդես է եկել «Ամերիկանո»[1][2], «Ինտերնասիոնալ»[1][3], «Պենյառոլ»[2], «Ֆլամենգո»[4], «Բոտաֆոգո»[5][6] ակումբներում, ինչպես նաև Բրազիլիայի ազգային հավաքականում։
Քաղաքացիությունը | Բրազիլիա | ||
---|---|---|---|
Ծննդյան ամսաթիվ | հուլիսի 27, 1916 կամ հուլիսի 26, 1916 | ||
Ծննդավայր | Պորտու Ալեգրի, Բրազիլիա | ||
Մահվան ամսաթիվ | ապրիլի 22, 1991 (74 տարեկան) | ||
Մահվան վայր | Պորտու Ալեգրի, Բրազիլիա | ||
Հասակ | 174 սանտիմետր | ||
Քաշ | 69 կիլոգրամ | ||
Դիրք | հարձակվող | ||
| |||
| |||
| |||
| |||
|
Կարիերա խմբագրել
Սիլվիո Պիրիլոն կարիերան սկսել է Պորտու Ալեգրիի «Ամերիկանո» ակումբում, նրա հաջող խաղը գրավեց «Ինտերնասիոնալ» ակումբի մարզիչների ուշադրությունը, որտեղ էլ Պիրիլոն հանդես է եկել 2 տարի։ Որից հետո նա խաղացել է Ուրուգվայի «Պենյարոլ» ակումբում։
1941 թվականին Պիրիլոն տեղափոխվել է «Ֆլամենգո» ակումբ, որը փնտրում էր փոխարինող իր լեգենդար հարձակվող Լեոնիդասին։ Առաջին իսկ տարում Պիրիլոն «Ֆլամենգո»-ում 39 գնդակ է խփել Ռիոյի առաջնության ժամանակ, ինչը մինչ օրս անգերազանցելի ռեկորդ է։ Պիրիլոն Ֆլամենգոյի կազմում հաղթել է 3՝ 1942, 1943 և 1944 թվականների Ռիոյի առաջնությունը։ 1947 թվականին Պիրիլոն դուրս է եկել ակումբի կազմից, խփելով 201 գոլ, որն էլ հանդիսանում էր ակումբի պատմության 5-րդ արդյունքը։
Պիրիլոն իր կարիերան ավարտել է «Բոտաֆոգո»-ի կազմում, որը, ինչպես «Ֆլամենգո»-ն, փնտրում էր փոխարինող իր լավագույն ռմբարկու Էլենո Ֆրեյթասին։ «Բոտաֆոգո»-ի կազմում Պիրիլոն անցկացրել է 5 տարի, 1948 թվականին հաղթելով իր 4-րդ Ռիոյի առաջնությունը և ավարտել է կարիերան 35 տարեկան հասակում։
Բրազիլիայի հավաքականում Պիրիլոն նորամուտը նշել է 1942 թվականի հունվարի 14-ին Ամերիկայի գավաթի խաղարկությունում՝ Չիլիի դեմ խաղի ժամանակ, հենց առաջին խաղում Պիրիլոն խփել է 3 գնդակ, իսկ Բրազիլիան հաղթել է 6։1 հաշվով։ Պիրիլոյի վերջին խաղն անցկացրել է նույն մրցաշարում, որտեղ Բրազիլիային դիմակայում էր Էկվադորը, Պիրիլոն իր վերջին խաղում բրազիլական թիմի ավագիմարզաշապիկով խփել է 3 գնդակ։ Այս երկու հեթ-տրիկները դարձել են Պիրիլոյի եզակի գոլերը Բրազիլիայի կազմում, որի մարզաշապիկով նա անցկացրել է 5 հանդիպում։
Կարիերայի ավարտից հետո Պիրիլոն դարձել է մարզիչ։ Մարզչական կարիերայի ընթացքում նրա գլխավոր հաջողությունները դարձան Ռիո Սան Պաուլուի մրցաշարում «Ֆլումինենսե»-ի հետ մրցավեճում տարած հաղթանակներն ու նույն տարում Ռոկայի Գավաթում Բրազիլիայի հավաքականի հաղթանակը, որը նա ղեկավարել է ուղիղ 2 օր։
Նվաճումներ խմբագրել
Որպես խաղացող խմբագրել
Ակումբային խմբագրել
- Ռիո դե Ժանեյրոյի չեմպիոն (1942, 1943, 1944, 1948)
Անձնական խմբագրել
- Կարիոկա լիգայի լավագույն ռմբարկու (1941)
- Կարիոկա լիգայի մեկ մրցաշրջանում գոլերի քանակով ռմբարկու (39 գոլ)
Որպես մարզիչ խմբագրել
- Ռիո-Սան Պաուլո մրցաշարի չեմպիոն (1957)
- Ռոկա գավաթի դափնեկիր (1957)